Forum Ezoteryczne Dobry Tarot

[attachment=63021]
Kolumnowe kryształy andaluzytu w kwarcu z pegmatytu w pobliżu Dolnych Borów w Czechach.
Rozmiar: 11x7 cm; zbiory i zdjęcie: Zbyněk Buřival
https://mineralexpert.org/article/andalu...l-overview

Andalusite (Andaluzyt) 
Minerał należący do grupy Krzemianów.
Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od Andaluzji (Hiszpania), gdzie po raz pierwszy minerał ten znaleziono (Delametherie 1789 r.).
Barwa : najczęściej jasnoszary z odcieniem różowawym lub czerwonawym;  
Bywa też brunatny, biały, żółtawy, fioletowy a nawet zielony (Virydyn – zabarwienie manganem), bezbarwny, różne barwy
Połysk : szklisty
Tworzy różnej wielkości wydłużone kryształy-największe mają około 20 cm długości.        
Spotykany jest w formie skupień zbitych, ziarnistych, pręcikowych, promienistych.              
Występuje jako minerał wrosły, rzadziej jako szczotka krystaliczna.
Wykazuje słabą fluorescencję.
Podczas obracania lub zmiany oświetlenia wyraźnie widać silny pleochroizm: żółty, zielony, czerwony.
Jeśli spojrzeć na kamień z różnych kierunków, wydaje się, lub oliwkowo-zielone lub czerwono-różowy

Andalusite ma jedną przewagę nad Alexandrites - aby zobaczyć wszystkie kolory, nie ma potrzeby zmiany oświetlenia - wystarczy wstrząsnąć kryształ z boku na bok.
Jest to minerał kruchy, przeświecający, najczęściej nieprzezroczysty.
Nie rozpuszcza się w kwasach, nie topi się.
Jest polimorficzny z dystenem, i sillimanitem.

Występowanie
Minerał rzadki, występujący w skałach metamorficznych, np. łupkach ilastych  zmienionych w hornfelsy w pobliżu granitoidowych intruzji.

Miejsca występowania:
Występuje w USA-Kalifornia, Afryce Wschodniej (główne źródło andaluzytu przydatnego w jubilerstwie), Sri Lance-Mankoba, Birmie, Brazylia-Santa Teresa, Minas Gerais,
Minas Novas, Rosja-Ural, Kazachstan, Australia.
W Polsce spotykany na Dolnym Śląsku w masywie Karkonoszy i Strzegom-Sobótka, w Górach Sowich

Odmiany
*Chiastolite (gr. Chiasmos = podobny do krzyża)-zawiera czarne, węgliste inkluzje układające się w kształt krzyża lub klepsydry, występuje w okolicach Santiago de Compostela (wykorzystywany do wyrobu pamiątek z pielgrzymek).
*Viridine-zielona odmiana andaluzytu, w której mangan 3+ zastępuje aluminium, ta sama przemiana odpowiada również za kolor.
*Kanonaite-zielonkawo-czarny minerał pokrewny Andalusite o przybliżonym składzie

Zastosowanie
Ma znaczenie naukowe i kolekcjonerskie.
Jest stosowany w jubilerstwie.
Największe okazy mają masę dochodząca do 100 ct.
Z kamieniami oprawionymi należy obchodzić się z dużą ostrożnością.
W jubilerstwie kamienie cięte są w taki sposób, aby wykazywały różowe, prawie bezbarwne odcienie lub barwę zieloną w centrum, a zabarwienie brązowe na obrzeżu kamienia.
Używany do wyrobu specjalnej porcelany
Używany do produkcji materiałów kwasoodpornych i ognioodpornych
źródło
źródło

[attachment=63022][attachment=63034]
Andalusite
Minerał skał osłony granitu Karkonoszy
W obrębie Karkonoszy i ich okolic występuje wiele minerałów, które sprawiają wrażenie niezbyt urodziwych – nie wykształcają pięknych kryształów, nie mają żywych barw i krystalicznej przezroczystości. 
Jednak niektóre z nich są rzadkie w skali Polski, a nawet i Europy, w związku z czym stają się obiektem poszukiwań kolekcjonerów i zbieraczy minerałów. 
Do tej grupy można zaliczyć niepozorny Andalusite, który w tych okolicach spotykany jest jedynie w obrębie skał osłony granitu karkonoskiego.
Andalusite jest Krzemianem Glinu.
Jest to minerał dość twardy (jego twardość osiąga wartość 7,5 w dziesięciostopniowej skali Mohsa), krystalizujący w układzie rombowym, o białej rysie. 
Swoją nazwę wziął od regionu w Hiszpanii – Andaluzji, gdzie został po raz pierwszy opisany.
 Posiada wiele barwnych odmian, ale najczęściej przybiera kolor jasnoszary i brunatny z różowym odcieniem.
Jest to minerał bardzo kruchy, zwykle nieprzezroczysty, o wyraźnej łupliwości i nierównym przełamie.
Nie rozpuszcza się w kwasach, ani się nie topi.

W skałach Andalusite występuje zazwyczaj w postaci wydłużonych kryształów, osiągających długość do kilku, a nawet kilkunastu centymetrów, ale bywa on też spotykany w postaci skupień zbitych, ziarnistych, pręcikowych oraz promienistych.
Andalusite jest minerałem rzadkim, występującym najczęściej w skałach zmienionych metamorficznie na kontakcie z intruzjami granitoidowymi.
Jego największe skupiska znajdują się w Brazylii i Myanmarze.

W Polsce spotykany jest w otoczeniu intruzji granitoidowych Karkonoszy i masywu Strzegom–Sobótka oraz w pegmatytach i gnejsach Gór Sowich, a także w łupkach krystalicznych w okolicach Lądka-Zdroju i Kamieńca Ząbkowickiego.
Andalusite ma znaczenie naukowe i kolekcjonerskie, bywa też wykorzystywany w przemyśle jako materiał ogniotrwały i kwasoodporny.
Wokół granitowego masywu Karkonoszy Andalusite odnotowywany był w wielu miejscach, jednak chyba najbardziej znanym wystąpieniem tego minerału jest niepozorna skałka położona przy szosie Szklarska Poręba–Świeradów, tzw. Skałka Teściowej.
Jest ona ukryta w lesie, jej skalne ściany osiągają około 20 m wysokości, zaś ze szczytu rozciąga się widok na Grzbiet Kamieniecki, Pogórze Izerskie i Kotlinę Jeleniogórską.
Skałka zbudowana jest głównie z ciemnoszarych hornfelsów.
Są to skały, które powstały przez podgrzanie łupków łyszczykowych przez wydostającą się z głębi Ziemi gorącą granitową magmę.
Wysoka temperatura sprawiła, że skała ta zmieniła swoją strukturę i pojawiły się w niej nowe minerały, m.in. Andalusite i Kor­dieryt, typowe dla tego typu przeobrażeń w obrębie skał. 
W obrębie hornfelsów występują drobne żyły Mlecznego Kwarcu, aplitów i pegmatytów.
Andalusite na Skałce Teściowej można spotkać w hornelsach, gdzie jego wydłużone kryształy osiągają 1 cm długości, oraz w pegmatytach, gdzie tworzą kryształy długości do 5 cm!
Takie andaluzyty są cenione przez zbieraczy i kolekcjonerów minerałów, którzy przyjeżdżają w rejon Karkonoszy z daleka, żeby zobaczyć ten rzadki kamień.
Zwykli turyści również mogą się wybrać na tę krótką wycieczkę na Skałkę Teściowej.
Nawet jeśli nie od razu uda się nam odnaleźć ładnego okazu Andalusite, można rozkoszować się pięknymi widokami rozpościerającymi się z tego miejsca.
Tekst i zdjęcia Roksana Knapik – geolog, pracownik Karkonoskiego Parku Narodowego.
źródło

[attachment=63024]
Andalusite-Alexandrite dla ubogich
Andalusite to rzadki minerał z rodziny krzemianów. 
Jego nazwa pochodzi od Andaluzji, hiszpańskiej prowincji, w której ów minerał został odkryty.
Jedną z najważniejszych właściwości Andalusite jest jego pleochroizm.
Minerał ten zmienia barwę w zależności od polaryzacji przechodzącego przez niego światła.

Andalusite szlifuje się w taki sposób, aby uzyskać ciekawą mieszankę kolorów: pomarańczowo-brązowy na obrzeżach i żółto-zielony lub złotawy w centrum.
Kiedy to się uda, Andalusite wygląda zupełnie inaczej niż jakiekolwiek inne kamienie szlachetne.

W przeszłości Andalusite był czasami nazywany "Aleksandrytem dla ubogich", ponieważ oferuje szlachetny blask i grę kolorów typową dla Aleksandrytu, w niskiej cenie.
W rzeczywistości podobieństwo do Aleksandrytu nie jest zbyt wielkie.
Andalusite wydobywany jest w Brazylii i na Sri Lance. 
Ze względu na kolor i trwałość, kamień ten jest idealnym materiałem do wyrobu biżuterii dla mężczyzn oraz ceramiki szlachetnej.
źródło

Andalusite jest jednym z najbardziej mistycznych kamieni. 
W czasach starożytnych kapłani za jego pomocą apelowali do bogów. 
Wyrocznie nieustannie nosiły korony z tym kamieniem, aby być „w kontakcie” z duchami zmarłych i wyższych mocy, a kiedy wpadły w trans, na ich czole umieszczono kryształ Andalusite
Minerał zwrócił też uwagę chrześcijańskich mnichów. 
Rzeźbili koraliki i amulety z Andalusite
Ale prawdopodobnie kamień był najpopularniejszy wśród rycerzy-mnichów. 
Templariusze używali go do odprawiania rytuałów, Albigensowie poświęcili go Dziewicy Maryi, rycerze Zakonu Maltańskiego uważali je za krople krwi Jezusa Chrystusa (po wypolerowaniu kryształu wyraźnie widać znak krzyża na powierzchni) i nosili Andalusite w pierścieniach.
Podążając za rycerzami różnych zakonów, wojownicy, podróżnicy, filozofowie, alchemicy i wróżki zaczęli nosić pierścienie, krzyże i inne produkty z Andalusite
Wiadomo, że wielki francuski średniowieczny Nostradamus nosił kilka pierścieni z Andalusite, ogromny wisiorek z tym klejnotem świecił na jego klatce piersiowej i stale sortował koraliki z koralików Andalusite

Andalusite pozwala spojrzeć na różne aspekty charakteru (emocjonalny, fizyczny i intelektualny), pozostając jednocześnie uziemionym i bezstronnym wobec wyników. 
Andalusite zachęca do racjonalności, gdy patrzy na jakikolwiek problem. 
Jest stymulantem pamięci i skupienia. 
Andalusite pomaga w regeneracji, gdy czuje się wytrącony z równowagi. 
Pomaga oczyścić i zrównoważyć serce, uwalniając blokady spowodowane gniewem, lękiem i bólem.
Fizycznie Andalusite pomaga w dolegliwościach psychosomatycznych lub stresowych, a także w złamaniach kości i tkankach łącznych.
Nieprzezroczysta odmiana Andalusite, która po przekroju ma kształt krzyża, znana jest jako Chiastolite lub Fairy Cross.
źródło
źródło

Andalusite jest znany od starożytności i przez długi czas istniały zagadki o pochodzeniu nazwy. 
Na przykład ten glinokrzemian był powszechnie nazywany „Alexandrite biednego człowieka” ze względu na zewnętrzne podobieństwo do popularnego klejnotu. 
Było bardziej egzotyczne imię - Lapis Lucyfer, oznaczające dosłownie „Kamień Lucyfera”, który symbolizował wiarę w upadek upadłego anioła z nieba.
O historii Andalusite, jego właściwościach i znaczeniu opowiemy poniżej.

Historia 
Przed XVIII wiekiem w Europie istniał kamień zwany „krzyżem”, ponieważ ze względu na swoją charakterystyczną cechę po obróbce przedstawia na powierzchni pozór prostego krzyża. 
Możliwe, że to on był używany przez alchemika Nostradamusa w postaci amuletu.
Podobne opisy dotyczące „krzyża” znajdują się w legendach zakonu rycerzy i mnichów. 
Ze względu na charakterystyczny wzór i paletę kolorów, uważa się, ze to Andalusite.
Pierwsza naukowa wzmianka o Andalusite pochodzi z 1754 r., 
Kiedy hiszpański autor Torrubius w swojej książce The Natural History of Spain opisał „krzyż” jako rodzaj Kriostolitu, nie nadając mu unikalnej nazwy. 
Później obecność naturalnego Andalusite w skałach została odnotowana przez niemieckiego geologa, założyciela klasyfikacji diagnostycznej i mineralogii opisowej Abrahama Gottlieba. 
Opisał minerał i wskazał jego lokalizację w Andaluzji (autonomiczny region Hiszpanii), ale badania wykazały, że złoże faktycznie znajdowało się w autonomicznym regionie Castillo, w sąsiedztwie Andaluzji, w pobliżu miasta Guadalajara. 
Ta lokalizacja nie jest przypadkowa, ponieważ nazwa miasta (zniekształcony arabski oznacza rzekę kamieni). 
Błąd Wernera dotyczący miejsca pochodzenia „krzyża” powtórzył Delametre, który po raz pierwszy połączył nazwę prowincji i nazwę kamienia. 
W 1798 r. nazwał go Andalusite

O nazwach: 
Niektóre formy Andalusite, których postać ma kształt krzyża, nazwano Chiastolite (od greckiego σταυρος - krzyż). 
Istnieje nawet romantyczna nazwa „krzyż wróżek” i legendy, które twierdzą, że wróżki płakały na kamieniach, gdy słyszały o śmierci Jezusa. 
Andalusite wchłonął ich łzy w postaci krzyży i rysunków. 
Ten podgatunek minerału, który dziś nazywa się Chiastolite , ma naprawdę niezwykły wzór przekroju poprzecznego kryształu. 
Wrastające elementy węglowe lub gliniane tworzą kształty wzoru krzyża, rombu lub szachownicy. 
W przekroju podłużnym wzory te wyglądają jak ciemne paski na jasnym tle.

Naturalna forma Andalusite może występować w postaci kryształów, ziaren, włókien, czasem promieniujących wydzielin. 
Jego kryształy wyglądają jak pryzmatyczne kolumny o przekroju kwadratowym. 
Często ich długość wynosi od 10 do 15 cm, jednak w Kalifornii odnotowano przypadek ekstrakcji kryształów o długości 61 cm, o szerokości większej niż 15 cm. 
Kolorowe kryształy Andalusite są w stanie wytworzyć silny pleochoryzm (zmiana koloru w zależności od oświetlenia), co zwiększa jego wartość w biżuterii. 

Właściwości fizyczne 
Andalusite jest uważany za czysty minerał, który jest powszechny w łupkach ilastych i węglowych. 
Czasami pojawia się w łupkach Miki. 
Przezroczysty Zielony Andalusite jest uważany za jego najcenniejszą formę. 
W przeciwieństwie do innych klejnotów pleochray, w których obcinacze kamieni starają się zredukować wielokolorowe odcienie i podkreślają jeden najlepszy kolor, podczas przycinania, wręcz przeciwnie, starają się uzyskać dobrą kombinację kolorów.

Złoża mineralne często nie są głębokie na górskich zboczach rzek. 
Od odkrycia i opisu tego minerału w różnych krajach świata pojawiła się duża liczba złóż. 
Znalezienie kryształów o jakości klejnotów jest dość rzadkie. 
Oprócz dobrych okazów wydobywanych nadal w Hiszpanii, placówki Minas Geiras i Espirito Santo w Brazylii są uważane za obiecujące złoża.
Zainteresowanie nimi utrzymuje się po znalezieniu bardzo dużego i czystego kryształu o masie 75-100 karatów, z którego wykonano doskonałą biżuterię. 
Unikalne ciemnoniebieskie kryształy znaleziono już w placerkach w Indiach, Birmie i Cejlonie. 
Najsłynniejsze złoża Andalusite znajdują się w USA (Kalifornia, Maine, Connecticut i Nowy Meksyk), Kanadzie (Quebec), Australii i Rosji (Nerchinsk).
Nie tak dawno odkryto w Uzbekistanie doskonałej jakości kryształy o długości do 20 cm. 
Zielone kryształy Viridine są wydobywane w Szwecji, Hiszpanii, Austrii i Chinach.
 Dokonano również kilku znalezisk niebieskich kryształów Andalusite w Belgii. 

Jeden ze słynnych Andalusite jest przechowywany w Waszyngtonie w Muzeum Smithsona. 
To brązowy kryształ o wadze 28,3 karatów, przywieziony z Brazylii. 
Komercyjne wydobycie Andalusite do produkcji materiałów ogniotrwałych istnieje we Włoszech, Niemczech, Sri Lance i Brazylii. 
więcej tutaj

Nazwa Andalusite pochodzi od miejsca, w którym została odkryta - Andaluzja (Hiszpania).
 Nieprzezroczysty Andalusite również otrzymał osobną nazwę - Chiastolit (co w tłumaczeniu z greckiego oznacza "krzyżyk").
Andaluzyt jest bardzo podobny do Turmalinu , Kwarcu Dymnego i Chryzoberylu
Jednak efekt pleochroizmu natychmiast „oddaje” Andalusite 
Jednak jubilerzy, przetwarzając Andalusite, starają się ujawnić jak najwięcej specjalnego efektu optycznego tego klejnotu.

Kolor Andalusite jest szary, żółty, złoty, różowy, czerwony, pomarańczowo-brązowy, brązowy, a nawet ciemnozielony. 
I bardzo rzadko można znaleźć bezbarwny Andalusite
Nieprzezroczysty Andalusite - Chiastolite - był bardzo często używany do robienia różańców i talizmanów. 
A w Zakonie Maltańskim rycerze zamówili sobie pierścienie z Chiastolite dlatego ten typ Andalusite nazywano „krzyżem maltańskim”.

Magiczne właściwości 
Uważa się, że Andalusite pomaga ludziom, których intencje są czyste pod każdym względem. 
W ten sposób da mądrość, siłę duchową i pomoże w realizacji wszelkich dobrych intencji. 
Dlatego Andalusite będzie dobry dla lekarzy, nauczycieli, filozofów, przywódców religijnych. 
A Chiastolite, ze względu na swoją specjalną konstrukcję, był uważany przez chrześcijan za dobry ochronny talizman.

Lecznicze właściwości 
Według niektórych doniesień Andalusite wpływa pozytywnie na cały organizm jego właściciela, wzmacnia odporność. 
Andalusite pomoże również przy zaburzeniach nerwowych i wzmocni układ sercowo-naczyniowy.
źródło

Andalusite Magiczny Kamień
Andalusite to minerał, glinokrzemian, przezroczysty kamień półszlachetny.
Ogólny wzór chemiczny Al2SiO5.
Po raz pierwszy został znaleziony w 1798 roku w Andaluzji (Hiszpania), stąd jego nazwa.
Złoża andaluzytu znaleziono nie tylko w Hiszpanii, ale także na Sri Lance, w Brazylii, Kanadzie (Quebec), USA (Maine, Massachusetts, Kalifornia), Rosji (Syberia).

Kryształy Andalusite to grube agregaty tabelaryczne, kolumnowe, i ziarniste.
Andalusite charakteryzują się pleochroizmem – zmieniają swoją barwę w zależności od kąta padania na nie promieni słonecznych (żółto-zielone – czerwono-brązowe – ciemnoczerwone). Luminescencja jest słaba, żółtawo-zielona.
Andalusite są szare, żółte, brązowe, złote, pomarańczowo-brązowe i różowe.
Są czerwone i ciemnozielone kamienie.
Bezbarwny Andalusite jest rzadki.
Przezroczyste odmiany są używane jako klejnoty.

Andalusite ma dużą odporność na ciepło.
Paleta barw andaluzytu jest dość szeroka, występują minerały szare, różowe, czerwono-brązowe, żółte, ciemnozielone, brązowe, a także bardzo rzadkie minerały bezbarwne.

Andaluzyt charakteryzuje się efektem pleochroizmu, czyli może zmieniać kolor pod różnymi kątami oświetlenia.
Za to popularnie nazywano go „Alexandrite dla ubogich”, jednak właściwość ta objawia się niezależnie od rodzaju oświetlenia, natomiast na barwę Alexandrite wpływa zmiana światła dziennego i sztucznego.

Andalusite zawsze był uważany za silny kamień magiczny.
Wśród starożytnych kapłanów był nieodzownym atrybutem w obrzędach komunikacji z bogami.
Wróżbici nosili pierścienie Andalusite, aby nie tracić kontaktu z duchami i łatwiej wchodzić w trans.
W dobie chrześcijaństwa nie zapomniano również o kamieniu: mnisi rzeźbili z niego krzyże i różańce.
Dzięki krzyżowemu wzorowi na kroju, Andalusite przypadł do gustu także wojującym duchownym – stał się jednym z symboli krzyżowców, którzy nosili go w pierścieniach i amuletach, a także stosowali w obrzędach.
Współcześni mistycy nadal wierzą w moc kamienia, twierdząc, że przenosi on swojego właściciela na nowy poziom świadomości, otwiera przed nim święte zakątki wszechświata i pomaga łączyć się z istotami duchowymi.
Wiedząc o tej zdolności kamienia, Nostradamus miał wiele biżuterii i amuletów wykonanych z Andalusite

Właściwości lecznicze Andalusite przejawiają się w pobudzaniu przepływu krwi i normalizacji pracy układu sercowo-naczyniowego.
Woda z dodatkiem Andalusite była używana przez uzdrowicieli do leczenia grzybiczych chorób skóry.
Ponadto kamień działa zapobiegawczo i regenerująco na cały organizm.

Odmianą Andalusite jest Chiastolite (z gr. „chiastos” – skrzyżowany, „lithos” – kamień) , zwany też czasem Krzyżem
Chiastolite to nieprzezroczysta odmiana kryształów Andalusite, w przekroju których po oszlifowaniu wyraźnie widoczny jest ciemny krzyż.
Krzyż ten powstaje w wyniku selektywnej absorpcji przez rosnące ściany kryształów cząstek węgla i gliny ze skał macierzystych. 
https://www.liveinternet.ru/users/babeta...484341277/

Andalusite-kamień, który przybliża do Boga
Szybko postępująca era Wodnika skłania wielu do zastanowienia się nad sensem ludzkiej egzystencji, powoduje chęć poznania języka Wszechświata, aby zrozumieć znaki, które niestrudzenie wysyła ludziom w nadziei, że zostaną wysłuchani.

Ale ludzkość spędziła tyle wieków na wojnach i próbach ułatwienia sobie życia dzięki innowacjom technicznym, że praktycznie zapomniała, jak rozumieć ziemię, na której żyje.
Do harmonii ze światem, do odkrywania jego tajemnic potrzebujemy przewodników, pomocników.
Kamienie szlachetne służyły jako takie przewodniki przez wiele stuleci, a Andalusite jest jednym z najsilniejszych pod tym względem

Andalusite to jeden z najpiękniejszych, rzadkich i elitarnych kamieni szlachetnych.
Występuje w postaci klarownych czerwono-zielonych kryształów, które po oszlifowaniu mogą przyciągnąć uwagę koneserów kamieni jubilerskich.
Inne nazwy minerału i jego odmian: Chiastolite, Krzyż Maltański.

Jego historia jest taka, że w Andaluzji, jednym z regionów Hiszpanii, odkryto piękne kamienie, które zmieniały kolor w zależności od kąta padania na nie promieni słonecznych.
Rzucają pomarańczowo-brązowe, a następnie żółtawo-zielonkawe odcienie.
Zjawisko to w mineralogii nazywane jest pleochroizmem.
Nowy minerał ze zgłoszenia Delametri w 1798 roku nazwano Andalusite.
Podczas szlifowania jubilerzy starali się tak ukierunkować kamień, aby jego pleochroizm przejawiał się z maksymalną intensywnością.
Na tej podstawie Andalusite łatwo odróżnić od innych kamieni jubilerskich, takich jak Chryzoberyl, Turmalin czy Kwarc Dymny.

Za główne złoża uważa się tę samą Hiszpanię, a także Brazylię, Kanadę, USA i Sri Lankę.
Najbliższe nam złoża Andalusite znajdują się na obszarach kopalni Aleksandrovsky w pobliżu wsi Mankovo (rejon nerczyński, Transbaikalia) oraz w regionie Elbrus.
Liczne złoża znane są również w Kazachstanie.
Uważa się jednak, że najlepsze kryształy pochodzą z góry Howden, położonej w Australii Południowej.

Andaluzyt jest bogaty w różnego rodzaju barwniki.
Może być czerwony, ciemnozielony, z różowymi, pomarańczowo-brązowymi, żółtymi, złotymi, brązowymi i szarymi odcieniami.
Czasami zdarzają się nawet kamienie bezbarwne!
Na szczególną uwagę zasługuje nieprzezroczysta odmiana Andalusite, którą nazywa się Astolitem, co po grecku oznacza „celownik”.
Po wypolerowaniu na płaskiej powierzchni kamienia wyraźnie widoczny jest rodzaj kolorowego krzyża.
Ze względu na tę samą cechę ludzie, którzy go nosili nadali mu inną nazwę-Krzyż Maltański

Andaluzyt jest kamieniem dość rzadkim, trudno go kupić w sklepach, ale stopniowo „przebija się” na rynek i znajduje nabywcę.
Ogólnie rzecz biorąc, mężczyźni wolą nosić biżuterię Andalusite.
W ciągu ostatnich 10 lat cena fasetowanego Andalusite wzrosła 70-krotnie.

Litoterapeuci twierdzą, że andaluzyt pobudza układ sercowo-naczyniowy, pomaga w leczeniu zaburzeń nerwowych i psychicznych, chroni przed chorobami płuc i oskrzeli.
Kamień działa również ogólnie wzmacniająco na cały organizm człowieka oraz poprawia odporność.

Historia magicznych właściwości tego kamienia jest bogata.
Uważany jest za jeden z najsilniejszych magicznych kamieni.
W czasach starożytnych to z jego pomocą kapłani wzywali bogów.
Wyrocznie stale nosiły pierścienie z Andalusite, aby mieć stały kontakt z duchami zmarłych i siłami wyższymi.
Kiedy wyrocznie wpadały w trans, na ich czołach umieszczano kryształ Andalusite.
Ten kryształ był czymś w rodzaju portalu między światami.

Wśród chrześcijańskich mnichów Andalusite również znalazł swój szacunek i zastosowanie.
Wyrzeźbili różańce i amulety z Andalusite
Ale prawdopodobnie ten kamień był najbardziej popularny wśród rycerzy-mnichów.
Templariusze używali go w rytuałach, albigensi dedykowali Marii Pannie, a kawalerowie maltańscy uważali go za krople krwi Jezusa Chrystusa i nosili w pierścieniach.
Faktem jest, że po wypolerowaniu kryształu na jego powierzchni wyraźnie pojawia się znak krzyża.

W ślad za rycerzami różnych zakonów, wojownicy, podróżnicy, filozofowie, alchemicy i wróżbici zaczęli nosić pierścienie, krzyże i inne przedmioty z Andalusite
Wiadomo, że nawet wielki francuski średniowieczny Nostradamus nosił kilka pierścieni z Andalusite, ogromny wisiorek z tym klejnotem błyszczał na jego piersi, a różaniec z Andalusite paciorków nieustannie dotykał.

Współcześni astrolodzy nadal traktują ten kamień z takim samym szacunkiem i twierdzą, że Andalusite daje jego właścicielowi zdolność pojmowania świętych tajemnic, osiągania najwyższego poziomu myślenia i uczy odczytywania sygnałów Wszechświata.

Andalusite może być noszony przez osoby urodzone pod dowolnym znakiem zodiaku, ale przede wszystkim pasuje do Wagi, Bliźniąt i Ryb.
Należy jednak pamiętać, że Andalusite nie toleruje frywolnego traktowania.
Jeśli ktoś chce ujawnić możliwości kamienia w celu uzyskania korzyści materialnych lub w celu wyrządzenia komuś krzywdy, minerał nie pomoże mu i pośpieszy go opuścić.
Mogą więc z nich korzystać tylko ludzie o czystych intencjach, którzy naprawdę chcą opanować uniwersalną mądrość i zamierzają ją później wykorzystać dla pożytku innych.

Jako talizman Andalusite jest najbardziej odpowiedni dla lekarzy, naukowców, księży i mnichów.
Osobom zawodów wojskowych zaleca się również posiadanie wyrobów Andalusite, jednak w przeciwieństwie do osób wykonujących powyższe zawody, mogą one być używane jedynie podczas działań wojennych.

Chciałbym wierzyć, że tak silny i piękny kamień naprawdę zachowa swoje niesamowite właściwości tylko dla ludzi o czystych myślach i tym samym zmniejszy ilość gniewu i chciwości na ziemi oraz pomoże ludzkości zmierzać w kierunku prawdy, ciesząc się pięknem stworzonym przez naturę
https://www.liveinternet.ru/users/edoran/post121632599/
https://www.liveinternet.ru/users/babeta...484341277/
http://www.imperis.ru/art/samotsvetyi_ot_a_do_ya/384/

[attachment=63032][attachment=63033]
Rodzaje Andalusite
Czysty Andalusite, który ma bezbarwny odcień, jest rzadkością w warunkach naturalnych.
Większość wydobywanych próbek to mieszanka Andalusite z innymi skałami.

W związku z tym mineralogowie zidentyfikowali kilka głównych rodzajów kamienia:
*Chiastolite, popularnie zwany „krzyżem”.
Jest to jedna z nieprzezroczystych odmian, która ma wzór w kształcie krzyża.
Szaro-czarno-brązowy odcień minerału pojawia się w wyniku połączenia z węglem i gliną.
http://dobrytarot.pl/showthread.php?tid=12953

*Viridine.
Ma trawiasty odcień, ze względu na obecność 7% manganu w składzie.
http://dobrytarot.pl/showthread.php?tid=12954

To właśnie dzięki efektowi pleochroizmu, jak naukowo nazywana jest zdolność do zmiany barwy, Andalusite otrzymał kolejną niewypowiedzianą nazwę – Alexandrite dla ubogich.
Ale aby uzyskać inny odcień Alexandrite, musisz usunąć dekorację z dala od naturalnego źródła światła, zastępując ją sztucznym.
Tutaj wystarczy obrócić minerał i spojrzeć na niego z innej perspektywy.
Wtedy zmieni kolor
https://vashobereg.ru/kamni/andaluzit#i-3