Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

Pełna wersja: 7-Ragnarök
Aktualnie przeglądasz uproszczoną wersję forum. Kliknij tutaj, by zobaczyć wersję z pełnym formatowaniem.
[attachment=229]
Ragnarök — Przeznaczenie Bogów
W Mitologii Skandynawskiej panowało silne przeświadczenie predestynacji świata.                
Wszystko było już zaplanowane i nie można było zmienić przyszłości.
Stąd też bardzo charakterystyczne podejście do życia wśród ówczesnych społeczności nordyckich.
Śmierć była czymś pewnym i nie można było jej zapobiec, jedyne co dało się zrobić to umrzeć w chwale, dlatego najbardziej ceniono sobie wojowników odważnych i nie znających żadnego strachu — umierających z uśmiechem.
Tylko o takich pamiętano.
Śmierć dotyczyła również Bogów, którzy znali swe przeznaczenie bardzo dobrze, ciągle przygotowując się do ostatecznej walki, która i tak miała być przegraną.

Ragnarök składa się z dwóch członów, Ragna, czyli rządzących, Bogów oraz drugi Rök oznaczający przeznaczenie, los.
Początkowo błędnie tłumaczono drugi człon myląc ze skandynawskim rokkr, czyli zmierzch.
Stąd też mamy Die Gotterdämmerung (Zmierzch Bogów) u Wagnera.
W swoim tekście, używałem słowa zmierzch, ponieważ przeznaczenie w Ragnarök wiąże się z końcem.

Na trzy lata przed końcem, ziemię ogarnie wojna.
Pojawią się trzęsienia ziemi, srogie nieustanne mrozy, śnieżyce i wichury powalając drzewa i góry.
Jedynym drzewem pozostanie prastary Jesion.
Wilki połkną Słońce i Księżyc, zapanują ciemności.
Oswobodzą się Fenrir oraz Loki by wziąć udział w ostatecznej walce.
Jörmungand wypełznie z morza, świat zostanie zalany przez wody oceanów
Po wyjściu w morze statku Naglfar z Olbrzymami na pokładzie, kapitanem będzie Hrym, sternikiem zaś Loki.
Niebiosa się otworzą i wyjdą na świat synowie Muspellheim, na czele tych jeźdźców stanie Surt.
Armia będzie palić wszystko dokoła po drodze do Wigrid, olbrzymiej doliny gdzie rozegrana zostanie ostatnia bitwa.
Na ten czas Heimdall zadmie w Gjallarhorn by przebudzić swych boskich towarzyszy i przywołać do ostatniej bitwy, wtedy też Yggdrasil zadrży.
Odyn pojawi się u źródła Mimira.
A następnie armia z Valhalli ruszy do doliny.
Straszny Pies Garm będzie walczył z Tyrem,
Thor pokona Węża Świata jednak umrze zatruty jego jadem.
Fenrir pożre Odyna, jednak Vidar pomści ojca rozrywając wWilka.
W pojedynku między sobą zginą Loki i Heimdall.
Po czym Surt zapali całą ziemię, gwiazdy pociemnieją przyduszone dymem, a morze wystąpi z brzegów i wszystko pochłonie.
Kiedy pożoga ostygnie, życie narodzi się od nowa, a panami świata zostaną ocalali Modi, Magni, Baldur oraz Höd.
Sol zdąży przed śmiercią narodzić swą następczynię, która będzie teraz rozświetlać świat.
Ludzkość ocaleje, dzięki dwójce, która ukryje się w gałęziach prastarego drzewa, a będą to Lif i Lifthasir.
Wszystko rozpocznie się od nowa.
źródło
Ragnarök-w mitologii skandynawskiej Zmierzch Bogów (Götterdämmerung) i koniec świata.
W wyobrażeniach mitologicznych ma on być wielką walką pomiędzy Bogami a Demonami pod wodzą Lokiego, w wyniku której świat i Asgard, siedzibę bogów, strawi ogień, wszystkie gwiazdy zgasną, a Ziemię zaleje wielkie morze.
Ostatecznie z tej toni wyłoni się nowy świat i nastąpi era szczęśliwości bez przemocy i wojen.
Mit o Ragnaröku powstał zapewne pod wpływem chrześcijańskiej wizji apokaliptycznej.
Po raz pierwszy pojawił się w poemacie Völuspá (Przepowiednia wieszczki), zredagowanym pod koniec X wieku.

Dzień ostatecznej bitwy poprzedzą
1. Śmierć Baldura
2. Narodziny trójki dzieci Lokiego i Angrbody
3. Niezwykle surowa zima (Fimbulvintr, trzy zimy bez lata), podczas której zamarznie cały Midgard.
4. Ludzie pogrążą się w wojnach, grabieży i przemocy.
Zniknie wszelka moralność.
5. Przeżyje tylko jeden mężczyzna i jedna kobieta, którzy skryją się w gałęziach drzewa Yggdrasil.

Przebieg końca świata wg mitologii skandynawskiej
1. Dwa straszliwe Wilki – Skoll i Hati – goniące Słońce (Sol) i Księżyc (Maniego) wreszcie dopadną swe ofiary.
Wtedy Słońce i Księżyc przestaną istnieć, gwiazdy pospadają i cały nieboskłon ulegnie zniszczeniu
2. Zapieją Koguty, wzywając do walki: Fjalar w Jotunheimie, Gullinkambi w Asgardzie i kogut koloru rdzy w Niflheimie
3. Garm, Pies piekieł, głośno zaszczeka.
Na ten sygnał więzy krępujące Lokiego i Fenrira opadną
4. Loki i Fenrir (straszliwy Wilk związany przez Bogów) uwolnią się z więzów i postanowią zemścić się na Bogach.
Wąż Midgardu wyjdzie z wody na ląd, a Loki, wraz z olbrzymami i innymi sprzymierzonymi mu potworami, na statkach,
aby zemścić się na swych wrogach.
Hajmdal (Bóg-strażnik przejścia ze świata śmiertelników, Midgardu, do świata bogów, Asgardu), widząc zbliżających się wrogów, zagra po raz ostatni na rogu Gjallarhorn, tak głośno, że słychać go będzie we wszystkich Dziewięciu Światach.
Pod ciężarem przechodzących po nim Gigantów i Potworów zawali się również sam Bifrost, Tęczowy Most - przeprawa między światami strzeżona przez Hajmdala.
5. Odyn wyprowadzi swych wojowników z Valhalli, by wzięli udział w bitwie.
Odyn zginie jednak pożarty przez Fenrira.
Pomści go Widar.
Na widok śmierci Odyna Frigg zapłacze po raz drugi
6. Loki i Hajmdal pozabijają się nawzajem
7. Thor zgładzi straszliwego Węża Jormunganda, lecz sam umrze od jego jadu.
8. Tyr zginie w pojedynku z Garmem, jednocześnie go zabijając
9. Zginą wszyscy Bogowie, a armia Lokiego będzie walczyć z wojownikami Walhalli do samego końca
10. Na koniec Ognisty Olbrzym Surtr, władca Muspelheim, używając płomiennego miecza zemsty, podpali Asgard i pozostałe światy.
Wtedy wszystko zostanie zniszczone.

Ludy skandynawskie wierzyły, że po spaleniu Asgardu ocean podniesie się do takiego poziomu, że pod jego falami zginie drzewo świata, Yggdrasil, a z jego głębi wynurzy się nowy, zielony świat – Gimlea, nowy Asgard.

[attachment=228]
Kobieta i mężczyzna, lif ( "Życie") i Lifthrasin ( "żywe") skryci w gałęziach drzewa Yggdrasil, dadzą początek nowej rasie ludzi, zwierząt i bogów.

Nowy świat rządzony przez zmartwychwstałego Boga Baldura ma być pełen radości i spokoju bez wojen, przemocy i sporów.
Wszyscy mają żyć w harmonii, spokoju i w zgodzie.
Jeszcze inne opracowanie....
Wydarzenie to najlepiej przedstawia przepowiednia wieszczki Heid
Nadejdzie straszliwa zima Fimbul kiedy człowiecze zło dojdzie do szczytu.
Brat zabije brata, syn nie oszczędzi ojca, ludzie zatracą swą godność.
Tej straszliwej zimy szaleć będą śnieżyce, zawieje, mróz nieustępliwy zetnie ziemie, rozhulają się ostre wiatry, a słońce nie da ciepła.
Ta zima Fimbul bedzie trwać trzy lata.
Na wschodzie, w żelaznym lesie, siedzi zgrzybiała wiedźma,
lgną się szczenięta Fenrira i Wilk, który połknie słońce.
Jego strawą będzie życie przeznaczonych na śmierć ziemian, których krwią spryska niebiosa. […]
Widzę Wilka Skolla, który w tym dalekim dniu połknie słońce i ksieżyc też zaginie, a gwiazdy zbryzga krew.
Ziemia się trzęsie, drzewa i skały padają i wszystko niszczeje.
Daleko w Jotunheimie czerwony Kogut Fjalar głośno pieje.
Inny Kogut złotopióry pieje nad Asgardem.
Wszystkie więzy zostają zerwane, Wilk Fenrir wyrwał się na wolność, morze wdziera się na ląd, a Jormungand, Wąż Midgardu, wypływa na brzeg.
Zrywa się z kotwicy statek Naglafar.
Zrobiony jest z paznokci zmarłych, a więc kiedy mąż umiera, obcinajcie mu paznokcie, żeby długo budowano statek.
Ale teraz widzę, jak unosi sie po wodach potopu, a kieruje nim Olbrzym Hymir.
Fenrir zbliża się, rozdziawiwszy paszczę, Jormundgand zaś rozpryskuje truciznę po morzu i powietrzu. […]
Rozwierają sie niebiosa i w płomieniach schodzą z nich synowie Muspell.
Prowadzi ich Surt z ognistym mieczem, a kiedy jadą po Bifroscie, most załamuje sie pod nimi i spada na ziemię, potrzaskany w kawałki.
Loki także jest wolny i spieszy na równinę Vigrid.
Obaj z Hymirem wiodą na bitwę Olbrzymów Szronu.
Wszyscy poplecznicy Hel idą za Lokim.
Garm, Pies Piekiel, szczeka zajadle przed pieczara Gnipa, a jego pysk lsni krwią.
Słyszę, jak Heimdall we wrotach Asgardu trąbi na rogu Gjallar.
Jego głos czysty i ostry rozbrzmiewa po wszystkich światach, otrąbiając Dzien Ragnaroku.
Gromadzą się Asowie, Odin po raz ostatni jedzie do źródła Mimira.
Drzy Yggdrasil, drzewo świata, niebiosa i ziemia.
A teraz widzę, jak Asowie kładą zbroje i jadą na pole bitwy.
Pierwszy jedzie Odin w złotym hełmie i jasnej zbroi, na rumaku Sleipnirze, z oszczepem Gungnirem w reku.
Jedzie na Wilka Fenrira.
Thor jest u jego boku, wymachujac Mjollnirem, ale nie może nic pomóc Odynowi, bo poświęca wszystkie siły walce z Jormungandem.
Frey walczy przeciw Surtowi, bój trwa długo, w koncu Frey pada.
Ach, nie poległby, gdyby miał w dłoni swój miecz.
Ale oddał go Skirnirowi.
Och, jak głośno szczeka Garm w pieczarze Gnipa!
Teraz sie zerwał i napadł na Tyra.
O, gdyby Tyr miał dwie ręce, trudno byłoby Garmowi go kąsać, ale teraz jeden drugiego kładzie trupem.
Thor zabija Węża Midgardu, jest to czyn tak wielki, że równego mu nie dokonał nikt przedtem i nikt nie dokona później.
Odchodzi od miejsca swej walki, ale po dziewięciu krokach pada na ziemię, bo potężny jest jad, którym prysnął na niego Jormungand.
Odin i Fenrir wciąż sie zmagają ze sobą, ale w końcu Wilk odnosi zwycięstwo i pożera Odina.
Vidar spieszy pomściś ojca i stawia stopy na dolnej szczęce Fenrira.
Chroni jego nogę but ze skrawków ludzkiej skóry, ścinanej z pięt.
Toteż jeżeli człowiek chce pomóc Asom, powinien ją często ścinac i odrzucać.
Vidar chwyta za szczęki wilka i rozdziera mu paszczę.
Taki jest koniec Fenrira.
Loki toczy bój z Heimdallem, zabijają się nawzajem i obaj padają na ziemię.
Surt rzuca ogień na ziemię i świat ginie w pożodze.
Zstępuje ciemność i nie widzę już nic więcej.”
http://mitologia-nordycka.wikidot.com/ragnaroek
[attachment=230]
Naglfar, Naglafar
Okręt zbudowany z paznokci umarłych.
Poniesie on Gigantów na bój z bogami w czas Ragnarök.
Jego rozmiar będzie zależny od tego, jak wielu ludzi zostanie pochowanych z nieobciętymi paznokciami u rąk.
Mówiono, że nadejście Ragnarök można opóźnić przez obcinanie zmarłym paznokci przed pochówkiem, gdyż brakuje wtedy materiału do budowy Statku

przepowiednia wieszczki Heid:
Zrywa się z kotwicy statek Naglafar.
Zrobiony jest z paznokci zmarłych, a więc kiedy mąż umiera, obcinajcie mu paznokcie, żeby długo budowano Statek.
Ale teraz widzę, jak unosi sie po wodach potopu, a kieruje nim Olbrzym Hymir.
http://www.fantasy.dmkhost.net/legendy/index.php?nr=167
[attachment=226]
20-wieczny obraz przedstawiający festiwal w środku zimy w Gamla Uppsala w świątyni
Artist: Carl Larsson.

Centrum Nordyckiego kultu pogańskiego była świątynia w Uppsali.
Co dziewięć lat w świątyni tej odbywały się pogańskie obrzędy tak zwanego Blodfest, czyli "Święta Krwi", w czasie którego składano między innymi ofiary z ludzi dla przebłagania bóstw.
Po schrystianizowaniu Szwecji w XI wieku świątynia w Uppsali upadła, a posągi bogów wyrzucono i zniszczono.
więcej tutaj...
http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4..._w_Uppsali
http://pl.wikipedia.org/wiki/Gamla_Uppsala
http://indianajones.wikia.com/wiki/Templ...ld_Uppsala
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF001.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF002.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF003.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF004.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF005.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF006.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF007.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF008.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/.../RF009.jpg
Los bogów i świata wisi na włoskuPoczątek dzieła JE Freunda „Ragnarok Frieze”
Rysunki i fotosy z Ragnarokfrisen af HE Freund, © 1986 Duńskie Państwowe Muzeum Sztuki

https://www.germanicmythology.com/works/...er0001.jpg
Wszechojciec, zasiadający na tronie na świecie i ciągnięty przez symboliczne gryfy, przybywa w chwale, otoczony i ozdobiony girlandami zwycięstw i lśniących planet. 
Nowe niebo i nowa ziemia są już blisko pod potężnym berłem i czystszym panowaniem kogoś większego niż Odyn.

https://www.germanicmythology.com/works/...ins002.jpg
Sfinksy przed jego siedzeniem nawiązują do tajemnicy jego istoty.

https://www.germanicmythology.com/works/...elsmen.jpg
Synowie Muspela wychodzą ze skrzydlatego statku Naglfar z ognistymi pochodniami.
Freund przedstawia ognistych gigantów jako Afrykanów.  

https://www.germanicmythology.com/works/...urt001.jpg
Muspel (znany również jako Surtur) przewodzi Ognistym Gigantom, synom Muspela. 
Sam Muspel podróżuje na saniach ciągniętych przez smoki. 
Jego głowa jest zakryta, ale w dłoni trzyma płonący miecz, zwiastujący pożogę starego świata.
Skrzydlaty Smok ciągnie sanie Muspela. 

Z gór nadciągają czarne elfy.
Na Helu z podziemi pieje czerwonobrązowy kogut. 
Starsza Vala podnosi rękę, słysząc spełnienie proroctwa.
Lodowi giganci [Hrim-Thursar] prowadzą psy z Helu.
Na skale widzimy olbrzymiego orła Hräsvelgr, który swoimi silnymi uderzeniami skrzydeł popędza burzowe wiatry.

https://www.germanicmythology.com/works/...anel-1.jpg
Lodowi giganci spieszą się teraz, by zaatakować Asów, dowodzonych przez złośliwego Lokiego.

https://www.germanicmythology.com/works/...010001.jpg
Przedstawiony z rogami i skrzydłami nietoperza Loki z Gigantami szturmuje w stronę mostu Bogów.  
Jotunowie nie są dla niego wystarczająco szybcy, dlatego Loki ciągnie głównego Olbrzyma za rękę. 

https://www.germanicmythology.com/works/...el0001.jpg
Na oczach Gigantów dowodzonych przez Lokiego, Vanowie, którzy niegdyś walczyli z Asami, teraz ponownie wyruszają przeciwko swoim dawnym wrogom, aby stoczyć ostateczną bitwę .

Vanowie podążają za swoim przywódcą Njordem do bitwy. 
Njord, który został wydany Asom jako zakładnik, teraz pod koniec dni ponownie łączy się z rodziną.
Njord opiera się na swoim skrzydlatym koniu, trzymanym przez jednego z Vanów, aby rzucić kamień na Heimdalla, strażnika Bifröst.
Heimdall klęka na Tęczowym Moście i dmucha w swój Gjallarhorn.
  
https://www.germanicmythology.com/works/...rs0001.jpg
Przed Heimdallem zgrupowano jego Dziewięć Matek. 
Pierwsza, trafiona strzałą wystrzeloną przez jednego z Vanów, z bólem trzyma rękę przed twarzą. 
Kilka matek Heimdalla jest splecionych w zwojach ogromnego Węża Midgardu, który podnosi głowę, by walczyć z Thorem. 

https://www.germanicmythology.com/works/...010001.jpg
Thor uderza swoim młotem Mjölnirem w węża Midgardu, zapinając pas mocy.

Powóz Thora ciągnięty przez Kozy stoi pusty. 
Za nim czai się Wilk Fenris, czekając na przybycie Odyna.
Odyn, król Bogów, przybywa na swoim ośmionogim ogierze Sleipnir, z uniesionym mieczem. 
Cichy Vidar jest pod ręką, aby go pomścić.

https://www.germanicmythology.com/works/...es0001.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/...0001-1.jpg
Odynowi towarzyszy tłum innych Bogów i ich atrybutów.

https://www.germanicmythology.com/works/...ies2-1.jpg
Towarzyszą im Walkirie, wszystkie promieniujące błyszczącymi skrzydłami. 

https://www.germanicmythology.com/works/...ad0001.jpg
https://www.germanicmythology.com/works/...ad0001.jpg
Za nimi Einherowie, mistrzowie bogów, nacierają naprzód od bram Valhall, prowadzeni przez Starkoddera. 

https://www.germanicmythology.com/works/...risen1.jpg
Brat Freyi, Frey, z promiennym wizerunkiem słońca na tarczy, pędzi naprzód na swoim złotym Dziku, Gullinbursti , a za nim podąża Skadi (również identyfikowana jako Gefion i Gerd) ze zwierzęcą skórą na ramionach i zamierza wyciągnąć z kołczana strzałę 

https://www.germanicmythology.com/works/...010001.jpg
Boginie żałoby. 
Frigg, żona Odyna, siedzi w milczeniu obok jego tronu. 
Hermod, posłaniec bogów, jest u jej boku. 
Na wysokim tronie Odyna, Hlidskialfie, pieje kogut Gullinkambi. 
Freyja z kotami u stóp siedzi po przeciwnej stronie, płacząc i pocieszając swoje dwie córki.  
Po jej prawej stronie siedzi Sif , potężna żona Thora. 
Po ich prawej stronie znajdują się trzy tarczowe dziewice Odyna.

https://www.germanicmythology.com/works/...dNorns.jpg
Skrzydlate Norny przy Studni Urd. 
Urd, Przeszłość, siedzi jako Saga (bogini historii), zapisując bieg czasu na swoich złotych tablicach; 
Skuld the Future, siedzi zamyślony, pogrążony w marzeniach o tym, co ma nadejść; 
Verdandi, stoi jako wszechobecne Teraz, trzymające na swoich wagach niebiańską równowagę .
https://www.germanicmythology.com/works/...rieze.html