Herbata...ulubione smaki i zapachy...
#1

   
http://ulotnapara.pl/wp-content/uploads/...44x558.jpg
https://m.xhljtea.com/uploads/allimg/c13...-24092.jpg
Roślina zwana Herbatą
Zanim wsypiesz kilka zwiniętych listków do filiżanki i zalejesz wodą, by otrzymać napar o pięknej barwie, który oczaruje ciebie swoim smakiem, mała, wiecznie zielona roślina pnie się ku niebu, by dorosnąć i dać nam to co ma najlepszego: twarde, ciemnozielone listki i małe, białe, delikatne kwiaty, podobne do kwiatów Jaśminu.
Do produkcji herbaty używane są trzy odmiany, które pochodzą z rodziny Kamelia (Camellia).
Camellia Sinensis - herbata pochodząca z Chin, osiągająca wysokość 3 - 4,5 metra, rośnie nawet do 100 lat.
Camellia Assamica - wywodząca się z Assamu. Właściwie jest to drzewo, gdyż rośnie do 15 - 18 metrów. Liście produkuje do 40 lat.
Camellia Assamica Subspecies Lasiocalyx - roślina ta pochodzi z Kambodży, osiąga około 4,5 metra wysokości i używa się jej do krzyżówek.

Wyobraź sobie, że stoisz na stoku góry, na wysokości 1200 metrów n.p.m., otoczonym warstwą chmur, jest bardzo ciepło a wilgotność bardzo wysoka. 
Dookoła ciebie kilka a może nawet kilkanaście tysięcy krzaków camellia sinensis. 
W takich właśnie warunkach rosną najszlachetniejsze gatunki herbat cejlońskich i indyjskich Darjeeling.
 Tak jak wino, herbata dla osiągnięcia najlepszego smaku i aromatu potrzebuje odpowiednich warunków klimatycznych, czyli temperatury od 10 do 30 stopni C i 2 2,5 metra opadów deszczu rocznie. 
Dla porównania w Wielkopolsce mamy 0,5 metra deszczu na rok. 
Niebagatelny wpływ na smak i jakość Herbaty ma także wysokość, na której jest uprawiana, od 350 do 2450 metrów n.p.m., oczywiście im wyżej tym lepiej.

Mało kto wie, że dzisiaj już nie jest rozmnażana z nasion tylko poprzez rozkrzewianie wegetatywne z sadzonek oraz dzięki takiej dziedzinie, jaką jest genetyka, przez klonowanie.
 Metoda ta pozwala na uzyskanie roślin dających duże zbiory, odpornych na choroby, szkodniki i suszę.

Gdy krzak Herbaty ma wysokość 15 cm przesadzany jest ze szkółek na plantacje. 
Gdy minie 3 - 5 lat, zaczyna się zrywanie liści na Herbatę. 
Herbata zrywana jest ręcznie do koszów noszonych przez zbieracz na plecach, następnie ważona i odwożona do fabryk. 
Doświadczony zbieracz może zerwać ok. 30 - 35 kg liści dziennie, z których powstanie 7,5 - 9 kg czarnej herbaty. 
Liście są zrywane, gdy roślina wypuszcza młode pędy, tzw. flesze. 
W krajach, gdzie jest cieplej tych fleszy jest więcej.
 Pierwsze flesze są oczywiście najbardziej poszukiwane, ale te z drugiego zbioru są najbardziej cenione. 
źródło
wiecej tutaj...

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#2

   
Herbata w Anglii
Główne tradycje i rytuał picia angielskiej herbaty nie zmieniły się od wielu lat.
Nawet mniej ważne wydarzenie może stać się powodem jego organizacji. 

Przygotowanie napojów i nakrycie stołu mają swoje własne etykiety i tradycje związane z herbatą:
Do czajnika wlewa się tyle wody, ile potrzeba na jednokrotne użycie herbaty przez wszystkich obecnych.
Woda powinna być używana tylko świeża i czysta.
W osobnej misce, która przypomina zwykły rondel, suche liście herbaty wlewa się i napełnia wodą.
Napój trzeba zaparzać przez około 5 minut, nie trzeba go dłużej parzyć, bo według Brytyjczyków straci swój szczególny smak i aromat. 
Naczynia z liśćmi herbaty umieszcza się w kąpieli wodnej, aby utrzymać optymalną temperaturę napoju.
Jeśli do zaparzania używa się torebek z herbatą, należy je usunąć przed wypiciem gotowego napoju.
Na oficjalnym przyjęciu każdy gość musi otrzymać zestaw do picia herbaty: porcelanową filiżankę i talerz, szczypce do cukru (Brytyjczycy wolą cukier rafinowany), łyżeczkę. 
Na środku stołu znajduje się zamknięty dzbanek wypełniony gorącą wodą (aby w razie potrzeby gość mógł dolać do kubka wrzątku), pojemnik z mlekiem, sitko do filtrowania, czajniczek.
Herbatę nalewa się do filiżanki specjalną łyżeczką. 
Można to również zrobić bezpośrednio z czajnika. 
Jeśli herbata jest parzona, najpierw umieszcza się na filiżance sitko.
Każdy gość dodaje tyle cukru i mleka, ile uzna za stosowne.
Jeśli goście nie wypili jeszcze herbaty, cały rytuał można powtórzyć w drugiej turze. 
Nigdy nie zobaczysz, jak Anglik po raz drugi parzy te same liście herbaty lub pije zimny, zaparzony napój. 
Konieczne jest powtórzenie wszystkiego ponownie ze świeżymi surowcami herbacianymi. 
Najlepsze sposoby na zaparzenie herbaty znajdziesz w tym artykule.

Przy piciu angielskiej herbaty obowiązują też pewne zasady:
Gdy wszyscy siedzą pijąc herbatę, spodek powinien pozostać tylko na stole. 
Zgodnie z etykietą można podnieść tylko filiżankę.
Jeśli podczas picia herbaty goście chodzą po pokoju, to w lewej ręce trzymają spodek, a w prawej filiżankę.
Jeśli osoba siedzi w fotelu lub na krześle, a w pobliżu nie ma stołu, spodek można postawić na kolanach.
Kubeczek chwyta się palcem wskazującym i kciukiem za ucho.
 Reszta palców jest złożona, nie wystająca.
W bogatych i arystokratycznych domach służącym nie wolno wchodzić do pokoju, w którym trzymana jest herbata.

Tradycja picia herbaty z Anglii rozprzestrzeniła się na cały świat w ostatnich stuleciach. 
Okazją do uroczystości może być drobna uroczysta uroczystość lub spotkanie z przyjaciółmi. 
Napój dla gości nalewa do filiżanek bezpośrednio przy stole właściciel imprezy lub kelner.

Do gotowania używaj czystej filtrowanej wody.
Liście herbaty wlewa się do czajnika w zależności od liczby gości w ilości 1 łyżeczki na osobę i parzy przez 3 do 5 minut.
Jeśli do przygotowania użyto dużych torebek herbaty, to po zaparzeniu są one usuwane.
Duży czajniczek wypełniony pachnącym, gotowym napojem zostaje przyniesiony na stół i wlany do małych filiżanek.
Gościom serwowany jest cukier, mleko, śmietana i cytryna.
Jeśli stosuje się warzenie luzem, przed nalaniem herbaty na filiżankę umieszcza się cienkie sitko.
Jakąkolwiek herbatę pije się w Anglii, nigdy nie parzy się jej po raz drugi. 
Gościom oferowane jest od 5 do 10 odmian elitarnej herbaty indyjskiej lub cejlońskiej . 
Najpopularniejsze z nich to Assam, Earl Grey, Darjeeling i ich mieszanki.

Kiedy w Anglii pije się herbatę, zawsze podaje się z nią przekąski. 
Nowoczesne smakołyki powinny być proste. 
Są to kanapki, kanapki, serki, serniki, tosty, proste ciasta, przetwory i dżemy, a także kawałki mięsa czy kraba na chrupiącym pieczywie.

Aby stworzyć niezbędną atmosferę tradycyjnej angielskiej herbaty, włącz muzykę. 
Kobiety będą potrzebowały pięknych sukienek, cienkich rękawiczek i wachlarzy. 
Dla mężczyzn - garnitury wizytowe, uzupełnione muszkami lub krawatami. 
Laska wyglądałaby odpowiednio. 
Rozmowa nie porusza kwestii religii i polityki, a także życia intymnego.

O której godzinie piją herbatę w Anglii
W Anglii tradycyjnie pije się herbatę co najmniej sześć razy dziennie o określonych porach. 
Zasady te kształtują się zgodnie z codzienną rutyną pałacu królewskiego. 
Oczywiste jest, że każdy może cieszyć się pachnącym napojem i znacznie częściej.

Pierwsze spożycie herbaty przypada na 6.00-6.20 rano.
 Często takie picie herbaty odbywa się bez wstawania z łóżka. 
Tonizujące właściwości herbaty pozwalają na stosowanie jej jako alternatywy dla kawy.
Drugi kubek należy wypić o godzinie 8.00. 
Ceremonia parzenia herbaty nazywa się „Śniadanie angielskie”. 
Zgodnie z tradycją Anglii serwowana w tym czasie herbata musi być bardzo mocna, aby organizm w końcu się obudził i przygotował do dnia pracy.
Obiad zaplanowany jest od 11 do 12, a po południu czas na trzeci raz herbatę w Anglii. 
Tym razem napój nie jest tak mocny, ale zawsze świeży.
Czwarta przerwa na herbatę w Anglii (przerwa na herbatę) przypada w środku dnia pracy. 
Czas trwania ceremonii parzenia herbaty to około 20 minut. 
Chociaż ta przerwa nie jest oficjalnie przewidziana, wiele firm pozwala swoim pracownikom na podtrzymywanie tradycji.
Herbata o godzinie piątej w Anglii jest tak popularną porą herbaty w Anglii, że wydaje się, że absolutnie każdy o niej słyszał. 
Tradycję picia herbaty o piątej wprowadziła Anna z Bedford. 
Księżnej dość trudno było czekać na obiad, więc zaczęła nakazywać służącym punktualnie o piątej herbatę z chlebem, masłem, herbatnikami lub ciastami. 
Anna często zapraszała na herbatę inne dworskie damy, którym spodobała się jej innowacja. 
Wkrótce na pytanie, jak nazywa się pora na herbatę w Anglii, każdy arystokrata z przekonaniem odpowiedział „piąta”. Pięciogodzinna ceremonia parzenia herbaty nabrała nowych tradycji. 
Panie i panowie, ubierając się w swoje najbardziej eleganckie sukienki, zaczęli spotykać się w kawiarniach. W tym samym stylu przeprowadzono nakrycie stołu, zaczęto wprowadzać zasady etykiety herbacianej.
I wreszcie szóstą filiżankę herbaty wypija się wieczorem, po zakończeniu dnia pracy. 
Odbywa się to około godziny 19:00.

Angielskie przepisy na herbatę
Tradycyjna angielska herbata
Aby zaparzyć tradycyjną angielską herbatę należy dobrze podgrzać czajniczek, przepłukać go wrzątkiem. 
Następnie wlej liście herbaty w ilości jednej łyżki (herbaty) na filiżankę i dodatkowej łyżki na czajniczek. 
Następnie zalać wrzątkiem i pozostawić do zaparzenia na pięć minut. 
Możesz zakryć dziobek czajnika serwetką, aby nie wydobywał się aromat. 
Zielona herbata parzona jest dłużej, można ją odstawić na 10 minut.
Filiżanki należy również podgrzać przed nalaniem, wlać do nich gorące (ale nie przegotowane!) mleko, a następnie herbatę.

Przepis na angielską herbatę ze śmietanką
W czajniczku podgrzanym wrzątkiem należy wsypać liście herbaty i zalać wrzątkiem tak, aby była tylko nim pokryta. 
Po około pięciu minutach dodaj na wierzch wrzącą wodę i pozwól jej się zaparzyć. 
Do filiżanek wlej śmietankę, a następnie gorącą herbatę.

Angielska herbata ze szkocką whisky
Zaparz mocną herbatę zgodnie z powyższymi przepisami. 
Do podgrzanych filiżanek włożyć kostki cukru, wlać 30 g whisky i dodać gorącą herbatę. 
W osobnej misce ubij śmietanę, aż się spieni. 
Dodaj je do kubka napoju i posyp posiekaną gałką muszkatołową. 
Pij bez mieszania.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#3

   
Herbata po Rosyjsku
Rosjanie przyrządzają tradycyjną, czarną herbatę w samowarze.
W małym czajniczku, ustawionym na górze samowara, zaparza się mocną esencję, a następnie wlewa się ją do szklanek z metalowym uchwytem i dopełnia gorącą wodą z kranika umieszczonego z boku samowara.
Zwyczaj każe, aby zamiast słodzić herbatę, wziąć do ust kostkę cukru i popijać napar drobnymi łykami.

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#4

Herbata w Mongolii i Tybecie
W Mongolii (wśród m.in. Buriatów) a także Kałmuków i Kirgizów, którzy zapożyczyli ten sposób od Mongołów, tradycyjnie herbatę sporządzało się gotując prasowaną zieloną herbatę w mleku (bez wody), dodając masło lub łój barani oraz mąkę i sól.
Czasami dodawano też krew zwierzęcą.
Tybetańczycy herbatę zieloną gotują w wodzie, ale z dużym dodatkiem mleka jaka, solą, a następnie ubijają w beczce do jednorodnej konsystencji.
Ta receptura przyrządzania herbaty utrzymuje się wciąż w tych rejonach, jednak często jest zastępowana obecnie przez „typową” herbatę zaparzaną w wodzie, choć z dodatkiem mleka, tłuszczu i soli.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#5

   
Herbata Bubble Tea 
Bubble Tea to napój, który przywędrował do nas z Tajwanu.
Można go spotkać również pod dwiema innymi nazwami: boba drink lub pearl tea.
Jednak w Polsce przyjęła się wyłącznie pierwsza nazwa.

Bubble tea jest napojem przygotowywanym na bazie herbaty (najczęściej czarnej lub zielonej) oraz mleka.
Jego sekretem jest jednak trzeci składnik, któremu Bubble Tea zawdzięcza swoją bąbelkową nazwę – jest to tapioka czyli kuleczki skrobiowe otrzymywane z manioku.
Co ciekawe, choć większość uwielbia napój Bubble Tea właśnie za ten dodatek przypominający żelki – sama tapioka jest bezsmakowa!
Jednak odpowiednio przygotowana może stać się delikatnie słodka (jeśli ugotujemy ją w wodzie z cukrem), bądź nabrać subtelnego posmaku np. cytrusów, jeśli przed ugotowaniem namoczymy ją w smakowym syropie do kawy/drinków.

Gdzie ją kupić?
Tapioka coraz częściej dostępna jest w sklepach spożywczych i sklepach z żywnością bezglutenową (w kolorach: białym, czarnym lub w pastelowych barwach).
Żeby Bubble Tea miała intensywniejszy smak, z wymienionymi składnikami miksuje się również owoce lub dodaje się odrobinę smakowego syropu.
Bubble Tea najlepiej smakuje schłodzona.
Powinno się ją podawać w wysokich szklankach (najlepiej przezroczystych, bo napój nie tylko jest smakowity, ale tak też wygląda) i koniecznie z szeroką słomką do picia – cała frajda ma polegać na tym, żeby wraz z napojem do ust trafiały kuleczki tapioki.

Teraz, kiedy już znasz wszystkie składniki niezbędne do przygotowania Bubble Tea, możesz zacząć eksperymentować tworząc dowolne kombinacje smakowe!

Możesz też zainspirować się naszymi przepisami:
Bubble Tea z miodową nutą
Składniki:
4 łyżki tapioki (+ok. 2 szklanki wody na jej ugotowanie);
pół szklanki mleka (najlepiej zagęszczonego);
0,5l wody;
2 herbaty ekspresowe;
kilka łyżek miodu i cukru (w zależności od preferowanej słodkości).
Przygotowanie:
do wrzącej, posłodzonej wody wrzuć tapiokę.
Kiedy kuleczki wypłyną na wierzch zacznij odmierzać czas – gotuj je przez 15 minut (lub do czasu, aż zwiększą swoją objętość i staną się przezroczyste), a następnie odstaw na kwadrans do ostygnięcia (dopiero po 15 minutach możesz odcedzić tapiokę).
Przygotuj napój: połącz wodę (2 szklanki), mleko, miód i zaparzoną herbatę – proporcje uzależnij od swoich preferencji.
Do szklanek wsyp odcedzoną tapiokę, zalej ją przygotowanym napojem i gotowe!

Malinowo-cytrynowa Bubble Tea
Składniki:
tapioka – 4 łyżki;
cytrynowy syrop do kawy – 10 łyżek;
herbata malinowa – 2 saszetki;
mleko – zwykłe lub zagęszczone (ilość uzależnij od preferencji – jeśli chcesz bardziej mleczną – wykorzystaj szklankę mleka, a jeśli orzeźwiającą – odrobinę mleka uzupełnij wodą);
kilka łyżek miodu;
ewentualnie: mięta do dekoracji.
Przygotowanie:
tapiokę przed ugotowaniem zalej syropem cytrynowym i pozostaw ją na przynajmniej 10 minut.
Następnie ugotuj ją według przepisu podanego powyżej.
Jeśli chcesz, żeby kuleczki tapioki miały intensywniejszy smak, po ich ugotowaniu i przepłukaniu wodą, możesz ponownie włożyć je do miseczki z syropem i pozostawić jeszcze na kilka minut.
Przygotuj napój: zaparz herbatę (zrób mocną esencję, żeby smak malin był intensywny: na jedną szklankę wody wykorzystaj przynajmniej dwie saszetki herbaty) i wymieszaj ją z pozostałymi składnikami.
Teraz rozlej napój do szklanek z tapioką, schłodź i gotowe!
Przed podaniem napój możesz udekorować miętą i dodać do niego kilka kostek lodu. Smacznego!

Bezmleczna Bubble Tea
Składniki:
tapioka – 4 łyżki;
kilka kostek lodu;
dowolne owoce (maliny, plasterki cytryny itp.);
zielona, posłodzona herbata;
sok owocowy – dowolny smak.
Przygotowanie:
do szklanek wrzuć po kilka kostek lodu, dodaj uprzednio ugotowane kuleczki tapioki, wrzuć po kilka malin bądź innych owoców, całość ostrożnie zalej schłodzoną zieloną herbatą (do 2/3 wysokości szklanki) i uzupełnij dowolnym sokiem – orzeźwiająca Bubble Tea jest gotowa do picia!
źródło
https://www.youtube.com/watch?v=wOQ97TXDhO4

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#6

   
Herbata po Turecku
Wbrew powszechnym opiniom nie kawa popularnie zwana ,,parzoną po turecku'' a herbata jest największym dobrem narodowym Turcji.
Pita do posiłków, przed i po, w ilościach do 30 szklaneczek dziennie.
Serwowana dosłownie wszędzie na bazarach, przed urzędami, w restauracjach i na przyjęciach.
Podawana jest w małych, szklanych filiżaneczkach o tulipanowym kształcie, często celowo (ze względu na temperaturę naparu) pozbawionych uszka tak, aby można było chwycić oburącz za górną część filiżanki.
Herbata turecka tzw. cayi przygotowywana jest w dwupoziomowym naczyniu zwanym – demli.
Są to dwa metalowe czajniczki.
W większym czajniczku, który jest podgrzewany wlewa się wodę, do mniejszego wsypuje się liście herbaty.
Mniejsze naczynie stawia się na większym i podgrzewa.
Wrzenie wody jest sygnałem do zalania herbaty w mniejszym czajniczku i uzupełnieniem wody w dużym, z jednoczesnym powtórnym zagotowaniem wody.
Do szklaneczki wlewamy napar z górnego czajniczka, uzupełniając wodą z dolnego naczynia.
Proporcje pomiędzy naparem a wodą dozujemy w filiżance według własnych preferencji.
Smak czarnej herbaty tureckiej jest wyrazisty, mocny i specyficzny, podobnie jak jej aromat.
Herbatkę podajemy z kilkoma kostkami cukru.
Herbata turecka produkowana jest na wschodnim wybrzeżu Morza Czarnego, gdzie panuje łagodny klimat z obfitymi opadami deszczu i żyznymi sprzyjającymi uprawie herbaty glebami.
Herbata jest ważną częścią kultury tureckiej, podawana na znak gościnności oraz przyjaźni, dlatego warto odwdzięczyć się zaproszeniem na herbatkę i wypić ją z gospodarzem, nawet jeśli nie zaspokoi ona naszych oczekiwań.
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#7

   
Herbata po Beduińsku, Beduin Tea
Napój podawany przez mieszkańców pustyni, beduinów.
Smak tej herbaty pozostaje na długo w pamięci.
Jest słodka, aromatyczna i ma dodatek tego czegoś, co czyni tę herbatę tak wyjątkową - to habak.
Habak to odmiana bazylii.
Rośnie na pustyni podczas miesięcy zimowych.
Habak bywa nazywany "miętą biblijną" i rzeczywiście ma trudny do określenia jednoznacznie bazyliowo-miętowy smak.
Herbata po beduińsku to czarna herbata, gotowana w czajniczku, zwykle z cukrem, do której dodawany jest habak.
Herbata taka doskonale łagodzi pragnienie w czasie upałów, wspaniale rozgrzewa w chłodniejsze zimowe wieczory.

Jak zrobić herbatę beduińską
My Beduini mamy własne, specjalne mieszanki herbat, które robimy z suszonych liści różnych roślin pustynnych.
Na specjalne okazje mieszamy liście z tych roślin z innymi przyprawami.
Wielu turystów pije herbatę z napotkanymi Beduinami, a następnie kupuje mieszanki, aby zabrać je do domu jako przypomnienie ich niesamowitych wrażeń.
Herbata beduińska jest dość droga, ponieważ jej brakuje, dlatego suszony tymianek lub szałwia można zastąpić naszą herbatą beduińską.

Składniki
4 łyżeczki herbaty beduińskiej lub suszonego tymianku lub szałwii
4 łyżeczki suszonych organicznych pączków róż
1 laska cynamonu
4 łyżeczki luźnej czarnej herbaty, zwykłego lub bezkofeinowego cukru

Przygotowanie
Podgrzej 4,5 szklanki wody, herbatę Beduinów, suszone pączki róż, laskę cynamonu i luźną czarną herbatę w imbryku lub rondlu na dużym ogniu.
Gdy woda się zagotuje, zmniejsz ogień i gotuj na wolnym ogniu przez 5 minut.
Wyłącz ogień i zaparz herbatę pod przykryciem przez 5 minut.
Wlać do filiżanek, w razie potrzeby posłodzić cukrem !!
Prawdziwy Beduin zużywa dużo cukru!
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#8

Herbata po Hassańsku
Nasz ulubiony napój.
Duży czajnik gorącej herbaty stoi w kuchni i nęci aromatem.
Słodka, aromatyczna, intensywna w smaku i kolorze.
Doskonale łagodzi pragnienie.
Po kilka szklaneczek wypijają nawet ortodoksyjni przeciwnicy słodzenia herbaty.
Nie wysusza, doskonale rozgrzewa i pozytywnie nastraja.
Smak i aromat tej herbaty łagodzi obyczaje Oczko

Do czajniczka o poj. około 1,5 l wsyp 4 łyżki cukru (dla lubiących słodkie - 6 łyżek), dolej 2-3 łyżki zimnej wody.
Potrząsając czajniczkiem wymieszaj.
Postaw na średnim ogniu i uważnie, by cukier się nie przypalił, potrząsając czajniczkiem ugotuj jasnozłoty karmel.
Zdejmij z ognia, zalej wodą do pełna.
Nasyp czubatą łyżkę czarnej cejlońskiej herbaty liściastej.
Jeśli lubisz - wsyp kilka rozgniecionych ziaren kardamonu.
Od chwili zagotowania wody, gotuj na małym ogniu ok. 15 min.
Aromatyczny napój, w kolorze ciemnego burgunda, nalej do tradycyjnych szklaneczek i natychmiast podawaj.
Czajniczek ustaw w pobliżu.
Będzie potrzebny dla wielu dolewek.
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#9

Herbata...
Podobnie jak perfumy, których mam za dużo i nigdy dość, Paluszkiem tak samo herbaty z całego świata - to moja słabość. Uśmiech
Powiew egzotyki, luksusu, nieskończona paleta smaków...
Właściwości zdrowotne to sprawa drugoplanowa, bo w gruncie rzeczy każda herbata wywodzi się od tej samej roślinki, tego samego drzewka herbacianego. O jej wyjątkowości decyduje klimat, miejsce uprawy, pora i sposób zbierania (np. tylko listki z samego czubka krzewów), czas i sposób suszenia, dodatki - aromatyczne, ziołowe, sposób przygotowania - suszenie, fermentacja, wędzenie. Sposób, czas, umiejętność parzenia tych cennych listków. Nawet naczynie - nie jest obojętne w czym i jak parzymy te aromatyczne listki... Tak
Oolong, yunnan, cejlońska, wiele gatunków zielonej - na przykład Sencha, "oko smoka", "igły", Lapsang, cały asortyment herbat czarnych, aromatyzowane (np. Earl Grey), poza tym tzw. herbaty czerwone: Pu-Erh, rooibos, honeybush - w wielu kompozycjach i odmianach... itp. itd.

HERBATA - TO PRZYGODA NA CAŁE ŻYCIE! Uśmiech

Rodzajów herbaty, które przybywają do nas z całego świata jest nieskończona ilość. Do tego dochodzą mieszanki - z udziałem suszonych kwiatów, kandyzowanych owoców, ziół, przypraw. A oprócz tego każdy może robić swoje własne mieszanki, tworzyć wyjątkowe kompozycje którymi może zachwycać samego siebie, ale także swoich gości. Uśmiech Ja tak często robię... szczypta tej herbaty, szczypta tamtej... wsypujesz do czajniczka, zalewasz - Twoja własna poezja... kropla egzotyki w codziennym życiu.

Połóż rękę na sercu. 
Oddychaj. 
Żyj.
Odpowiedz
#10

Fantastyczny temat, uwielbiam herbaty i piję w domu sypane a w pracy ekspresowe. Jednak sypanymi zachwycam się najbardziej. Ponieważ kawy nie piję ( tylko zbożowe) to dzień zaczynam od zielonej, potem pokrzywa, czarna herbata, malinowa lub inną owocową, rumianek i dzień kończę czerwoną herbatą. Herbata towarzyszy mi cały dzień, również do posiłków.

"Im więcej o sobie wiemy tym więcej otwiera się nowych możliwości i nowych obszarów do poznawania"
Odpowiedz
#11

   
Herbata w Tadżykistanie
Upalne tadżyckie lato to najlepszy czas na wypicie jak największej ilości gorącej zielonej herbaty i naładowanie energii pomimo upałów.
W Tadżykistanie, jako jednym z najbardziej słonecznych krajów regionu Azji Centralnej, dużo wiedzą o życiodajnej mocy starożytnego napoju - zielonej herbaty, a latem jego wyjątkowość wielokrotnie wzrasta.
Proces warzenia bogatej, odpowiedniej herbaty i picia herbaty w Tadżykistanie to nie tylko część kultury, ale także rodzaj codziennego rytuału, bez którego żadna rodzina nie może się obejść.
Oprócz Chin i Japonii mieszkańcy Tadżykistanu mają też własne ceremonie herbaciane, przepisy i nienaruszalne zasady picia herbaty, których nieprzestrzeganie może zepsuć nie tylko smak herbaty, ale także relacje między ludźmi.

Językowy paradoks, ale w Tadżykistanie zielona herbata wcale nie jest nazywana zieloną, ale niebieską, co dosłownie brzmi jak „choi kabud”.
Skąd taka wzmianka nie jest dokładnie znana, ale wszystkie warzywa - pietruszka, koperek, kolendra - są również nazywane "kabuti".
Tak więc od czasów starożytnych Tadżykowie nie wyobrażają sobie życia bez „niebieskiej herbaty”.

Po przybyciu gości pierwszą rzeczą, jaką proponują gospodarze, jest herbata.
Ważna rozmowa toczy się również przy filiżance tego napoju.
W kawiarni, restauracji, pizzerii najpierw zamawia się zieloną herbatę, a dopiero potem otwiera się menu.

Jeszcze 50 lat temu dziadkowie współczesnych Tadżyków opuścili dom w kierunku herbaciarni z jednym głównym celem - pić herbatę i cieszyć się komunikacją z mieszkańcami miasta i innymi mieszkańcami wsi.
Niektórzy weterani twierdzą, że bywalcy dawnych „herbaciarek” dzielili się opowieściami o ważnych i honorowych pracownikach herbaciarni, którzy wraz z tradycyjnymi liśćmi mocnej zielonej herbaty wrzucali rzadkie „tajemnicze” źdźbła trawy do dymiących samowarów.
Mówią, że stąd wzięła się magiczna atrakcja napoju herbacianego.

Wiele lat później, wraz z pojawieniem się setek innych nowych odmian herbaty na półkach nowoczesnych supermarketów, Tadżycy nie stracili swojej miłości i oddania do herbaty sprzedawanej luzem w ogromnych workach.
Choi Kabut stał się dla ludzi nie tylko smacznym elementem zwyczajnego czy odświętnego dastarkhana, ludzie z pokolenia na pokolenie doświadczali na własnych ciałach, że herbata z goryczką, ostrym ziołowym zapachem i lekko błotnistym osadem wypędza każdą chorobę cielesny.

Mało kto wie, ale nawet w czasach sowieckich pojawiły się informacje z Japonii dotyczące obserwacji ofiar wybuchu atomowego w Hiroszimie.
Okazało się, że ci, którzy pili dużo zielonej herbaty, nie tylko przeżyli, ale także przywrócili odporność. 

Potomkowie Awicenny wiedzą również, że legendarna odmiana zielonej herbaty nr 95 jest skuteczniejsza niż wiele leków w obniżaniu ciśnienia krwi. I dlatego osoby cierpiące na choroby układu sercowo-naczyniowego uważają liście zielonej herbaty za najważniejszą profilaktykę bólów głowy i ryzyka zawału serca.

Poza tym wiadomo, że herbata zawiera kofeinę, ale jej dawka jest kilkakrotnie mniejsza niż w kawie, co oznacza, że zielona herbata dodaje wigoru i dobrego nastroju.
Wykazano, że aminokwas L-teanina w tym napoju zmniejsza lęk, a jego właściwości przeciwutleniające przyspieszają metabolizm i, w zależności od osoby, mogą pomóc w zmniejszeniu masy ciała.
Biorąc pod uwagę różnorodność bogatej kalorycznej kuchni tadżyckiej, picie świeżo parzonej herbaty zaraz po smażeniu jagnięciny lub złocistym pilawu pomoże strawić cały posiłek w ciągu kilku godzin.
To właśnie ta metoda została przyjęta i jest stosowana codziennie przez lokalnych smakoszy.

Osoby chore na cukrzycę powinny również mieć świadomość, że ostatnie badania naukowe pokazują, że zielona herbata poprawia wrażliwość na insulinę i obniża poziom cukru we krwi.

Bardzo interesujące jest obserwowanie, jak miejscowi zaparzają herbatę ze szczególną zręcznością
Jest wiele subtelności i tajemnic, a jeszcze więcej wzruszających gestów.
Po pierwsze, przed przygotowaniem odpowiedniej herbaty, dobrze poinformowana gospodyni kilka razy wyleje wrzątek na porcelanowy czajniczek, tym samym odpowiednio nagrzewając jego ściany. Następnie wkłada do niego garść dużych liści i zakłada pokrywkę.
Podczas gdy woda doniczkowa bulgocze na kuchence, liście herbaty zaczną się otwierać w parnym otoczeniu.
Po około pięciu minutach całą zawartość zalewa się wrzącą wodą, przykrywa czymś ciepłym na wierzchu i podaje na stół.
Drugim wpisem będzie procedura „małżeństwa” – tak nazywa się proces, w którym herbatę najpierw wlewa się do miski, a potem ponownie wraca do czajnika – i tak dalej trzy razy.
Następnie zieloną herbatę można wlać do małych miseczek.
Swoją drogą miski w Tadżykistanie są dość małe. I to też ma sens.
Herbaty nie wylewa się po brzegi, jak na przykład w innych krajach.
Niepełna filiżanka oznacza, że gość jest mile widziany, a picie herbaty będzie powolne i długie.
Ale wylewając z ignorancji pełną miskę, można kogoś obrazić, uzna to za coś, co chce go jak najszybciej pożegnać.
Logika w takim porcjowaniu opiera się nie tylko na mentalności, ale także na racjonalności.
W końcu niewielka ilość cieczy stygnie szybciej i prawie niemożliwe jest, aby same się poparzyły.

Kolejny uroczysty przysmak, który tak bardzo kochają zarówno dorośli, jak i dzieci.
Podczas nalewania herbaty powstałą piankę usuwa się palcem i nosi nad głową, co zgodnie ze znakiem obiecuje dodanie dużych sum pieniędzy.
Żartobliwie mówią - „zielony”.
Ale jeśli mała pałeczka zielonej herbaty lub kilka kawałków naraz dostanie się do twojej filiżanki w tym samym czasie, co liść, poczekaj, aż odwiedzi cię tyle osób, ile jest patyczków.
Musimy oddać hołd, system wróżenia na „zielonym gęstwinie” działa bez zarzutu, bo w domach mieszkańców Tadżykistanu zawsze jest dużo krewnych, przyjaciół i krewnych, którzy rozpoczynają i kończą spotkanie przy dźwiękach pachnącego nalewanie herbaty do miseczek
źródło
źródło
 https://www.youtube.com/watch?time_conti...amiwcWUHkw

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#12

   
Herbata z kardamonem, cynamonem i miętą
Herbata świetnie gasząca pragnienie, poprawiająca nastrój.
Z pewnością przyda się na koniec lata.

Herbata z kardamonem, cynamonem i miętą (przepis na dzbanek o pojemności 1 litra)
2 łyżeczki dobrej, liściastej herbaty
1 laska cynamonu
6-10 nasion kardamonu
3 gałązki świeżej mięty (lub 2 łyżki suszonej)
1 kopiasta łyżeczka brązowego cukru
1 litr wody
Wszystkie składniki zalać wrzątkiem i przykryć. Poczekać 10 minut i gotowe!
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#13

   
Herbata  Marokańska
Moja ukochana, mocno słodka Herbata Marokańska.
1 łyżka zielonej Herbaty Gunpowder
1 łyżka suszonej Mięty Marokańskiej lub gałązki świeżej Mięty
2-3 łyżki cukru
0,5 litra wrzątku
Herbatę parzona jest we wrzątku w niewielkim srebrnym czajniczku, takim jak na zdjęciu wyżej. 
Parz się ją około 10 minut.  
Ja zwykle doprowadzam ją do wrzenia i czekam chwilkę. 
Cukier dodaję na samym początku, tak samo Miętę, gdyż używam suszonej i lubię gdy jej aromat jest mocny. 
Świeżą Miętę należy dodawać pod koniec parzenia.
Liście są w czajniku cały czas, dzięki czemu Herbata zmienia smak.
Herbaty nie mieszam, tylko przelewam do szklaneczki, a potem znowu do czajnika.
,,Pierwsza szklaneczka jest gorzka jak życie, druga mocna jak miłość, a trzecia słodka jak śmierć." Kwiatek
Odpowiedz
#14

   
Herbata Indyjska z przyprawami Chai Latte
Chai Latte – co to za wynalazek? 
Chai sugeruje herbatę i to w wersji hinduskiej, czyli masala chai. 
Latte to z kolei kawa z mlekiem. 
O tym, że te dywagacje nie są bezpodstawne świadczy chociażby to, iż popularna sieć z szybkim jedzeniem wprowadziła właśnie do swojej oferty kawę… Chai Latte, a jeden z dużych producentów kawy na swojej stronie internetowej podaje przepis na Chai Latte ze swojej mielonej kawy.
Chai lub Cha w wielu językach europejskich i azjatyckich oznacza herbatę. 
Od tego słowa wywodzi się zresztą nazwa „czajnik”. 
Czajnik, czyli naczynie do przygotowywania esencji herbacianej, wzięło swoją nazwę od czaju, czyli herbaty po rosyjsku – чай. 
Do Rosji z kolei słowo to przywędrowało z północnych Chin –  čha-ye  – liście herbaty. Dziś jednak w czajniku najczęściej gotujemy wodę.

Chai Latte – indyjska herbata z przyprawami
Z kolei „masala” to po hindusku po prostu „przyprawa”, chyli masala chai to herbata z przyprawami i… mlekiem. 
Czyli wiemy już, skąd się wzięło tak popularne obecnie w internecie sformułowanie „chai latte”.

Prawdziwa herbata masala chai składa się z mocnej czarnej herbaty, mieszanki indyjskich przypraw i ziół, mleka, wody i dużej ilości cukru.
 Każda rodzina hinduska ma swoją unikalną mieszankę przypraw i sposób przygotowania napoju. 
Tradycyjnie przepis na Masalę Chai przechodzi z matki na córkę.
W Masala Chai najważniejsza jest Herbata. 
Musi być bardzo mocna i wyrazista – aby była wyczuwalna na tle innych składników napoju, oraz… indyjska. 
Najczęściej używana jest herbata z Darjeelingu pochodzących z drugiego czy trzeciego zbioru, herbaty Assam lub inne tanie i łatwo dostępne mieszanki herbat liściastych. 
Dlaczego tanie? 
Ponieważ masala chai jest napojem ludu, więc praktycznie każdego powinno na nią stać.

Jakie przyprawy do Chai Latte
Tym co sprawia, że masala chai w każdym domu i na każdym straganie ma swój wyjątkowy smak, są przyprawy. 
Różne przyprawy, w różnych proporcjach. 
Niektórzy dodają zioła i przyprawy w całości, inni rozgniatają je, aby wydobyć z nich intensywny aromat. 
Jedni gotują całą miksturę razem w kotle, inni po kolei – najpierw herbata, później przyprawy i zioła i dopiero pod koniec łączą składniki. 
W prawie każdej herbacie masala chai znajdziemy imbir, kardamon i goździki. 
Stosuje się także pieprz, cynamon, kolendrę, gałkę muszkatołową, liść laurowy, kumin, anyż, szafran i koper włoski. 
Mieszankę można wzbogacić o lukrecję, płatki róży, wanilię, kakao, migdały lub czekoladę – nada to masala chai słodkiego smaku.
 Aby uzyskać z kolei lekko orzeźwiający napar możemy dodać skórkę pomarańczową, trawę cytrynową lub limonkę.

Herbata z przyprawami
Skład mieszanki przypraw zależy w dużej mierze od regionu. 
Wersja kaszmirska jest delikatniejsza i opiera się głównie o migdały, goździki, cynamon i szafran. 
Unika się tu pieprzu. 
Typowe dla miasta Bhopal jest z kolei dodanie do masala chai szczypty soli.

Dalej dodajemy mleko i wodę. Zależnie od przepisu, jaki funkcjonuje w rodzinie, używa się tych dwóch płynów w różnych proporcjach. 
W bogatszych rodzinach stosuje się więcej mleka, a w biedniejszych więcej wody. 
Ogólnie proporcje wody do mleka zawierają się w granicach od 3:1 do 1:1. 
Gdy mleka będzie za dużo, to podczas gotowania masala chai może się przypalić. 
Ważnie jest też, aby mleko było tłuste, smak napoju jest wtedy lepszy. 
Gdy mamy jedynie mleko odtłuszczone, to można w trakcie gotowania dodać niewielką ilość masła, aby napój był wystarczająco kaloryczny.

Kolejnym i ostatnim składnikiem masala chai jest cukier. 
Najczęściej stosować cukier brązowy, można również jako słodzika do napoju użyć miodu, cukru palmowego lub kokosowego.

Alternatywa dla kawy
Masala chai doskonale rozgrzewa, może być zamiennikiem grzanego wina lub piwa w chłodne wieczory. 
Doskonale wzmacnia również odporność. 
Przyprawy oraz mocna herbata dodaje także energii i poprawia nastrój – podobnie jak kawa. 
Ma właściwości rozluźniające i dlatego jest doskonała dla kobiet z objawami PMS. 
Masala chai działa także korzystnie na trawienie – poprawia pracę wątroby i żołądka. 
Herbata pomaga na układ krwionośny, rozszerza naczynia i w ten sposób obniża lekko ciśnienie.
 Pomaga zwalczyć zły cholesterol. 
Z kolei przyprawy korzenne (m.in. imbir) mają właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze.

Jak przygotować chai latte?
Przepis na Masala Chai / Latte Chai dla dwóch osób:
300 ml wody
300 ml mleka
2 łyżki czarnej herbaty Assam
4 łyżeczki brązowego cukru
1 łyżeczka cynamonu
½ łyżeczki gałki muszkatołowej
½ łyżeczki kardamonu
½ łyżeczki imbiru
kilka goździków
gwiazdka anyżu
Wszystkie składniki z wyjątkiem herbaty umieszczamy w niewielkim garnku. 
Doprowadzamy je do wrzenia i gotujemy na wolnym ogniu około 10 minut, nie dopuszczając do wykipienia. 
Po tym czasie zdejmujemy garnek z ognia i dodajemy liście herbaty. 
Parzymy przez około 5 minut ciągle mieszając. 
Przecedzamy przez sitko i wlewamy napój do kubeczków. Jeżeli stosujemy miód – wlewamy go do nieco przestudzonego napoju. 
Smacznego!
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#15

   
Herbata Chai Tea  z mlekiem i korzeniami
Sprzedaje się w Indiach na ulicy (zajmują się tym oczywiście mężczyźni).
Gotowana jest na miejscu, a potem przelewana kilkukrotnie z bardzo dużej wysokości pomiędzy dwoma kubkami - trzeba trochę poćwiczyć.

Połóż rękę na sercu. 
Oddychaj. 
Żyj.
Odpowiedz
#16

   
http://3.bp.blogspot.com/-9h5_hK3oKUM/Ud...izanka.jpg
http://4.bp.blogspot.com/-WMGD5q0P3SU/Ud...uszony.jpg
https://bkimg.cdn.bcebos.com/pic/35a85ed...mat,f_auto
Jaśmin (Jasminum)
Herbata Jaśminowa (chiń. 茉莉花茶) jest napojem zdobywającym ostatnimi czasy olbrzymią popularność, dlatego warto poznać jej historię, właściwości zdrowotne oraz dowiedzieć się, jak należy ją parzyć . 
Oryginalny, subtelny smak i aromat, godna ust najbardziej wymagających koneserów – tak się o niej mówi.
Jaśminowa Herbata jest najpopularniejszym napojem mieszkańców Pekinu. 
Być może nie wszystkim musi ona smakować, ale jeśli się już ktoś do niej przekona, będzie to miłość na całe życie.

Historia Herbaty Jaśminowej zaczyna się  800 lat temu, gdy w Chinach rządziła dynastia Song, której członkowie uwielbiali smak herbaty aromatyzowanej kwiatami Jaśminu. 
Sam Jaśmin został sprowadzony do Chin z Persji już w III wieku n.e, jednak dopiero w V wieku dostrzeżono niesamowite właściwości tej rośliny i próbowało łączyć ją z liśćmi H

Jaśmin to roślina z rodziny oliwkowatych, posiadające białe, żółte lub różowe kwiaty. 
Do produkcji Herbaty Jaśminowej wykorzystuje się jednak tylko jego jeden gatunek – Jaśmin Wielkolistny, który występował początkowo tylko na Filipinach, w Indiach, Birmie i Sri Lance. 
Obecnie Jaśmin rośnie także w Chinach, w górzystej prowincji Fujian. 
Krzew tej rośliny może osiągać nawet do 8 metrów wysokości, a same kwiatki są wielkości od 4 do 7 cm. 
Kwiaty Jaśminu łączą się w grupki od 3 do 12 kwiatków, które wydobywają z siebie bardzo intensywny zapach. 
Otwierają się one w nocy i zamykają w dzień, dlatego wieczorne spacery w okolicach gdzie kwitnie Jaśmin, mogą należeć do bardzo przyjemnych Uśmiech

Kwiat Jaśminu
Posiadające słodki zapach kwiaty Jaśminu zbierane są wcześnie rano, a następnie trzymane w chłodnym pomieszczeniu przez cały dzień, by zapobiec całkowitemu rozkwitnięciu. 
Po południu, gdy kwiatki powoli się rozchylają, są one układane w pobliżu wysuszonych liści Herbacianych w ściśle ustalonych proporcjach. 
Proces wchłaniania aromatu trwa nawet do 4 godzin i powtarzany może być od 6 do 7 razy. 
W ostatniej fazie całego procesu, kwiaty Jaśminu zostają oddzielone lub pozostawione w niewielkiej ilości, aby dodały uroku wizualnego samej Herbacie.
Następnie Herbata jest dosuszana i gotowa do zapakowania może zostać wysłana do smakoszów z całego świata.

Oprócz Chin kwiaty Jaśminu zaskarbiły sobie uznanie także w innych krajach. 
W Filipinach kwiat ten nosi nazwę Sampaguita i w roku 1937 został przez rząd tego kraju uznany na kwiat narodowy.
Z kolei w Kambodży, w kraju gdzie 96% mieszkańców to Buddyści, Jaśmin został ofiarowany Buddzie. 
W języku bengalskim (używanym w m.in. Indiach i Bangladeszu), kwiat Jaśminu zwie się beli i wykorzystywany jest do zdobienia kobiecych włosów Jaśminowymi girlandami. 
Na Hawajach zwany pikake, służy to tworzenia pachnących naszyjników z kwiatów i liści zwanych lei.

Herbata Jaśminowa gatunki
Możemy wyróżnić co najmniej pięć rodzajów herbaty jaśminowej:
Zielona Herbata Jaśminowa
Najpopularniejsza odmiana Jaśminowej Herbaty. 
To głównie liście Zielonej Herbaty mieszane są z kwiatami Jaśminu, by ten mógł przeniknąć je swoim lekko słodkawym zapachem. 
Napar takiej Herbaty ma barwę pomarańczowożółtą i jest delikatny i przyjemny w smaku. 
Zielona herbata jaśminowa pochodzi głównie z chińskiej prowincji Fuijan.

Biała Herbata Jaśminowa
Według znawców i prawdziwych smakoszów herbacianych trunków Biała Herbata Jaśminowa należy do najlepszych na świecie.
Już sama Biała Herbata jest delikatna i zniewalająca w smaku, jednak połączona w kwiatami Jaśminu uwalnia się jej prawdziwe piękno i otwiera się całe bogactwo smaków, które nie są możliwe do odkrycia w przypadku innych gatunków herbacianych specjałów.
Herbata ta ma niespotykany kształt. 
Jej listki zwinięte są w małe kuleczki, a razem w tych Herbacianych kuleczkach znajdują się płatki jaśminu, które dodają uroku tej rzadko spotykanej Herbatce.

Czarna Herbata Jaśminowa
Fani Czarnej Herbaty mogą odnaleźć także Jaśminową wersję Camellia Sinesis.
Jest ją co prawda nieco trudniej znaleźć w sklepach z Herbatą, jednak warto spróbować również tej odmiany Herbaty Jaśminowej.
Z racji tego, iż Czarna Herbata ma mocniejszy smak niż pozostałe, posmak Jaśminu jest mniej wyczuwalny.  
Ciągle jednak wielu smakoszy Czarnych Herbat, którzy lubią poczuć delikatny kwiatowy smak, uznają ten rodzaj Herbaty za godny polecenia.

Rooibos Jaśminowy
Jest to dość niespotykana odmiana Herbaty na rynku herbacianym.
Rooibos, sporządzany z Czerwonokrzewu afrykańskiego, może być także aromatyzowany kwiatami Jaśminu, które powodują iż nabiera on jeszcze szlachetniejszego smaku, a jednocześnie powoduje, iż ten pozbawiony kofeiny napój staje się jeszcze bardziej delikatny.

Kwitnąca Herbata Jaśminowa
Kwitnące Herbaty Jaśminowe to tak zwane Herbaty kwiatowe, bądź artystyczne, których listki zostały zwinięte w małe kuleczki (głównie z liści Herbaty Białej i Zielonej) wraz z kwiatami dodanymi do środka. 
Bardzo często tym kwiatem jest właśnie Biały Jaśmin.
Po wrzuceniu kuleczki Herbaty do szklanego dzbanka z gorącą wodą, Herbata zaczyna się otwierać i ukazuje swoje wewnętrzne piękno.

Herbata Jaśminowa działanie
Korzyści picia Herbaty Jaśminowej jest bardzo wiele, dlatego warto zapoznać się z nimi i poznać jej niesłychaną moc. 
Jaśminowa Herbata wykorzystywana może być jako środek uzupełniający dietę w polifenole z grupy katechin, m.in. katechiny, galusan epigalokatechiny, epikatechiny posiadające silne właściwości antyoksydacyjne.
Polifenole przerywają reakcje łańcuchowe tworzenia się wolnych rodników – cząsteczki odpowiedzialne za powstawanie nowotworów i za procesy starzenia się organizmu.

Przepiękne białe kwiaty Jaśminu symbolizują czystość. 
Według podań chińskich mędrców, kto pije Herbatę Jaśminową, zachowuje swą aktywność umysłową przez bardzo długi czas. 
Herbata ta sprawia, iż nie czujemy się senni. 
Uspokaja, zmniejsza napięcie i relaksuje nasz umysł.
Łagodzi i przywraca poczucie stabilności emocjonalnej w sytuacji, gdy jesteśmy nadmiernie pobudzeni i wprowadza nas w stan równowagi i harmonii.
Jaśmin z kolei wspomaga leczenie chorób infekcyjnych z wysoką gorączką czy też schorzeń wywołujących krwawienia. 
Łagodzi on także skutki porażeń słonecznych, zapaleń spojówek i skóry.
Kwiaty Jaśminu używa się także jako składników wielu napojów miłosnych.

Czarną herbatę jaśminową powinniśmy parzyć od 2 do 3 minut. 
Wodę możemy zalać temperaturą 100 stopni Celsjusza.
Zielona Herbata Jaśminowa z racji tego, iż jest delikatniejsza powinna być parzona w temperaturze około 80 stopni przez około 3 minuty. 
Najniższą temperaturę potrzebuje Biała Herbata jaśminowa, która powinniśmy zaparzać wodą o temperaturze zaledwie 70 stopni przed czas od 5 do 7 minut. 
źródło
źródło
źródło
źródlo

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#17

   
[attachment=48584]
Herbata Czarna z Miętą
Herbata Czarna, jeśli ktoś lubi, raczej słaba, z listkami Mięty, jest dobra dla relaksu i odprężenia w godzinach wieczornych...
Że pomaga na niestrawność, to już wiemy..
Można nią leczyć np. kaca, na drugi dzień,  po upojnej towarzyskiej nocy...
Polecana jest przy przeziębieniu, kaszlu, a nawet zapaleniu oskrzeli....
Tureccy naukowcy odkryli, że picie codziennie herbaty z Miętą ogranicza wzrost niechcianych włosów u kobiet....
ale nie doczytałam się czy kobiety to potwierdziły.....

Herbata z Miętą jest bardzo popularna na wschodzie
A np. w Algierii pije się bardzo mocna i bardzo słodką herbatę z Miętą, a koncentracja składników jest tak mocna, że jest to jak syrop....
a więc zapraszam na herbatę z Miętą....
Osobiście mam Miętę w ogródku, w odpowiednim czasie, gdy jest młoda, suszę i mam zapas ma cały jesienno, zimowy sezon...
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#18

   
Herbata Czarna z Szałwią Palestyńską
Palestyńska Herbata o zapachu Szałwii
Shay bil Maramiya to Palestyńska Herbata wytwarzana przez moczenie liści Czarnej Herbaty z Suszoną Szałwią. 
Trwa mniej niż 10 minut od początku do końca i jest częstym sposobem leczenia bólów brzucha, a nawet bólów menstruacyjnych. 
W razie potrzeby dodaje się trochę cukru. 
Dodaj Szałwię do wrzącej wody, tak jak jest usuwana z ognia. 
Przegrzanie zioła spowoduje gorzki smak.
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#19

   
Karak Chai
Pyszną mocna, mleczna herbata o karmelowym kolorze
Karak Chai to styl Masala Chai, który tłumaczy się z hindi na „mocną herbatę”.
Jest bogata i kremowa dzięki skondensowanemu mleku i zwykle zawiera mniej przypraw niż Masala Chai.
Przepisy różnią się w różnych rodzinach, a niektóre mogą zawierać szafran.

Składniki na 6 porcji
4 Tetley British Blend lub Orange Pekoe w torebkach
13 strąki Kardamonu, popękane
1 laska Cynamonu o długości 3 cali
3 Łyżka (lub więcej) cukier
1 łyżeczka ekstrakt waniliowy

Zagotuj 6 filiżanek wody w średnim garnku lub czajniku. 
Dodaj torebki herbaty, Kardamon, Cynamon, cukier i ekstrakt waniliowy i wróć do wrzenia. 
Wymieszaj odparowane mleko i ponownie wróć do wrzenia, uważnie obserwując, aby herbata się nie zagotowała. Zmniejszyć ogień na średnio niski i gotować na małym ogniu, aż będzie gęsty, kremowy i karmelowy, około 30 minut. (Im dłużej herbata się gotuje, tym będzie mocniejsza i bardziej kremowa).
Przecedź herbatę przez sitko o drobnych oczkach do kubków; wyrzuć przyprawy i torebki herbaty.
Najlepiej z wysokiego, smukłego czajniczka w stylu arabskim.
https://www.bonappetit.com/recipe/karak-chai
https://www.czajnikowy.com.pl/kardamon-w...herbaty-2/
https://www.bonappetit.com/recipe/karak-chai
https://everylittlecrumb.com/karak-chai/
https://www.youtube.com/watch?v=i-83ub_OJHc

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#20

   
Arabom zawdzięczamy dość niecodzienną kompozycję rozgrzewającą, a mianowicie Herbatę z Bazylią.
Nie wystarczy wrzucić do kubka z woreczkiem herbaty kilku liści bazylii, ale przepis nie powinien sprawić nam szczególnie wiele problemów.
Wystarczy zaopatrzyć się w suszoną miętę, szałwię, bazylię i majeranek, a napar posłodzić oczywiście miodem.
Jak działa bazylia?
Napar przygotowany z dodatkiem bazylii w naturalny sposób poprawia samopoczucie.

Herbata Tulsi z Bazylii
Zalety, zastosowania i wady herbaty Tulsi – wszystko o Herbacie Bazyliowej (Tulsi) w języku hindi
Tulsi nadano status najświętszej rośliny w Indiach.
Jednocześnie jej lecznicze znaczenie znane jest w indyjskiej ajurwedzie.
Jest używany w ajurwedzie od wieków w leczeniu problemów fizycznych i psychicznych.
Może być stosowany na wiele sposobów ze względu na korzyści zdrowotne, w tym Herbatę Tulsi.
W tym artykule Stylecrase szczegółowo mówimy o zaletach Herbaty Tulsi.
Dzięki temu artykułowi dowiesz się, w jaki sposób Herbata Tulsi może pomóc w utrzymaniu zdrowego ciała.
Poza tym artykuł podkreśla również sposób wytwarzania Herbaty Tulsi i wady Herbaty Tulsi.

Właściwości lecznicze herbaty Tulsi
Jej liście są używane głównie do produkcji herbaty Tulsi. 
Właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze znajdują się głównie w liściach bazylii. 
Jednocześnie ma również właściwości kontrolowania ciśnienia krwi, utrzymania zdrowego serca i kontrolowania cukrzycy. 
Oprócz tego Bazylia posiada również właściwości przeciwzapalne, przeciwmalaryczne, przeciwbiegunkowe i przeciwalergiczne. Oprócz tego obecne są w nim również składniki odżywcze, takie jak witamina A, witamina C, wapń i fosfor ( 1 ).

Jak przygotować zieloną herbatę Tulsi w języku hindi?
Herbatę Tulsi można przyrządzić na wiele różnych sposobów.
Poznaj poniżej kilka specjalnych sposobów na zrobienie tego –

Herbata z Bazylii
Materiał :
siedem do ośmiu listków bazylii
filiżanka wody
ćwierć łyżeczki liści herbaty
cukier lub miód według smaku
Jak zrobić herbatę:
Najpierw wlej wodę do garnka i włóż do gazu.
Gdy woda się nagrzeje, wrzuć do niej listki herbaty i zagotuj przez jakiś czas.
Następnie włóż do niego liście bazylii. Pamiętaj, że liście bazylii należy umyć przed dodaniem ich do herbaty.
Po dodaniu listków bazylii zagotuj herbatę. 
Następnie wyłącz gaz.
Teraz przefiltruj herbatę do filiżanki i wyjmij ją, a na wierzchu wymieszaj miód lub cukier i dobrze wymieszaj łyżką.
Teraz herbata Tulsi jest gotowa, możesz cieszyć się jej łykami.

Najlepszy czas na picie herbaty Tulsi 
Najlepszy czas na picie zielonej herbaty Tulsi w języku hindi
Nawiasem mówiąc, herbatę Tulsi można spożywać w dowolnym momencie. 
Mimo to lepiej byłoby spożywać go rano lub wieczorem. 
Możesz porozmawiać z dietetykiem, aby uzyskać więcej informacji związanych z porą jej wypicia.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#21

Herbata Indyjska z Bazylii i Kardamonu
Składniki
Mleko- 200 ml
Woda – 20 ml
Liście Herbaty Indyjskiej - 1 łyżka
Kardamon (elaichi) w proszku - 1 łyżka
Cukier do smaku
Liście Bazylii (tulsi) - 3 do 4
Płatki imbirowe – 1/2 łyżeczki
Zagotuj wodę w rondelku lub czajniczku.
Dodaj liście herbaty i dodaj do niej cukier.
Ustaw palnik na małym płomieniu.
Podgrzej herbatę, aż zmieni kolor na brązowy.
Zmiel liście bazylii, kardamon i płatki imbiru na drobną pastę i dodaj do wrzącej wody.
Teraz dodaj do niego mleko.
Wyłącz płomień i pozostaw na 2-3 minuty.
Odcedź miksturę do filiżanki herbaty.
https://recipes.timesofindia.com/article...d=65820322

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz
#22

[Obrazek: attachment.php?aid=48551]
Herbata Masala
Na szczególną uwagę zasługuje herbata Masala - indyjski napój, do przygotowania którego wykorzystuje się zestaw przypraw. 
Napój okazuje się bardzo ostry. 
Mówi się o jego właściwościach tonizujących i leczniczych. 
Stosunek wody do mleka może również wynosić 2: 1 lub odwrotnie
Jak gotować?
Aby przygotować 2 porcje, będziesz potrzebować: 
Czarna herbata - 2 łyżeczki
Woda - 1 szklanka
Mleko - 1 szklanka
Goździki - 4 szt.,
Mielony Kardamon lub nasiona - 0,5 łyżeczki,
Czarne ziarna ieprzu - 8-10 szt.,
Anyż Gwiaździsty - 2 szt.,
Mielony Imbir - 0,5 łyżeczki.,
Cynamon - 1 laska
Cukier do smaku.

Parzyć czarną herbatę z 1 szklanką wrzącej wody. 
Pozwól parzyć przez 10 minut.
Mleko z przyprawami - Goździkami, Cynamonem, Czarnym Pieprzem, Kardamonem, Anyżkiem i Imbirem - zagotować. 
Pozostaw pod pokrywką do zaparzenia na 10 minut
Wlej odcedzoną czarną herbatę do szklanek i wlej odcedzone mleko. 
Dodaj cukier do smaku.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=68916]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości