Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

[attachment=19436]
Hematyt, Hematite,
Nazwa minerału pochodzi od greckiego hematikos - krwisty (ten sam rdzeń ma "hemoglobina" i "hemato-logia").
Nie zawsze minerał ten ma barwę wiśniowoczerwoną, ale zawsze wiśniowa jest jego rysa.  
Dawna polska nazwa hematytu - krwawnik - wiązała się z obyczajem odciskania  hematytowej pieczęci na dokumentach.
O posiadaczach herbu szlacheckiego mówiono, że "pieczętują się krwawnikiem".

Hematyt zawiera 69,9% żelaza, czyli nieco mniej niż magnetyt.

Hematyt to najważniejsza ruda żelaza występująca w złożach różnych typów i o różnej genezie.
Najpiękniejsze jego kryształy można spotkać w złożach kontaktowych, na granicy skał magmowych i wapieni.
Przykładem - złoże Rio Marina na wyspie Elbie, eksploatowane już przez Etrusków.

W 1817 r. niemiecki mineralog Breithaupt stwierdził, że w ciągu 10 dni na ścianach obserwowanego przez niego krateru Wezuwiusza powstała warstwa hematytu
o grubości 1 m.
Podobne zjawisko zaobserwowano też na Stromboli.
Piękne kryształy pochodzenia wulkanicznego znane są z Madery.
W wyniku działalności podmorskich wulkanów powstało pokładowe złoże Lahn-Dill w Nadrenii.

Najważniejszy gospodarczo jest hematyt z rud hematytowo-magnetytowych występujących  w skałach metamorficznych - kwarcytach żelazistych - znanych z rejonu Itabiry (Brazylia),  Krzywego Rogu (Ukraina), Kurskiej Anomalii Magnetycznej (Rosja), Zachodniej Australii, Labradoru (Kanada), Nimby (Liberia), Jeziora Górnego (USA);
w tych ostatnich grubość soczewek dochodzi do 300 m.
Złoża powyższe powstały w prekambrze, w wyniku przepojenia skał krzemionkowych  związkami żelaza pochodzącymi z podmorskiego wulkanizmu.
W złożach tych - hematytowi, który jest minerałem wtórnym -towarzyszy magnetyt, getyt i syderyt.
Obecność rud Krzywego Rogu znanych od 200 lat, potwierdził francuski geolog Barbot-de-Marny w 1869 r.
Rozpoznawali je m.in. polscy geolodzy - Stanisław Kontkiewicz i Aleksander Michalski.

W Polsce na hematyt natrafiono w Rudkach i Nowej Słupii k. Kielc (w obu - żelaziak czerwony i śmietana hematytowa), Zagnańska (śmietana hematytowa),    
w Tatrach (Huciska, Tomanowa, Dolina Chochołowska i in.), w kujawskich słupach solnych (Inowrocław).
Dawniej eksploatowano go na Dolnym Śląsku między Gołaczowem a Lewinem Kłodzkim, w Stanisławowie k. Jawora, Kowarach, Hermanowicach, Wilczej i in.

Rudy hematytowe są jednymi z najbogatszych rud żelaza.
Otrzymuje się z nich wzbogacone w żelazo koncentraty.
Do ich przeróbki nieodzowne jest dodawanie topników, czyli skał węglanowych - wapieni i dolomitów.
Hematyt ma zastosowanie jako środek do polerowania.
Służy też do wyrobu pigmentów i barwników, m.in. ceramicznych.

[attachment=19437]
Kamienna symbolika religijna w kościołach barokowych
na przykładzie Kolegiaty p.w. św. Anny w Krakowie  
Wiesław Heflik, Lucyna Natkaniec-Nowak, Anna Świgoń
 
Kamienna symbolika biblijna
W dekoracji wewnętrznej świątyń barokowych dużą rolę odgrywały elementy malarskie bądź architektoniczne, nawiązujące do Niebiańskiego Miasta Jeruzalem z Apokalipsy św. Jana.
Motyw ten nie był niczym nowym, bowiem jak podaje Kobielus (1987), pojawiał się już we wczesnych wiekach chrześcijaństwa, jednakże dopiero w baroku osiągnął pełnię wyrazu plastycznego i treściowego.

W malarskim wystroju kościoła św. Anny mamy również podobny motyw.
Na filarach nawy głównej występują bowiem postaci 12 apostołów, namalowane w 1703 roku przez wspomnianego już Karola Dankwarta.
Symbolizują one 12 warstw Świętego Miasta Jerozolimy, oznaczonych nazwami drogocennych kamieni.

W kościele św. Anny przypisano nazwy kamieni apostołom, nawiązując do 12 warstw Świętego Miasta ukazanego w Apokalipsie, według następującej kolejności:
jaspis – Piotrowi                                                                            
chryzolit – Tomaszowi
szafir – Pawłowi                                                                            
beryl – Filipowi
chalcedon – Andrzejowi                                                                
topaz – Bartłomiejowi
szmaragd – Jakubowi Starszemu                                                  
chryzopraz – Mateuszowi
sardoniks – Janowi                                                                        
hiacynt – Szymonowi
sardiusz (krwawnik) – Jakubowi Młodszemu              
ametyst – Tadeuszowi

Kolejność taką ustalono na podstawie atrybutów apostołów,
którymi są (vide Maślińska-Nowak 1971):
Piotr z kluczami (jaspis)
Paweł z mieczem (szafir)
Andrzej z krzyżem w kształcie litery X (chalcedon)
Jakub Starszy z laską pielgrzyma (szmaragd)
Jan z kielichem (sardoniks)
Jakub Młodszy z laską farbiarza (krwawnik)
Tomasz z węgielnicą (chryzolit)
Filip z księgą (beryl)
Bartłomiej z nożem (topaz)
Mateusz z halabardą (chryzopraz)
Szymon z piłą (hiacynt)

Krwawnik – Jakub Młodszy
Krwawnik to zbita, nieprzezroczysta do przeświecającej odmiana hematytu (Fe2O3) o barwie purpurowoczerwonej.
To minerał o stosunkowo dużej twardości (5,5-6,5 w skali Mohsa) i bardzo dużej gęstości  (4,95-5,16 g/cm3) (vide HeRik, Natkaniec-Nowak 1996).

Podobnie jak karneol, krwawnik był symbolem krwi Chrystusa i ofiarnej miłości.
Jego nazwa pochodzi z greckiego haima – krew.
Odznacza się rysą brunatnoczerwoną, barwi wodę, a także skały, w których występuje, na kolor czerwony.
Kamień ten doskonale się graweruje, dlatego używany był do wyrobu gemm– amuletów rycerzy i wojowników.
Był również lubiany przez mędrców i řlozofów.
Uważano go za kamień szczęścia, pozwalający zarówno zwyciężać na polu walki, jak i znosić trudne sytuacje życiowe.

Krwawnik ma także zdumiewające właściwości – podczas obróbki szlifierskiej „krwawi”,a „zraniony” staje się podobny do zranionego człowieka.
I w tym podobieństwie zapewne „kryje się tajemnica, zbliżająca do siebie owe dwa różne światy
– żywego organizmu i skamieniałego kryształu” (Karen 1991).

Jakub Młodszy był bratem św. Judy Tadeusza.
Byli bliskimi krewnymi Chrystusa, stąd obu nazywano „braćmi Pana”.
Tradycja mówi, iż św. Jakub był pierwszym biskupem Jerozolimy i uczestniczył w soborze jerozolimskim.
Został umęczony za wiarę, pomimo iż Żydzi bardzo go szanowali, nazywając „Jakubem sprawiedliwym” (Hoever 1991).
Przypisanie Jakubowi Młodszemu „krwawiącego” kamienia można tłumaczyć tym, iż apostoł ten zginął strącony z muru okalającego świątynię i ukamienowany– cierpiał przez kamień i na pewno krwawił.
są to fragmenty z tego opracowania, warto przeczytac całość...
źrodło

[attachment=19438][attachment=32266]
Krwawnik znali już nasi przodkowie, jako znakomite lekarstwo przeciwko krwotokom - stąd jego nazwa.
Był on niemal obowiązkowym ochronnym amuletem noszonym przez żołnierzy podczas różnych wojen, m.in. w wojnie burskiej w Południowej Afryce, ponieważ oprócz swoich właściwości leczniczych daje nam również siłę, odwagę, wytrzymałość i spokój, zwłaszcza w sytuacjach pełnych napięcia.
To również ogromna ochrona!

Nasze ciało bardzo silnie reaguje na krwawnik, który wydobywa z nas pozytywne cechy.
Jest związany z czakrą podstawy, a więc odpowiada za materię i bezpieczeństwo.
Hematyt ma zdumiewające właściwości.
Bardzo obficie krwawi przy obróbce szlifierskiej.
Krwawnik "zraniony" staje się podobny do zranionego człowieka.
I w tym podobieństwie zapewne kryje się tajemnica zbliżająca do siebie owe dwa światy - żywego organizmu do skamieniałego kryształu.

Krwawnik był ukochanym kamieniem mędrców, filozofów i okultystów.
Zachariasz z Babilonu nazywa go w swojej księdze kamieniem szczęścia, który pozwala zwyciężać zarówno na polu walki, jak i znosić trudne sytuacje życiowe.

Orfeusz w swoich "Lirykach" przyznaje krwawnikowi zaszczytne miejsce wśród klejnotów.
Krwawnik jest tu miłosiernym darem Bogów, niosącym radość, miłość, siłę i zwycięstwo.
Wiele jest legend przypisujących hematytowi liczne zasługi.
Jedno jest dziś pewne: ten, kto nosi hematyt przy sobie może liczyć na jego magiczną moc uzdrawiającą, dającą siłę do pokonywania życiowych trudności i przynoszącą szczęście.

Mówi się, że hematyt w portfelu przyciąga pieniądze, podczas wędrówek daje wytrzymałość, chroni przed krwotokami, daje ochronę na każdym poziomie, i, co ważne, można go nosić i pracować z jego energią dość długo, bez konieczności oczyszczania, o którym tak łatwo zapomnieć.

Hematyt jest wydobywany m.in. u naszych sąsiadów, w Czechach, a więc nie jest drogi i myślę, że każdy może sobie pozwolić na zakup takiego cudownego przyjaciela.
źródłó

Hematyt, minerał, tlenek żelaza. Krystalizuje w układzie trygonalnym.
Tworzy czarne, ciemnoszare, brunatne lub czerwonawe tabliczki albo łuseczki, występujące w skupieniach.
Twardość 5. Rysa czerwono wiśniowa.
Powstaje w środowisku utleniającym w bardzo różnych skałach: w złożach hydrotermalnych, w skałach wulkanicznych, a także w skałach metamorficznych.
Znaczne złoża powstają w czasie wietrzenia skał w suchym i gorącym klimacie.
Niekiedy procesy wietrzeniowe lub hydrotermalne prowadzą do powstania luźnego produktu - "śmietany hematytowej".
Jest rudą żelaza.

Uważany w starożytnym Babilonie za Kamień Wojowników.
Reprezentuje trwałość, siłę, trzymanie się zasad.
Hematyt nazywany jest również krwawnikiem.
Ta wywodząca się ze średniowiecza nazwa wskazuje na główny zakres jego działania.  
Pomaga przy realizacji zamierzonych celów, ułatwia pokonywanie trudności i aktywizuje siły witalne.
Wzmaga atrakcyjność, pozytywnie wpływa na wszystko co wiąże się z krwią: jej wytwarzanie, krwiobieg, tamowanie krwawień, menstruację.
Ułatwia wchłanianie żelaza.
Reguluje nadciśnienie, zapobiega nadmiernym skurczom mięśni i przyspieszonemu pulsowi.
Leczy choroby pęcherza i pomaga w dolegliwościach kręgosłupa.

W sferze psychicznej budzi radość życia, dodaje odwagi i umacnia wolę.
Pomaga zamienić marzenia w jawę.
Bardzo pomocny w równoważeniu energii naszego ciała i ducha.
Zwiększa świadomość.
Podobno pomaga wygrywać procesy sądowe, więc jest też nazywany kamieniem prawników.
W astrologii przypisany jest znakom Barana, Skorpiona, Wodnik, Waga.

Pielęgnacja:
Większości minerałów rozładowujemy przy zastosowaniu dobroczynnych, oczyszczających właściwości bieżącej wody.
W przypadku hematytu taki zabieg nie jest stosowany, gdyż kamień ten nie może mieć kontaktu z wodą.
Aby mógł on ponownie zgromadzić pozytywną energię zaleca się przechowywanie go razem z kryształem górskim.
źródło

Kryształy Hematytu są zwykle tabelaryczne między grubymi a cienkimi, z wyraźnymi płaszczyznami podstawowymi, często z trójkątnymi znakami.
Cienkie płytki Hematytów można pogrupować w kształty rozet, są to żelazne róże, takie jak na powyższym obrazku.
Odmiana Specularite Hematytu to taka z płaskimi, błyszczącymi twarzami, które odbijają obrazy jak lustra.

Nazwa Hematyt pochodzi od greckiego „hemos”, co oznacza „krew”.
Dzieje się tak, ponieważ kiedy Hematyt przekształca się w proszek, staje się czerwonawy.
Minerał ten jest głównym źródłem żelaza, najpowszechniejszego, najtańszego i najważniejszego z metali, i jest wykorzystywany w kilku produktach, głównie podczas przetwarzania w stal.
źródło

Hematyt (kKrwawnik, Czarny Diament, Czerwona Ruda Żelaza, Żelazne Róże) to bardzo niezwykły kamień, który swoim wyglądem przypomina zaschniętą krew. 
W tłumaczeniu z języka greckiego Hematyt jest tłumaczony jako „krwawy”. 
W Rosji nazywano go tzw. „Krwawnikiem”, a nawet sangwinika w tłumaczeniu z łaciny oznacza tę samą krew.
Hematyt występuje w postaci łuszczących się i liściastych mas (żelazne róże), inkrustacji (czerwona szklana główka) i rzadziej kryształów. 
Płyty z Hematytu mogą być półprzezroczyste, a połysk kamienia jest metaliczny.
Czasami kolor Hematytu może być prawie czarny, stąd inna nazwa - Czarny Diament . 
A czerwono-brązowe odmiany Hematytu nazywane są Czerwoną Rudą Żelaza.
Nawiasem mówiąc, Hematyt ma właściwości magnetyczne i przewodzące, ponieważ w istocie tym minerałem jest tlenek żelaza.

Już w starożytnym Egipcie hematyt był bardzo popularny. 
Wykonano z niego różne klejnoty , broszki, koraliki, wisiory i naszyjniki.
Hematyt wygląda trochę jak czarne perły , ale ten klejnot jest gęstszy i twardszy. 
Okazało się to również ważne w dystrybucji Hematytu. Dobrze wypolerowane kulki Hematytu wyglądają znacznie bardziej efektownie niż same czarne perły.

Hematyt ma również bardzo niezwykłe właściwości magiczne. 
Na przykład w Indiach Hematyt jest uważany za symbol mądrości i odwagi. 
A w Europie Hematyt służył jako talizman dla czarowników. 
Obecnie Hematyt jest uznawany za chrześcijański amulet i często wykonuje się z niego wszelkiego rodzaju krzyże.

Lecznicze właściwości Hematytu są oczywiście związane przede wszystkim z krwią. 
Od czasów starożytnych uważano, że ten kamień jest w stanie zatrzymać krwawienie i leczyć rany. 
Proszek został zrobiony z Hematytu, który wlano do ran w celu szybkiego gojenia, a proszek został użyty do oczyszczenia krwi. 
Hematyt wpływa również pozytywnie na nerki, a nawet zwiększa energię seksualną.
źródło

Hematyt to dziwny kamień, ciężki, zwarty i srebrzysto-czarny.
Jego imię też jest tajemnicze. 
Dla starożytnych było to to, co znamy dzisiaj jako heliotrop, dlatego w praktyce wszystkie magiczne informacje zawarte w księgach odnoszące się do hematytu odnoszą się do heliotropu lub krwawnika. 
Podczas pocierania kamiennym kołem hematyt faktycznie „krwawi”, tworząc plamy o barwie bardzo podobnej do krwi. 
Hematyt to piękny i olśniewający kamień. 
Magiczne wieści o tym kamieniu są rzadkością. 
Hematyt ma osobliwą właściwość samego uzdrawiania. 
Zrób małą rysę na powierzchni kamienia, a następnie potrzyj ją palcem: rysa zniknie.
Uważa się, że Hematyt jest silny w usuwaniu chorób z organizmu. 
Podobnie jak inne kamienie, podczas wizualizacji trzyma się go w dłoni, a następnie umieszcza bezpośrednio na skórze w miejscu dotkniętym chorobą. 
Możesz również nosić naszyjnik z małych kamieni, aby zachować dobre zdrowie. 
Hematyt jest przynoszony dla dobrego samopoczucia i równowagi oraz skupienia uwagi na płaszczyźnie fizycznej.
źródło