Sosna - Wersja do druku
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Drzewa, krzewy, pnącza (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=66)
+--- Wątek: Sosna (/showthread.php?tid=901)
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Drzewa, krzewy, pnącza (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=66)
+--- Wątek: Sosna (/showthread.php?tid=901)
Strony:
1
2
RE: Sosna - Krystyna - 21-03-2023
Pinus Balfouriana
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Jest blisko spokrewniona z Sosną Ościstą-Pinus Aristata oraz z Sosną Długowieczną-Pinus Longaeva.
Niektórzy botanicy zaliczają je do tego samego gatunku, inni uznają, że mają jedynie wspólnego przodka.
Gatunki te odróżniają się głównie obszarem występowania.
Pinus Balfouriana występuje w USA w stanie Kalifornia.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_balfouriana
galeria
RE: Sosna - Krystyna - 21-03-2023
Pinus Banksiana
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych.
Sosna Banksa pochodzi z Ameryki Północnej, występuje w stanie dzikim w centralnej Kanadzie na wschód od Gór Skalistych od Terytoriów Północno-Zachodnich do Nowej Szkocji oraz na północno-wschodnich obszarach USA od stanu Minnesota do Maine, sięgając północno-zachodnich krańców stanu Indiana.
Drzewo wiecznie zielone, wolno rosnące, średnich rozmiarów.
Pokrój drzewa początkowo stożkowaty, z czasem nieregularny, przyjmuje formy od strzelistych po krzaczaste.
Pień osiąga wysokość od 9 do 22, wyjątkowo 25 metrów.
Średnica pnia do 0,9 m. Kora ciemna, łuszczy się drobnymi płatami.
Blisko spokrewniona Sosna Wydmowa Pinus ćontorta, odróżnić ją można po szyszkach nasiennych opatrzonych przeważnie kolczastymi wyrostkami.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_Banksa
https://conifersociety.org/conifers/pinus-banksiana/
https://atlas.roslin.pl/plant/7593
https://botany.cz/cs/pinus-banksiana/
https://www.encyklopedia.lasypolskie.pl/doku.php?id=s:sosna-banksa
RE: Sosna - Krystyna - 21-03-2023
Pinus Bhutanica
Gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Naturalny zasięg występowania obejmuje Bhutan, Chiny (prowincja Junnan), Indie (stan Arunachal Pradesh)
Osiąga wysokość 25 m.
Gatunek ten przez długi czas nie był rozpoznawany jako odrębny od Sosny Himalajskiej-Pinus Wallichiana, w związku z tym zbiory w herbariach dotyczące Pinus Bhutanica mogą być częścią zbiorów Pinus Wallichiana.
Niektóre cechy rozróżniające obydwa gatunki nie zostały dostatecznie zbadane, gdyż dotyczą np. młodych pędów, nie zawsze zbieranych.
Niektórzy autorzy traktują Pinus Bhutanica jako podgatunek lub odmianę Pinus Wallichiana-Pinus Wallichiana subsp. Bhutanica
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_bhutanica
Pinus Wallichiana subsp. Bhutanica
Występowanie:
Pinus Wallichiana subsp. Bhutanica jest szeroko rozpowszechniona we wschodniej części zasięgu tego gatunku, tj. we wschodnich Himalajach i przyległych wysokich pasmach górskich południowo-wschodniej części Wewnętrznego Tybetu (chiński region autonomiczny Xizang), północnego krańca Birmy i północno-zachodniego Junnanu.
Na zachodnim krańcu występowania w Królestwie Bhutanu podgatunek ten miesza się z podgatunkiem nominalnym.
Również dalej na wschód stąd, w indyjskim stanie Arunachal Pradesh, występują wysoce zmienne populacje morfologicznie pośrednie między dwoma podgatunkami.
Występowanie taksonu nie zostało jeszcze dokładnie zmapowane, ponieważ jest on w większości zlokalizowany w niedostępnych obszarach przygranicznych z nieuregulowanymi roszczeniami państwowymi, a jednocześnie w trudnym do przejścia terenie; we wschodniej części obszaru występuje jednak tylko wyspowo.
Ekologia:
Podgatunek występuje na zboczach dolin górskich pasma górskiego wschodnich Himalajów.
W niektórych miejscach jest to dolina z wzniesieniem między dnem a najbliższymi szczytami między 1000 a 2000 m, ale w południowo-wschodnim Xizang z odpowiednią wysokością do 5000 m. Zbocza z drzewostanami tej Sosny mogą być łagodne i nie skalistym do bardzo stromego ze skalistymi żebrami, gdzie to drzewo nadal dobrze się rozwija.
Na zachodnim krańcu obszaru rośnie na niższych stanowiskach razem z Pinus Roxburghii i drzewami liściastymi, w środkowej i wschodniej części często rośnie razem z Pinus Armandii i Tsuga Dumosa, wokół dopływu Brahmaputry zwanego Yigong Zangbo również z Pinus Densata subsp. Tibetica i Cupressus Torulosa.
Znany dotychczas zasięg wysokościowy występowania Pinus Wallichiana subsp. Bhutanica znajduje się między 1200 a 3000 m, z przewagą między 1600 a 2800 m.
Opis:
Masywne drzewa dorastające do wysokości ponad 30 metrów, z prostym pniem o średnicy do ponad 1,5 m, z koroną jajowatą do cylindryczno-stożkowej, gdy są dojrzałe.
Zagrożenia i ochrona:
Ze względu na ogólną niedostępność stanowisk i siedlisk z występowaniem Pinus wWallichiana subsp. Bhutanica, takson ten nie jest zagrożony, z wyjątkiem miejscowych wyrębów w niektórych populacjach na zachodzie pasma.
Na Czerwonej Liście IUCN takson jest wymieniony jako najmniejszej troski
Wykorzystanie:
Na łatwiej dostępnych terenach w zachodniej części zasięgu tego taksonu sosna ta jest czasami wykorzystywana jako drewno budowlane lub opałowe.
W centralnej i wschodniej części obszaru jego wykorzystanie ogranicza problematyczna dostępność ich drzewostanów.
Ta Sosna byłaby bardzo atrakcyjnym drzewem do ogrodów i parków w łagodniejszym klimacie.
Na razie jednak rzadko pojawia się w kulturze.
W Czechach w Ogrodzie Zoologicznym i Botanicznym miasta Pilzno odkryto niedawno grupę młodych osobników tej sosny pochodzącej z Junnanu .
Uwaga:
Pinus Wallichiana subsp. Bhutanica została pierwotnie opisana ze wschodniego Bhutanu jako odrębny gatunek w 1980 roku i nadal jest wymieniana jako taka w zachodniej (głównie brytyjskiej) literaturze.
Również w odpowiednim tomie Flora of China (1999) przyjęto bezkrytyczną koncepcję dwóch gatunków Pinus Wallichiana i Pinus Bhutanica, chociaż ich morfologiczne i geograficzne rozgraniczenie jest niejasne.
I odwrotnie, Atlas of the Gymnosperms of China (2004) w ogóle nie wspomina o taksonie Pinus Bhutanica .
W oryginalnym opisie Pinus Bhutanica brakowało krytycznych porównań z populacjami położonymi dalej na wschód.
Dokonał tego autor niniejszej pracy w latach 1992-2004, zarówno w zachodniej części jego zasięgu (w zachodniej części Arunachal Pradesh przylegającej do obszaru stanowiska typu), gdzie występują populacje zmienne, jak i w centralnej części jego zasięgu. zasięg w południowym Xizang, gdzie znajduje morfologicznie jednolite populacje.
Ze względu na charakter zmienności i brak cech wyróżniających w narządach generatywnych pomiędzy dwoma podgatunkami Pinus Wallichiana , uznanie odrębnego gatunku Pinus Bhutanica jest nieuzasadnione.
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-bhutanica/
https://botany.cz/cs/pinus-wallichiana-bhutanica/
https://travaldo.blogspot.com/2019/05/pinus-bhutanica-bhutan-white-pine-care-and-cultivation.html
RE: Sosna - Krystyna - 22-03-2023
Pinus Bungeana-Sosna Plamistokora
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Występuje w północno-zachodnich i środkowych Chinach (południe Gansu, południe Hebei, zachód Henan, zachód Hubei, południe Shaanxi, Szantung, Shanxi, północ Syczuan).
Po raz pierwszy znaleziony na naturalnym siedlisku w 1831 r. niedaleko Pekinu.
Wkrótce potem sprowadzony do Wielkiej Brytanii przez botanika Roberta Fortune'a. introdukowany w Korei, ale słabo się rozmnaża i nie rozprzestrzenia się.
Korona drzewa szeroko stożkowata lub parasolowata.
Pień pojedynczy lub podzielony na wiele pni tuż przy podstawie.
Osiąga wysokość 24–30 m, średnicę 116 cm (jeśli podzielony, łącznie średnica może dochodzić do 3 m.
Kora gładka, szarozielona, łuszczy się nieregularnymi, zaokrąglonymi płatami, odsłaniając bladożółte spodnie warstwy, które pod wpływem światła przybierają kolor rudobrązowy.
Cenione drzewo ozdobne. Uprawiane powszechnie w Chinach, a także w parkach i arboretach w Europie i Ameryce Północnej.
https://atlas.roslin.pl/plant/10022
https://botany.cz/cs/pinus-bungeana/
RE: Sosna - Krystyna - 23-03-2023
Pinus Brutia-Sosna Kalabryjska
Gatunek drzewa z rodziny sosnowatych.
Sosna Kalabryjska występuje głównie na terenie Turcji, także we wschodniej Bułgarii, Grecji, Azerbejdżanie, północnym Iraku, wschodniej Syrii, Libanie, na Krecie, Cyprze, we Włoszech oraz na czarnomorskim wybrzeżu Rosji i Abchazji.
Gatunek ten sprowadzony został z Turcji do włoskiej prowincji Kalabria w czasach rzymskich (wówczas Brutia).
Jedna odmiana tego gatunku uznana została za zagrożoną.
Sosna Kalabryjska klasyfikowana jest czasem jako podgatunek sosny Alepskiej-Pinus Halepensis subsp. Brutia
Częściej traktowana jest jako osobny gatunek blisko spokrewniony z Sosną Alejską, a także Sosną Kanaryjską i Sosną Nadmorską.
Jest to gatunek o średniej zmienności.
Wyróżnia się 4–5 podtaksonów, ujmowanych różnie, między innymi jako cztery odmiany-var. Brutia, var. Pityusa, var. Pendulifolia, var. Eldarica lub jako cztery odmiany i podgatunek:
Pinus Brutia var. Brutia
Pinus Brutia var. Pityusa
Pinus Brutia var. Stankewiczii
Pinus Brutia var. Pendulifolia
Pinus Brutia subsp. Eldarica
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_kalabryjska
RE: Sosna - Krystyna - 23-03-2023
Pinus Canariensis-Sosna Kanaryjska
Gatunek drzewa z rodziny sosnowatych.
Pinus Canariensis , po raz pierwszy opisany w 1825 roku przez Roberta Sweeta (1783–1835) z Curt Polycarp Joachim Sprengel (1766–1833)
Sosna Kanaryjska występuje na zachodnich Wyspach Kanaryjskich – Gran Canaria, Teneryfa, La Palma, Hierro i Gomera, została naturalizowana w Afryce i Australii.
Jest to najwyższe drzewo Wysp Kanaryjskich.
Drzewo iglaste, wiecznie zielone.
Korona otwarta z uniesionymi gałęziami, u młodych drzew stożkowata, z czasem staje się szersza i nieregularna.
Pień osiąga wysokość 30–45(60) m.
Pień o średnicy 1,5 m, wyjątkowo 2,5 m. Kora czerwonobrązowa, gruba i spękana
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_kanaryjska
Występowanie:
Endemit dla Wysp Kanaryjskich – występuje na wyspach Teneryfa, Gran Canaria, La Palma, El Hierro, także na wyspie La Gomera, ale najwyraźniej nie jest tu rodzimy.
Sosna Kanaryjska została również wprowadzona do północno-zachodniej Afryki i południowej Europy, a także pojawia się we wschodniej Australii.
Ekologia:
Wchodzi w skład borów sosnowych, rośnie na wysokości od około 1000 do 2000 m npm, tworzy na wyspach bardzo charakterystyczne drzewostany.
Największym z nich jest obszar zwany Corona Forestal (o powierzchni prawie 47 tysięcy hektarów), który otacza ze wszystkich stron wulkan Pico del Teide, najwyższą górę Teneryfy.
https://botany.cz/cs/pinus-canariensis/
https://conifersociety.org/conifers/pinus-canariensis/
RE: Sosna - Krystyna - 24-03-2023
Pinus Caribaea- Sosna Karaibska
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Sosna Karaibska występuje w Ameryce Środkowej.
Odmiana typowa Pinus Caribaea var. Caribaea pochodzi z zachodniej Kuby (Pinar del Río, Isla de la Juventud),
Odmiana Pinus Caribaea var. Bahamensis z Karaibów (Bahamy, wyspy Turks i Caicos)
Odmiana Pinus Caribaea var. Hondurensis z Meksyku (południe Quintana Roo), północnej Gwatemali, Belize, Hondurasu, Salwadoru i Nikaragui
Rośnie na dość zróżnicowanych siedliskach, zwłaszcza w miejscach ubogich w składniki pokarmowe, miejscami na wapieniach, miejscami na kwaśnych podłożach.
Klimat na tym obszarze jest dość zróżnicowany, ale bezmroźny, z roczną sumą opadów 600-4000 mm, ale często z wyraźniejszym okresem suszy, która powoduje pożary.
Pinus Caribaea jest typowym gatunkiem kulminacji ogniowej, dobrze kiełkuje na oparzeniach i szybko się regeneruje.
Często rośnie na nadmorskich piaskach, nawet w sąsiedztwie namorzyn, ale w niektórych miejscach wznosi się na wysokość około 700 m.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_karaibska
https://botany.cz/cs/pinus-caribaea/
RE: Sosna - Krystyna - 24-03-2023
Pinus Cembra-Sosna Limba
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych.
Występuje w górach centralnej Europy na obszarze Alp i Karpat (Tatry, Karpaty Wschodnie i Południowe).
Rośnie w borach z udziałem modrzewia europejskiego, najczęściej na wysokościach w przedziale 1400–2500 m n.p.m.
Jest to drzewo wolno rosnące i długowieczne, bardzo odporne na niskie temperatury, wiatry i szkodniki.
Drewno Limby było dawniej wszechstronnie użytkowane, nasiona zaś, zwane orzeszkami, były wykorzystywane jako jadalne i lecznicze.
Z pędów i żywicy destylowano olej limbowy.
Ze względu na intensywną wycinkę drzew, zasięg gatunku uległ w przeszłości znacznemu zmniejszeniu.
W niektórych krajach limba podlega prawnej ochronie gatunkowej (m.in. w Polsce), a jej siedliska chronione są w parkach narodowych i obszarach Natura 2000.
Limba należy do gatunków raczej rzadko uprawianych poza naturalnym zasięgiem, głównie z powodu trudności ze zdobyciem nasion oraz wolnego wzrostu.
Sosna Limba jest endemitem europejskim.
Występowanie:
Góry Europy - Alpy (głównie Alpy Zachodnie i południowa część Alp Wschodnich), Karpaty (bardziej ciągłe w Karpatach Południowych, rozproszone w Karpatach Wschodnich, rzadziej w Tatrach).
Podgatunek Pinus Cembra subsp. Sibirica występuje na Syberii.
W naszym kraju bywa sadzona w parkach.
Ekologia:
Rośnie w wyższych partiach gór, częściej na podłożu krzemianowym, w zakresie od gór do poziomu alpejskiego, w Alpach do wysokości około 2850 m.
Drzewo o wysokości 10–25 m.
Kora jest czerwonawo-brązowa do szaro-brązowej z podłużnymi pęknięciami.
W młodości korona jest zwarta, jajowata, później przerzedza się, igły w pęczkach po pięć, zielone, długości 5-10 cm, białawy pasek po wewnętrznej stronie igieł.
Szyszki męskie wyrastają u podstawy tegorocznych pędów, ciemnożółte do czerwonawych, szyszki żeńskie małe, na końcach pędów ciemnoczerwone do purpurowych, szyszka jajowata, długości 5-8 cm, nasiona czerwonobrązowe, bezskrzydłe , jadalny.
Zagrożenia i ochrona:
Na Słowacji sosna Limbo należy do gatunków najmniej dotkniętych (LC) pod względem zagrożeń, jest prawnie chroniona
Jest również chroniony w Szwajcarii, Austrii, Włoszech i Polsce .
Uwaga:
To piękne i twarde drzewo jest otoczone wieloma przesądami ludowymi, na przykład na Słowacji wierzono, że jeśli pierś przyszłej panny młodej zrobi się z drewna Limbo, nowe małżeństwo będzie szczęśliwe, podczas gdy Limbo kołyska miała odstraszać złe duchy od dziecka.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_limba
https://zielnik-karpacki.pl/atlas-roslin/drzewa_krzewy_krzewinki/sosna_limba_limba
https://botany.cz/cs/pinus-cembra/
https://www.encyklopedia.lasypolskie.pl/doku.php?id=s:sosna-limba
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-cembra/
https://landscapeplants.oregonstate.edu/plants/pinus-cembra-
https://www.conifers.org/pi/Pinus_cembra.php
RE: Sosna - Krystyna - 24-03-2023
Pinus Cembroides
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Występuje w USA (południowo-wschodnia Arizona, południowo-zachodni Nowy Meksyk, zachodni Teksas) i w Meksyku (w większości stanów na północ od 20° szerokości geograficznej północnej).
Pinus Cembroides zajmuje największy zasięg ze wszystkich Sosen Amerykańskich ze stosunkowo dużymi bezskrzydłymi nasionami (odpowiadającymi sekcji Parrya w starszej definicji), które są określane jako „Sosny Pinyon” lub „Piñones”.
Gatunek jest szeroko rozpowszechniony od południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych, gdzie występuje w południowo-wschodniej Arizonie, południowo-zachodnim Nowym Meksyku i południowo-zachodnim Teksasie, przez północny i częściowo środkowy Meksyk, gdzie dociera do południowo-wschodniego lub południowej granicy obszaru w południowo-wschodniej części stanu Puebla na około 18° 30' szerokości geograficznej północnej.
Obszar ten obejmuje bardziej suchy obszar śródlądowy poza obszarami przybrzeżnymi, z wyjątkiem podgatunku Pinus Cembroides subsp. Lagunae, lokalnie endemiczny dla południowego krańca półwyspu Kalifornia.
Osiąga 15 m wysokości, 30 cm średnicy.
Kora czerwono-brązowa do ciemnobrązowej.
Drzewo lub krzew o zaokrąglonej koronie.
Drzewo wiatropylne.
Szyszki nasienne dojrzewają 2 lata, następnie otwierają się uwalniając nasiona i opadają wkrótce potem.
Jedna wiązka przewodząca w liściu.
Igły pozostają na drzewie przez 3–4 lata.
Występuje w górach, na średnich wysokościach, głównie 1600–2400 m n.p.m.
Podział tego taksonu jest ciągle dyskutowany.
Gatunek ma spory zasięg i jest zmienny morfologicznie, co doprowadziło do wyróżnienia szeregu podgatunków i odmian, z których niektóre podniesione zostały do rangi odrębnych gatunków:
Pinus discolor
Pinus johannis
Pinus orizabensis
Pinus remota
Pozostałe taksony niższego rzędu:
Pinus cembroides subsp. cembroides var. cembroides
Pinus cembroides subsp. lagunae.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_cembroides
https://botany.cz/cs/pinus-cembroides/
RE: Sosna - Krystyna - 25-03-2023
Pinus Chiapensis
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Występuje w meksykańskim stanie Chiapas i w Gwatemali[6, na wysokościach od 900 do 1500 m n.p.m.
Sosna introdukowana w Kolumbii, Brazylii, Queensland (Australia) i południowej Afryce.
Wcześniej traktowano Pinus Chiapensis jako odmianę Sosny Wejmutki-Pinus Strobus var. Chiapensis, klasyfikowaną obecnie najczęściej w randze gatunku
Martínez odróżnił tę odmianę od Sosny Wejmutki po ładniejszych liściach, innym rozmieszczeniu kanałów żywicznych i cięższych szyszkach tej samej wielkości
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_chiapensis
https://www.conifers.org/pi/Pinus_chiapensis.php
https://www.treespk.ru/catalog/products/khvoynye/?PAGEN_3=3
RE: Sosna - Krystyna - 25-03-2023
Pinus Contorta-Sosna Wydmowa
Gatunek drzewa iglastego należący do rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Jest to Sosna dwuigielna z podrodzaju Pinus wykazująca cechy pirofityczne.
Występuje na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej-USA, Kanada, Meksyk, oraz w niektórych rejonach środkowego zachodu USA
Taksony wewnątrzgatunkowe tej sosny są geograficznie rozdzielone w obrębie jej zasięgu.
Nadmorskie podgatunki rosną na stanowiskach od poziomu morza do ok. 600 m n.p.m., podczas gdy formy śródlądowe spotykane są na wysokościach od ok. 400 do 3500 m n.p.m.
Niskie drzewo, wysokości 6—25 (35) m, lub krzew o krótkim, zwykle skręconym pniu i gęstej, okrągłej koronie, sięgającej często do ziemi.
Kora ciemnoczerwonobrązowa, cienka, gładka, łuszcząca się cienkimi płatkami.
Obecnie wyróżnia się trzy podgatunki i dwie odmiany wykazujące dziedziczność cech różnicujących i geograficzną jednolitość
Czasem wszystkie klasyfikowane w randze podgatunków lub odmian
*Pinus Contorta subsp. Contorta – podgatunek typowy;
-Pinus Contorta subsp. Contorta var. Contorta – odmiana typowa, wybrzeże Pacyfiku od Alaski do północnej Kalifornii;
-Pinus Contorta subsp. Contorta var. Bolanderi (Parl.) Koehne – endemit hrabstwa Mendocino, wybrzeże Kalifornii; takson czasem rozpoznawany w randze gatunku Pinus Bolanderi Parl., podgatunku Pinus Contorta subsp. Bolanderi (Parl.) Critchfield lub traktowany jako synonim Pinus Contorta var. Contorta
*Pinus Contorta subsp. Latifolia (Engelm.) Critchfield – Góry Skaliste i obszary podgórskie zachodnich stanów USA i Kanady;
*Pinus Contorta subsp. Murrayana (Balf.) Engelm. – Sosna Murraya, przez niektórych autorów uznawana za osobny gatunek Pinus Murrayana Balf., jedynie blisko spokrewniony z Sosną Wydmową-Góry Kaskadowe, Sierra Nevada, Kalifornia Dolna.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_wydmowa
https://www.encyklopedia.lasypolskie.pl/doku.php?id=s:sosna-wydmowa
https://botany.cz/cs/pinus-contorta/
RE: Sosna - Krystyna - 25-03-2023
Pinus Coulteri-Sosna Coultera
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindl.)
Sosna Coultera występuje naturalnie na półkuli północnej, w Meksyku-Kalifornia Dolna i USA-Kalifornia
Łacińska nazwa gatunku pochodzi od Thomasa Coultera, irlandzkiego botanika i lekarza.
Drzewo dorastające do około 25 m wysokości, o prostym pniu do 1 m średnicy; korona stożkowata, gdy jest młoda, szeroka i rzadka, gdy dojrzeje, z silnie wygiętymi gałęziami szkieletu.
Pędy bardzo mocne, niebieskawo oszronione; pąki spiczaste, do około 3 cm długości, żywiczne (charakter diagnostyczny u Pinus Jeffreyi, co jest szczególnie podobne u młodzieży).
Igły zwykle ciemnoszarozielone, sztywne, wzniesione, gęsto stłoczone, po 3 w pęczku, długości 15–30 cm i szerokości około 2 mm; osłonki igieł początkowo do około 4 cm długości, trwałe
Igły opadają po 3–4 latach.
Szyszki nasienne dojrzewają w ciągu 2 lat.
„Big cone pine” z Kalifornii ma nie tylko wspaniałe szarozielone igły o długości do 30 cm, ale także produkuje najcięższe szyszki ze wszystkich sosen.
Ogromne, zdrewniałe, uderzająco kolczaste szyszki ważą do 2 kg i same w sobie są cechą charakterystyczną, zwłaszcza na kominku.
Sosny redlicowe, pochodzące z gór południowej Kalifornii (USA) i Baja California (Meksyk), wytwarzają najbardziej masywne szyszki ze wszystkich gatunków sosny.
Znane potocznie jako „twórcy wdów”, te gigantyczne szyszki mogą ważyć do 5 kg (11 funtów)!
Mają również duże łuski przypominające szpony i mogą być pokryte grubą lepką żywicą.
Gigantyczne, kolczaste, lepkie szyszki, które mogą cię zabić?
Sosna Coultera jest przystosowana do pożarów lasu i częściowo zależna od ich występowania
https://botany.cz/cs/pinus-coulteri/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_Coultera
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-coulteri/
https://landscapeplants.oregonstate.edu/plants/pinus-coulteri
https://www.youtube.com/watch?v=t1tS_dOnTHU
RE: Sosna - Krystyna - 26-03-2023
Pinus Culminicola
Powszechnie znany jako Potosí Pinyon lub Potosí Piñón , to Sosna z grupy Sosny Pinyon, rodzima i endemiczna dla północno-wschodniego Meksyku
Pasmo jest silnie zlokalizowane, ograniczone do niewielkiego obszaru wysokich szczytów w północnej części Sierra Madre Oriental w Coahuila i Nuevo León i obfite tylko na najwyższym szczycie Cerro Potosí (3713 m).
Występuje na bardzo dużych wysokościach, od 3000 do 3700 m, w chłodnych, wilgotnych warunkach klimatu subalpejskiego
Jest to krzew średniej wielkości , osiągający 1,5–5 m wysokości i średnicę pnia do 25 cm. Kora jest szarobrązowa, cienka i łuszcząca się u podstawy pnia.
Liście („igły”) są zebrane w pęczki po pięć, smukłe, o długości 3–5,5 cm i ciemnozielone do niebieskozielonych, ze szparkami ograniczonymi do jasnego białego paska na wewnętrznych powierzchniach.
Szyszki są kuliste, o długości 3–4 cm i szerokie, gdy są zamknięte, początkowo zielone, dojrzewające żółto-brązowe w wieku 16–18 miesięcy, z niewielką liczbą cienkich, delikatnych łusek, zazwyczaj 6–14 płodnych łusek.
Po osiągnięciu dojrzałości szyszki otwierają się na szerokość 4–6 cm, utrzymując nasiona na łuskach po otwarciu.
Nasiona mają długość 9–12 mm, grubą skorupę, białe bielmo i szczątkowe skrzydło o długości 1–2 mm; są rozsiewane przez Clark's nutcracker-orzechówkę popielatą i sójkę meksykańską , które wyrywają nasiona z otwartych szyszek.
Sójki, które wykorzystują nasiona jako główne źródło pożywienia, przechowują wiele nasion do późniejszego wykorzystania, a niektóre z tych przechowywanych nasion nie są używane i mogą wyrosnąć na nowe rośliny.
Zagrożenia i ochrona:
Gatunek jest silnie zagrożony pożarami w okresie długiej i suchej zimy.
Największa populacja na Cerro Potosí została poważnie uszkodzona po wschodniej stronie góry przez wielki pożar na początku wieku, który zniszczył duże obszary lesistości.
Zastosowania:
Pinus Culminicola to jedyna niska sosna zaroślowa Nowego Świata i jedna z zaledwie czterech na świecie.
Ze swoim zwartym pokrojem i gęstymi, srebrzystymi liśćmi byłaby bardzo atrakcyjna zimą w ogrodnictwie ozdobnym na obszarach suchych klimatycznie.
Jednak nie został jeszcze wprowadzony do kultury do użytku komercyjnego.
Należy do grupy sosen zwanych „Piñón” o stosunkowo dużych jadalnych nasionach, ale ma najmniejsze nasiona.
https://en.wikipedia.org/wiki/Pinus_culminicola
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-culminicola/
https://botany.cz/cs/pinus-culminicola/
RE: Sosna - Krystyna - 26-03-2023
Pinus Dabeshanensis
Gatunek sosny występujący tylko w Chinach
Niektóre źródła uważają ją za synonim Sosny Chińskiej-Pinus Armandii ), do której jest bardzo podobna.
Naturalny zasięg Pinus Dabeshanensis jest bardzo ograniczony, chociaż był używany lokalnie w programach sadzenia; gatunek występuje w Górach Dabie w prowincjach Anhui i Hubei na wysokości między 900 a 1400 m
Według aktualnych informacji o wszystkich gatunkach Sosny, Pinus Dabeshanensis można określić jako drugą najrzadszą sosnę na świecie, po Pinus Squamata
Zagrożenie i ochrona:
Pinus Dabeshanensis jest jednym z najbardziej zagrożonych gatunków sosny na świecie.
Występuje na obszarze o rozproszonej osadzie wiejskiej, mozaikowym rolniczym użytkowaniu krajobrazu górskiego oraz częstych wyrębach selektywnych, grupowych i obszarowych drzewostanów.
Te obciążenia lokalnej przyrody mają charakter długotrwały iz pewnością są główną przyczyną dzisiejszej małej liczebności opisywanej populacji sosny.
Innym nowym problemem może być genetyczna erozja gatunku spowodowana prawdopodobną spontaniczną hybrydyzacją z okolicznymi nasadzeniami podobnymi do Pinus Armandii
Zostały one posadzone pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku, najwyraźniej w celu wzmocnienia lokalnej populacji „podobnej” Sosny do użytku leśnego.
Zastosowanie:
Drewno sosnowe Dabiešan uważane jest za bardzo wysokiej jakości.
Gatunek z powodzeniem mógłby być również uprawiany w leśnictwie poza obszarem naturalnego występowania, jednak należy prowadzić ewidencję jego pochodzenia, aby wykluczyć pomylenie go z Pinus Armandii .
Uwaga:
Na ten zagrożony gatunek zwrócono uwagę lokalnych ekspertów, którzy przeprowadzili jego szczegółowe badania terenowe.
Odkrycia zostały podsumowane w specjalnej monografii opublikowanej w 1999 roku w języku chińskim z obszernym streszczeniem w języku angielskim i legendą do załączników.
Monografia ta potwierdza między innymi zasadność klasyfikacji Pinus Dabeshanensis jako odrębnego gatunku.
Niemniej jednak sosna ta jest klasyfikowana przez większość zachodnich autorów - najwyraźniej na podstawie braku osobistej wiedzy - w kategorii odmian, albo Pinus Armandii, albo Pinus Fenzeliana
Tymczasem drugą alternatywę stworzyli inni autorzy chińscy (opublikowana w 1997 r.) na podstawie badań skąpego materiału zielnikowego w Pekinie i błędnej interpretacji danych geograficznych.
Niestety kombinacja Pinus Fenzeliana var. Dabeshanensis został również przyjęty we współczesnej pracy Flora of China.
https://botany.cz/cs/pinus-dabeshanensis/
https://en.wikipedia.org/wiki/Pinus_dabeshanensis
RE: Sosna - Krystyna - 26-03-2023
Pinus Dalatensis
Pinus Dalatensis , po raz pierwszy opisany w 1960 roku przez Yvette de Ferré (1915–2003), jest powszechnie znany jako Wietnamska Sosna Biała lub Thông Nam Dà lá lat w języku wietnamskim. Ten bardzo rzadki gatunek sosny został po raz pierwszy opisany w miejscu położonym na centralnych wyżynach w pobliżu kurortu Dalat (stąd nazwa gatunku).
W Wietnamie rośnie w górach środkowej i południowo-środkowej części kraju, na wysokości od 1400 do 2300 metrów (4600 do 7500 stóp).
Potwierdzona niedawno w Laosie populacja znajdująca się w obszarze ochrony różnorodności biologicznej Nakai-Nam Theun jest największą, najniżej położoną i najbardziej wysuniętą na północ ze znanych populacji Pinus Dalatensis .
Ze względu na swoją rzadkość nadaje się głównie jako roślina ozdobna.
Niezależnie od tego, ta sosna nie jest znana w uprawie poza Wietnamem.
Podgatunki
Dzieli się na dwa podgatunki :
Pinus Dalatensis subsp. Dalatensis
Pinus Dalatensis subsp. Procera Businský
Pinus Dalatensis var. Bidoupensis Businský
https://conifersociety.org/conifers/pinus-dalatensis/
https://en.wikipedia.org/wiki/Pinus_dalatensis
https://botany.cz/cs/pinus-dalatensis/
https://tuoitre.vn/phat-hien-loai-thong-moi-chua-tung-duoc-biet-tren-the-gioi-675750.htm
RE: Sosna - Krystyna - 26-03-2023
Pinus Densata
Po raz pierwszy opublikowano w J. Linn. Soc., Bot. 37: 416 (1906)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym zasięgiem tego gatunku jest S. Qinghai do Chin (W. Sichuan, NW. Yunnan).
Jest to drzewo i rośnie głównie w umiarkowanym biomie.
Native to:
China South-Central, Qinghai, Tibet
Synonyms
*Homotypic Synonyms
Pinus Sinensis var. Densata (Mast.) Shaw in C.S.Sargent, Pl. Wilson. 2: 17 (1914)
Pinus Tabuliformis var. Densata (Mast.) Rehder in J. Arnold Arbor. 7: 23 (1926)
*Heterotypic Synonyms
Pinus Densata subsp. Tibetica Businský in Harvard Pap. Bot. 13: 12 (2008)
Pinus Prominens Mast. in J. Linn. Soc., Bot. 37: 417 (1906)
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:677024-1
RE: Sosna - Krystyna - 27-03-2023
Pinus Densiflora-Sosna Gęstokwiatowa
Gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Sosna Gęstokwiatowa występuje na terenie północno-wschodnich Chin-Heilongjiang, Jilin, Liaoning, Szantung, Korei, Japonii, południowo-wschodniej Rosji.
Drzewo o stosunkowo krótkim pniu i szerokiej koronie, podobne do sosny zwyczajnej.
Dorasta do 36 m wysokości, przy średnicy pnia 60–70 cm.
Kora czerwonawa, częściowo opadająca cienkimi łuskami, u starszych osobników szarawa, podłużnie bruzdowana.
Pędy nagie, zielonkawe, początkowo szaro matowe. Pąki cylindryczne, spiczaste, czerwonobrązowe, nieżywiczne (lub bardzo mało żywiczne), z luźnymi łuskami na końcu.
Igły po 2 w pęczku, w dłuższych osłonkach około 1-1,5 mm, 6-12 cm długości, 0,7-1 mm szerokości, jasnozielone do niebieskawo zielonych, ząbkowane na brzegach.
Szyszki męskie długości około 8 cm, stłoczone w cylindryczny kłos.
Wyróżnia się trzy odmiany
Pinus densiflora var. densiflora – odmiana typowa
Pinus densiflora var. ussuriensis Liou et Q.L. Wang
Pinus densiflora var. zhangwuensis S.J. Zhang et al.
Wyhodowano wiele kultywatorów tej sosny, między innymi półkarłowatą 'Oculus Draconis', 'Pendula' i 'Umbraculifera' (po japońsku Tagyoushou).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_g%C4%99stokwiatowa
https://botany.cz/cs/pinus-densiflora/
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-densiflora/
https://www.szmaragdoweogrody.pl/sosny_gestokwiatowe_(_pinus_densiflora).php?pro_id=600&sosna_gestokwiatowa_-_golden_ghost_-_pinus_densiflora_#read
https://treespk.ru/catalog/products/khvoynye/sosna_gustotsvetnaya_okolo_200_semyan_/
RE: Sosna - Krystyna - 29-03-2023
Pinus Devoniana
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Występuje w Gwatemali i Meksyku.
Drzewo o szerokiej, stożkowatej lub zaokrąglonej koronie.
Koronę kształtują długie, rozpostarte lub wzniesione gałęzie pierwszego poziomu z rzadkimi gałęziami kolejnych poziomów.
Pień, najczęściej pojedynczy, wyprostowany, osiąga do 20–30 m wysokości i 80–100 cm średnicy.
Kora czerwonobrązowa do ciemnobrązowej, szorstka, z wiekiem wykształca podłużne płytki rozdzielone głębokimi czarnymi szczelinami.
Pinus Devoniana jest jednym z szeroko rozpowszechnionych gatunków Sosny w Meksyku i zachodniej części Ameryki Środkowej.
Gatunek przenika na północ wzdłuż Sierra Madre Occidental w sposób przypominający wyspę na południe od stanów Sinaloa i Zacatecas.
Gatunek występuje głównie w południowym Meksyku w stanach Jalisco, Michoacán, Guerrero i Oaxaca; wyspiarskie, ale także w środkowym Meksyku (México, Hidalgo, Puebla i inne).
W Ameryce Środkowej lub na wschód od Przesmyku Tehuantepec występuje w stanie Chiapas iw południowej Gwatemali.
Ekologia:
Gatunek ten występuje na płaskowyżach i zboczach górskich w różnych warunkach klimatycznych, od suchych obszarów na północy z sumą opadów rocznych wynoszącą zaledwie około 800 mm, po wilgotne obszary tropikalne wokół 15 równoleżnika z sumą opadów przekraczającą 1500 mm.
Najczęściej tworzy drzewostany mieszane z innymi gatunkami Sosny, takimi jak Pinus Oocarpa, Pinus Montezumae, Pinus Pseudostrobus, Pinus Maximinoi, Pinus Douglasiana i Pinus Leiophylla .
Z drzew liściastych rośnie miejscami razem z Liquidambar Styraciflua , a zwłaszcza na północnym zachodzie z przedstawicielami rodzaju Quercus .
Główny zakres wysokości wynosi od 700 do 2500 m n.p.m
https://botany.cz/cs/pinus-devoniana/
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-devoniana/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_devoniana
RE: Sosna - Krystyna - 30-03-2023
Pinus Durangensis
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Sosna ta występuje w Meksyku
Pinus Durangensis to wiecznie zielone drzewo o gęstej, kulistej koronie; może dorastać do 40 metrów wysokości.
Prosty, cylindryczny pień może być wolny od gałęzi na połowie do trzech czwartych swojej wysokości i 80-100 cm średnicy
Drzewo ma wysoki, prosty pień i jest powszechnie wykorzystywane w stanie dzikim ze względu na dobrą jakość drewna
Eksploatacja drewna znacznie zmniejszyła populacje tego drzewa, a uprawa na plantacjach jest testowana
Eksploatacja Pinus Durangensis na drewno zredukowała niegdyś rozległe czyste lasy do rozproszonych, otwartych drzewostanów na większości jego zasięgu.
Roślina jest sklasyfikowana jako „bliska zagrożenia” na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN (2013)
https://temperate.theferns.info/plant/Pinus+durangensis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_durangensis
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-durangensis/
RE: Sosna - Krystyna - 30-03-2023
Pinus Echinata
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Pinus Echinata występuje na południowym wschodzie Ameryki Północnej, na terenie USA.
Jest sosną dwuigielną o zmiennym pokroju, rosnącą najczęściej na wyżynach w stosunkowo suchych lasach.
Naturalnie krzyżuje się z Sosną Taeda i Sosną Smołową.
Największym zagrożeniem tej sosny jest choroba wywoływana przez lęgniowca z gatunku Phytophthora cinnamomi.
Gatunek występuje na wschodzie i południu USA, w stanach: Nowy Jork, Pensylwania, Ohio, Illinois, Arkansas, Missouri, Kentucky, Tennessee, Wirginia Zachodnia, Maryland, Delaware, Wirginia, Karolina Północna, Karolina Południowa, Georgia, Floryda, Alabama, Missisipi, Luizjana, Oklahoma, Teksas
Gatunek ten ma największy zasięg występowania spośród sosen rosnących w południowo-wschodnich USA. W 1915 r. raportowano, że rośnie w 24 stanach, w 1990 r. w 22
Pinus Echinata to wiecznie zielone drzewo o zaokrąglonej do stożkowej koronie; może dorastać do 40 metrów wysokości. Prosty, cylindryczny pień może mieć średnicę 120 cm
Drzewo jest zbierane w stanie dzikim do użytku lokalnego jako lekarstwo i źródło materiałów.
Jest wysoko ceniony jako komercyjne źródło drewna, pozyskiwane w stanie dzikim, a także uprawiane na plantacjach
Pinus występuje obficie w swoim szerokim zasięgu iw rzeczywistości rozprzestrzenia się na opuszczone pola uprawne. Roślina jest sklasyfikowana jako „najmniejszej troski” na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN (2013)
https://temperate.theferns.info/plant/Pinus+echinata
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_echinata
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-echinata/
RE: Sosna - Krystyna - 30-03-2023
Pinus Edulis
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae).
Występuje w USA, Arizona, Kalifornia, Kolorado, Nowy Meksyk, Oklahoma, Teksas, Utah, Wyoming i Meksyku-Chihuahua
Krzew lub drzewo o koronie stożkowatej, zaokrąglonej i gęstej.
Pień osiąga 21 m wysokości, 60 cm średnicy.
Kora czerwonobrązowa, nieregularnie spękana.
Gałęzie utrzymują się na pniu czasem aż do jego podstawy.
Ekologia:
Pinus Edulis jest najpospolitszym gatunkiem Sosny w rozległych lasach jasnych strefy półpustynnej z przewagą Sosny i Jałowca
Rośnie zwykle na obszarze o rocznych opadach 250–560 mm, na wysokości 1600–2400 m n.p.m na skalistych płaskowyżach, płaskowyżach, zboczach niższych gór, kanionach i tarasach u podnóża gór. Pinus Edulis jest drzewem długowiecznym, dominujące drzewa w drzewostanie mają często 400 lat.
Najstarsze okazy znajdują się głównie na stromych skalistych stanowiskach, gdzie prawdopodobieństwo pożaru jest niewielkie.
Zastosowanie:
Najcenniejszym produktem tego gatunku są jadalne nasiona o delikatnym smaku, zwane „orzeszkami pinii”.
Na wielu obszarach zasięgu prawo do zbioru nasion posiadają plemiona rdzennych Amerykanów, dla których ma to duże znaczenie kulturowe i gospodarcze.
Kolejną jadalną częścią jest wewnętrzna kora, którą spożywano gotowaną w paski lub suszoną i mieloną na mąkę.
Z żywicy pozyskiwana jest terpentyna, która ma wiele zastosowań w medycynie.
Uwaga:
Pinus edulis to drzewo stanowe Nowego Meksyku.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pinus_edulis
https://botany.cz/cs/pinus-edulis/
https://treesandshrubsonline.org/articles/pinus/pinus-edulis/
RE: Sosna - Krystyna - 30-03-2023
xxxxxxttttttttttt