Gorczyca - Wersja do druku
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=64)
+--- Wątek: Gorczyca (/showthread.php?tid=1264)
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=64)
+--- Wątek: Gorczyca (/showthread.php?tid=1264)
Gorczyca - Krystyna - 29-12-2011
Gorczyca (Sinapis L.)
Rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych.
Gatunkiem typowym jest Sinapis alba L.
Gatunki flory Polski
gorczyca jasna, g. biała (Sinapis alba L.) – antropofit zadomowiony(w USA znana jako żółta),
gorczyca polna (Sinapis arvensis L.) – antropofit zadomowiony
gorczyca czarna [ nazywana czasami brązową, ] ma obecnie nazwę naukową kapusta czarna (Brassica nigra (L.) W. D. J. Koch, dawniej Sinapis nigra L. )
gorczyca sarepska to kapusta sitowata (Brassica juncea (L.) Czern.).
źródło
Gorczyca znana jest od czasów prehistorycznych.
Pilniusz wymienia 40 środków leczniczych, w których właśnie gorczyca jest podstawowym składnikiem.
Dawniej Rzymianie dodawali do każdej wyszukanej potrawy.
Krążyły legendy, że liście gorczycy rosną tak szybko, że zanim przyrządzono by jakąkolwiek potrawę to urosłyby tak duże, że można by zrobić sałatkę.
Gorczyca często bywa stosowana jako dodatek do eliksirów miłości.
Gorczyca występuje w kilku gatunkach.
Gorczyca czarna ma mocniejszy smak, sarepska jest łatwiejsza w uprawie a biała najlepiej konserwuje przetwory.
Gorczyca pochodzi głównie z rejonu Morza Śródziemnomorskiego oraz Europy południowo-wschodniej.
W średniowieczu wierzono,że ziarna rzucone przy progu sprzyjają awanturom domowym, a zaszyte w pościeli "konserwują" związki małżeńskie.
Natomiast ziarno gorczycy zakopane w ogrodzie o północy odczyniają uroki rzucone przez zawistnych sąsiadów.
Zastosowanie w kuchni:
Nasiona gorczycy czarnej lub sarepskiej stosowane są do sosów.
Natomiast gorczyca biała używana jest do marynowania jakośrodek silnie konserwujący.
Oprócz tego stosuje się do aromatyzowania korniszonów i różnych warzyw w occie, kiszonek oraz przetworów wędliniarskich.
Mieloną gorczycę dodaje się do tłustych mięs, kiełbas, gotowanych ryb, gorących i zimnych sosów, zapiekanek, duszonych warzyw a pokrojoneświeże listki do sałatek.
Dodatkowe atuty:
Oprócz szerokich walorów przyprawowych gorczyca może być stosowana w gospodarstwie domowym dla usunięcia brzydkiego zapachu garnków, poprzez włożenie stłuczonych kilku nasion i zalaniu wodą.
W medycynie stosuje się ją w formie sproszkowanej do okładów poprawiających krążenie krwi a także do uśmierzania bólu i stanów zapalnych, reumatycznych i artretycznych.
Jednak dla osób wrażliwych nasiona gorczycy mogą podrażniać delikatną skórę.
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 29-12-2011
Gorczyca polna, ognicha (Sinapis arvensis)
Gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.
Rośnie dziko w Afryce Północnej, na znacznej części Azji (Azja Zachodnia, Środkowa, Syberia, Kaukaz, Pakistan) i w całej Europie, rozprzestrzenia się również gdzieniegdzie poza tymi obszarami.
Występowanie w Polsce: na terenie całego kraju, z wyjątkiem gór
W polskiej florze jest archeofitem
Roślina jednoroczna.
Roślina miododajna, owadopylna lub samopylna.
Roślina ruderalna.
Rośnie na polach, miedzach, ugorach, przydrożach.
Uciążliwy chwast polny, głównie w zbożach jarych i uprawach okopowych.
Preferuje gleby gliniaste, żyzne i bogate w wapń (roślina wskaźnikowa gleb zasobnych w wapń).
Na glebach piaszczystych występuje rzadko.
Gatunek charakterystyczny dla klasy Stellarietea mediae.
Roślina lekko trująca.
Domieszka tego chwastu w paszy dla koni i bydła powoduje pogorszenie jakości mleka, a nawet zatrucie zwierząt.
Ciekawostki
Angielscy naukowcy stwierdzili przypadki krzyżowania się uprawianych roślin transgenicznych (rzepaku) z dziko rosnącą gorczycą polną
Proszkiem z nasion gorczycy polnej można tępić ślimaki, mszyce, gąsienice.
W I księdze poematu Pan Tadeusz Adama Mickiewicza znajduje się fragment:
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała...
Według XIX-wiecznych autorów nazwą świerzop określano w czasach A. Mickiewicza właśnie gorczycę polną, lub rzodkiew świrzepę.
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 29-12-2011
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Kapusta czarna, kapusta gorczyca, gorczyca czarna (Brassica nigra)
Gatunek rośliny z rodziny kapustowatych.
Rośnie dziko w Afryce Północnej, na znacznej części Azji (Azja Zachodnia, Armenia, Kazachstan, Indie, Nepal, Pakistan, Chiny) i w całej niemal Europie.
Rozprzestrzenia się też gdzieniegdzie poza tymi obszarami i jest uprawiana niemal w całej Europie, Azji, Ameryce i Afryce.
W Polsce spotyka się ją często w stanie zdziczałym (antropofit zadomowiony).
Obecnie zaliczana do rodzaju kapusta (Brassica), w starszych systematykach figuruje jako gatunek rodzaju gorczyca (Sinapis).
Roślina jednoroczna.
Kwitnie w czerwcu i lipcu.
Siedlisko: pola, brzegi rzek, zarośla, rowy, pola uprawne (chwast).
Roślina ruderalna.
Wymaga żyznych gleb.
Jej nazwa związana jest z jej charakterystycznym gorzkim smakiem, który zawdzięcza synapinie – związkowi zawartemu w nasionach.
W przeciwieństwie do innych przypraw, nasiona pozbawione są jednak zapachu
Zastosowanie
Roślina uprawna:
Głównymi producentami gorczycy są: Dania, Francja, Wielka Brytania, kraje Beneluxu.
Sztuka kulinarna:
Gorczyca jest przede wszystkim głównym składnikiem musztardy.
Nasiona stosowane są do przyprawiania marynat, wędlin, maseł ziołowych, majonezów, surówek.
Świetnie nadają się również do kwaszonych i konserwowanych ogórków i innych warzyw z octem.
W kuchni indyjskiej dodaje się zmieloną gorczycę do chutneyów i innych sosów.
Zwykle przed dodaniem do potraw nasiona praży się w gorącym oleju, aby uzyskały ostry aromat.
Gorczyca Czarna jest przyprawą, po którą sięga się coraz częściej.
Od Gorczycy Białek odróżnia się mocniejszym, bardziej intensywnym smakiem.
Jest to przyprawa, która dodana do potraw zdecydowanie urozmaici ich smak.
Gorczyca Czarna posiada szerokie zastosowanie w kulinariach.
Jest świetną bazą do przyrządzenie ostrej musztardy.
Gorczyca Czarna doskonale komponuje się z czerwonym mięsem.
Idealnie sprawdza się jako składnik marynat oraz octowych zalew.
Gorczyca Czarna polecana jest do przyrządzania kiszonej kapusty, ogórków konserwowych oraz marynowanych grzybów.
Można nią także doprawiać przeróżne sałatki oraz surówki, które zyskują dzięki Gorczycy Czarnej nowego smaku. Gorczyca Czarna jest szeroko używana w daniach kuchni orientalnych, na przykład w kuchni indyjskiej.
Ciekawostki
Gorczyca jest rośliną miododajną, która dostarcza pszczołom nektaru
Roślina lecznicza:
W medycynie Gorczyca dziś jest stosowana rzadziej między innymi jako środek moczopędny.
Nasiona te stosowane są w chorobach przewodu pokarmowego, jako lek tak zwany śluzowy, czyli powlekający, przeciwzapalny, przeczyszczający.
Wyciąg z gorczycy podaje się przy chorobach przewodu pokarmowego, takich jak przewlekłe stany zapalne żołądka i jelit, zaburzenia trawienia, zaparcia, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.
Zewnętrznie zalecane są przy zapaleniu migdałków i gardła (do płukania).
Olejek lotny tej rośliny jest podstawowym surowcem farmakologicznym.
Służy do sporządzania plastrów łagodzących bóle reumatyczne i przeziębienia.
Olejek gorczyczny ma różnorodne działanie, m.in. pobudza wydzielanie soku trzustkowego i żołądkowego.
Działa żółciopędnie, ułatwiając trawienie pokarmów.
Ma również właściwości antybakteryjne oraz obniża ciśnienie krwi.
Substancja stosowana jest również do produkcji wyciągów oraz maści.
Nasiona gorczyc zawierają znaczne ilości olejku tłustego (od 18 do 40%) i surowiec ten służy też do wydobywania z niego oleju technicznego i jadalnego.
Nasiona czarnej gorczycy, spożyte w większych dawkach, mogą uszkodzić nerki i drogi moczowe powodując krwiomocz i białkomocz, a u kobiet silne przekrwienie macicy, zaś w przypadku ciąży nawet poronienie, w końcu porażenie ośrodkowego układu nerwowego.
W lecznictwie ludowym wykorzystuje się rzekome promieniowanie wywołane przez nasiona gorczycy i stosuje zewnętrznie przy bólach reumatycznych (w postaci poduszek gorczycowych wypełnionych nasionami).
Nasiona wg znachorek zachowują zdolność promieniowania przez 4 lata.
Brak jest danych naukowych na ten temat, najprawdopodobniej chodzi o fizyczne właściwości nasion przy masowaniu przez nie skóry.
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 29-12-2011
Kapusta sitowata (Brassica juncea (L.) Czern.), nazywana także kapustą sarepską lub gorczycą sarepską
Gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny kapustowate.
Gorczyca sarepska - nazwa rośliny pochodzi od miasta Sarept w Pobliżu Wołgogradu, gdzie w 1810 r. po raz pierwszy w Europie uruchomiono olejarnię przerabiającą nasiona gorczycy sarepskiej.
W stanie naturalnym występuje w Azji (Syberia, Chiny), w Europie Wschodniej i w Ameryce Północnej.
Jest rośliną uprawianą, czasami dziczeje (ergazjofigofit).
Status gatunku we florze Polski: efemerofit
Zastosowanie
Roślina uprawna.
Najwięcej gorczycy uprawia się w: Danii, Francji, Wielkiej Brytanii i krajach Beneluksu.
Z nasion gorczycy wytwarza się wysokiej jakości olej (ma on zdolność pochłaniania wszelkich zapachów).
Przede wszystkim jest jednak wykorzystywana do produkcji musztardy oraz jako przyprawa do przyprawiania wędlin, marynat, maseł ziołowych, majonezów i surówek.
Nasiona gorczycy dodaje się do kiszonych warzyw.
Są też składnikiem pieprzu ziołowego.
Roślina lecznicza.
Surowcem leczniczym są nasiona Semen Sinapis albae (Semen Erucae).
Zawierają one olejki eteryczne, glikozydy, tłuszcze, białka, sole mineralne, szczególnie dużo siarki.
Gorczyca jest środkiem szeroko stosowanym w lecznictwie.
Nasiona gorczycy mają silne własności drażniące, na skórę działają rozgrzewająco, a według medycyny ludowej także "odpromieniowująco".
W tym celu stosuje się okłady w postaci plastrów nasyconych zmielonymi ziarnami gorczycy lub spirytusem gorczycowym.
Okłady takie stosuje się przy dolegliwościach reumatycznych, na przeziębienia, zapalenie płuc, korzonków nerwowych, na dusznicę bolesną.
Wykazują dużą skuteczność.
Olejek gorczyczny używa się do płukania gardła i migdałków, jest też składnikiem wielu maści.
Ciekawostki
Mimo że jest rośliną jadalną (jako przyprawa) i leczniczą, jest też bardzo niebezpieczna dla zdrowia przy niewłaściwym użyciu.
Przedawkowanie przy spożyciu ustnym może spowodować podrażnienie żołądka, uszkodzenie wątroby, nerek i dróg moczowych.
U kobiet może spowodować silne przekrwienie macicy i poronienie.
Wdychanie olejku gorczycznego może spowodować oparzenie błon śluzowych gardła, krtani i uszkodzenie układu oddechowego poprzez porażenie jego mięśni gładkich.
Gorczyca używana jest od tysięcy lat.
W średniowieczu była przyprawą dostępną tylko dla bogatych.
Gorczyca jest hiperakumulatorem złota, w sprzyjających warunkach akumulacja \złota osiąga 10 g złota na tonę suchej masy
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 25-07-2013
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Gorczyca biała, gorczyca jasna (Sinapis alba)
Pospolita przyprawowa roślina należąca do rodziny kapustowatych (Brassicaceae).
Nazywana była też ognichą.
W wielu krajach jest uprawiana.
Roślina jednoroczna.
Kwitnie od końca maja do początku sierpnia.
Roślina miododajna.
Roślina trująca.
Występuje w 3 podgatunkach
Sinapis alba L. subsp. alba (synonimy: Brassica alba (L.) Rabenh., Brassica hirta Moench,
Sinapis alba var. melanosperma Alef.)
Sinapis alba L. subsp. dissecta (Lag.) Simonk. (synonim Sinapis dissecta Lag)
Sinapis alba L. subsp. mairei (H. Lindb.) Maire
Zastosowanie
Roślina lecznicza:
Surowiec zielarski: nasiona gorczycy białej – Semen Sinapis albae (Semen Erucae).
Zawierają 22-35% oleju, 15-18% śluzu, glikozyd synalbinę, białka, sole mineralne i olejki eteryczne.
Działanie: przeciwzapalne, przeczyszczające, powlekające, pobudzające trawienie.
Wodny wyciąg z nasion stosuje się wewnętrznie w chorobach przewodu pokarmowego, nieżycie żołądka i jelit, zaparciach i niestrawności.
Zewnętrznie wyciągi wodne są używane do płukania przy zapaleniu gardła i migdałków, a poduszki gorczycowe (woreczek wypełniony nasionami) przykłada się do miejsc z bólami reumatycznymi i bolących stawów.
Działa drażniąco na skórę i błony śluzowe.
Z nasion wytwarza się olejek gorczyczny (Oleum Erucae).
Charakteryzuje się on ostrym, piekącym smakiem i zapachem, który pobudza wydzielanie soku żołądkowego i poprawia trawienie.
Kulinaria.
Jest podstawową rośliną, wraz z kolendrą, estragonem i pieprzem, używaną do sporządzania musztard i pieprzu ziołowego.
Jest bardzo często stosowanym dodatkiem do wszelkich marynat, tłustych mięs i wędlin, potraw z jaj, sera i do różnych sosów.
Gorczyca biała wchodzi w skład wielu dań.
Posiada charakterystyczny, gorzkawy smak, który dodaje pikantności potrawom.
Jest w kuchni polskiej znana i stosowana od bardzo długiego czasu.
To przyprawa, której nie może zabraknąć w żadnym domu.
Gorczyca biała znana jest przede wszystkim jako składnik musztardy.
Z powodzeniem można stosować ją do przygotowania mieszanek przypraw.
Gorczyca biała znakomicie nadaje się do aromatyzowania warzyw w occie, kiszonek oraz wędlin.
Pasuje także do wytwarzania wyrobów rybnych, które zyskują dzięki gorczycy niepowtarzalny smak.
Gorczyca biała jest także wykorzystywana do doprawiania jajek, serów oraz sosów.
Świetnie nadaje się do przyrządzania marynat.
Ciekawostki:
W starożytnym Rzymie gorczyca zyskała sobie sławę dzięki temu, iż była wykorzystywana jako skuteczny afrodyzjak.
Rolnictwo: młode rośliny, przed kwitnieniem, są dobrą rośliną paszową.
Roślina znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej.
Ze względu na krótki okres wegetacji i spory przyrost masy zielonej często siana jako poplon w celu przeorania i wzbogacenia gleby w próchnicę.
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 25-07-2013
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Nie sposób określić, kiedy i gdzie rozpoczęto planową uprawę gorczycy jasnej.
Niemniej istnieją dowody, że gorczycę jasną znano już w epoce późnego neolitu, to jest około 2000 lat p.n.e...
Nasiona tej rośliny zidentyfikowano w odkopanych niedaleko Bagdadu sumeryjskich naczyniach glinianych, jakie pozostawili Sumerowie, wynika również, że lud ten używał nasion Sinapsis Alba (Gorczyca Jasna) jako składnika maści leczniczych.
Wiadomo ponadto, że uprawiali oni szereg przypraw o znaczeniu terapeutycznym: koper, kminek, anyż, szafran, być może także gorczycę, która jest wymieniona na słynnym papirusie Ebersa, datowanym na ok. 1550 lat przed erą chrześcijańską.
Nawet w Ewangelii wspomina się, że zmielone owoce tej rośliny podawano nowożeńcom, co miało zapewnić nie tylko płodność, ale i rozsądne, mądre życie.
Istnieją dane potwierdzające ówczesną uprawę gorczycy jako rośliny oleistej w dolinie Indusu (dzisiejszy Pakistan).
Nasiona jej były też używane w formie ostrej przyprawy jesiennej - do siekanego mięsa przez chińskich władców wczesnofeudalnych (okres przed V wiekiem starej ery).
Jeden z Apiciusów - kucharzy, zwany Caeliusem (żył prawdopodobnie na przełomie II i III wieku), wymieniał gorczycę czarną w szeregu swoich rękopiśmiennych receptur.
W epoce odrodzenia gorczycą chętnie karmiono rogaciznę.
Dzięki takiej paszy stada pięknie mnożyły.
Jedzenie listków czy gorczycowych ziaren powoduje bowiem przekrwienie dróg moczowych i miednicy małej, zwiększając wrażliwość narządów płciowych.
Pitagoras polecał plastry gorczycy na rany pochodzące z ukąszenia "wężów i skorpionów".
Twierdzono również, że pita z winem znieczula dotkliwy ból.
Uważana była powszechnie za antidotum na zatrucie grzybami a jej nasionom przypisywano działanie antyszkorbutowe, uśmierzające ból zębów i dziąseł, periodotwócze i moczopędne.
W polskim dziele Jana Stanki z lat 1465-1472 gorczyca biała występowała jako ogniczkaeruca.
Wymieniały ją również inne rękopisy polskie doby Średniowiecza.
Ówczesna kuchnia polska miała gorczycę za przyprawę oraz surowiec do wyrobu sosów gorczycowych (może nawet dobrze nam znanej musztardy?).
Plastrów z tartej gorczycy zarobionej z octem używano zewnętrznie na wszelkie choroby skórne, zaś słodzone miodem wywary, wymieszane z sokiem cebulowym pomagać miały na infekcje pęcherza i paraliż nóg.
Gorczycowymi kąpielami odpędzano wszelkie choroby stawów i bóle mięśni; okładami i odwarami - nerwobóle, przeziębienia, grypy a nawet zapalenie płuc oraz problemy z żołądkiem.
Poduszki gorczycowe stanowią niezłe odpromienniki izolujące od szkodliwego promieniowania cieków wodnych.
Według Chińczyków papka z mąki gorczycowej wyrobionej z miodem oraz wywarem z kwiatów lilii usuwa ze skóry piegi i wszelkie plamy.
Ale to Polacy wymyślili, aby sproszkowanych nasion gorczycy używać jak tabaki ;
Okadzanie domów dymem z tej rośliny (jej nasion) miało chronić przed wężami oraz upiorami, zaś wkładanie zmarłym dzieciom ziarenek ogniczki do ust, gwarantowało im pójście do nieba.
W Polsce najbardziej popularna jest gorczyca biała (sinapsis alba), której nasiona zawierają sporo tłuszczu, śluzy, związki białkowe, aminy i minerały, a także glikalkaloid - synalbinę, z której można uzyskać olejek gorczycowy.
W Grecji ziarnami gorczycy doprawiano gotowaną w wodzie z octem dynię i karmiono tym specjałem niewolników, co miało im dawać siły do pracy.
W Średniowieczu - o czym pisałam wcześniej - uznawano nasiona gorczycy za przyprawę zdecydowanie zimową, rozgrzewającą i chętnie dodawano ją do baraniny i cielęciny.
Później furorę zaczęła robić - musztarda.
Warto wiedzieć, że spożywanie ziaren gorczycy także w musztardzie, dezynfekuje przewód pokarmowy.
Chroni także przetwory przed zepsuciem.
Doprawia się nimi marynaty, kwaszonki i pikle.
Sproszkowane są składnikiem pieprzu ziołowego.
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 25-07-2013
Ogniczka z goryczką
Zielarze zalecali, by jeść gorczycę tak często, jak tylko się da.
Zakazana była ona jedynie mnichom.
A to dlatego, że małe kuleczki rozniecały popędy, o których braciszkowie nie powinni nawet słyszeć.
Coś w tym było – papkę z rozgotowanych nasion podawano nowożeńcom, żeby dobrze im się żyło.
W ziarenkach i surówce z młodych gorczycowych listków rozsmakowywali się królowie, którym, jak wiadomo, zawsze zależało na męskim potomku.
Ludwik Pobożny i Karol Wielki nie wyobrażali sobie ponoć uczty bez tej przystawki.
Już wtedy napomykano, że ziółko pozytywnie wpływa na męskość.
To z gorczycy jakiś genialny smakosz w starożytnym Rzymie ukręcił najsłynniejszą i jedną ze starszych przypraw do mięsa – musztardę.
Kto nim był – spierano się już na początku naszej ery, co dowodzi, jak ceniono gorczycowy smakołyk (nazywano go nawet cesarską potrawą).
Wiele wskazuje na to że wynalazca nazywał się Lucjusz Moderatus Columella i był autorem dzieła „De re rustica” (O rolnictwie).
Na trawienie i dla smaku
Nie bez powodu jadano musztardę z tłustymi mięsami; leżące za stołami obżartuchy z radością stwierdziły, że gorzkie ziarenka pomagają strawić boskie dary, zwłaszcza te ociekające tłuszczem lub lekko nieświeże.
Nadawała pikantny smak delikatnemu kurczakowi, ciężkiemu karczkowi wieprzowemu, gryfowi wołowemu, jeleniom, dzikom, sardelom, murenom
I oczywiście, warzywom, które gotowano w jej towarzystwie, by nabrały wyrazu i korzennego aromatu.
Gościła zresztą zarówno w domach bogaczy, którzy opychali się egzotycznymi ptakami, jak i zwykłych zjadaczy bobu.
Rosła niemal w każdym rowie, a utarcie ziaren z moszczem winnym, daktylami i oliwą z oliwek – bo taki mniej więcej był ówczesny przepis na musztardę – nie stanowiło specjalnego problemu.
Gallowie daktyle zastąpili miodem i całość doprawili na ostro – tak powstała słynna przyprawa z Dijon, żelazny punkt paryskich jadłospisów, na którym musztardnicy z miasta nad Kanałem Burgundzkim zbili fortunę.
Nic dziwnego, że zazdrośnie strzegli receptury przed licznymi zastępami fałszerzy.
W polskiej kuchni gorczycę nazywano ogniczką.
Maczano w niej ryby i mięso, bo „daje chęć i smak ku jedzeniu”.
I my robiliśmy z niej rodzimą musztardę.
W słodkim winnym moszczu gospodynie gotowały gruszki, dodawały gorczycę, przyprawiały anyżem i kolendrą, a całość przecierały przez lniane płótno.
Przysmak ten podawano do jaj, gotowanej brukwi, nóżek wołowych, baraniny, sarniny.
Na ból zęba i dobry sen
Od początku przypisywano gorczycy właściwości nie tylko podkreślające smak potraw, ale i leczące choroby.
W odkopanych niedaleko Bagdadu naczyniach sprzed czterech tysięcy lat znaleziono ziarenka gorczycy, którą Sumerowie ucierali i dokładali do maści.
Owocami gorczycy leczono zatrucia grzybami, uśmierzano bóle zębów i brzucha.
Do rangi panaceum urosły natomiast plastry z tartej gorczycy ukręconej w moździerzu z octem.
Pitagoras zalecał je „na ukąszenia wężów i skorpionów”, Dioskorides zaś dodawał do listy parchy, liszaje, wrzody i wszelkie schorzenia skóry.
Także paraliże i bóle stawów.
Zalecał ją również przy problemach z pęcherzem i potencją.
Z czasem dowiedziono, że obniża ciśnienie krwi i działa odkażająco, w łuskach zawarte są bowiem taniny, które hamują rozwój bakterii i roztoczy.
Dlatego dodana do ryb, wędlin czy kiszonek sprawia, że jedzenie się nie psuje.
Uczeni, zainteresowani fenomenalną zdolnością gorczycy, zaczęli oczywiście eksperymentować.
I tak na pewnym radzieckim uniwersytecie morskie ryby posypane świeżą gorczycą przechowywali w temperaturze pokojowej
i czekali, co będzie.
Czapki z głów przed medycyną ludową – mięso zachowało świeżość przez dwa tygodnie.
Zielarze wykorzystywali także inną zdolność gorczycy.
Otóż emituje ona pozytywne promieniowanie o bardzo dużej mocy.
Każde ziarenko wytwarza biopole o promieniu około 10 cm.
To dlatego szyto wypełnione nimi poduszeczki i pasy i zalecano noszenie ich pod ubraniem.
Działały przeciwbólowo i przeciwzapalnie, pomagały na bóle reumatyczne i podagrę.
Dziś wiadomo też, że gorczyca wyrównuje poziom naszego biopola i wspomaga regenerację komórek.
Dzięki niej mniej się męczymy, mamy lepszy nastrój, dobrze śpimy.
Meteoropaci zauważają, że po dłuższym korzystaniu z materaca gorczycowego stają się mniej wrażliwi na zmiany pogody.
A więc – jedzmy musztardę.
Najlepiej własnej roboty.
Na zdrowie.
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 25-07-2013
W kuchni angielskiej niezwykle popularną przyprawą jest proszek z nasion gorczycy często mieszany z pieprzem cayenne; pokruszonymi nasionami gorczycy przyprawia się wiele potraw hinduskich; całych nasion używa się do konserwacji warzyw najczęściej kapusty, buraczków, ogórków, grzybów, ryb;
a chyba nie ma kuchni świata, która nie używałaby musztardy.
Panowie - może warto spróbować, czy miał rację Pliniusz Starszy , który twierdził, że... „Kobietę zimną i leniwą kilka łyżeczek musztardy może zmienić w idealną małżonkę”.
W kuchni używane są też świeże listki i drobne żółte kwiatki, które znakomicie smakują z zieloną sałatą, w surówkach z rzodkiewek, pomidorów, w sałatkach ziemniaczanych, doskonałe są do masła ziołowego, past twarogowych i jajecznych, do zup ziołowych i pomidorowych, do potrawki z drobiu i baraniny, do smażonych ziemniaków.
Doskonałe są też młode kiełki gorczycy, a kiełkuje i rośnie gorczyca bardzo szybko.
Często w sałatkach , surówkach i pastach używa się mieszanki kiełków gorczycy i rzeżuchy.
Może warto poznać też ciekawy smak orientalnych pikli z młodych pędów gorczycy.
Domowa musztarda
70 g mielonej białej gorczycy, łyżeczka mielonej kurkumy, po ćwierć szklanki białego octu winnego i oliwy, łyżka suszonego roztartego rozmarynu, łyżka usiekanych zielonych listków tymianku, po łyżeczce soli i białego pieprzu, łyżeczka miodu, łyżeczka zimnej przegotowanej wody.
Wymieszaną z kurkumą gorczycę utrzeć w rondelku z zimną wodą i octem winnym odstawić na 15-20 minut.
Dodać pieprz, sól i miód, rondelek ustawić na garnku z gotującą się wiodą i ubijać trzepaczką aż powstanie gęsty gładki krem, rondelek wyjąć z garnka, sos przestudzić i stopniowo dolewając oliwę dokładnie ucierać.
Pod koniec ucierania dodać usiekane listki tymianku;
musztardę przełożyć do szczelnie zamykanego słoika, zostawić na 8-10 dni aby nabrała odpowiedniego smaku.
Pikantny twarożek
250 g tłustego twarogu, 2 łyżki masła, 3 łyżki gęstej śmietany, łyżka mielonych ziarenek gorczycy,
3 łyżki usiekanych listków gorczycy, łyżeczka soku z cytryny, szczypta cukru, sól.
Dokładnie utrzeć masło z sokiem z cytryny, mieloną gorczycą, i śmietaną i cały czas ucierając stopniowo dodawać ser, doprawić do smaku solą i ew. szczyptą cukru wymieszać z usiekanymi listkami gorczycy.
Pasta jest doskonałym dodatkiem do kanapek i ziemniaków gotowanych lub pieczonych w mundurkach.
Gorczyca rozwija swój ostry smak w połączeniu z płynem: wodą, winem, octem lub piwem.
Najostrzejsza jest wymieszana z wodą, ale za to krócej zachowuje ostry smak niż gorczyca wymieszana z octem lub winem.
W trakcie gotowania traci całą swoją ostrość.
Jeśli chcemy, aby potrawa była ostra należy dodawać ją do potrawy pod koniec duszenia.
Re: Gorczyca - Krystyna - 25-07-2013
Historia musztardy
Przepisy i receptury na temat sporządzania pasty musztardowej pojawiają się już w roku 42 n.e.
Jednym z pierwszych prekursorów dzisiejszej musztardy był Pliniusz Stary, który ponad 2000 lat temu w starożytnym Rzymie połączył ze sobą właściwie utarte ziarna gorczycy i ocet.
Recepturę ulepszył i rozpropagował mieszkaniec Rzymu Paladius, który w 4 wieku naszej ery wymieszał ziarenka gorczycy z miodem, oliwą z oliwek i octem.
Tak właśnie powstała uwielbiana na świecie przyprawa - musztarda.
Trudna drogę z Rzymu przez Alpy musztarda przebyła wraz z Rzymianami i dotarła do Europy Północnej.
Największym znanym z tamtych czasów „mecenasem” musztardy został Charlemane.
W XVII wieku w związku ze wzrostem popularności musztardy i jej producentów pojawiły się pierwsze regulacje dotyczące produkcji musztardy.
W 13 wieku n.e. Francja stała się największym producentem musztardy, a „stolicą musztardy” zostało miasto Dijon.
To właśnie w Dijon opracowano specjalną recepturę, w której gorczycę połączono nie z octem ale z moszczem winnym.
Charakterystyczny smak musztardy z Dijon przetrwał niezmieniony do dnia dzisiejszego.
W tym właśnie okresie powstały różne nazwy:
Francuzi nazwali ją moutarde, Anglicy - mustard, a niemiecka nazwa mostrich była połączeniem słowa mustum i adrens.
Od początku XVII wieku drugą „musztardową potęgą” zostaje Anglia, gdzie nawet William Szekspir zachwycał się smakiem i aromatem tej przyprawy w „Henryku IV”.
Obecnie na świecie w ciągu roku spożywa się ponad 340 milionów kilogramów musztardy.
Największymi konsumentami musztardy są Francuzi.
Ponad 1,5 kg przypada na jednego Francuza w skali roku.
Aktualnie musztarda wykorzystywana jest jako przyprawa do wszelkiego rodzaju dań, doskonale sprawdza się również jako składnik wiążący sosy, nadając im jednolitej tekstury.
Stosowana jest też do peklowania mięs, nadając im kruchości oraz wprowadzając delikatne nuty smakowe.
Musztarda wykorzystywana jest do leczenia problemów u osób z brakiem łaknienia.
Jej składniki powodują wzrost apetytu, stymulują oraz normalizują łaknienie - zwłaszcza u dzieci w wieku szkolnym.
Musztarda na całym świecie ceniona jest za swój oryginalny i nieporównywalny smak.
Bez względu na różnice kulturowe, wyznaniowe i różne gusta kulinarne, ludzie na całym świecie używają jej do sałatek, kanapek, mięs, jako składnik obiadów, śniadań i kolacji.
Szacuje się, iż w przeciągu każdych 20 sekund gdzieś na świecie zakupiony zostaje słoiczek musztardy.
Lecznicze właściwości musztardy
Musztarda ma wiele właściwości leczniczych.
Działa pobudzająco na apetyt i stymuluje układ krążenia.
Musztarda posiada bardzo mało kalorii i tłuszczu.
Zawiera wapń, magnez i witaminę B.
Już w V i VI wieku p.n.e. Pitagoras powiedział, że „musztarda wyostrza umysł".
W tym czasie często sprzedawało się ją jako afrodyzjak i była składnikiem napojów miłosnych.
Może to być powodem tego, iż w późniejszych czasach nieszczęśliwi ludzie mawiali „musztarda powoduje głupotę”, co w rzeczy samej jest nieprawdziwym i wierutnym kłamstwem.
W średniowieczu zielarze uważali, że musztarda ma wiele właściwości zdrowotnych.
W dzisiejszych czasach naukowcy udowodnili, że musztarda stymuluje aktywność mózgu i pomaga trawić tłuszcze.
Oleje i gorzkie substancje zawarte w musztardzie powodują zwiększenie produkcji kwasów żołądkowych.
Spożywanie ziarenek gorczycy może wspomóc układ odpornościowy i zapobiec chorobie.
Co więcej, okłady z gorczycy mają właściwości przeciwbólowe, a ich stosowanie działa kojąco na bolące mięśnie i zapobiega bólom reumatycznym.
Jednym z dodatków, który jest obecny w prawie każdej musztardzie Firmy Roleski, jest kurkumina.
Kurkumina jest naturalnym składnikiem rośliny o nazwie ostryż długi, występującej w południowo-wschodniej Azji.
Roślina ta uprawiana jest obecnie w Chinach, Indiach oraz Japonii.
Kurkumina cieszy się niezwykłym uznaniem lekarzy ze względu na jej właściwości przeciwzapalne, bakteriobójcze i grzybobójcze, które od najdawniejszych czasów były wykorzystywane w leczeniu schorzeń układu trawiennego.
Prowadzone obecnie badania naukowe przynoszą coraz to szerszą wiedzę na temat właściwości leczniczych kurkuminy.
Z badań tych wynika jednoznacznie, że kurkumina posiada silne właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne.
Naukowcy z Uniwersytetu Stanu Teksas w Houston potwierdzili skuteczność kuruminy w terapii nowotworowej.
Musztarda jako afrodyzjak
Już starożytni Grecy docenili właściwości tej niezwykle popularnej obecnie przyprawy.
Bynajmniej nie chodzi tylko i wyłącznie o doskonałe walory smakowe, które dodają smaku praktycznie każdej potrawie.
W starożytnej Grecji bowiem, musztarda była powszechnie znanym i używanym afrodyzjakiem.
Greczynki mieszały pikantny dodatek z nasionem cassio nudicaule, indyjską odmianą pięknych, jadalnych kwiatów.
Taką miksturę w postaci gęstego sosu podawano mężczyznom podczas uczt i obiadów.
Czyżby wtedy powstało powiedzenie „przez żołądek do serca?”
Muzeum musztardy
W Stanach Zjednoczonych powstało Muzeum Musztardy, gdzie można zobaczyć i kupić różne rodzaje musztardy pochodzące z najdalszych zakątków świata.
Znajduje się ono w miasteczku Mount Horeb, w stanie Wisconsin.
Muzeum Musztardy daje zwiedzającym możliwość podziwiania ogromnej kolekcji musztard - ponad 4.400 słoików, butelek i tubek z wszystkich 50-ciu stanów USA oraz ponad 60-ciu krajów całego świata.
W muzeum znajduje się również spora kolekcja materiałów historycznych dotyczących musztardy - przepisów, historii i reklam.
W muzeum regularnie odbywają sie wystawy tematyczne np:
Historia Musztardy
Musztarda w medycynie
Musztardowy Quiz geograficzny.
Od 1991 roku w pierwszą sobotę sierpnia Muzeum organizuje Narodowy Dzień Musztardy.
Więcej informacji znajdziecie Państwo na stronie muzeum:
źródło
źródło
Re: Gorczyca - Krystyna - 25-07-2013
Musztardy domowej roboty
Przepis na trzy rodzaje musztardy: grillową, słodką i ziołową.
Składniki:
-300 g żółtej gorczycy,
2,5 łyżeczki soli,
cebula,
300 ml octu winnego (białego),
100 g cukru,
listek laurowy,
2-3 łyżeczki słodkiej papryki,
łyżka wytrawnej Sherry,
kilka kropel tabasco,
100 ml oleju roślinnego,
2 kromki białego pieczywa,
3 gałązki estragonu,
2 gałązki kolendry,
łodyżka bazylii, łodyżka pietruszki
Przygotowanie:
Gorczycę drobno zmielić, dodać sól.
Wmieszać 150 ml wody i tak przygotowaną pastę odstawić na 10 minut.
Cebulę drobno posiekać. 60 ml octu winnego mocno podgrzać z cukrem i zalać tym cebulę.
Odstawić na 20 minut.
Na musztardę grillową:
1/3 pasty z gorczycy doprawić papryką, Sherry i Tabasco.
Ocet zlać i dodać do pasty.
50 g oleju wmieszać do pasty, dodając po kropli, aż masa stanie się kremowa.
Ewentualnie można miksować.
Na słodką musztardę: Z kromek odciąć skórkę.
Chleb rozkruszyć i dodać do 1/3 pasty.
Estragon zalać 120 ml octu winnego i odstawić na 30 minut.
Estragon wyjąć, oberwać listki, drobno je posiekać.
Do octu dodać 50 g cukru i mieszać tak długo, aż cukier całkowicie się rozpuści.
Po kropli dodawać 30 ml oleju, aż do powstania kremowej masy.
Na musztardę ziołową:
Pozostałe zioła drobno posiekać, podgrzać z 120 ml octu i 35 g cukru.
Ostudzić i połączyć z pozostałą pastą z gorczycy.
Po kropli dodawać 20 ml oleju i ucierać na kremową masę.
Powinno się uzyskać 350 g musztardy grillowej, 300 g słodkiej i 400 g ziołowej.
źródło
RE: Gorczyca - Krystyna - 22-11-2018
Mesalina y Cayo Silio (Pavel Alexandrovich Svledomski siglo XIX-XX)
Mesalina, żona rzymskiego cesarza Klaudiusza, zdradzała podstarzałego męża na prawo i lewo, szczycąc się wręcz swoim nienasyceniem.
Doszło nawet do tego, że wyzwała na oryginalny pojedynek jedną z najbardziej znanych rzymskich kurtyzan - Scyllę.
Wygrać miała ta z nich, która w ciągu jednej nocy przyjmie więcej klientów.
By utrzymać panów w "gotowości bojowej" nakazała jako poczęstunek podać każdemu porcję liści gorczycy białej, utartej z miodem - sama również nie pożałowała sobie tego specjału.
Tylko Scylla została pominięta.
Być może dlatego już o świcie po obsłużeniu "zaledwie" 25 mężczyzn, ogłosiła kapitulację.
Mesalina natomiast zabawiała się jeszcze przez następnych parę godzin.
Kronikarze nie są zgodni - ale średnio podaje się liczbę - 50 mężczyzn.
Nie wiemy tylko, czy wzmacniającą żądze miłosne sałatkę przygotowywano zgodnie z recepturą Pliniusza, wedle którego:
"najlepsze efekty dawały - 3 liście gorczycy zerwane (koniecznie!) lewą ręką, posiekane i wymieszane z 3 łyżkami miodu...".
źródło
źródło
RE: Gorczyca - Krystyna - 04-12-2022
Uważa się, że rozrzucanie nasion Gorczycy po całym domu może odeprzeć negatywną energię i wnieść pozytywne nastawienie do rodziny.
RE: Gorczyca - Krystyna - 04-12-2022
Historia Oleju Musztardowego
O pochodzeniu Oleju Musztardowego krążą różne mity historyczne, ale obecność nasion Gorczycy w leczeniu różnych chorób istniała przed narodzinami Chrystusa, a konkretnie pięć wieków wcześniej niż era chrześcijańska.
Przypuszcza się, że ziarno Gorczycy istniało w krajach takich jak Chiny i Afryka na długo przed narodzinami Jezusa.
Współczesny okres Oleju Musztardowego
W roku 1720 po raz pierwszy użyto Gorczycy w kuchni, a także pojawiła się koncepcja, że z nasion można uzyskać olej, choć starożytna ajurweda wspominała o stosowaniu tego oleju już dawno temu.
W XVIII wieku Gorczyca była spożywana na dużą skalę w Ameryce.
Uważa się również, że Gorczyca była uprawiana na subkontynencie indyjskim około 3000 lat p.n.e.
Starożytni Rzymianie mieszali to wyjątkowe ziarno z winem ze względu na jego ostry smak i wartość leczniczą.
Strona naukowa
Spośród czterdziestu gatunków roślin Gorczycy najbardziej popularnymi i szeroko stosowanymi nasionami są
Brassica Nigra (czarna)
Brassica Hirta (biała)
Brassica Juncea (brązowa)
Uprawę Gorczycy należy rozpocząć w marcu lub kwietniu, w czerwcu można zobaczyć kwiaty, a ostatecznie we wrześniu zbiory są zakończone.
Należy pamiętać o jednej ważnej rzeczy, że nasiona muszą dać plon przed całkowitym wzrostem, ponieważ dojrzałe nasiona same powodują pękanie i opadanie.
Dziś musztarda jest uprawiana głównie w Kanadzie, Montanie i północnym regionie Dakoty.
Proces wytwarzania oleju
Olej Musztardowy jest wytwarzany dwoma różnymi metodami; po pierwsze olej tłuszczowy otrzymuje się przez wyciskanie nasion Gorczycy, a po drugie olejek eteryczny jest ekstrahowany ze zmielenia nasion.
Następnie oba oleje są oczyszczane i otrzymujemy ten przyjazny dla konsumenta.
Ostrość pochodzi od aktywatora obecnego w olejku o nazwie izotiocyjanian allilu.
Olej Musztardowy zawiera 60% jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, 21% tłuszczów wielonienasyconych i około 12% tłuszczów nasyconych.
Stosowanie
Olej musztardowy jest szeroko stosowany w przyprawach do marynat, a także w kuchni.
Jest to rodzaj oleju, który pasuje zarówno do kuchni wegetariańskiej, jak i niewegetariańskiej.
Ostry zapach Oleju Musztardowego nadaje potrawom ciepłą, pikantną i piekącą esencję, szczególnie w przypadku kuchni indyjskiej i bangladeskiej.
Chociaż nasiona gorczycy są uprawiane w Kanadzie na dużą skalę i są również używane w kuchni amerykańskiej i meksykańskiej, istnieją specyficzne indyjskie przysmaki, które są niekompletne bez Oleju Musztardowego.
Olejek Musztardowy jest istotną częścią Ajurwedy; był używany do oczyszczania, stymulacji i rewitalizacji organizmu w starożytności, nadal jest popularny i szeroko stosowany w Indiach, Bangladeszu i kilku innych krajach zachodnich. Kontrowersje budzi dobroczynny wpływ Olejku Musztardowego na serce, ale udowodniono, że masowanie tym olejkiem poprawia wagę i długość niemowląt w porównaniu z niemowlętami niemasowanymi.
Według producenta Oleju Musztardowego w Indiach, firmy Saloni , możliwe byłoby skonsultowanie się z lekarzem przed wyborem odpowiedniej marki Oleju Musztardowego zgodnie z indywidualnymi wymaganiami dotyczącymi kondycji.
https://medium.com/@jagorisen/the-history-of-mustard-oil-4ce196a76f9c
RE: Gorczyca - Krystyna - 04-12-2022
Musztarda Diżońska, Musztarda Dijon
Rodzaj pikantnej, żółtej musztardy produkowanej zgodnie z prawnie chronioną technologią powstałą w wytwórniach we francuskim mieście Dijon.
Musztarda Diżońska jest produkowana wyłącznie z Brązowej Gorczycy-Brassica Juncea.
Do drugiej wojny światowej używano także Gorczycy Czarnej-Brassica Nigra, jednak potem z niej zrezygnowano
Musztarda z Dijon jest niezastąpiona we francuskiej kuchni od XIII wieku.
Jest dodawana do wielu sosów, szczególnie tych towarzyszących daniom z wieprzowiny i królika, ale także do sosu winegret.
Stanowi samodzielny dodatek do grillowanych mięs, gotowanej wołowiny pot-au-feu oraz frytek, które konsumenci chętnie maczają w musztardzie
https://pl.wikipedia.org/wiki/Musztarda_di%C5%BCo%C5%84ska
https://zav-club.com/ru/dyzhonskaia-horchytsa-ystoryia-y-osobennosty/