Piękne słowa i obrazy - Wersja do druku

+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Tarotowa Społeczność (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=28)
+--- Dział: Malarstwo (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=191)
+---- Dział: Piękne Słowa i Obrazy (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=250)
+---- Wątek: Piękne słowa i obrazy (/showthread.php?tid=12821)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

Talarek Andrzej
Niebo
Tam gdzie odlatują gołębie
gdzie czasami lecą ludzie samolotami
które nie wracają
tam gdzie mieszka moja Mama
a Ktoś pisze wersy Prawa
dla proroków i ludzi
tam jest niebo

coś najbardziej nieokreślonego
do czego zmierzamy obiecane na początku
jakby na pocieszenie na drogę niechcianą
którą przejść musimy

i nie są ważne nasze wyobrażenia
tronu i purpury siedmiu poziomów nieba
łąk niezmierzonych na których wilk z barankiem
będą się paść razem

kiedyś nad malowanymi dachami pójdziemy w nieznane
a serca zadygotają wśród nocnych przebudzeń
ale będziemy wiedzieć
nie będziemy się bać
spotkania

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

Talarek Andrzej
Niebo i ziemia
tuż obok miejsca w którym niebo
sączyło soki ziemi zespalając
cudowne z materialnym
poznawałem pierwsze dni
łany zbóż falowały po horyzont
tam przechodziły w obłoczne niebo
i wracały przemienione nad moją głowę

od początku wiedziałem że tam
ziemia i niebo stanowią jedno
że umierający ludzie odchodzą poprzez zboża
do miejsca wniebowstąpienia
i jednym krokiem przekraczają próg
niższy niż w sieni dziadka
i są w niebie

jak było nie wierzyć że anioły czuwały
nad każdym moim krokiem po wąskiej kładce
skoro tak blisko było ich mieszkanie
a cmentarz dotykał go krzyżami

po latach szedłem przez pola porośnięte
pszenicą jęczmieniem prosem i widziałem
jak chmury nad głową opierają się
na niezliczonych łodygach
a polna droga do kościoła sprzed lat
kończy się w obłoku dzwonnicy
zobaczyłem to co zapomniałem

zachodziło słońce za plecami
patrzyłem na wschód
kiedyś tam pójdę

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

Talarek Andrzej
Niedziela Palmowa
Nie miałem w życiu tryumfalnego wjazdu.
Gdziekolwiek. Ba, nawet wejścia z aplauzem paru gapiów
oszczędził mi los. Widać nie zasłużyłem sobie.
A może jestem tak mało ciekawą osobą, że nawet osły
nie odwrócą głowy z nad żłobu, w którym owies.

Zasuszone kwiatki jesieni utkane na wierzbowej witce.
Nie zmartwychpowstaną. Nie popłynie sok przez ich kolory,

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

Talarek Andrzej
Niemiłosierny Samarytanin
Niemiłosierny samarytanin
nie lamentuję na losem
wychudłych dzieci uciekających przed
śmiercią
współczuję przez chwilę nim przeminie
wizualna szczelina w zasłonie obojętności

nie płaczę na losem
przerażonych ludzi uciekających przed
grozą
wojny oddalone jak grafiki Goyi
bezkrwawe memento dla dnia
dzisiejszego

nigdy nie wierzyłem
w nowy wspaniały świat bo jestem
uczciwy wobec tego który jest
Nieogarniony

nie spałem nie śniłem
na jawie uładzony świat landrynek
nie zasłodził goryczy
świata prawdy
oczu

w każdym ból jest jak gniazdo os
pilnujących miodu
nie uczynimy innych na wzór
podobieństwo nasze

z oddalenia Samarii niosę jedynie
los wyciągniętą dłoń dwa złote
uczynki by pomóc jednemu
gdy kapłani mediów wznoszą hałaśliwe modły
o równości
milionów

a oni idą i będą w drodze do skończenia
świata pełni bólu który jest
i będzie

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

Talarek Andrzej
Nowe Campo di Fiori?
"Aż wszystko będzie legendą
I wtedy po wielu latach
Na nowym Campo di Fiori
Bunt wznieci słowo poety".
Cz. Miłosz

Dziś już są inne owoce,
większe i słodsze niż wtedy,
i ludzie bardziej beztroscy –
choć nie wiem, jak to wymierzyć.
Nauka słodzi nam frukta,
kolory im daje i kształty,
i czyni człowieka pięknym,
aż dusza jest niepotrzebną.

Czy kiedyś Giordano umarł
w obronie nauki? Wątpię.
Myśl jego była chaosem
poglądów, zbiorem różności
jak lombard, w którym i nowe,
i stare masz do wyboru,
lub targ, gdzie ryba marchewce
i szynce mówi bondziorno.

Patronem dzisiejszych czasów
może być bez wątpienia,
gdy Boga wypada wyśmiać,
znieważyć wszystkich dokoła.
I bez refleksji go kupi
każdy turysta na Campo,
a czarny przekupień doda
różę za euro dla pani.

Za murem wciąż giną ludzie.
Wystarczy zerknąć w gazetę,
tablet otworzyć czy smartfon,
by się zanurzyć w cierpieniu,
na które są obojętni
pijący kawę, pod Bruna
ciężkim spojrzeniem. Nie zrobią
niczego więcej w swym szczęściu.

To nic, że radość ich krucha.
Wszak oni tego nie wiedzą,
że może to ich nieszczęścia
kometa za chwilę przemknie
i zgaśnie, nim ktoś dostrzeże,
wzruszy się, bądź też zapłacze.
Gdy wkoło murów tak wiele,
nikt o nich nie chce pamiętać.

Kiedyś poeta był wieszczem,
często na kredyt u żyda,
i słowa tanio sprzedawał,
by spłacać odsetki sławy.
Dzisiaj w słów poplątaniu
nie umie już ujrzeć ducha
wśród starożytnych kamieni
i widzi stragan jedynie.

Na ile słowo zostało
tym duchem, który nas budzić
co dnia powinien i wstrząsać
sumieniem, by nie usnęło,
by mury widziało, nieszczęście,
nawet gdy jest nam tu dobrze,
a karuzela do nieba
nie unosiła w zastępstwie?

Nie będzie nowego Campo,
na którym inny poeta
refleksje o samotności
w obliczu śmierci napisze.
Wciąż kręci się karuzela
przy murze, za którym getto
dawne czy przyszłe powstanie,
a ludzie strach chichotają.

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

Talarek Andrzej
Off
Bywa że wyłączam Słońce
w samym środku dnia młoda kobieta z dzieckiem
na ręku znika rozpuszczona w ciemności
a starzec wymawiający zaklęcia życia
staje się szeptem niknącym w samym sobie

deski poskładane na podłogę bolą zadziorami
i krew wraz krzepnie z trwogą kobiety
małego chłopca i starca że przecież
jeszcze tyle do przejścia a tu mrok

krzyczą on musi spojrzeć nam w oczy
wszak ciemność boli nieskończenie
a nasze życie mierzy zegar i metr i nie ma
szpitala na końcu w którym łagodność

przywracam tę chwilę która krótka jak promień
słoneczny splot zdarzeń niesterowalnych
przypadkowych jak życie zamienione w splot trzewny
ludzko doczesny zmywalny chemią czasu

będzie że wyłączę Słońce
w samym środku dnia na zawsze młoda kobieta
z dzieckiem pozostanie w ciemności gdy ja
przychodni łagodności szukając na końcu dojdę
po echodajnych deskach podłogi
z zaklęciem modlitwy

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

Talarek Andrzej
Offelia
"Zaryczy z bólu ranny łoś,
 Kto żyw przemierza knieje,
 Ktoś nie śpi, żeby spać mógł ktoś
 To są zwyczajne dzieje".

Miłość przydrożna jak upiór ma włosy
puszki red bólu ustawione w trawie
gra w nich chichocząc wiatr obcymi słowy
być albo nie być od zgrozy zachowaj
któryś jest ślepy a widzisz jej mękę
zrzucona łatwa zdobycz z więzów ciała
wybita ciosem zawistnego losu
ze szlachetności w morzu cichej nędzy
„ścierpi pogardę i zniewagę świata
krzywdy ciemięzcy obelgi dumnego
lekceważonej miłości męczarnie
odwłokę prawa butę władz i owe
upokorzenia które nieustannie
cichej zasługi stają się udziałem”

być albo nie być zbyt wielkie pytanie
na małe życie które nożem przetnie
alfons lubiący pohamletyzować
albo rozbije na dwoje jak głowę
pijany klient zło z góry wiadome
to jak uciekać kiedy jest za dobro
rozwaga która czyni nas tchórzami
pęta co ranka wyśnionym marzeniem
o życiu lekkim jak kuchenny garnek
z gazet dla kobiet które znacznie droższe
nie muszą pytać dawać odpowiedzi

szpetna Offelio nimfo rozjechana
legionem opon mokra krwista plamo
w krzyki asfaltu wtopiona jak żaba
umrzeć czy zasnąć śnić jest niebezpiecznie
za grzechy innych ktoś musi zapłacić
las ponad śpiesznym do miłości płatnej
tłumem kołysze w swym wnętrzu tragedię
bólu bez wycia najwyżej w poduszkę
kiedy usypia gdy inni usnęli
na łonach kobiet żon swoich kochanek
mając zwyczajną Offelii tragedię

---

RE: Piękne słowa i obrazy... - Krystyna - 03-01-2022

   
Henri Jean Guillaume Martin (1860-1943)

---