Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

[attachment=47746]
[attachment=47747]
[attachment=47748]
Elettaria to rodzaj roślin kwitnących z rodziny Zingiberaceae 
Pochodzą z Indii i Sri Lanki , alesą uprawiane i naturalizowane gdzie indziej.
Jeden członek rodzaju, Elettaria Ccardamomum, jest ważną komercyjnie przyprawą używaną jako środek aromatyzujący w wielu krajach.

W 2018 roku kilka gatunków zostało usuniętych z Elettaria i umieszczonych w nowym rodzaju o nazwie Sulettaria . 
Gatunki te są uznawane na październik 2018: 
Elettaria Cardamomum (L.) Maton – Indie
Elettaria Ensal (Gaertn.) Abeyw . - Sri Lanka
Te dawne gatunki z Malezji i Indonezji zostały przeklasyfikowane do Sulettaria w 2018 roku: 
Elettaria Brachycalyx S.Sakai & Nagam. - Sarawak
Elettaria Kapitensis S.Sakai & Nagam. - Sarawak
Elettaria Linearicrista S. Sakai & Nagam. - Sarawak, Brunei
Elettaria Longipilosa S.Sakai & Nagam. - Sarawak
Elettaria Longituba (Ridl.) Holttum - Sumatra, Półwysep Malezji
Eulettaria Multiflora (Ridl.) RMSm. - Sumatra, Sarawak
Eletaria Rubida R.M.Sm. - Sabah, Sarawak
Elettaria Stoloniflora (K.Schum.) S.Sakai & Nagam. - Sarawak
Elettaria Surculosa (K.Schum.) BLBurtt & RMSm. - Sarawak
źródło

[attachment=47749]
[attachment=47750]
[attachment=47751]
Elettaria Cardamomum
Zingiberaceae (rodzina imbirowate).
Inne nazwy botaniczne
Amomum Cardamomum
Pochodzenie
Południowe Indie oraz Sri Lanka.
Indyjski Kardamon jest drobniejszy, lecz bardziej aromatyczny.
Pomimo, że Indie są największym producentem Kardamonu, tylko nieznaczna część produkcji trafia na eksport, gdyż większość zużywana jest na krajowe potrzeby.
Największym eksporterem Kardamonu jest Gwatemala, gdzie uprawa tej rośliny jest prowadzona od mniej więcej wieku i całość zbioru jest przeznaczana na eksport.

Część użytkowa rośliny
Nasiona.
Ponieważ dość szybko traci aromat, zazwyczaj sprzedaje się całe owoce (torebki).
Właściwości sensoryczne
Aromat słodki i aromatyczny, bardzo przyjemny.
Główne składniki aromatyczne
Zawartość olejków eterycznym nasion bardzo zależy od warunków przechowywania i może różnić się nawet o 8%.
W olejkach oznaczono α -terpinol (45%), mircen (27%), limonen (8%), menton (6%), β -felandren (3%), 1,8-cyneol (2%), sabinen (2%) i heptan (2%) (Phytochemistry, 26, 207, 1987).
Inne źródła podają, że w kardamonie występuje 1,8-cyneol (20 do 50%), octan α-terpenylu (30%), sabinen, limonen (2 do 14%) oraz borneol.

Zastosowanie
Kardamon jest często nazywany trzecią najdroższą przyprawą na świecie (po szafranie i wanilii), a wysoka cena znajduje odzwierciedlenie w wysokiej renomie tej przyjemnie pachnącej przyprawy.
Pomimo, że Kardamon ma wiele zastosowań w kuchni Sri Lanki, Indii oraz Iranu, 60% światowej produkcji trafia do krajów arabskich (południowo zachodniej Azji oraz północnej Afryki), gdzie większość służy do doprawiania kawy.
Kawę Kardamonową, uznawaną za symbol arabskiej gościnności, przygotowuje się dosypując po prostu świeży, zmielony Kardamon do sproszkowanej kawy.
Innym sposobem jest dosypanie torebek nasiennych Kardamonu do zaparzonej kawy.        
Beduini (arabscy nomadzi) czasami posiadają własne dzbanki do parzenia kawy, a w ich wylotach umieszczają kilka torebek nasiennych Kardamonu.
Kawa ma kontakt z przyprawą tylko podczas nalewanie jej do szklanki.

W Etiopii parzenie kawy pełni ważną rolę i obejmuje specjalny rytuał (ceremonia kawy).      
Ziarna kawy są zawsze palone tuż przed parzeniem, zwykle razem z przyprawami (goździkami, kardamonem).
Po ochłodzeniu, całość jest mielona i gotowa do użycia.
Przy serwowaniu napoju można jeszcze zastosować inne przyprawy, np. świeże liście ruty zwyczajnej.
W krajach arabskich Kardamon, oprócz kawy, ma również inne zastosowania w sztuce kulinarnej.
Kardamon zawiera ostra mieszanka przypraw baharat, znana na półwyspie Arabskim oraz ognista pasta zhoug z Jemenu.
Arabowie chętnie dodają Kardamon do tradycyjnych potraw z mięsa i ryżu (np. kabsah).      
Do ich przygotowania stosuje się również wiele innych przypraw podobnych do indyjskiego biriyanis .
Ponadto kardamon cieszy się popularnością również w północnej i wschodniej Afryce, którą zamieszkują głównie Arabowie.
Można go spotkać także w marokańskiej mieszance przypraw ras el hanout oraz najsłynniejszej etiopskiej przyprawie berebere.

W Europie Kardamon jest raczej mało znany.
Można niekiedy natrafić na Kardamon w recepturach ciast (na przykład niemieckim Lebkuchen – pierniku).
Niemniej jednak Kardamon ma niewiele zastosowań i jest popularny jedynie w krajach skandynawskich, nie tylko do ciastek i słodkich bułek, ale również do innych wypieków i wędlin.

W kuchni mogolskiej (północne Indie) Kardamon jest stosowany w dużej ilości do pysznych dań z ryżu zwanych biriyanis .
Można go również znaleźć w wielu łagodnych daniach mięsnych wytwarzanych w tym regionie.

W Sri Lance torebki nasienne Kardamonu (razem z cynamonem) są dodawane do ognistej wołowiny lub kurczaka curry.
Słodycze przyprawiane Kardamonem są popularne prawie na całym subkontynencie indyjskim.

Nasiona szybką tracą swój aromat po zmieleniu.
Podczas przechowywania, nawet w całości, następują również straty olejków eterycznych (ok. 40% rocznie).
Dlatego najlepiej kupować wyłącznie całe torebki nasienne Kardamonu, które należy rozdrobnić tuż przed użyciem.
Zielone strąki mają dużo intensywniejszy zapach w porównaniu do żółtych, czy blado białych. 
źródło

[attachment=47752][attachment=47753][attachment=47754]
Elettaria Cardamomum
Kardamon malabarski, prawdziwy, zielony
Gatunek byliny należący do rodziny imbirowatych (Zingiberaceae Lindl.).
Posiada wiele synonimów: kardamon cejloński, długi, indyjski, jawajski, zwyczajowo nazywany jest po prostu kardamonem.
Występuje w stanie dzikim na Półwyspie Indyjskim i na Cejlonie, Chinach i Indonezji,  przeniesiony i zaaklimatyzowany w Ameryce Środkowej.

Najpopularniejsze odmiany: indyjski, nepalski, chiński.
Najczęściej można spotkać jego dwa rodzaje:
zielony (Elettaria cardamomum)
i czarny (Amomum subulatum).
Kardamon zielony (prawdziwy) pochodzi z Indii i Sri Lanki, a czarny – z Himalajów.

Roślina zielna, osiągająca od 2 do 4 metrów wysokości.
Kłącze długie, bulwiaste.
Liście wąskolancetowate, osiągające 70 cm długości i ok. 8 cm szerokości.
Kwiaty osadzone po 3-6 w pachwinach wąskich, tępych przykwiatków.
Kwiatostanem jest długie grono.
Kielich trójząbkowy, korona zielonkawoseledynowa.
Pręciki trzy, ale tylko jeden z płodnym pyłkiem.
Owoce to trójkomorowe torebki, żółtawe do brunatnych, z drobnymi, brunatnymi do czerwonawych nasionami (nazywanymi kardamonem), zawierającymi ok. 9% olejku kardamonowego, który nadaje im ostry, korzenny zapach i smak.

Zastosowanie
Roślina przyprawowa - nasiona są przyprawą znaną jako zielony kardamon (czarny kardamon to Amomum subulatum), jedną z najdroższych (tuż po szafranie).
Kardamon nazywany jest królową przypraw, obok króla przypraw czarnego pieprzu.
Ma łagodny aromat i intensywny korzenny smak z wyraźną nutą kamfory.
Rodzaje: indyjski, nepalski, chiński.

W starożytnym Egipcie były używane jako dodatek do perfum.
W przemyśle spożywczym używane do aromatyzowania wódek i likierów.
Stosowane w lecznictwie - pobudzają apetyt.
Dodawany do kawy lub herbaty - wzmacnia smak, jak też wzmaga ich działanie pobudzające
źródło
źródło