Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

Pełna wersja: Idunn
Aktualnie przeglądasz uproszczoną wersję forum. Kliknij tutaj, by zobaczyć wersję z pełnym formatowaniem.
[attachment=67418]
[url=https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Idun_by_Doepler.jpg][/url]Carl Emil Doepler (1824-1905), Public domain, via Wikimedia Commons
Idunn
Idun, Iduna, Ithun, Idunna, Idunn (staronord. Iðunn
Córka Krasnoluda Ivaldiego, siostra nieznanych z imienia dwóch braci.
Żona Bragiego, poznali się, gdy ten wędrował po Midgardzie, zaś Iduna wyszła z podziemi, by podziwiać zielony świat - nienawidziła ciemności Krasnoludzkich kopalni
Przyjęta do grona Bogiń - stała się opiekunką i szafarką Złotych Jabłek Młodości (działały tylko wtedy, gdy Idunn rozdawała je z wolnej woli).
Została porwana przez pragnącego odmłodnieć Olbrzyma Thjazi, ale uwolnił ją Loki.        
Loki zarzucił jej, że oddała się zabójcy własnego brata.
Loki oskarżał ją też o wyuzdanie seksualne,
Uosabiała porę roku pomiędzy marcem a wrześniem.
Posiadała magiczne, Złote Jabłka, które przechowywała w Asgardzie.
Bogowie spożywali je, by zachować nieśmiertelność i wieczną młodość.
http://nordicwiccan.blogspot.com/2013/04...-blot.html
[attachment=67420]
Mit o Idunie o Jabłkach Wiecznej Młodości
Bogini Wiosny Iduna pilnowała złotych jabłek.
Niezależnie od tego, ile jabłek zjadali Bogowie, ich liczba zawsze pozostawała taka sama.
Tylko Bogowie mieli do nich dostęp i były one źródłem ich wiecznej młodości.
Pozostali, na przykład Olbrzymy, chcieli również jeść jabłka, ale tylko Iduna mogła je rozdawać.

Pewnego dnia Odyn, Loki i Honir podróżowali przez góry i równiny.
Zabili wołu i próbowali go upiec w żarze z ogniska.
Za każdym razem, kiedy wyjmowali go z żaru, okazywało się, że wół jest nadal surowy.
Nad nimi na drzewie pojawił się Orzeł.
Powiedział, że jeśli pozwolą mu zjeść porcję mięsa, wół się upiecze.
Układ okazał się niekorzystny.
Orzeł wybrał najlepsze kąski (nogi i łopatki).
Rozeźlony Loki uderzył ptaka gałęzią, która wbiła się w ciało orła.
Wywołało to pożądany skutek, Orzeł upuścił swoja porcję mięsa, ale Loki zaplątał się w gałęzie i Orzeł ciągnąc go po ziemi, silnie go posiniaczył i poranił.
Orzeł - Olbrzym Thjazi  w przebraniu - zaproponował Lokiemu układ:
jeżeli Loki obieca wprowadzić Idunę w zasadzkę, odzyska wolność.
Loki, który nigdy nie wyróżniał się pośród Asów wiernością, zgodził się zdradzić Boginie Wiosny.
Poszedł do Iduny i powiedział jej, że znalazł drzewo, na którym rosną jabłka podobne do jej jabłek.
Zaintrygowana Iduna poszła za nim.
Jednak, gdy wyszli z Asgardu, orzeł Thjazi rzucił się na Idunę i porwał ją do swego pałacu.
Ale nie otrzymał tego, czego pragnął, ponieważ nie chciała dać mu jabłek wiecznej młodości.

Tymczasem bogowie zauważyli, że coś jest nie w porządku, zaczęły im siwieć włosy i poczęli tracić siły.
Odbyli naradę i po chaotycznej dyskusji (byli teraz starzy i osłabieni) zauważyli, że brakuje Lokiego;
ponadto ostatni raz widziano go, jak wychodził przez most w Asgardzie w towarzystwie Iduny!
Bogowie szybko odnaleźli Lokiego i próbowali groźbami zmusić go do oddania Iduny.
Loki użył magicznego płaszcza z piór należącego do Frei, aby zmienić się w ptaka i uleciał do pałacu Thjazi
Znalazł tam Idunę zupełnie samą.
Aby ją przenieść, zamienił ją w orzech i pofrunął do Asgardu, trzymając go w szponach.        
Wkrótce powrócił Thjazi.                                                                    
Przybrawszy znów postać orła, rzucił się w pogoń, ale Loki dotarł do Asgardu tuż przed nim.
Asowie, widząc, że Thjazi goni Lokiego, wzniecili ogromne ognisko z wiórów drzewnych pod murami Asgardu.
Thjazi wleciał w ogień, spalił sobie skrzydła i upadł na ziemię.
Tam właśnie Asowie go zabili.

Córka Thjazi, Skandii, przybyła do Asgardu i domagała się zadośćuczynienia.
Jako krwawą rekompensatę zaproponowano jej małżeństwo z jednym z Asów.      
Jednakże miała wybrać sobie męża, widząc tylko ich stopy.
Skandii chciała poślubić Baldura, który był najpiękniejszy, wybrała, więc najpiękniejsze stopy-z przerażeniem stwierdziła, że wybrała Njorda.           
Bogowie ucztowali, jedząc jabłka, Iduny i wszystko znów było jak dawniej.
źródło