Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

[attachment=628]
Pierwszą wiedźmą w mitologii nordyckiej jest Gullveig
Piękna i lśniąca jak złoto, wieszczka z rodu Wanów..
Gullweig (od stisl. gul,l-veig - złoty napój lub stisl. gull-vig - złoty bój, lub goc. gull-weihs - złota wieś.
Heid (stisl. heidhr - wiedźma)
Ona pierwsza wprowadziła chciwość złota i czary do królestwa Bogów.
Bogini Bogactwa, które sama symbolizowała - była żywym złotem.
Dlatego też trzykrotnie odradzała się po tym, jak Asowie palili ją na stosie i przebijali włócznią (jak wieczne, niezniszczalne złoto).
Za ten uczynek Asowie musieli Vanom zapłacić okup.
Po wojnie Asów z Vanami Gullweig, jako bogini traci na znaczeniu, a potem nawet (być może już za czasów chrześcijaństwa) staje się uosobieniem demoralizującego pożądania i złej, kobiecej magii (stąd imię Heid).
Znała przyszłość (jak wszyscy Vanowie).
źródło
źródło

Gullveig była przyczyną wojny pomiędzy Asami i Vanami
Kiedy Vanowie dowiedzieli się o torturowaniu Bogini-wiedźmy, rozpoczęli przygotowania do wojny, by rozprawić się z Asami
Asowie dowiedzieli się o tym i ruszyli na Vanów
Była to pierwsza wojna w świecie, wg. niektórych mitów trwała 10 lat
Zakończyła się zawarciem pokoju pomiędzy rodami Bogów
Wtedy to zaistniał Kwasir, który powstał z śliny Bogów
Dokonano tez wymiany jeńców.
Vanowie otrzymali Homira [Vilii] brata Odyna i Mimira a Asowie Njorda, Frey, Freya i Kwasira
Jak potoczyły się losy tych bogow...to już inna historia...

Gullveig znana również pod nazwą Heid czyli Bright One praktykowała czary pod nazwa Seid
Jest ona prawdopodobnie boginią Freya, która również kocha złoto..
ale to tez oddzielna historia...

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...B8lich.jpg
Gullveig – płonący kamień niezgody 
Gullveig to jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci w systemie mitologicznym średniowiecznej Skandynawii. 
Wspomina się o niej jedynie w „Wróżeniu z Velvy” ze „Starszej Eddy”, poświęconych jej jest 18 wersów tego epickiego poematu (w tłumaczeniu A.I. Korsuna), ale działalność Gullveig w istocie określiła jedną z kamieni milowych tworzące fabułę teogonii staroskandynawskiej. 
Zgodnie z tekstem Wróżby Velva prorokini wspomina Pierwszą Wojnę, wojnę Asów z Vanami i w związku z tym zasadniczym wydarzeniem wspomina niejaką Gullveig, którą Asowie przebili włóczniami, a następnie spalili trzy razy, ale za każdym razem wychodziła bez szwanku z ognia, zyskując piękniejszy i bardziej atrakcyjny wygląd. 
Starsza Edda nie mówi, czy Gullveig była Boginią, nie ma w ogóle wzmianki o jej pochodzeniu, ale Wróżenie z Völvy mówi, że „ona nadal żyje”. 
W wierszu czytamy także, że po trzeciej próbie zabicia Gullveig zaczęto ją nazywać Heid i nabyła ona szczególne magiczne moce, a jeśli w angielskim tłumaczeniu G. Bellowsa użyto słowa „witch”, co oznacza „czarownica”, to następnie B. Thorpe, autor jednego z pierwszych angielskich tłumaczeń Wróżbiarstwa Völva, użył słowa „Vala”, które pisano wielką literą, a jego etymologia pozostaje nieznana.

Velva mówi, że Gullveig „działała magią ze swoją laską” i „umysłami podporządkowanymi jej woli”, a w tłumaczeniu A.I. Korsunie, te wersety kończą się zwrotem „ku radości złych żon”. 
G. Bellows tłumaczy żądany werset dokładnie w ten sam sposób, ale B. Thorpe mówi „ku radości złych ludzi”. 
Dalej wiersz mówi, że Asy nie mogąc znieść zniewagi, rozpoczęli wojnę z Vanami, choć przyczyna konfliktu nie jest określona, choć oczywiste jest, że jest ona w jakiś sposób powiązana z Gullveig. 
W rezultacie Asy przegrały I wojnę, ale dla interpretacji wizerunku Gullveig nie ma to już znaczenia.

Powszechne stwierdzenie, że Gullveig została wysłana przez Vanów do Asów w celu rozpoczęcia wojny, jest jedynie założeniem, które nie ma bezpośrednich dowodów folklorystycznych. 
Na podstawie tekstu „Wróżenia z Völvy” rzeczywiście jest oczywiste, że pojawienie się Gullveig w  Asgardzie jest w jakiś sposób powiązane z Vanami, ale jak zauważono powyżej, w wierszu nie podano dokładnych informacji. 
W Słowniku teozoficznym H.P. Blavatsky Gullveig jest uosobieniem złota. 
Bławatska interpretuje oryginalne wersety z „Wróżenia z Völvy” jako opis Złotego Wieku, kiedy wszyscy ludzie żyli w pokoju i dobrobycie. Ale potem odkryli rudę złota (Gullveig), która po spaleniu staje się tylko lepsza (metaforyczne nawiązanie do wytapiania złota). 
Według Bławatskiej złoto stało się przyczyną pierwszej niezgody między narodami Asami i Vanami, która doprowadziła do końca Złotego Wieku powszechnego dobrobytu. 
Istnieje jednak inna wersja, która obecnie dominuje w środowisku naukowym. 
Według tej wersji, wyrażonej przez G. Tourville-Petre i poparte przez R. Simmek i D. Lindow, Gullveig to tylko jedno z imion Freyi
W Starszej Eddzie Freya, podobnie jak Odyn, występuje pod wieloma imionami, w dodatku z pochodzenia jest Vanem. 
Biorąc pod uwagę późniejszą legendę o Brisingamen oraz wersję mówiącą, że Loki za namową Freyi ściął złote włosy Sif, założenie to wydaje się logiczne. 
Ponadto Freya jest boginią czarów, seidą, zasadniczo czarownicą, podobnie jak Gullveig. 
Udział tej postaci w wybuchu I wojny pozostaje jednak tajemnicą.
http://runarium.ru/gullveig

https://quo.mx/wp-content/uploads/2023/0....jpg.webpl
GULLVEIG: TAJEMNICZA UWODZICIELKA ZŁOTA I SIŁ NADPRZYRODZONYCH
Gullveig: Tajemnicza uwodzicielka złota i sił nadprzyrodzonych  
W rozległym i różnorodnym świecie mitologii istnieje postać, która budzi ciekawość i inspiruje intrygę: enigmatyczna postać Gullveig. 
W annałach Mitologii Nordyckiej jest to kusząca mieszanka magii, chciwości i piękna. 
Urzekająca postać, Gullveig przekracza granice starożytnych tekstów i znajduje nowe wsparcie we współczesnych interpretacjach i adaptacjach
 Zagłębmy się więc w głębiny jego tajemniczego uroku i odkryjmy prawdy o jego legendach.

Mroczne początki Gullveig
W Mitologii Nordyckiej Gullveig to postać, której pochodzenie owiane jest tajemnicą 
Ta Bogini o nieokreślonej randze i funkcji jest głęboko kojarzona ze złotem i chciwością , nieustannie wywołując zarówno odrazę, jak i fascynację w oczach Bogów Asów.
 Jej obecność w Asgardzie, królestwie Bogów, konfrontuje ich z ich nienasyconą pasją do złota, niezdrową obsesją, której po prostu nie mogą zrozumieć.
Jako część enigmatycznego panteonu historia Gullveig pozostaje niekompletna i słabo rozwinięta, pozostawiając czytelnika tęskniącego za lepszym zrozumieniem jego miejsca wśród bóstw. 
Choć niekompletna, jego historia jest połączeniem potężnych lekcji, przeplatających się ziemskich wad i nadprzyrodzonego uroku magii.

Pasja do złota-Boska przypadłość
Cechą charakterystyczną Gullveig jest jej głęboka miłość do złota
Wydaje się, że ta wszechogarniająca pasja prowadzi ją do zachłannego pożerania wszystkiego, co się świeci, przemieniając ją pożądaniem. Jej serce przepełnione jest nienasyconą tęsknotą, która popycha ją do oddawania się luksusowym ekscesom, które Bogowie Asów uważają za odrażające.
Jednak jej nieustanne poszukiwania złotych relikwii nie są pozbawione symboliki. 
Ich zachłanna natura odzwierciedla ludzką skłonność do zdobywania bogactw materialnych i korupcyjny wpływ, jaki może to mieć zarówno na jednostkę, jak i na całą społeczność.

Próba ognia
Warto zauważyć, że historia Gullveig przedstawia jeden z najbardziej żywych i uderzających przykładów odporności w Mitologii. 
Nie mogąc dłużej tolerować jej chciwości, Bogowie próbowali spalić ją żywcem na stosie w korytarzach Asgardu
Jednak ten ogień, zamierzony jako ostateczna i śmiertelna kara, ujawnił jedynie zdumiewającą zdolność Gullveig do odrodzenia się niczym feniks z własnych popiołów.
Trzykrotnie Bogowie próbowali ją spalić, coraz bardziej sfrustrowani i zaniepokojeni jej nieustannym oporem. 
Poprzez dym i płomienie Gullveig wyłoniła się nietknięta, co stanowi świadectwo jej niestrudzonej woli i nadprzyrodzonych darów.

Heid: Odrodzona Czarodziejka
Będąc świadkami jej cudownych zmartwychwstań, bogowie Asów nadali Gullveig nowy tytuł, Heid, oznaczający jasny, godny Bogini, która okazała się odporna na same żywioły. 
Jej nowa tożsamość jako Heid napełnia ją aurą magii, wplatając zaklęcia w jej pozornie zwyczajną śmiertelniczkę.
Wraz z jej przemianą postać Gullveig staje się synonimem czarów, potężnym wskaźnikiem jej panowania nad światem nadprzyrodzonym i przedłużeniem jej mistyki. 
Zmiana jej imienia nie tylko oznacza jej odrodzenie, ale także służy jako ostrzeżenie przed jej niesamowitą mocą, zarówno magiczną, jak i niezłomną.

Metaforyczne znaczenie Gullveig
Podobnie jak wiele postaci mitycznych, postać Gullveig można postrzegać jako ucieleśnienie szerszych tematów i idei. 
Jej niezachwianą żądzę złota można odczytać jako przestrogę przed korupcją, przestrogę, by nie dać się pochłonąć bogactwu materialnemu.
Podobnie ich zdolność do magicznej mocy i podstępny wpływ na królestwa Asgardu mogą symbolizować wszechobecną obecność obcych elementów, które infiltrują i kształtują starożytne społeczeństwa. 
Jej postać służy jako trwałe przypomnienie dalekosiężnej i potencjalnie niszczycielskiej mocy chciwości i chciwości.

Gullveig pozostaje pod wieloma względami zagadkową i nieuchwytną postacią w annałach Mitologii Nordyckiej
Pomimo fragmentarycznej natury jej historii i zawoalowanych wzmianek o niej w starożytnych tekstach, jej magnetyczna obecność i urok nadal nie są zrozumiałe.

Jako symbol złamanego serca i odporności, jej historia oferuje wyjątkową perspektywę na trwałą moc ludzkiego ducha i znaczenie rozpoznawania naszych najgłębszych pragnień i aspiracji. 
Świadectwo ponadczasowej fascynacji złotem i zjawiskami nadprzyrodzonymi, historia Gullveig w dalszym ciągu rezonuje i urzeka widzów wszystkich pokoleń.
https://quo.mx/mitologia-nordica/gullvei...e_vignette
https://www.sonsofgodsrpg.com/gullveig?lang=en