Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

Wurfbainia
Azjatycki rodzaj roślin z rodziny Zingiberaceae .
Gatunki zostały zarejestrowane w Himalajach, południowych Chinach, Indochinach oraz zachodniej i środkowej Malezji.
To było wcześniej umieszczane jako synonim Amomum .
Gatunek
Plants of the World Online zawiera obecnie:
Wurfbainia Aromatica (Roxb.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Bicorniculata (K.Schum.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Biflora (Jack) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Blumeana (Valeton) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Compacta (Sol. ex Maton) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Elegans (Ridl.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Glabrifolia (Lamxay & MFNewman) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Gracilis (Blume) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Graminea (Wall. ex Baker) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Hedyosma (IMTurner) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Jainii (S.Tripathi & V.Prakash) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Longiligularis (TLWu) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Micrantha (Ridl.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Microcarpa (CFLiang & D.Fang) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Mindanaensis (Elmer) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Mollis (Ridl.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Neoaurantiaca (TLWu, K. Larsen & Turland) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Palawanensis (Elmer) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Quadratolaminaris (SQTong) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Schmidtii (KS. Schum.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Staminidiva (Gobilik, ALLamb & ADPoulsen) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Tenella (Lamxay & MFNewman) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Testacea (Ridl.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Uliginosa (J.Koenig) Giseke - gatunek typowy
Wurfbainia Vera (Blackw.) Skornick. & ADPoulsen
Wurfbainia Villosa (Lour.) Skornick. & ADPoulsen
https://www.wikiwand.com/en/Wurfbainia
https://en.wikipedia.org/wiki/Wurfbainia

Wurfbainia Elegans
Wurfbainia Elegans to gatunek rośliny z rodziny Zingiberaceae
Występuje endemicznie na Filipinach

Gatunek występuje obficie w lasach wtórnych  Camp 7 Experimental Forest Station, Minglanilla, Cebu.
W lesie, ze stosunkowo suchą porą od listopada do kwietnia i porą deszczową przez pozostałą część roku, dominowały Sarcandra Glabra , Artocarpus Odoratissimus i Donax Canniformis .

Angielski botanik z Singapuru, Henry Nicholas Ridley , opisał gatunek Amomum elegans w 1906 r.
Rodzaj i gatunek zostały zrewidowane w 2018 r. przez botaników Jana Škorničkova (ur. 1975) i Axela Dalberga Poulsena (ur. 1961, Dania ) w czasopiśmie Taxon .
https://en.wikipedia.org/wiki/Wurfbainia_elegans

Wurfbainia Uliginosa
Wurfbainia Uliginosa jest gatunkiem typowym niedawno odtworzonego rodzaju roślin Wurfbainia z rodziny imbirowatych . Jego rodzimy zasięg rozciąga się od Indochin po Sumatrę .
https://en.wikipedia.org/wiki/Wurfbainia_uliginosa

Wurfbainia Vera
Wurfbainia Vera to roślina zielna z rodziny Zingiberaceae 
Dawniej nazywany Amomum Verum, był to pierwszy gatunek rośliny nazwany przez kobietę, szkocką artystkę Elizabeth Blackwell w 1757 roku. 
Królestwo Syjamu pozyskało owoce (nasiona) rośliny z Kambodży w XVIII wieku na eksport jako przyprawa do Chin i Europy. 
Oprócz Kambodży gatunek ten występuje na Sumatrze, w Tajlandii i Wietnamie. 
Młody liść, owoce i nasiona są jadalne, nasiona są znane jako Kardamon Syjamski w języku angielskim.

Obecny gatunek został opisany przez czeskiego botanika Jana Škorničková (ur. 1975) i duńskiego botanika Axela Dalberga Poulsena (ur. 1961) w 2018 roku w czasopiśmie Taxon .

Jedna z botaników, która opisała ten gatunek, Jana Škorničková, wraz ze swoimi współpracownikami z IUCN , opisuje ten takson jako część kompleksu gatunkowego. 
W skład tego kompleksu wchodzą okazy z Tajlandii i Indonezji znane jako Wurfbainia Testacea i Wurbainia Compacta . Taksony można podzielić na kilka bardziej ograniczonych gatunków.

Opis
Gatunek rośnie jako roślina zielna / zioło o wysokości około 2–3 metrów (6,6–9,8 stopy).
Podobnie jak w przypadku innych Zingiberaceae, roślina składa się z podziemnych kłączy, pseudołodygi utworzonej z otoczonych pochew liściowych i owoców. 

Dystrybucja
Gatunek pochodzi z obszaru od Sumatry po Azję Południowo-Wschodnią 
Kraje i regiony, w których występują taksony to: Indonezja (Sumatra), Tajlandia , Kambodża i Wietnam
Występuje powszechnie w Tajlandii i Kambodży, zwłaszcza w Górach Kardamonowych

Siedlisko i ekologia
Roślina rośnie w nizinnych lasach zimozielonych i półliściastych .
Rośnie w gęstych lasach Kambodży i Tajlandii. [6]

Konserwacja
Taksony zostały sklasyfikowane przez IUCN jako z niedoborem danych ; patrz powyżej po prawej. 
Jest pospolity na bardzo szerokim obszarze, jest uprawiany, a niektóre dzikie populacje występują na obszarach chronionych (Las Chroniony Gór Kardamonowych, Kambodża i rezerwat przyrody Khlong Yai Wildlife Sanctuary , Tajlandia). 
Jednak taksony te można podzielić na kilka gatunków o bardziej ograniczonym zasięgu. To właśnie doprowadziło do klasyfikacji konserwatorskiej.

Nazwy wernakularne
krâva:nh ( język khmerski ) [6]
Kardamon ( język francuski ) [6]
Kardamon Syjamski (angielski) [7]

Roślina jest używana jako żywność i w medycynie.
W Kambodży młode liście są spożywane w Sâmlâ („kambodżańskie curry”).
Kłącza, owoce i nasiona są jadalne, a nasiona są używane jako przyprawa. Wśród gospodarstw zbierających rośliny leśne z Parku Narodowego Nam Nao w Tajlandii gatunek ten stanowił około 6% dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży ziół i przypraw.
Oprócz bezpośredniego źródła pożywienia Wurfbainia Vera jest wykorzystywana jako starter fermentacyjny w tradycyjnej produkcji wina ryżowego w Kambodży. [9]

W XVIII i XIX wieku Królestwo Syjamu utrzymywało polityczną i gospodarczą hegemonię / sieć w północno-zachodniej Kambodży, zapewniając dostawy różnorodnych produktów, w tym tego gatunku przypraw, na eksport do Chin i Europy. 

W khmerskim tekście medycznym The Treatment of Four Diseases , rękopisie z liści palmowych, napisanym pod koniec XIX i na początku XX wieku, roślina ta jest stosowana w 3 związkach do leczenia przepukliny/zaparć/ostrych bóli/wypadnięcia macicy, trądu-wrzodów i mózgowych porażenie. 

W tradycyjnej medycynie Kambodży kłącza są uważane za stymulujące i przydatne w gorączce. 
Owoce eksportowano do Hongkongu, gdzie w tradycyjnej medycynie chińskiej uważano je za lekarstwo na wszelkie dolegliwości jelitowe. 
Nasiona eksportowano do Europy, gdzie w dawnej praktyce lekarskiej stosowano je na bóle brzucha i jako środek wzmacniający. 
Owoce są „eksportowane do Europy, gdzie są używane do przyprawiania kiełbas i nalewek”. 
Owoce i młode liście "nadają przyjemny smak"
Wschodni Tajowie używają go do leczenia niestrawności i wzdęć spowodowanych niestrawnością, w produktach spożywczych jako środek aromatyzujący, a w przemyśle farmaceutycznym w produktach aromaterapeutycznych do stymulacji skóry i jako produkt do kąpieli „dla skóry”
Od października 2020 r. na rynku dostępne były dwa preparaty tradycyjnej medycyny chińskiej zawierające między innymi Wurfbainia Vera, stosowane w leczeniu wirusowego zapalenia płuc w Chinach.

Uwaga: chociaż w roślinie występuje wiele aktywnych składników, medyczne i farmaceutyczne twierdzenia nie wydają się mieć bezpośrednich dowodów.
https://en.wikipedia.org/wiki/Wurfbainia_vera

Wurfbainia Villosa
Wurfbainia Villosa, znana również pod basionimem Amomum Villosum, to roślina z rodziny imbirowatych, która jest uprawiana w całej Azji Południowo-Wschodniej i południowych Chinach
Podobny do kardamon, roślina jest uprawiana ze względu na owoce, które po osiągnięciu dojrzałości wysychają w strąki i zawierają silnie aromatyczne nasiona.
Wurfbainia Villosa to wiecznie zielona roślina z rodziny imbirowatych, rosnąca w cieniu drzewa, o wysokości od 1,5 do 3,0 m, którego gałęzie i liście są podobne do imbiru 
Ma tę cechę, że kwiaty rozłożone na ziemi mogą owocować, podczas gdy kwiaty na gałęziach nie. 
Jej kwiaty kwitną w marcu i kwietniu i mają kolor białego jadeitu.

Zastosowanie w kuchni
Nasiona Wurfbainia Villosa są używane jako przyprawa, w tym niektóre wersje proszku pięciu przypraw w kuchni chińskiej. 
Strąki są używane w kuchni chińskiej dla smaku. 
Od czasów dynastii Tang wiele starożytnych ksiąg, takich jak Kompendium Materia Medica , mówi, że W. Villosa smakuje cierpko, świeżo i lekko gorzko.
https://en.wikipedia.org/wiki/Wurfbainia_villosa