Duża kamea chryzoprazowa Serapisa Data: ok. 1820
Po śmierci Aleksandra i rozprzestrzenianiu się Cesarstwa Rzymskiego, społeczeństwo głównego nurtu przeszło na nowy zestaw Bogów, wykorzystując rzymskiego boga słońca Saturna i nowego boga Aleksandrii w Egipcie, imieniem Serapis.
Serapis był bardzo nowatorskim rozwiązaniem Ptolemeusza I, którego użył, aby utrzymać pokój w Aleksandrii między kulturami egipską i grecką. Chociaż bezimienny Bóg i Serapis byli świetnymi pomysłami dla mieszanej populacji, tylko Serapis był w stanie ewoluować wraz z Izydą
Fryderyk Wielki, król Prus od 1740 r. aż do swojej śmierci w 1786 r. uzależniony od sztuki, ozdobił swój okazały pałac w Poczdamie, zwany Sans Souci, przedmiotami i meblami wykonanymi w całości lub w części z Chryzoprazu.
Cały materiał do tych prac (w tym dwie tablice całkowicie Chryzoprazowe) pochodzi ze znaleziska na terenie dzisiejszej Polski, a wówczas Śląska.
Frederick wolał ten kwarc od jakiegokolwiek innego klejnotu.
Jego ulubiony pierścionek, którego nigdy nie zdejmował, był ozdobiony dużym Chryzoprazem otoczonym Diamentami.
Jego elegancka laska była zwieńczona rączką z Chryzoprazu.
Według Albertusa Magnusa (1206-1280), naukowca, filozofa i teologa – a zarazem jednego z najpoczytniejszych i najbardziej uczonych ludzi swoich czasów – niektórzy zaczęli nazywając Chryzopraz „kamieniem zwycięstwa”.
Jak głosi legenda, niesamowitą, jedenastoletnią passę Aleksandra Wielkiego zawdzięczano temu, że zawsze nosił przy pasie lub „pasie” kamień „pochwały”.
Ale pewnego dnia, gdy Aleksander przechadzał się w pobliżu rzeki, zaskoczył go wąż, „odgryzając kamień od pasa i wrzucając go do rzeki”.
Podobno od tego czasu Aleksander nigdy już nie wygrał bitwy, co stanowi anomalię w krótkiej, ale błyskotliwej karierze tego niezwykłego żołnierza, który zmarł w wieku trzydziestu trzech lat
Rozmiar 37 mm x 27 mm
Nr ref.:CAM0042
