Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

Teodora Emerald
Prawie 12 kilogramów waży największy szmaragd świata.
Jego wartość oszacowana jest na ponad 1 milion dolarów.
Szmaragd "Teodora" waży dokładnie 11,5 kilograma, czyli 57 000 karatów.
Imię kamienia nie jest przypadkowe - oznacza "Dar od Boga".
Nazwa jest uzasadniona ponieważ to największy tego typu kamień szlachetny.
Obecnie należy do firmy aukcyjnej Western Star Auctions.
W styczniu rozpoczęła się wielka kampania reklamowa, która ma zakończyć się sprzedażą szmaragdu.
Czy kamień znajdzie swojego szczęśliwego nabywcę?

Historia "Teodory" jest równie niezwykła, jak jego rozmiar.
Klejnot wydobyto z brazylijskiej kopalni.
Następnie trafił do Indii, gdzie został oszlifowany.
Porzucono też pierwotne plany co do stworzenia z niego kilkunastu mniejszych kamieni.
Zamiast nich stał się największym w historii szmaragdem.
Zdjęcia: Western Star Auctions
Autor: Cezary Szczepański
źródło

Prawdopodobnie jest to oszustwo, Kamień został wycofany z licytacji
Wystawiony na aukcji na początku 2012 r. Szmaragd Theodora (57 500 karatów) z ceną wywoławczą 1,15 miliona dolarów
jest piątym co do wielkości Szmaragdem, jaki kiedykolwiek znaleziono (waży 11,5 kg) i największym, jaki kiedykolwiek został wycięty.
Wszystko to jest świetne, ale okazało się, że to podróbka.
Dzięki czujnemu członkowi społeczności!
źródło
https://internetstones.com/famous-gemsto...the-world/

Tiara Princess Katharina Henckel from Donnersmarck Emerald
Tiara została zamówiona przez niemieckiego księcia Guido Henckela von Donnersmarcka (1830-1916) dla swojej drugiej żony, rosyjskiej arystokratki Kathariny Slepzow. 
Guido Henckel Von Donnersmarck był prawdopodobnie najbogatszym człowiekiem w Niemczech i jednym z najbogatszych w Europie w tamtym czasie, a rodzinna kolekcja biżuterii była imponująca.
Diamentowa podstawa tiary przedstawia 11 dużych diamentów w kształcie poduszek z odrobiną żółtego koloru. 
Kamienie te są otoczone przebitymi i osadzonymi w młynku Diamentami różami i Diamentami o szlifie brylantowym, z motywami konwalii między kamieniami poduszkowymi, linią liści laurowych poniżej i łupinami powyżej.
Podstawa tiary jest sama w sobie ozdobą, ale gra tutaj tylko drugie skrzypce w górnym rzędzie naprawdę wyjątkowych Szmaragdów. 
Te 11 polerowanych Szmaragdów w kształcie gruszki jest wyskalowanych pod względem wielkości i łącznie waży około 500 karatów. 
Pochodzenia kolumbijskiego, są idealnie dopasowane i doskonale ubarwione.
Są one również wiercone w kamieniu, technika, która może być nieco wstrząsająca dla oka przyzwyczajonego do bardziej nowoczesnych ustawień, ale która przemawia do długiej i znakomitej historii Szmaragdów. 
Zarówno kształt, jak i metoda wiercenia są typowe dla kamieni ukształtowanych w Indiach około XVII wieku i prawdopodobnie były one elementem kolekcji maharadży lub innej podobnej postaci. 
Szmaragdy następnie trafiły do Francji około XVIII wieku.

Kiedy tiara została po raz pierwszy sprzedana w Sotheby's w 1979 roku, zauważono, że zgodnie z rodzinną tradycją Szmaragdy należały do francuskich klejnotów koronnych. 
Sprzedaż klejnotów koronnych przez rząd francuski w 1887 r. nie obejmował jednak wielu Szmaragdów; bardziej prawdopodobne jest, że mogły być częścią osobistej kolekcji cesarzowej Eugenii (1826-1920). 
Zestaw polerowanych szmaragdowych kropli znalazł się wśród innych klejnotów, gdy jej osobista biżuteria została sprzedana w 1872 roku. 
Wiadomo również, że Guido Henckel Von Donnersmarck kupował perły z kolekcji cesarzowej Eugénie dla swojej pierwszej żony.

Szmaragdy znalazły swój dom w Henckel Von Donnersmarck Emerald Tiara około 1900 roku.
Projekt Belle Époque nie jest sygnowany przez jubilera, ale jest jakości największych francuskich maisons; Chaumet jest prawdopodobnym kandydatem na producenta. 
Rodzina była patronami zarówno Chaumeta, jak i Boucherona.
W 1979 r. tiara została sprzedana na aukcji przez Sotheby's w Zurychu. 
Ponownie trafiła do sprzedaży, z prywatnej kolekcji, w maju 2011 roku w Sotheby's w Genewie. 
Licytacja przekroczyła oszacowanie pozycji i zakończyła się na 12 736 927 USD, ponownie trafiając do prywatnej kolekcji. 
Cena znacznie ponad 12 milionów dolarów ustanowiła rekord najdroższej tiary, jaką kiedykolwiek sprzedano. 
Odpowiednia aktualizacja historii tiary Sotheby's nazywa się „prawdopodobnie najwspanialszą tiarą, jaka istnieje poza kolekcjami królewskimi, państwowymi i muzealnymi”.
źródło
źródlo

 
Patricia Emerald
Kryształ o masie 632 karatów został odkryty w 1920 roku w miejscowości Chivor w Kolumbii.
Nazwany został Szmaragdem Patrycji na część córki właściciela kopalni.
Kryształ ma niezwykłą formę dwunastościanu.
Okaz ten jest jednym z niewielu tak dużych Szmaragdów, które nie zostały podzielone na mniejsze i pozostał nieoszlifowany.
Słynny Szmaragd jest jednym z eksponatów w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej
źródło
źródło
źródło
źródło

http://jondibben.co.uk/static/media/uplo...merald.jpg
https://www.gia.edu/images/143028.jpg
Hooker Emerald 
The Hooker Brooch
75,47-karatowy Szmaragd osadzony w broszce, część kolekcji Smithsonian Museum.

75,47-karatowy szmaragd Hooker otrzymał swoją nazwę od jednego z jego poprzednich właścicieli, Janet Annenberg Hooker.
Tiffany & Co. zaprojektowała jego diamentową oprawę w 1950 roku.
Mówi się, że kiedyś należała do sułtana Imperium Osmańskiego, który nosił ją w sprzączce paska.
Obecnie znajduje się w Smithsonian Institution.

75,47-karatowy Szmaragd Hooker był noszony przez osmańskiego sułtana Abdula Hamida II, ostatniego sułtana Imperium Osmańskiego
Sułtan w obawie przed zamachem stanu postanowił sprzedać swoje kosztowności.
Miał nadzieję, że dochody ze sprzedaży pozwolą mu na prowadzenie wygodnego życia na emigracji.
Szmaragd Hooker na aukcji w Paryżu kupiła amerykańska firma Tiffany & Co, która początkowo umieściła go jako ozdobę w tiarze.
Ozdoba ta jednak nie sprzedała się przez kilkadziesiąt lat, dlatego w efekcie w 1950 roku Szmaragd został wyjęty i umieszczony w broszy, którą zdobi do dziś.
Obecnie ten ponad 75-karatowy Szmaragd jest w kolekcji Narodowego Muzeum Historii Naturalnej Smithsonian w Waszyngtonie.
https://en.wikipedia.org/wiki/Hooker_Eme...References

https://www.antonyjewelers.com/mediap/up...klace.webp
Spanish Inquisition Necklace
Naszyjnik hiszpańskiej inkwizycji
Ten 300-letni naszyjnik ozdobiony został 15 szmaragdami w różnych szlifach oraz ponad 360 brylantami.
Harry Winston, jubiler, który nazwał ten naszyjnik, twierdził, iż pierwszymi jego właścicielami była hiszpańska rodzina królewska.
Nie ma jednak żadnego znanego historycznego potwierdzenia tej hipotezy.
Obecnie naszyjnik znajduje się w kolekcji Instytutu Smithsonian, Narodowego Muzeum Historii Naturalnej
źródło

Chalk Emerald
O masie prawie 38 karatów, wystawiony w kolekcji Narodowego Muzeum Historii Naturalnej Smithsonian
Klejnot noszony przez hinduskiego maharadżę, które przekazał go później swojemu synowi.
Chalk Emerald podobnie jak inne słynne Szmaragdy pochodzi z Kolumbii, która do dziś, jest największym na świecie ośrodkiem wydobycia Szmaragdów.
http://antiquebizu.pl/najs%C5%82ynniejsz...%9Bwiecie/
https://internetstones.com/chalk-emerald-ring/
https://naturalhistory.si.edu/explore/co...y/10002694

https://www.antonyjewelers.com/mediap/up...ndes1.webp
The Crown of the Andes
Crown of the Andes Emerald
Korona Andów, jeden z najbardziej znanych wyrobów jubilerskich XVI-wiecznego pochodzenia, jest prawdopodobnie jednym z pierwszych elementów biżuterii ozdobionych Szmaragdami pochodzenia kolumbijskiego, po odkryciu Szmaragdów w Kolumbii w połowie XVI wieku. 
46-karatowy Szmaragd zdobiący Koronę Andów jest jednym z 447 Szmaragdów oprawionych w 100 funtów złota.
Obecnie w zbiorach Indianapolis Museum of Art.

Słynny przedmiot stanowi jeden z najwspanialszych zachowanych przykładów kunsztu hiszpańskich złotników z XVI wieku.
Korona Andów, Korona z Popayán (en. Crown of the Andes, es. Corona de los Andes, Corona de Nuestra Señora de la Asunción de Popayán) - barokowa korona wotywna wykonana pod koniec XVI wieku w Popayán z jednolitej bryły złota, a ozdobiona szmaragdami.
Geneza powstania korony
Korona Andów uważana jest za jedno z najwspanialszych dzieł sztuki złotniczej wykonanych w Ameryce Południowej w okresie kolonialnym.
Jej powstanie związane było z zarazą jaka w 1590 roku nawiedziła audiencję Quito, Wicekrólestwa Peru.
Mieszkańcy Popayán obawiając się, że nieuleczalna choroba może dotknąć także ich osadę, organizowali wówczas nabożeństwa błagalne, podczas których modlili się o wstawiennictwo Matki Boskiej u Jezusa Chrystusa, aby ocalił miasto.
Gdy groźba epidemii została zażegnana uznano to wydarzenie za cud i postanowiono ufundować do lokalnej katedry wotum, które stanowiłoby podziękowanie za doznaną łaskę.
Korona w sanktuarium w Popayán
W 1592 roku z inicjatywy biskupa Popayán postanowiono wykonać wspaniałą szczerozłotą koronę i ozdobić ją najpiękniejszymi szmaragdami znalezionymi w Ameryce Południowej.
Sprowadzono dwudziestu czterech europejskich artystów, którzy przez sześć lat wyrzeźbili w 100 funtowej bryle 20 karatowego złota delikatną, bogato zdobioną koronę ważącą ok. 0,5 kilograma.
Ozdobili ją 477 szmaragdami o masie 1524 karatów, z których największy (45 karatów) pochodził ze skarbca inkaskiego króla Atahualpy.
Gdy dzieło było gotowe 8 grudnia 1599 roku umieszczono je w kościele katedralnym w Popayán na głowie posągu Najświętszej Marii Panny.

W XVII wieku sanktuarium maryjne Świętej Marii Dziewicy Królowej Andów w Popayán stało się ważnym ośrodkiem pielgrzymkowym.
Bogactwa miejscowej katedry przyciągały jednak również złodziei.
W 1650 roku pomimo środków ostrożności i przechowywania najcenniejszych skarbów w ukryciu Korona Andów została skradziona.
Udało się ją odzyskać, ale kolejne próby jej kradzieży zmusiły opiekunów wotum do jej rozmontowania.
W XIX wieku po tym jak w 1812 roku korona znalazła się w posiadaniu Simóna Bolívara sześć części korony ukryto w osobnych skrytkach, gdzie znajdowały się do początku XX wieku.
Sprzedaż korony
Zubożenie Popayán na przełomie XIX i XX wieku spowodowało, że zdecydowano się na sprzedaż Korony Andów.
W 1909 roku władze miasta i opiekujące się klejnotem bractwo Konfraterni Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny uzyskały od Stolicy Apostolskiej, a w 1914 roku bezpośrednio od papieża Piusa X zgodę na taką transakcję pod warunkiem, że uzyskane pieniądze zostaną przeznaczone na cele charytatywne i socjalne.
W 1936 roku Korona Andów została sprzedana amerykańskiej fundacji, której prezesem był chicagowski jubiler Warren J. Piper.
Nowy właściciel klejnotu wypożyczał go później jako atrakcję dla uświetnienia różnych wystaw i targów międzynarodowych.
W 1963 roku koronę na aukcji zorganizowanej przez dom Sotheby's w Londynie zakupiła holenderska firma jubilerska Asscher Diamond Company.
W 1997 roku na aukcji domu Christie's w Nowym Jorku Korona Andów została ponownie sprzedana.
Tym razem anonimowemu nabywcy.

Największy z 447 szmaragdów zdobiących koronę Andów ma masę aż 46 karatów.
Korona, zwana także koroną Matki Boskiej Wniebowziętej z Popayan, przynajmniej częściowo pochodzi z XVI wieku.
Jej wysokość to 34,5 cm, jej obwód to 52 cm, a waży ponad dwa kilogramy.
Wykonana jest z żółtego złota wysokich prób od 18 do 22 karatów.
Największy szmaragd ją zdobiący, zwany szmaragdem Anthalupa, ma formę prostokąta.
Obecnie w zbiorach Muzeum Sztuki w Indianapolis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Korona_And%C3%B3w
https://internetstones.com/crown-of-the-...ded-crown/
https://www.antonyjewelers.com/blog/2016...-emeralds/

Devonshire Emerald
Duke of Devonshire Emerald-Szmaragd Devonshire
Największy i najsłynniejszy Szmaragd o masie aż 1,383.93 karatów został wydobyty w kopalni Muzo w Kolumbii.
Nazwa Szmaragdu pochodzi od tytułu drugiego właściciela, księcia Devonshire Williama Cavendisha, w którego posiadaniu kamień znajdował się od 1831 roku.
Obecnie Szmaragd wchodzi w skład zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Londynie.

W 1831 r. Don Pedro, były cesarz Brazylii, który przybył do Europy po swojej abdykacji, podarował szóstemu księciu Devonshire wspaniały kryształ Szmaragdu wydobywany w słynnych kolumbijskich kopalniach Muso w Ameryce Południowej.
Kryształ ma kształt charakterystyczny dla Szmaragdu, a mianowicie kształt sześciokątnego graniastosłupa zakończonego płaską fasetą podstawy; drugi koniec kryształu, jak zwykle, jest nierówny, ponieważ kryształ został wyrwany ze skały macierzystej.
Kryształ, typowy dla Szmaragdów z Muso, poprzecinany jest licznymi małymi pęknięciami; bez wątpienia z tego powodu nie był używany w jubilerstwie.
W jednym z rogów górnej części kryształu znajduje się pęknięcie, które podobno powstało w wyniku raz otrzymanego uderzenia, a u podstawy nadal znajduje się mały kawałek otaczającego wapienia.
Kryształ ma średnicę 5 cm i mniej więcej taką samą wysokość.
Waży 1383,95 karata metrycznego i ma głęboki zielony kolor autentycznego Szmaragdu.
https://ariananadia.livejournal.com/813738.html
źródło
źródło

Naszyjnik należący do Elizabeth Taylor
Słynnym i najdrożej sprzedanym dziełem zdobionym szmaragdami był naszyjnik należący do Elizabeth Taylor.
Sprzedany w 2011 roku okaz osiągnął rekordową cenę 280 000 dolarów za karat.
Całkowita cena szmaragdowego naszyjnika to prawie 6,6 mln dolarów
źródło

https://media.vanityfair.com/photos/5420.../image.jpg
Para szmaragdowo-diamentowych zawieszek do uszu, Bulgari, 1960, prezent od Richarda Burtona

https://media.vanityfair.com/photos/5420.../image.jpg
Broszka ze szmaragdowo-diamentowym kwiatkiem, Bulgari, 1960, prezent od Richarda Burtona

https://media.vanityfair.com/photos/5420.../image.jpg
Pierścionek ze szmaragdem i diamentem, Bulgari, 1962, prezent od Richarda Burtona

https://media.vanityfair.com/photos/5420.../image.jpg
Broszka ze szmaragdem i diamentami, Bulgari, 1958, prezent od Richarda Burtona
https://www.vanityfair.com/hollywood/pho...FBR1NVNjRr

Unguentarium Emerald
W Cesarskim Skarbcu w Wiedniu
Określenie unguentarium pochodzi od łacińskiego słowa "unguent", które oznacza miękką tłustą lub gęstą substancję stosowaną jako maść lub do smarowania. 
Nieungentarium to małe naczynie lub pojemnik z maścią. 
Unguentaria o różnych rozmiarach i kształtach wykonane z ceramiki lub szkła były używane od czasów przedchrześcijańskich, w regionach imperium greckiego i rzymskiego, co pokazują znaleziska archeologiczne. 
Stosowano je w rytuałach pogrzebowych, a więc często w archeologicznych wykopaliskach dawnych cmentarzy. 
Archeolodzy uważają, że te pojemniki były używane do przechowywania perfumowanych olejków, maści, balsamu. jaśmin, kohl, miód, pudry, kadzidełka, proszki zapachowe i preparaty kosmetyczne.

Unguentarium Emerald w skarbcu cesarskim (Schatzkammer), w Wiedniu, zostało zamówione przez króla Habsburgów, cesarza Ferdynanda III w 1641 roku,
 i zostało wykute w jednym dużym Szmaragdowym krysztale kolumbijskiego pochodzenia, prawdopodobnie o wadze ponad 3000 cali, być może największy kryształ Szmaragdu odkryty na świecie w tym czasie. 
Unguentarium Emerald ma kształt przypominający butelkę i wydaje się mieć nieco nieregularny kształt, ponieważ władca ogromnego Szmaragdowego kryształu został poinstruowany przez króla, by zredukować straty w cięciu do minimum.
Unguentarium miało pokrywkę, a stopy również wykonane ze Szmaragdu, prawdopodobnie wykonane z materiału wydobytego z naczynia.

Charakterystyka Szmaragdu
Dokładna waga oryginalnego masywnego kryształu nie jest znana, ale po tym, jak kryształ został wydrążony i przekształcony w naczynie maściowe (Unguentarium), ważyło 2860 karatów. 
Kuter, który najwyraźniej podążał za kształtem naturalnego kryształu - który był w rzeczywistości bliźniaczym kryształem wplecionym w siebie - aby zminimalizować straty, ostatecznie zakończył się naczyniem o raczej nieregularnym kształcie. 
Powierzchnię naczynia graweruje się czterema wzorami liści. 
Pokryta kopułą pokrywka butelki ma emaliowane złote dekoracje u podstawy, w których pasuje do wylotu naczynia. 
Mistrz rzeźbiarz, który zaprojektował statek, stworzył również powierzchnie o różnych kształtach na powierzchni naczynia, a także pokrywę, którą następnie wypolerowano, by wydobyć z siebie nieodłączne piękno Szmaragdu.
Ungentarium ma głęboką, żywą zieleń, charakterystyczną dla Szmaragdów pochodzących z kopalń Muzo w Kolumbii.
Przejrzystość  widoczna na górnych płaszczyznach wydaje się wyjątkowa.
W 1660 r. wartość Szmaragdowego naczynia oszacowano na 300 000 talarów.
Obecnie jest wystawiony w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu, Austria.
historia szmaragdu
źródło

Grand Duchess Stephanie Parure Emerald
Ten naszyjnik i kolczyki są częścią większego zestawu (zestawu) biżuterii.
Uważa się, że francuski cesarz Napoleon Bonaparte i jego małżonka Józefina przekazali je swojej przybranej córce, Stéphanie de Beauharnais, w ramach zaaranżowanego małżeństwa z dziedzicem wielkiego księcia Badenii w 1806 roku (małżeństwo zostało zaaranżowane w celu konsolidacji Konfederacji Ren).
Nitot & Fils byli głównymi jubilerami Napoleona i Josephine i prawdopodobnie również wyprodukowali ten zestaw.
Duże kamienie i stosunkowo prosta konstrukcja są typowe dla neoklasycznych gustów Napoleona.
Naszyjnik składa się z fasetowanych Szmaragdów o szlifie stołowym, otoczonych Diamentami i Szmaragdowymi kroplami o szlifie briolette, wszystkie osadzone w złocie i srebrze.
Krople z tyłu naszyjnika zostały dodane później w latach 20. XIX wieku.
Można je odpiąć i nosić jako kolczyki.
Parure pierwotnie składał się z tiary, naszyjnika, pary kolczyków i pary bransoletek.
Zestaw stał się znany jako „Wielka Księżna Stephanie Emerald Parure”.
Niestety do dnia dzisiejszego przetrwał jedynie naszyjnik ze szmaragdami i para kolczyków oryginalnej parure.
Uważa się, że po II wojnie światowej parure został zerwany.
Naszyjnik i parę kolczyków nabył hrabia Tagliavia.
Naszyjnik i kolczyki zostały później przekazane Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie przez wdowę po hrabim Tagliavii, hrabinę Margharitę Tagliavi
źródło
źródło
źródło

[attachment=36709]
[attachment=36710]
Bahia Emerald
Bahia Emerald jest jedną z największych szmaragdów 
Kamień o wadze około 752 funtów (341 kg) [1] (około 1 700 000 karatów) pochodzi z Bahia w Brazylii i jest szmaragdowymi kryształami osadzonymi w skale macierzystej . 
Ledwie uniknął powodzi podczas huraganu Katrina w 2005 r. 
W okresie przechowywania w magazynie w Nowym Orleanie 
Doszło do sporu dotyczącego własności po zgłoszeniu kradzieży we wrześniu 2008 r. 
Z zabezpieczonego skarbca w South El Monte w hrabstwie Los Angeles ,Kalifornia 
Szmaragd został zlokalizowany, a sprawa i własność zostały uregulowane. 
Kamień wyceniono na około 400 milionów dolarów, ale prawdziwa wartość jest niejasna.
tutaj historia kamienia
źródło
źródło

[attachment=36744]
La Lechuga - Kustodia kościoła Santo Inácio de Bogotá
Kustodia kościoła Santo Inácio de Bogotá w Kolumbii, „niezwykłe dzieło” z XVIII wieku, z prawie 1500 szmaragdami, których wykonanie zajęło siedem lat, została wystawiona publicznie w Narodowym Muzeum Sztuki (MNAA) w Lizbonie.
źródło
źródło

Gachalá Emerald
Jeden z największych i najcenniejszych Szmaragdów na świecie, o masie 858 karatów bez cięć. 
Został znaleziony w kopalni Vega de San Juan, położonej w Gachalá, mieście w Kolumbii. 
Szmaragd został nazwany na cześć Gachala, miasta, w którym został znaleziony.
Szmaragd jest kamieniem szlachetnym i odmianą mineralnego Berylu i jest zabarwiony na zielono przez śladowe ilości Chromu, a czasem Wanadu. 
Słowo „Szmaragd” pochodzi od esmaralda, odmiany łaciny, która pochodzi ze starogreckiego słowa smaragdos oznaczającego „zielony klejnot”.
Obecnie Szmaragd znajduje się w Stanach Zjednoczonych, gdzie został podarowany Smithsonian Institution przez nowojorskiego jubilera Harry'ego Winstona.
źródło
źródło
źródło

Olbrzymi i niezwykle rzadki szmaragd o wartości około 2 milionów funtów (2 549 954)
Został znaleziony w kopalni w Zambii.
Kamień waży 5655 karatów.
Geolog Debapriya Rakshit i doświadczony górnik Richard Capeta odkryli spektakularny szmaragd w największym kamieniołomie w Kagem, który częściowo należy do londyńskiej firmy górniczej Gemfields.
Mówi się, że klejnoty wewnątrz kopalni powstały setki milionów lat temu.
Zambijski kryształ szmaragdu ma „niezwykłą klarowność i doskonale wyważony złocisto-zielony odcień", powiedział Gemfields w komunikacie prasowym.
Został zauważony 2 października na wschodnim krańcu kopalni Kagem, gdzie od kilku miesięcy pracuje zespół wydobywczy.
„Spodziewamy się, że kryształ Inkalamu utworzy szereg dużych, pięknie oszlifowanych szmaragdów” – powiedział w oświadczeniu Adrian Banks, dyrektor zarządzający produktów i sprzedaży w Gemfields.
„..może być setki cięć z tego kamienia, które zamieniają się w mniejsze kamienie szlachetne, kaboszony i koraliki, ale chodzi o dobrą jakość..
Minerał o niezwykłej klarowności i doskonale zbilansowanym złoto-zielonym odcieniu otrzymał imię Inkalamu, które w lokalnym języku Bemba oznacza lwa.
https://www.rp.pl/biznes/art1656041-giga...-na-aukcji
https://www.goldandtime.org/noticia/8210...lates.html

Mogul Emerald
Szmaragd Mogul jest jednym z największych Szmaragdów na świecie.
Ta prostokątna tabletka, datowana na AH 1107/1695 AD, ma 217,80 karatów i około 10 cm wysokości.

Z jednej strony ma eleganckie islamskie inskrypcje modlitewne.
Rewers jest typowy dla naturalistycznej dekoracji okresu odzwierciedlającej mogolską miłość do natury:
Jest wyrzeźbiony na całej powierzchni z dekoracją liściastą – centralna rozeta jest otoczona pojedynczymi dużymi kwiatami maku z linią 3 mniejszych kwiatów maku po obu stronach
Fazowane krawędzie są rzeźbione z nacięciami w kształcie krzyża i dekoracją w jodełkę, każdy z 4 boków nawiercony do mocowania

Ten wspaniały Szmaragd noszony jest jako talizman z napisem skierowanym na zewnątrz, zamocowany i zabezpieczony otworami po obu stronach.
Odkryty w Kolumbii przez hiszpańskich konkwistadorów, najprawdopodobniej dotarł do Indii w drodze handlu za czasów dynastii Mogołów.
Uważa się, że pochodzi z czasów panowania cesarza Aurangzeba – ostatniego z wielkich władców Mogołów, którzy kontrolowali znaczną część Indii, jest to jedyny znany rzeźbiony i datowany Szmaragd z klasycznego okresu Mogołów.
Jest to punkt odniesienia dla datowania wszystkich innych indyjskich rzeźbionych Szmaragdów.
Szmaragd Mogul został sprzedany na aukcji w Christie's London za 2,2 miliona dolarów anonimowemu kupcowi w 2001 roku.
źródło
źródło
https://cdn.gemporia.com/image/asset/175...merald.jpg
Jednym z największych szmaragdów znanych człowiekowi jest szmaragd Mogul Mughal ważący 217,80 karatów. Jest wygrawerowany pięknym pismem naskh z jednej strony i misternym kwiatowym wzorem z drugiej strony i datowany jest na lata 1695 - 1696 n.e.

https://i.pinimg.com/564x/b5/3d/13/b53d1...c54c48.jpg
http://qqpublic.qpic.cn/qq_public/0/0-24...=900&ppv=1
http://qqpublic.qpic.cn/qq_public/0/0-30...=900&ppv=1
Egipska księżniczka Faiza w Szmaragdowym naszyjniku autorstwa Van Cleef & Arpels, zdjęcie zrobione w 1948 roku.

Ten oszałamiający naszyjnik ze Szmaragdów i Diamentów został wykonany przez Van Cleef & Arpels w 1929 roku i został zmodyfikowany w 1937 przez księżniczkę Faizę., która  wielokrotnie nosiła go publicznie.
Cały naszyjnik jest inkrustowany diamentami o szlifie prostokątnym.
Z przodu wisi dziewięć wysokiej jakości Szmaragdowych wisiorków, a z tyłu mały Szmaragd.
Kombinezon nadal ma wyraźny styl Art Deco.
Najbardziej niesamowitą rzeczą jest wzór z tyłu naszyjnika, który idealnie równoważy styl przód i tył, a całość promienieje.
W 1952 roku, kiedy zmieniła się egipska dynastia, księżniczka Faiza i jej mąż przenieśli się do Paryża i nie mieli innego wyjścia, jak sprzedawać biżuterię.
Ten Szmaragdowy naszyjnik został pierwotnie sprzedany na aukcji w latach 60. XX wieku i ponownie sprzedany na jesiennej aukcji Christie's 2013 r.
https://internetstones.com/princess-faiz...-necklace/
https://daydaynews.cc/en/fashion/780032.html
https://daydaynews.cc/en/fashion/780032.html

Ashok Kumar Sanchetis Carved Emerald
Szmaragd Ashoki Kumar to profil kobiecej głowy wyrzeźbiony z kamienia.
Szmaragd pochodzi z kopalni Muzo w Kolumbii.
Rzeźbiony kamień został przekazany w 2003 r. do Narodowego Muzeum Historii Naturalnej Instytutu Smithsona przez Ashoka Kumara Sanchetiego, właściciela prestiżowego domu handlu biżuterią Pioneer Gems.

Sam Szmaragd ma charakterystyczną ciemnozieloną równą barwę, charakterystyczną dla Szmaragdów z kopalni Muzo.
Kamień ma słabą przezroczystość, jest w nim wiele obcych wtrąceń.
Z tego powodu nie był on obrabiany tak dobrze jak Szmaragdy, ale wycięto z niego figurkę.
Pierwotna waga surowego kamienia nie jest znana, ale po cięciu waży 70,10 karata.
Nie ma też informacji o rzeźbiarzu, który wykonał tę pracę.
Choć wykazał się wybitnymi zdolnościami, nie tylko udało mu się zachować proporcje rysów twarzy podczas cięcia, ale także organicznie wpasować w nie naturalne obce wtrącenia – złote kryształki pirytu (siarczku żelaza), zwane też „głupim złotem”.
Najprawdopodobniej cięcie miało miejsce w indyjskim mieście Jaypur, miejscu narodzin Ashoka Kumara i starożytnym centrum cięcia i rzeźbienia w kamieniach szlachetnych.
źródło
źródło
źródło

 
Atocha Star Emerald
Jednym z najbardziej znanych szmaragdów jest Gwiazda Atochy.
To szmaragd o ponad 400-letniej historii i masie (po oszlifowaniu) 13 karatów.
Płynął on na największych hiszpańskim galeonie – Atocha który zatonął u wybrzeży Florydy w 1622 roku wraz z 7 siedmioma innymi, mniejszymi kamieniami pochodzącymi z Kolumbii.
Dopiero w 1985 roku statek odkryto ponownie i wydobyto z niego kosztowności.
Obecnie szmaragd wmontowano w statuę Złotego Orła i wystawiono na sprzedaż.
Wartość statuetki (całej wykonanej ze złota, inkrustowanej diamentami i z Gwiazdą Atochy) to ponad 6 milionów dolarów

Emeralds Atocha odnoszą się do Szmaragdów pierwotnie wywodzących się z Muzo i Chivor w Kolumbii, które zostały ponownie odkryte z wysokiego wraku hiszpańskiego galeonu skarbów, „Nuestra Senora de Atocha”, który zatonął podczas huraganu u wybrzeży Florydy 6 września 1622, około 56 km na zachód od Key West.
Statek wywodzi swoją nazwę od parafii „Atocha” w Madrycie w Hiszpanii.
Mel Fisher i jego firma Treasure Salvors, Inc. odkryli główne miejsce wraku 20 lipca 1985 r. i ostatecznie odkryli ogromną ilość skarbów, w tym tysiące szmaragdów
więcej tutaj...

 
lewe/Queen Mary ubrana w Cambridge i Delhi Dunbar Parure
prawe/Na powyższym zdjęciu Queen Mary nosi naszyjnik Delhi Durbar tuż pod trzema diamentowymi naszyjnikami. Po tym, jak królowa Elżbieta II odziedziczyła po królowej Marii Delhi Durbar Parure, po jej śmierci w 1953 r. Naszyjnik Delhi Durbar stał się jej ulubionym biżuterią i widywano ją noszącą ten naszyjnik przy wielu okazjach, w tym dwie ostatnie okazje, kiedy spotkała Nelsona Mandelę Republiki Południowej Afryki i króla Hiszpanii Juana Carlosa


Cambridge and Delhi Dunbar Parure Emerald

Słowo „parure” oznaczające „ozdoby” w języku francuskim, weszło do użycia w XVII-wiecznej Europie w odniesieniu do zestawu trzech lub więcej pasujących do siebie biżuterii, które stały się popularne w tym okresie. 
Ostatecznie znaczenie tego słowa zostało poszerzone o całą garderobę lub zestaw pasującej biżuterii. 
Posiadanie „parure” (czyt. pah-rur) stało się symbolem statusu rodziny królewskiej i bogatszych klas. 
W przypadku rodziny królewskiej „parure” obejmowałby diadem. tiara, bandeau, grzebień, naszyjnik, bransoletki, pierścionki, kolczyki,  i stomacher
Wiadomo, że cesarz Napoleon Bonaparte obdarował tak kosztowną „parure” swoją ukochaną pierwszą żonę Józefinę, a później drugą żonę Marie Louise, które nosiły na uroczystościach państwowych.
Pochodzenie nazwy Cambridge i Delhi Dunbar Parure
„Cambridge and Delhi Dunbar Parure” odnosi się do kompletnego zestawu Szmaragdowej biżuterii, który zawierał również Szmaragdową i Diamentową tiarę. Apartament należy teraz do osobistej kolekcji biżuterii królowej Elżbiety II, którą odziedziczyła po swojej babci, królowej Marii, królowej małżonki króla Jerzego V.
 „Cambridge and Delhi Dunbar Parure” został zaprojektowany i wykonany przez jubilerów koronnych dla koronacji króla Jerzego V i królowej Marii 22 czerwca 1911 r., a następnie ich proklamacji jako cesarza i cesarzowej Indii na specjalnym Durbarze zorganizowanym w tym celu w Delhi 12 grudnia 1911 r.

Nazwa Cambridge wywodzi się od księcia Cambridge, Adolfa, siódmego syna króla Jerzego III, który wraz ze swoją żoną księżniczką Augustą z Hesji byli pierwotnymi właścicielami wspaniałych Szmaragdów, które zostały włączone do różnych części „parure” . 
Co najmniej dwa elementy z „parure”, Szmaragdowy naszyjnik i Szmaragdowa broszka, zostały zaprezentowane przez żony indyjskich Maharajah, Maharani, w tym Maharani z Patiala. 
Tak więc nazwa „Delhi Dunbar Parure” wydaje się być inspirowana z dwóch powodów, po pierwsze, parure został specjalnie zaprojektowany i wykonany w oczekiwaniu na Delhi Durbar, a po drugie, niektóre elementy parure zostały otrzymane jako prezenty przez królową Marię podczas Durbar.
Elementy biżuterii Cambridge i Delhi Dunbar Parure
Lista biżuterii, która składa się na Cambridge i Delhi Dunbar Parure, obejmuje: -
1) Tiara z Delhi Durbar
2) Szmaragdowy naszyjnik Cambridge
3) Szmaragdowe kolczyki Cambridge
4) Naszyjnik Delhi Durbar
5) Broszka Delhi Durbar
6) Szmaragdowy stomacher z Cambridge


Wielka Księżna Władimir Tiara
Szmaragdowe wisiorki to Szmaragdy Cambridge. 
Jest to tiara, której królowa używałaby dzisiaj do zwieńczenia parure i była używana ze Szmaragdami przez królową Marię w jej późniejszych latach.

Tiara Delhi Durbar
Jest to oryginalna tiara należąca do parure, początkowo zwieńczona Szmaragdami Cambridge. 
Te Szmaragdy wiszą dziś od Wielkiej Księżnej Władimira Tiary, choć w pewnym momencie były również używane jako słupki na diamentowej tiarze bandeau odziedziczonej przez księżną Kentu. 
Tiara Delhi Durbar znajduje się w kolekcji królowej, ale ostatnio nosiła ją księżna Kornwalii.

Kolczyki Delhi Durbar
Wykonane dla Delhi Durbar, para zawiera jeden Szmaragd Cambridge.
źródło

Szmaragdowy naszyjnik w stylu art deco
Przerobiona wersja naszyjnika podarowanego królowej Marii w Delhi Durbar, choker nosiła razem z resztą parure, a później pożyczyła Dianie, księżnej Walii.

Naszyjnik Delhi Durbar
Zawierający 9 Szmaragdów Cambridge, naszyjnik ten został wykonany dla Delhi Durbar.

Rzeźbiona Szmaragdowa broszka w Delhi
Została  podarowana królowej Marii w Delhi Durbar i często było przez nią noszone jako część pełnego parure. 
Królowa nosi go dziś osobno.

The Delhi Durbar Stomacher i Scroll Cambridge Emerald Brosch
Stomacher stworzony dla Durbaru zawiera siedem szmaragdów Cambridge oraz dwie broszki wykonane z wiórów z diamentu Cullinan. Królowa używa zdejmowanej szmaragdowej broszki.
źródło

Okrągła broszka szmaragdowa Cambridge
Jedna z części, które istniały przed stworzeniem Delhi Durbar Parure, ta wisiorka broszka ma dwa szmaragdy Cambridge.

Bransoletka Delhi Durbar
Z trzema szmaragdami i diamentami Cambridge, jest to często bransoletka wybierana przez królową, aby towarzyszyć parure i była jedną ze szmaragdowych bransoletek, które nosiła z nią królowa Mary.
źródło
więcej szczegółów i ciekawostek tutaj...
i tutaj...

Caravel Pendant Emerald
Wisiorek: Caravella
Hiszpania, lata 80. XVI wieku
Niezwykle rzadki przykład hiszpańskiej biżuterii z końca XVI wieku, ta karawela jest utworzona ze wspaniałego kolumbijskiego Szmaragdu, wysadzanego złotem i emalią. Wisiorki były jednymi z najczęstszych rodzajów biżuterii w XVI-XVIII wieku, używane albo po prostu jako osobiste ozdoby, albo jako amulet ochronny.
Takie zawieszki karawelowe były niezwykle popularne w XVI wieku – karawela jest ściśle związana z epoką wielkich podróżników i odkryć.
Hiszpańska karawela jest przymocowana złotymi łańcuchami do krzyża złożonego z czterech Szmaragdów.
Żagiel, korpus statku oraz szczyty masztów zdobione są typową dla dzieł hiszpańskich biało-czarną emalią.
Na rufie znajdują się złote wzory arabeskowe.
Waga Szmaragdu kolumbijskiego używanego do wyrobu biżuterii wynosi 125 karatów, a całkowita waga szmaragdów wynosi 190 karatów

.Historia wisiorka karawelowego
Źródło szmaragdów
Wisiorek Caravel został zaprojektowany i wykonany w Hiszpanii w latach 1580-1590 w okresie renesansu. 
W tym okresie Hiszpania skolonizowała już kraje Ameryki Południowej, w tym Kolumbię, jedyne źródło Szmaragdów na świecie w tym czasie. 
Hiszpańscy konkwistadorzy ujarzmili Indian Chibchan już w 1537 roku, a po kilku latach po raz pierwszy udało się zlokalizować jedno ze źródeł Szmaragdów, które zaopatrywały w święty zielony kamień całe regiony Ameryki Południowej i Środkowej. 
Odkryte źródło było znane jako Somondoco, które później stało się znane jako kopalnie Chivor i znajdowało się 70 mil na północny wschód od Bogoty, wysoko w Andach, na południowo-wschodnim krańcu Szmaragdowego pasa NW-SE, znanego jako „ Kordyliera Orientalna.

Mimo że hiszpańscy konkwistadorzy z łatwością ujarzmili Indian Chibchan, podporządkowanie Indian Muzo okazało się bardzo trudne, ponieważ byli to plemię wojownicze, które przez ponad dwie dekady zaciekle i skutecznie opierało się wszelkim próbom podboju ich ziem przez Hiszpanów. . 
Jednak w 1555 roku Hiszpanie byli w stanie częściowo ujarzmić Indian Muzo, ale odkrycie źródła Szmaragdów Muzo zajęło im kolejne 40 lat w 1594 roku. Było to spowodowane głównie przyjętą polityką braku współpracy przez Indian Muzo. 
Wkrótce po odkryciu kopalni Muzo Hiszpanie rozpoczęli ich eksploatację, która trwała przez cały XVII wiek i do połowy XVIII wieku, kiedy to przez kopalnie przetoczył się katastrofalny pożar, który wstrzymał całą produkcję i doprowadził do zaniechania kopalni,

Tak więc, jeśli Wisiorek Caravel został wykonany w latach 80. XVI wieku, możliwym źródłem Szmaragdów użytych w wisiorku mogą być kopalnie Somondoco (Chivor), które były wówczas jedynymi czynnymi kopalniami. 
Jeśli jednak wisior został wykonany pod koniec lat 90. XVI wieku, Szmaragd mógł pochodzić z dwóch możliwych źródeł, kopalni Somondoco (Chivor) i Muzo, które w tym okresie były aktywnie produkowane.

Hiszpański monarcha związany z wisiorkiem Caravel
Szmaragdy w wisiorku Caravel były najprawdopodobniej Szmaragdami zdobytymi przez koronę hiszpańską. 
Wygląda na to, że Wisiorek Karawelowy został wykonany przez jubilerów Korony Hiszpańskiej na zamówienie królewskiego domu. 
Monarcha, który był zaangażowany w tę transakcję, nie jest dokładnie znany, ale biorąc pod uwagę fakt, że biżuterię wykonano w latach 80. lub 90. XVI wieku, hiszpańskim monarchą związanym z wisiorkiem mógł być Filip II, który rządził Hiszpanią w latach 1556-1598. podczas których Cesarstwo Hiszpańskie osiągnęło największą potęgę, zasięg i wpływy. 
Następcą Filipa II został jego syn Filip III, który rządził w latach 1598-1621.
dalsze losy wisiorka i wiele innych ciekawostek, tutaj...

Szmaragdy z Północnej Karoliny zostały pocięte na atrakcyjne kamienie szlachetne. 
Pokazany tu kryształ o masie 14,2 g został fasetowany w 18,8 ct Carolina Queen i 7,85 ct Carolina Prince. 
Dzięki uprzejmości Jamiego Hilla; fot. Robert Weldon. 

 
Carolina Queen Emerald (Above)                                     Carolina Prince Emerald (Above)

Carolina Queen Emerald
Pochodzenie nazwy
18,88-karatowa „Carolina Queen Emerald” w kształcie gruszki jest uważana za największy, najwspanialszy i najbardziej znaczący Szmaragd, jaki kiedykolwiek znaleziono w Ameryce Północnej, który może konkurować z najlepszymi Szmaragdami z kopalń Muzo i Chivor w Kolumbii, międzynarodowym standardem za jakość w Szmaragdach. Szmaragd odkryty przez Jamesa K. Hilla, prezesa i dyrektora generalnego North American Emerald Mines, w jego rodzinnej posiadłości o powierzchni 94 akrów w Hiddenite w Północnej Karolinie w 1998 roku, został nazwany „Carolina Queen”, aby odzwierciedlić stan pochodzenia Szmaragdu jako cóż, jego zamiar rozpoczęcia serii z królewskimi imionami.
Tak więc inny szmaragd o szlifie poduszkowym 7,85 karata, wycięty z tego samego szorstkiego kamienia, co „Carolina Queen Emerald”, został nazwany
Carolina Prince/ Księciem Karoliny,
Owalny szlif 3,37 karata był znany jako Carolina Princess/Księżniczka Karoliny
Większy 858-karatowy, szorstki kryształ szmaragdu odkryty w tym samym czasie został ochrzczony Empress Caroline/Cesarzową Karoliną.
źródło
źródło