Forum Ezoteryczne Dobry Tarot
Miodunka - Wersja do druku

+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=64)
+--- Wątek: Miodunka (/showthread.php?tid=5326)


Miodunka - Krystyna - 30-08-2014

   
Pulmonaria-Miodunka
Rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych.
Na świecie występuje 16 gatunków, w Polsce są 4 gatunki dziko rosnące.
Gatunkiem typowym jest Pulmonaria Officinalis L.
Gatunki występujące w Polsce to nieduże byliny o owłosionych pędach.
Ich kwiaty koloru białego lub niebiesko-purpurowego mają promienistą i lejkowatą koronę z rąbkiem znacznie szerszym od rurki.
Zalążnia już w czasie kwitnienia jest podzielona na cztery komory, z których powstają potem 4 rozłupki.
Szyjka słupka wyrasta w zagłębieniu pomiędzy komorami zalążni.
Kielich podzielony co najwyżej do połowy.
Posiadają elajosom.
Gardziel korony bez osklepek, zamiast nich posiadają wewnątrz korony 5 łukowatych owłosionych linii.

Gatunki flory Polski
Pulmonaria Obscura
Pulmonaria Mollis
Pulmonaria Officinalis
Pulmonaria Angustifolia

Inne gatunki (wybór)
Pulmonaria Rubra
Pulmonaria Filarszkyana
źródło
źródło

Re: Miodunka - Krystyna - 30-08-2014

   
Pulmonaria Obscura
Gatunek pospolity w Polsce, osiągający do około 20- 30 cm.
Rośnie w lasach gradowych.
Zakwita wiosną bardzo wcześnie przed pojawieniem się liści na drzewach.
Liście lancetowate, zielone oraz  bez plam.
Kwiaty zebrane  w luźne baldachy, ukazują się już w marcu i kwitną do maja.
Barwa kwiatów zmienna.
W fazie pąków różowa, a z czasem fioletowo- czerwona.
Pulmonaria Obscura zawiera liczne substancje aktywnie czynne ( m.in. flawonoidy, kwasy organiczne, garbniki, krzemionka, sole mineralne, saponiny), które wykazują dobroczynne działanie na organizm człowieka.
Ziele dobroczynnie wpływa na drogi oddechowe- działa wykrztuśnie  ( nieżyt oskrzeli, zapalenie płuc, gruźlica).
źródło
źródło
źródło

Re: Miodunka - Krystyna - 30-08-2014

   
Pulmonaria Officinalis
Miodunka Plamista to bylina pochodząca z Europy i obszarów Kaukazu.
W Polsce w stanie naturalnym występuje rzadko, głównie w części zachodniej i na Pomorzu.
Należy do rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae.
Osiąga do 30 cm wysokości.
Ma wzniesiona łodygę, pojedynczą lub słabo rozgałęziającą się, kanciastą, gruczołowato owłosioną.
Liście odziomkowe, osadzone na długich ogonkach, są jajowate i zaostrzone, rozwijają się wczesną wiosną (równocześnie z kwiatami), u nasady zwężają się, od spodu są jaśniejsze i sztywno owłosione.
Liście łodygowe w górnej części są siedzące, dolne mają krótkie ogonki. Górna strona wszystkich liści jest nakrapiana jasnymi, srebrzystymi plamami.
Miodunka kwitnie od marca do maja.
Kwiaty są dwubarwne: młode mają czerwoną barwę, później stają się fioletowe.
Wyrastają na krótkich, gruczołowato owłosionych szypułkach, które na szczycie łodygi tworzą kwiatostan (dwustronny sierpik).

Miodunka Plamista jest sadzona w ogrodach ze względu na dekoracyjne, plamiste liście i dwubarwne kwiaty.
Znakomicie nadaje się na stanowiska zacienione (można ją sadzić pod krzewami i drzewami).
Jak wskazuje nazwa, jest rośliną miododajną.
Miodunki z  czasem rozrastają się, dzięki czemu mogą być wykorzystywane jako rośliny okrywowe.
Nie są ekspansywne. 
Należy je sadzić w rozstawie min. 30 x 30 cm (około 10 sztuk na 1m2).

Najlepsze dla miodunki są miejsca nieco ocienione.
Podłoże powinno być zasobne w próchnicę, przepuszczalne i wilgotne (dobrze glebę ściółkować rozdrobnioną korą).
Miodunki są dość odporne na mróz, ale egzemplarze posadzone pod koniec lata lub jesienią warto przykryć gałęziami roślin iglastych. Odmiany wrażliwsze na zimno wymagają dodatkowego okrycia.
Najłatwiej rozmnożyć Miodunkę dzieląc kępy rośliny po kwitnieniu lub wczesną jesienią.

Miodunka Plamista jest również rośliną leczniczą (surowcem są liście zbierane późną wiosną).
Zawiera flawonoidy, garbniki, kleje roślinne (śluz), saponiny oraz witaminę C, nie zawiera alkaloidów.
Dzięki wysokiej śluzu jest stosowana w leczeniu chorób płucnych, zwłaszcza w przypadkach chronicznego zapalenia oskrzeli.
źródło
źródło
źródło
źródło

Re: Miodunka - Krystyna - 30-08-2014

   
Pulmonaria Angustifolia 
Występuje w środkowej i wschodniej Europie.
W Polsce w rozproszeniu na niżu, liczniej we wschodnich rejonach kraju.
Miodunka Wąskolistna (do 30 cm wysokości) w stanie dzikim spotykana jest głównie na południu Polski, gdzie porasta widne lasy oraz zarośla.
Jako roślina ozdobna traktowana od kilku wieków.
O jej dekoracyjności świadczą niebieskie ( czasami z odcieniem różu) i rurkowate kwiaty, ukazujące się od marca do maja.
Liście  zielone, lancetowate, w pełni rozwoju osiągają nawet 30- 40 cm długości.
źródło

Re: Miodunka - Krystyna - 30-08-2014

   
Pulmonaria Mollis 
Gatunek roślin z rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). 
Występuje naturalnie na obszarze od Europy, przez Azję Środkową i Syberię po Czukotkę. 
Ponadto jest uprawiany jako roślina ozdobna
W Europie jest spotykany w takich państwach jak Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Austria, Szwajcaria, Słowenia, Chorwacja, Serbia, Albania, Bułgaria, Rumunia, Mołdawia, Ukraina i Białoruś. 
W Rosji został zaobserwowany w europejskiej części kraju, na Przedkaukaziu, w republikach Ałtaju, Tuwy i Jakucji, w obwodach czelabińskim, irkuckim, magadańskim, nowosybirskim, omskim i tiumeńskim oraz w regionie autonomicznym Czukotki. 
W Azji, oprócz wymienionych powyżej regionów Rosji, występuje także w Gruzji, Turkmenistanie, Uzbekistanie, Kazachstanie, Kirgistanie, Tadżykistanie, Mongolii oraz Chinach (w regionie autonomicznym Mongolia Wewnętrzna i prowincji Shanxi). 
W Polsce spotykany jest na południu na rozproszonych siedliskach.
Rośnie na terenie w lasach górskich, mieszanych lasach liściastych i w zaroślach, na wysokości do 1900 m n.p.m. 
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Quercetalia pubescenti-petraeae. 
Kwitnie od kwietnia do czerwca.
źrodło
źródło

Re: Miodunka - Krystyna - 30-08-2014

   
Pulmonaria Longifolia
Gatunek charakteryzujący się długimi, lancetowatymi i nakrapianymi liśćmi, do 50 cm długości.
Niebieskie kwiaty ukazują się w kwietniu i maju.
Bylina dekoracyjna i polecana do uprawy w ogrodach, zwłaszcza na półcieniste i wilgotne stanowiska, gdzie może pełnić funkcję rośliny okrywowej.
źródlo
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło

Re: Miodunka - Krystyna - 30-08-2014

   
Pulmonaria Rubra
Bardzo oryginalna Miodunka o czerwionych kwiatach.
Osiąga do 30- 50 cm wysokości. Liście jasnozielone, bez plam, wydłużone i lekko owłosione, a kwiaty zebrane w luźne baldachy.
Kwitnie w kwietniu i maju.
źródło
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 30-06-2018

[attachment=63882]
Pulmonaria Affinis
źródło
źródło
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 30-06-2018

   
Pulmonaria Australis
źródło
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 30-06-2018

   
Pulmonaria Carnica
źródło
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 30-06-2018

   
Pulmonaria Kerneri
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 30-06-2018

   
Pulmonaria Stiriaca
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 30-06-2018

   
Pulmonaria Apennina
źródło
źródło
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 01-07-2018

   
Pulmonaria Vallarsae
Gatunek roślin z rodziny ogórecznikowatych(Boraginaceae). 
Występuje naturalnie we Włoszech. 
Ponadto jest uprawiany jako roślina ozdobna
źródło
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 01-07-2018

   
Pulmonaria Saccharata 
Pierwotny zakres występowania naturalnego jest niepewny. 
Rośnie w Europie w odseparowanych siedliskach. 
Został naturalizowany między innymi w Belgii 
Ponadto jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Miodunka Pstra, zwana także Płucnicą lub Płucnikiem, należy do grupy bylin okrywowych wykorzystywanych do obsadzania stanowisk półcienistych lub zacienionych. 
Ozdobna przede wszystkim z podługowatych, nakrapianych liści. 
W okresie wiosennym przyciąga uwagę drobnymi, lecz intensywnie wybarwionymi kwiatami.
Bylina ta charakteryzuje się krótkim, pełzającym kłączem, z którego wyrastają zwarte kępy liści. 
W przeciwieństwie do wielu innych roślin okrywowych, Miodunka Pstra nie jest ekspansywna i nie zagraża rosnącym w sąsiedztwie gatunkom. 
Wiosną tworzy gęste rozety liści odziomkowych, osadzonych na długich ogonkach. 
Blaszki liściowe Miodunki są dosyć duże, w zarysie jajowato-lancetowate, na końcach zaostrzone, w dotyku lekko szorstkie. 
Górną powierzchnię zielonych liści pokrywają oryginalne, srebrzyste plamki, od spodu liście są jasnozielone, owłosione. 
W kwietniu ze środka rozet wyrastają ulistnione, mięsiste i kanciaste pędy, do 30 cm wysokości, zakończone na szczycie gęstymi kwiatostanami. 
Listki łodygowe, w odróżnieniu od odziomkowych, są siedzące. 
W okresie kwitnienia kępy Miodunki wydają się dwubarwne, a to z tego względu, że kwiaty tuż po rozwinięciu są czerwone, później zaś stają się fioletowe. 
Kwiaty stanowią pożytek dla pszczół oraz wielu innych owadów, szukających pokarmu po wiosennym przebudzeniu z zimowego odrętwienia. 
Miodunki kwitną nieprzerwanie od kwietnia do maja, później zdobią ogród aż do zimy mozaiką nakrapianych liści. 
Z zawiązanych nasion wokół roślin matecznych kiełkują i wyrastają rośliny potomne, które można łatwo wykopać i wykorzystać do założenia kolejnych, wabiących owady rabat.
 
Aby dobrze rosły Miodunki potrzebują żyznej gleby, zasobnej w próchnice i stale wilgotnej, stanowisk półcienistych lub cienistych. 
W celu uzyskania efektu kobierca należy sadzić je w rozstawie 30 x 30 cm. 
Glebę wokół roślin warto ściółkować przekompostowaną korą sosnową, co zapobiega szybkiemu przesychaniu powierzchni podłoża w upalne dni, a jednocześnie ogranicza rozwój chwastów. 
Miodunka Pstra jest całkowicie odporna na mróz. 
W przypadku pojawienia się na liściach w okresie letnim mączystego nalotu, rośliny należy opryskać preparatem przeznaczonym do zwalczania mączniaków. 
Zabiegiem odmładzającym i poprawiającym kondycję wielu bylin, w tym też miodunki, jest przesadzanie co kilka lat na nowe miejsce.
Miodunka dobrze komponują się z paprociami, funkiami i tawułkami. 
Doskonale nadają się do sadzenia pod świetlistymi koronami drzew i krzewów liściastych oraz do obsadzania północnych stoków alpinariów.
Ciekawy efekt można uzyskać sadząc pomiędzy kępami Miodunki rośliny cebulowe kwitnące wiosną, np. cebulice, kosaćce, narcyzy czy odmiany botaniczne tulipanów.
źrodło
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 02-07-2018

   
Pulmonaria Hirta L.
źródło

RE: Miodunka - Krystyna - 02-07-2018

   
Pulmonaria
Działa, jakby miała wbudowany sygnalizator świetlny. 
Dzięki temu od razu wiadomo, który kwiatek uprawiał seks. 
Po zapyleniu przez owady zmienia barwę z jasnoróżowego na niebieski. 
To dlatego na jednej gałązce rosną czasem różnokolorowe bukieciki.
W średniowieczu wierzono, że pomaga w chorobach płuc. 
Zielarze wciąż leczą nią kaszel i chrypkę, choć brakuje dowodów, że faktycznie jest skuteczna, w dodatku dłużej stosowana może być trująca. Niewtajemniczonym Miodunka (Pulmonaria sp.) przypomina egzotyczne rośliny – wczesną wiosną rozświetla ogród wzorzystymi liśćmi nakrapianymi srebrnymi plamkami. 
Tymczasem pochodzi z Europy, a niektóre gatunki można spotkać rosnące dziko w Polsce. 
Różnią się kształtem liści i obecnością czy wzorem plamek. 
Większość zaczyna kwitnąć pod koniec marca lub w kwietniu; cieszyć możemy się nimi aż do czerwca.
W ogrodach najchętniej uprawia się pochodzącą z basenu Morza Śródziemnego Miodunkę Pstrą (P. Saccharata), o gęstych kwiatach i bardzo dekoracyjnych liściach. 
Polskie odmiany to mocno nakrapiana Pulmonaria Officinalis i Pulmonaria Obscura, której liście są jednolicie zielone; na Podkarpaciu znajdziemy Pulmonaria Mollissima

 
Wiosną lubi słońce, latem, gdy straci kwiaty, najlepiej czuje się w cieniu. 
Upały mogą sprawić, że liście zblakną, a nawet uschną. 
Dlatego Miodunkę najlepiej posadzić pod drzewami i krzewami, których korony wiosną przepuszczają światło, a później chronią przed palącymi promieniami słońca. 
To roślina leśna, darniowa, lubi więc próchniczą, dobrze przepuszczalną i lekko wilgotną ziemię. 
Warto zadbać, by jej zacieniony kącik był przewiewny. 
W nadmiernej wilgoci i zaduchu padnie ofiarą mączniaka lub szarej pleśni.
Jeśli zauważymy na liściach jasny nalot, dobrze jest od razu miodunkę opryskać bioseptem (świetny, w pełni naturalny ekstrakt z grejpfruta) – im szybciej, tym większa szansa na pozbycie się choróbska.
 
UPRAWA MIODUNKI
Miodunce odpowiada nasz klimat. 
Na podściółce z kory, pod okrywą śniegu, przetrwa nawet srogie mrozy. 
Nie potrzebuje nawożenia, chociaż późną jesienią będzie wdzięczna za odrobinę kompostu. 
Jesienią lub wczesną wiosną dobrze jest ją rozsadzić, dzieląc na kępy. Jeśli nie przytniemy kwiatów, po kilku latach roślina może „zawędrować” w inną część ogrodu – jej nasiona roznoszone są przez mrówki i z łatwością się przyjmują. 
W czerwcu, kiedy bukieciki uschną, od razu je przytnijmy – zawiązywanie nasion to dla rośliny spory wysiłek, potrzebuje więc czasu. 
Usuwamy też wszystkie podeschnięte lub wyprażone przez słońce liście – odrosną w ciągu kilku tygodni. 
Możliwe, że krzaczek zakwitnie jeszcze raz.
 

Wabi pszczoły miodowym zapachem – stąd nazwa rośliny.
Dla większego efektu warto sadzić ją obok pierwiosnków, żonkili i równie cieniolubnej brunery.
Lepiej nie wybierać odmian 'Pink Dawn', 'Spilled Milk' – są podatne na choroby.
Dobrze znosi mrozy, ale odmiany posadzone pod koniec lata lub jesienią lepiej przykryć na zimę jedliną.
Teksty: Aleksandra Janusz
źródło
źródło
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=xhAX9zQ02SU

RE: Herbata Ziołowa - Krystyna - 09-04-2022

   
Herbata Ziołowa-Miodunka Plamista
Spacerując wiosną po lesie można nie tylko zobaczyć, jak budzą się do życia drzewa, ale także cieszyć oczy rozkwitającym leśnym runem.
Wśród wiosennych, kolorowo kwitnących roślin: przebiśniegów, zawilców, przylaszczek, ziarnopłonów, podbiału można trafić na charakterystyczne różowo-fioletowo-niebieskie kwiaty Miodunki.
A dokładniej: Miodunki Plamistej.
Miodunka po łacinie to Pulmonaria Officinalis i ta łacińska nazwa jest bardzo bliska ludowej nazwie tej rośliny.
Słowo Pulmonaria pochodzi od pulmones, które oznacza płuca.
A z kolei ludowe, tradycyjne często używane nazwy Miodunki to płucnik czy suchotnik.
Przypominają one o tym, że tę roślinę stosowano od dawna jako lekarstwo w schorzeniach płuc.

Miodunka Plamista, zaliczana do rodziny roślin ogórecznikowatych, występuje praktycznie w całej Europie.
Ta kępiasta bylina o pokrytych ostrymi włoskami zielonych liściach z jaśniejszymi plamkami jest często uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna ze względu na dwubarwne kwiaty i plamiste liście, zachowujące żywotność do zimy. 
Czerwonawe kwiaty zmieniają barwę na prawie niebieską w trakcie kwitnienia.
Kwiaty Miodunki są bardzo miododajne, w czasie kwitnienia obfitują w nektar.

W stanie naturalnym Miodunkę można spotkać w lasach liściastych w miejscach zacienionych i wilgotnych, często nad leśnymi strumykami.
W lasach iglastych lubi rosnąć w sąsiedztwie niebieskich cebulic i przylaszczek.
Istnieje 16 gatunków Miodunki, w Polsce spotkamy cztery dziko rosnące odmiany:
 Miodunka Plamista, Miodunka Długolistna, Miodunka Ćma i Miodunka Wąskolistna.

Częścią leczniczą Miodunki Plamistej jest ziele, czyli część nadziemna, którą zbiera się w czasie kwitnienia.
Liście i kwiaty suszy się w sposób naturalny w przewiewnym miejscu, osłoniętym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych lub na przykład w suszarce w temperaturze do 35 stopni Celsjusza.
Ciekawostką jest to, że na 1 kilogram dobrze wysuszonej miodunki potrzebujemy tylko około 4 kilogramów świeżego ziela.
Miodunka zawiera wiele cennych dla naszego zdrowia substancji, między innymi: allantoinę, saponiny, garbniki, łatwo przyswajalną krzemionkę, flawonoidy (kwercetyna), sole mineralne bogate w potas i wapń, substancje śluzowe, kwasy organiczne, witaminy C, A, B.
Ziele Miodunki jest polecane na schorzenia płuc, jest bardzo skuteczne przy leczeniu chronicznego zapalenia oskrzeli, może być również używane jako środek na chore gardło.
Działa wykrztuśnie, osłaniająco, przeciw wysiękowo, przeciwkrwotocznie, przyspiesza gojenie zapalnych ognisk gruźliczych, ran na skórze oraz na błonach śluzowych.
Miodunka Plamista zwiększa odporność pęcherzyków płucnych na szkodliwy wpływ substancji lotnych i pyłków, wspiera właściwą pracę płuc i górnych dróg oddechowych.
Warto sięgać po to ziele w chorobach powodujących uporczywy, szczególnie suchy kaszel. 
Dlatego Miodunka przynosi ulgę osobom, które przeszły Covid z kaszlem, a które po wyzdrowieniu męczą jeszcze napady suchego kaszlu – zioła z Miodunki działają w tym przypadku jak kojący balsam.
Miodunka wspomaga też organizm w zapaleniu krtani, astmie a nawet w mukowiscydozie.
Wykazuje działanie osłonowe w przewodzie pokarmowym, działa lekko moczopędnie, oczyszczająco i odtruwająco.
Miodunka, jako źródło garbników, które poza działaniem przeciwzapalnym są związkami antybakteryjnymi i przeciwwirusowymi, może wpływać na podniesienie odporności na infekcje i skrócenie czasu ich trwania.
Dostarcza organizmowi witamin C i A, które również wspomagają procesy odpornościowe.

Sposób przygotowania naparu i maceratu z Miodunki
Napar
1-2 łyżeczki suszonego ziela zalać szklanką wrzątku i przykryć talerzykiem. 
Odstawić na 10-15 minut. 
Przecedzić i pić napar trzy razy dziennie po 1 szklance, 10 -15 minut przed posiłkiem
Macerat
Pół szklanki świeżego, rozdrobnionego ziela zalać 2 szklankami przegotowanej wody i odstawić na 5-6 godzin. 
Przecedzić i pić 2 razy dziennie po 100 ml. 
Macerat można przechowywać w lodówce przez 2-3 dni. 
W kuracjach odtruwających: wypić 200 ml w ciągu dnia małymi porcjami.
źródło