Forum Ezoteryczne Dobry Tarot
Pistacja - Wersja do druku

+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Drzewa, krzewy, pnącza (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=66)
+--- Wątek: Pistacja (/showthread.php?tid=9732)


Pistacja - Krystyna - 12-06-2018

   
Pistacia-Pistacja 
Rodzaj roślin z rodziny nanerczowatych.
Należące do niego gatunki występują na półkuli północnej na obszarach o ciepłym lub umiarkowanym klimacie
Krzewy i drzewa o liściach zimozielonych lub sezonowych.
Przedstawiciele najwyższego gatunku osiągają wysokość do 2m.

Lista gatunków
Pistacia Aethiopica
Pistacia Atlantica-Pistacja Atlantycka
Pistacia Chinensis-Pistacja Chińska
Pistacia Eurycarpa
Pistacia Khinjuk 
Pistacia Lentiscus-Pistacja kKleista
Pistacia Mexicana-Pistacja Meksykańska
Pistacia Raportae Burnat
Pistacia Terebinthus-Pistacja Terpentynowa
Pistacia Texana Swingle
Pistacia Vera-Pistacja Właściwa
Pistacia Weinmanniifolia 

Zastosowanie
Nasiona Pistacji Właściwej są jadalne (tzw. Orzeszki Pistacjowe, popularnie zwane Pistacją)
Z nasion wytłacza się olej.
Niektóre gatunki np. Pistacja Chińska są uprawiane jako rośliny ozdobne
Z balsamu wyciekającego z drzewa Pistacji Kleistej wytwarzany jest mastyks, stosowany do sporządzania werniksu.
źródło
źródło

RE: Pistacja kleista - Krystyna - 12-06-2018

   
Pistacia Atlantica-Pistacja Atlantycka 
Występuje w Afryce Północnej (Wyspy Kanaryjskie, Maroko, Algieria, Libia, Tunezja), w Europie (Grecja, Krym) oraz niektórych regionach Azji (Arabia Saudyjska, Afganistan, Cypr, półwysep Synaj; Iran, Irak, Izrael; Jordania, Liban, Syria, Turcja)
Drzewo o wysokości do 7 m, gęstej koronie i popękanej korze.
Stare drzewa mogą mieć pień o średnicy do 2 m, ale trzeba około 200 lat, by osiągnął średnicę 1 m. 
Liście pierzaste, złożone z 7-9 listków.
Jesienią przebarwiają się na czerwono i żółto.
Gałęzie i listki często pokryte są galasami

Rośnie w lasach, zaroślach, na stepach, półpustyniach, pustyniach, na terenach skalistych, często w warunkach ekstremalnych.
Występuje w zbiorowiskach roślinnych typu makia.
Drzewo długowieczne, może żyć nawet tysiąc lat

Zastosowanie
Owoce to orzeszki pistacjowe
Są jadalne, przez ludzi spożywane od dawna.
Orzeszki Pistacji Atlantyckiej, wraz z ziarnami zbóż, Migdałami, nasionami Grochu i Wyki znaleziono w grocie w Turcji w wykopaliskach datowanych na 7 tysięcy lat p.n.e.
W Lakisz znaleziono Orzeszki Pistacjowe z okresu 3400-2500 lat p.n.e
Obecnie są nadal używane do bezpośredniego spożycia, ale także do różnych wyrobów cukierniczych
Owoce Pistacji Altlantyckiej o zielonej skórce i zielonym miąższu używano do farbowania i garbowania skór.
Z Orzeszków Pistacjowych wytłaczano olej

Udział w kulturze
W Biblii jest wiele odwołań do Terebintu, jak popularnie nazywa się Pistacje.
W Ziemi Świętej występują 3 gatunki Pistacji: Pistacja Atlantycka, Palestyńska (P. Palaestina) i kKleista (P. Lentiscus), do nich więc odnoszą się cytaty Biblii
Do Pistacji odnoszą się także niektóre cytaty, które w przekładach Biblii (również w Biblii Tysiąclecia) zostały błędnie przetłumaczone jako Dąb
W tekście masoreckim Biblii występuje słowo elah oznaczające terebint, zaś po hebrajsku dąb to alon
Wiele ważnych wydarzeń w Biblii związanych jest z Pistacją (Terebintem).
Pod Pistacją w okolicy Sychem Jakub zakopał wizerunki obcych bogów (Rdz 35,4), pod Pistacją Jozue zawarł przymierze z Sychem i ustawił wielki kamień (Joz 24,26), pod Pistacją pochowano króla Saula wraz z synami, Absalom, syn Dawida został zabity, potem, jak uciekając zaplątał się włosami w gałęzie Terebinta.
Od nazwy Terebint pochodzą też nazwy geograficzne, np. Dolina Terebint, w której Dawid zabił Goliata
W sumie w Biblii jest 10 odwołań do Terebintów

Orzeszki Pistacjowe znajdowały się wśród darów przywiezionych przez braci Józefa do Egiptu (Rdz 43,11)
Orzeszki Pistacjowe były przysmakiem biblijnej królowej Saby.
Dostarczane były jako danina z podbitych przez nią krajów.
Były też produktem eksportowanym do Egiptu w ramach wymiany handlowej
Pistacje były przez Żydów oraz ościenne ludy czczone, stąd też obecnie można spotkać ich okazy liczące nawet tysiąc lat
źródło
https://botany.cz/cs/pistacia-atlantica/

RE: Pistacja - Krystyna - 12-06-2018

           
Pistacia Terebinthus-Pistacja Terpentynowa
Nazywana także Terebintem, Terebintowym lub Terpenowym Drzewem
Gatunek drzewa z rejonu Morza Śródziemnego.

Krzew lub nieduże drzewo o wysokości do 8 m. 
Liście pierzasto złożone z 5-13 całobrzegich, lancetowatych listków i wydzielają charakterystyczny aromat. 
Kwiaty  niepozorne, drobne, 
Są czerwono-purpurowe i pojawiają się od marca do kwietnia.
Owocem jest kulisty, drobny, brązowy pestkowiec.

Zastosowanie
Drewno Terebintu jest ciężkie i twarde (używa się go do produkcji eleganckich mebli).
Jest źródłem galasów zawierających garbniki używane do wyprawiania delikatnych skór, a także do barwienia jedwabiu.
Poprzez nacięcie kory Terebintu uzyskuje się żywicę służącą do wyrobu terpentyny (zwanej chios, scio lub terpentyną cypryjską).
W Grecji i Turcji nasiona Terebintu używa się jako cenną przyprawę.
Owoce są jadalne, wykorzystuje się je w cukiernictwie.
https://botany.cz/cs/pistacia-terebinthus/
źrodło
źródło

RE: Pistacja - Krystyna - 12-06-2018

   
   
   
   
   
Pistacia Palaestina-Pistacja Palestyńska, Terebint 
Gatunek drzewa występującego w Lewancie, szczególnie w Izraelu i Syrii.
Nazywana również Terebintem, podobnie jak Pistacja Terpentynowa także występująca w tym regionie.

Małe drzewo lub krzew o wysokości 3-5.
Kora brązowa lub czerwonawa.
Owocem jest wydłużony, lub zagięty, kiełbaskowatego kształtu pestkowiec
Rośnie w lasach, zaroślach, na stepach, półpustyniach oraz zbiorowiskach roślinnych typu makia
źródło
https://www.mahmiyat.ps/en/flora-and-fauna/328.html

RE: Pistacja - Krystyna - 12-06-2018

   
   
   
   
   
   
   
       
       
Pistacia Vera-Pistacja Właściwa
Jeden z gatunków rodzaju  Pistacja należącego do rodziny nanerczowatych.
Pochodzi z pogranicza Azji Środkowej i Azji Mniejszej (Afganistan, Iran, Kazachstan; Kirgistan; Tadżykistan, Turkiestan, Uzbekistan).
Jest uprawiany w wielu krajach świata.
Główne rejony uprawy to: Syria, Afganistan, Iran, Irak, Turcja, USA.
W Europie największe plantacje znajdują się w Grecji, głównie na wyspie Eginie (słynącej zresztą z tychże upraw) i w rejonie miasta Saloniki.

Drzewo o wysokości 5-7 (wyjątkowo do 10 m) m, gęstej koronie i liściach zimotrwałych
Owoc owalny, czerwonawy i mięsisty pestkowiec, podobny do oliwki, nazywany Orzeszkiem Pistacjowym lub potocznie Pistacją.
Pestka ma barwę od żółtawej do zielonkawej

Zastosowanie
Sztuka kulinarna:
Pistacje spożywa się na surowo lub prażone.
Mają słodki smak, przyjemny zapach, zawierają 50-60% tłuszczu.
Są używane do wyrobów cukierniczych; tortów, strucli, marcepanów, lodów, budyniów, jako nadzienie do cukierków, także jako namiastka kawy
Z nasion wytłacza się Olej Pistacjowy
Z galasów na liściach produkuje się malinowy barwnik do barwienia jedwabiu i dywanów, a także używane są w garbarstwie
Z drewna otrzymuje się żywicę do produkcji lakierów
Jest uprawiana jako roślina ozdobna

Udział w kulturze
Według niektórych znawców roślin biblijnych Pistacja Właściwa wymieniona jest w wersecie Księgi Rodzaju (43,11), gdzie mowa o darach zabranych przez braci Józefa do Egiptu.
Co prawda gatunek ten nie występuje naturalnie w Izraelu, był jednak już w czasach biblijnych tam uprawiany.
Z hebrajską nazwą tej Pistacji związana jest również nazwa miejscowości wymieniona w Księdze Jozuego 13,26, istnieją też do niej odniesienia w Talmudzie
źródło
https://botany.cz/cs/pistacia-vera/

RE: Pistacia-Pistacja - Krystyna - 07-02-2023

   
   
   
   
Pistacia Weinmanniifolia-Pistacia Weinmannifolia
Występowanie:
Gatunek z Azji Południowo-Wschodniej, którego zasięg rozciąga się od południowo-zachodniego Syczuanu i Junnanu przez południowe prowincje Chin Guizhou i Guangxi, Indochiny, Tajlandię i południową Birmę po Półwysep Malajski.
Ekologia:
Rośnie w lasach podgórskich i górskich, w roślinności karłowatej, często na wapieniach, wznosi się do wysokości ok. 2700 m. Kwitnie od marca do maja.
Opis:
Zimozielony dwupienny krzew lub mniejsze drzewo, 2–8(–15) m wysokości.
Liście są naprzemienne, ogonkowe, 5–10,2 cm długości i 2–6,4 cm szerokości, ogonek wąsko pierzasty, blaszki lancetowate, z (4–) 12–20 listkami, które są krótko ogonkowe lub siedzące, podłużne do jajowatych, długości 13–35 mm i szerokości 8–15 mm, skórzaste, drobno owłosione po obu stronach żyły środkowej, klinowate u podstawy, całe, lekko skręcone, tępe lub nawet płytko nacięte na wierzchołku, spiczaste, z żyłą 7–9 par. Kwiatostan jest pachowy, lancetowaty, gruczołowo owłosiony, kwiatostany męskie mają około 4 cm długości, kwiatostany żeńskie do 10 cm; kwiaty są jednopłciowe, czerwone do fioletowych, nieotoczkowe, kwiaty męskie z 2 lub 3 przylistkami, pręciki 5(-7), ich włókna są krótkie, pylniki elipsoidalne, kwiaty żeńskie z 2-5 szeroko lancetowatymi przylistkami, piętno zakrzywione.
Zastosowanie:
Związki aromatyczne ekstrahowane z liści są używane do wyrobu kadzideł i świec.
Żywica tego drzewa jest stosowana w medycynie wschodnioazjatyckiej.
Uwaga:
Gatunek pokrewny, Pistacia Malayana , ma występować na Półwyspie Malajskim , ale najnowsza rewizja rodzaju (Mohannad G. Al-Saghir et Duncan M. Porter 2012) przypisuje go reprezentowanemu tu gatunkowi.
Gatunek endemiczny Pistacia Cucphuongensis powinien nadal występować na jednym stanowisku w pobliżu Ninh Bình w Wietnamie Północnym , ale autorzy wspomnianej rewizji rodzaju zastanawiają się, czy takson ten w ogóle należy do pistacji.
https://botany.cz/cs/pistacia-weinmanniifolia/

RE: Pistacia-Pistacja - Krystyna - 07-02-2023

   
   
       
Pistacia Lentiscus-Pistacja Kleista
Gatunek  drzewa z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae).
Występuje w basenie Morza Śródziemnego: w Afryce Północnej (Wyspy Kanaryjskie, Maroko, Algieria, Libia, Tunezja), 
w Europie Południowej (Hiszpania, Portugalia, Francja, Chorwacja, Grecja, Włochy) 
i Azji Zachodniej (Cypr, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja).

Jest uprawiana w wielu krajach świata
Zawsze zielony krzew lub małe drzewo o gęstych, prostych i rozłożystych gałęziach.
Osiąga zazwyczaj wysokość do 3 m, rzadko więcej.
Kora brunatna, łuszcząca się.

Liście parzysto-pierzaste, składające się z 4-12 lancetowatych, lub odwrotnie jajowatych, skórzastych i całobrzegich listków.
Pojedynczy listek ma długość 1-3 cm i szerokość 0,5-1,5 mm.
Nasada listków zwężona, wierzchołki tępe, lub maja krótki, kolczasty kończyk.
Są nagie, na górnej stronie ciemnozielone, na dolnej jasnozielone.
Kwiaty bardzo drobne, o barwie od żółtawej do ciemnoczerwonej, zebrane w groniaste kwiatostany.
Owoc kulisty pestkowiec, początkowo czerwony, w stanie dojrzałym czarny. 
Ma cienki egzokarp i pestkę z łupiną

Zastosowanie
Owoce są jadalne
Z owoców wytłacza się olej.
Liście (zwane liśćmi Shinia) używa się do farbowania i garbowania
Drewno jest używane na wyroby stolarskie
Wydziela pachnącą żywicę zwaną mastyksem.
Uzyskuje się ją zazwyczaj w sierpniu przez nacinanie kory. 
Mastyks używany jest przez miejscową ludność do żucia, jako środek higieny oraz w lecznictwie.
Zaprawia się nim niektóre gatunki wódek i likierów, jest też dodatkiem do past i proszków do zębów.
Główne jednak zastosowanie Mastyksu to produkcja lakierów, pokostu, lepiku używanego w plastrach na rany, pigułek i mas dentystycznych

Udział w kulturze
Mastyks otrzymywany z Pistacji Kleistej był w biblijnych czasach produktem eksportowanym do Egiptu
Pistacja Kleista odegrała istotną rolę w uniewinnieniu biblijnej Zuzanny i ukaraniu niesprawiedliwych i lubieżnych starców. 
Fragment przesłuchania jednego z sędziów, prowadzony przez proroka Daniela: 
"... powiedz, pod jakim drzewem widziałeś ich obcujących ze sobą? 
On zaś powiedział: Pod Lentyszkiem. 
Daniel odrzekł: Dobrze! Skłamałeś na swą własną zgubę" (Dn 13,54-55)
Pistacje były przez Żydów oraz ościenne ludy otoczone kultem, stąd też obecnie można spotkać ich okazy liczące nawet tysiąc lat
https://botany.cz/cs/pistacia-lentiscus/
źródło
http://www.przyprawowy.pl/mastyks.html

RE: Pistacia-Pistacja - Krystyna - 07-02-2023

   
   
       
   
Mastyks (Mastik)
Pistacia Lentiscus, Rodzina: Anacardiacae
Istnieje wiele odmian Mastyksu rosnących na całym obszarze śródziemnomorskim, jednak to właśnie na greckiej wyspie Chios jest skoncentrowana produkcja gumy arabskiej ze względu na doskonałe warunki wzrostu drzew  Pistacji Kleistej (Pistacia Lentiscus).
Chios stało się sławne dzięki hodowli swojej Masticha
Słowo to wywodzi się ze starogreckiego „mastichon”, które stało się podstawą angielskiego „masticate”, co znaczy „żuć”.

Nietrudno domyślić się, że Mastyks służył jako pierwsza guma do żucia i odświeżacz oddechu.
W stwardniałej formie jego smak jest początkowo gorzkawy, ale po przeżuciu wydziela odświeżający zapach, który utrzymuje się w ustach od 15 do 20 minut.
Chios stało się latyńską kolonią w 1172 i na ponad cztery wieki stała się siedzibą Wenecjan i Genueńczyków, którzy jako pierwsi skomercjalizowali Mastyks.
W 1566 wyspa znalazła się pod panowaniem Imperium Otomańskiego.
Turcy Osmańscy uznawali produkcję Mastyksu za tak wielki priorytet, że wioskom, w którym hodowano drzewa wiśni nadawano specjalne przywileje, aby w końcu wydzielić dla nich specjalny region administracyjny łączący się bezpośrednio ze Stambułem za sprawą wybieranych elekcyjnie przedstawicieli.
Mówiono, że kobiety z haremu sułtana używały Mastyksu jako kosmetyku i z tego względu otoczyły Chios specjalną protekcją.
Z uwagi na niezwykłą wartość kradzież Mastyksu była okrutnie karana.
Złodziejom groziło odcięcie nosa, wypalenie oczu, powieszenie albo wypalenie upokarzających znaków na czole.
W 1821 Turcy krwawo stłumili wewnętrzne zamieszki na Chios, powodując masakrę miejscowej ludności na ogromną skalę.
Wydarzenie to zostało upamiętnione obrazem Delacroix „Masakra na Chios”.
Ostatecznie w 1913 wyspa stała się częścią Grecji.

Opis Mastyksu
Śródziemnomorski krzew z gęstymi, powykręcanymi gałęziami osiąga od 1 do 4 metrów wysokości.
Liście układają się równolegle po obu stronach gałęzi i dochodzą do dziesięciu płatków w kształcie połyskującej elipsy.
W okazałych kiściach dojrzewają czerwone owoce, które następnie przybierają czarny kolor.
Żywicę wydobywa się z kory.

Okres zbiorów przypada na czas między czerwcem a sierpniem.
Na każdej gałęzi wykonuje się od 10 do 20 nacięć, z których wycieka żywica w formie „łez”.
Nacinanie gałęzi młodszych krzewów może jednak spowodować w przyszłości mniejsze plony.
W ciągu miesiąca zebrany syrop zastyga w formie mastyksowej gumy, następnie jest zbierany, przemywany w beczkach i suszony.
Drugie czyszczenie odbywa się ręcznie.
W ciągu jednego sezonu każdy krzew daje plon w postaci 4,5 kilogramów Mastyksu.

Wyróżnia się dwie klasy Mastyksu:
najwyższa, pierwsza klasa kryształków jest nazywana Dahtilidopetres-krzemienie
druga natomiast, mniej przeźroczysta, naznaczona osadem, nosi nazwę Kantiles-pęcherzyki
Mastyks jest również sprzedawany w formie skrzepniętych, połączonych kawałków zwanych Pitta
Chociaż na Bałkanach i na Bliskim Wschodzie przyprawa jest niezwykle rozpowszechniona, w innych miejscach nie cieszy się tak wielką popularnością.
Bukiet: nieco sosnowy.
Mastyks nie ma intensywnego bukietu, ale oczyszcza oddech.
Smak: cedrowy.
Skala ostrości: 0

Guma Mastyksowa
Mastyks to żywica, stwardniały sok drzewny.
Występuje w formie kropelek o rozmiarze groszku znanych jako „łzy Chios”.
Okrągłe, o kształcie gruszki, czasami podłużne, o kruchej, krystalicznej konsystencji.
Żywica jest półprzeźroczysta, pastelowo-żółta lub mdło-zielona o jasnobeżowym wnętrzu, a czasami otacza je białawy nalot.

Używanie i przechowywanie mastyksu
Przed użyciem Mastyks powinien być sproszkowany.
Mielenie kryształków przyprawy staje się łatwiejsze po dodaniu soli lub cukru.
Przechowywać należy w hermetycznych pojemnikach.

Różnorodne zastosowania Mastyksu (mastiku)
Mastyks - Mastik charakteryzuje się bardzo różnorodnym zastosowaniem – od właściwości leczniczych aż do funkcjonalnego użytku, włączając użytkowanie w formie utrwalacza do farb, składnika lakierów (szczególnie tych, którymi pokrywana jest zewnętrzna powierzchnia instrumentów muzycznych).

Służy również w produkcji opon, aromatycznych mydeł, środków owadobójczych oraz izolatorów elektrycznych.

Wytwarzaniu kadzideł służy żywica i guma arabska.
Znajduje również zastosowanie w pszczelarstwie, garbarstwie i tkactwie.
Mastyks jest również używany w dentystyce do produkcji plomb, jest również składnikiem lakieru do metali i farb.
W krajach arabskich, słoje z wodą były perfumowane dymem z płonącej żywicy, a w starożytnym Egipcie wykorzystywano Mastyks do balsamowania w procesie mumifikacji.

Zastosowanie kulinarne Mastyksu
Oprócz zastosowania w produkcji past do zębów, gum do żucia i słodyczy, Mastyks służy również jako składnik likierów. Greckie winogrona i Mastika (tradycyjny likier wytwarzany na Chios) są przyprawiane Mastyksem – podobnie jak turecka wódka raki o anyżowym posmaku.
Mastyks stanowi również podstawę rahat locum - autentycznego, tureckiego przysmaku opartego na żelatynie, cukrze i skrobi.
Przyprawę można odnaleźć w przepisach na chleby, pasztety, lody, słodkie puddingi i ciasta migdałowe.
Jest również łączona z olejem, sokiem cytrynowym i przyprawami w tradycyjnych tureckich kebabach sporządzanych na bazie wąskich płatów mięsa serwowanych z chlebem pita.

W Grecji najlepszy Mastyks pochodzi oczywiście z Chios.
Jest używany podczas pieczenia chlebów i pasztetów, a również dodawany do gliko tou koutaliou – słodkich przetworów owocowych, którymi witano gości w tradycyjnych greckich domach.
Łyżeczka tego przysmaku połączona z lodami to jeden z najlepszych deserów serwowanych podczas upalnej pogody. Na Cyprze drobne płaty chleba przyprawia się Mastyksem i posypuje Sezamem.

Mastyks zmielony z cukrem i zmieszany z wodą różaną lub pomarańczową jest popularny na Bliskim Wschodzie jako przyprawa do deserów, słodkich mięs, lodów, syropów i likierów.
Mieszanka ta jest dosyć uniwersalna i sprawdza się w większości przepisów.
Powinno się dodawać jedynie niewielkie ilości przyprawy, 2 łyżeczki wystarczą do dania dla czterech osób.

Właściwości lecznicze Mastyksu
Ze względu na działanie stymulujące i moczopędne Mastyks znajdował w przeszłości szerokie zastosowanie medyczne. Neutralizował również nieprzyjemny oddech wywoływany chorobami układu pokarmowego, szczególnie refluksem. Mastyks jest również plastyczną substancją rozprowadzaną dookoła ran.
Był również używany do produkcji tymczasowych plomb – czasami stosowano go w czystej formie, a czasami namaczano watę w wyciągu z żywicy i alkoholu.
Mastyks jest znany z działania antybakteryjnego, a Krzysztof Kolumb wierzył nawet, że sprawdza się jako lek na cholerę. The Gum Mastic Grower’s Association wyróżnia 60 różnych zastosowań, włączając leczenie wrzodów dwunastnicy i zgagi, właściwości anty-rakotwórcze, a także jego działanie w formie afrodyzjaku.

Inne nazwy Mastyksu
Lentisk; Niemiecki: Mastix, Francuski: lany; Włoski: lentischio, mastice; Greckie: Mastiha; Hiszpański: Lentisco, mastique; Arabski: aza
http://www.przyprawowy.pl/mastyks.html
https://www.chiosmastika.pl/pistacja-kleista/
https://www.sklepzycia.pl/mastika-sproszkowana-zywica-pistacia-lentiscus-500mg-60-kaps-aliness