Bylica - Wersja do druku
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=64)
+--- Wątek: Bylica (/showthread.php?tid=1486)
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=64)
+--- Wątek: Bylica (/showthread.php?tid=1486)
Bylica - Krystyna - 08-02-2012
Artemisia-Bylica
Rodzaj roślin z rodziny astrowatych, liczący 300 gatunków.
Występują głównie na obszarach suchych klimatu umiarkowanego Europy, Azji i Ameryki Północnej.
Gatunkiem typowym jest Artemisia Vulgaris
Wiatropylne rośliny roczne, byliny, półkrzewy i krzewinki szpalerowe.
Niektóre gatunki są wiecznie zielone, inne okresowo zrzucają liście.
Kwiaty zebrane są w drobnych koszyczkach, skupionych groniasto lub wiechowato.
Niektóre gatunki dominują na stepach lub półpustyniach, tworząc tzw. pustynie Bylicowe.
Wiele gatunków Bylic to chwasty porastające nieużytki.
Gatunki flory Polski
Artemisia Austriaca
Artemisia Dracunculus
Artemisia Scoparia
Artemisia Maritima
Artemisia Absinthium
Artemisia Campestris
Artemisia Pontica
Artemisia Vulgaris
Artemisia Annua
Artemisia Eriantha
Artemisia Verlotiorum Lamotte
Artemisia Biennis Willd. – efemerofit
Artemisia Siversiana Willd. – efemerofit
Artemisia Tournefortiana Rchb. – efemerofit
Gatunki uprawiane
Artemisia Abrotanum-Bylica Boże Drzewko
Artemisia Cina-Bylica Cytwarowa
Artemisia Armeniaca-Bylica Armeńska
Artemisia Freyniana Krasch-Bylica Freyna
Artemisia Frigida Willd-Bylica Frędzlasta
Artemisia Lactiflora Wall-Bylica Mlecznobiała
Artemisia Purshiana-Bylica Pursha
Artemisia Schmidtiana Maxim-Bylica Schmidta
Artemisia Gnaphalodes-Bylica Szarotowata
Artemisia Rigida A.Gray-Bylica Sztywna
Artemisia Taurica Willd-Bylica Taurydzka
Artemisia Lanata Willd-Bylica Wełnista
Bylica została uznana za narodową roślinę stanu Nevada.
źródło
źródło
Re: Bylica - Krystyna - 04-09-2013
Ciekawostki....
Bylice noszą imię po historycznej postaci Artemis
Artemis była prawdopodobnie żoną władcy karyjskiego Mauzolosa, panującego w połowie IV w. p.n.e.
Zajmowała się medycyną i botaniką i na jej cześć rodzaj grupujący aromatyczne rośliny nazwany został Artemisia
Artemis II (gr. Aρτεμισία; zm. 351 p.n.e.) - władczyni (oficjalnie sprawująca urząd satrapy) Karii w Azji Mniejszej, cieszącej się dużą niezależnością prowincji imperium perskiego.
Panowała w latach 353–351 p.n.e..
Była córką Hekatomnusa, założyciela karyjskiej, greckiej dynastii Hekatomnidów, siostrą i żoną satrapy Mauzolosa.
Małżeństwo władcy z własną siostrą należało wówczas do wyjątków, zarówno w świecie greckim, jak i w perskim, w przeciwieństwie do późniejszej epoki hellenistycznej.
Tłumaczy się je jako próbę wzmocnienia dynastii oraz pozycji kobiety z niej się wywodzącej.
Dzięki temu Artemis mogła przejąć władzę nad Karią po śmierci małżonka.
Artemis rządziła przez dwa lata.
Jej rządy były kontynuacją rządów Mauzolosa, jego ostrożnej polityki wobec Persji Artakserksesa III.
Jednocześnie rozszerzała zasięg swojej władzy na wyspy i sąsiednie miasta greckie.
Była wspierana przez stronnictwo oligarchów z wyspy Rodos i stłumiła powstanie rodyjskich demokratów.
Dbała o rozwój kultury helleńskiej.
Zapraszała najsławniejszych wówczas mistrzów retoryki do zawodów literackich.
Do historii przeszła m.in. ze względu na swoją niezwykle silną i równie niezwykle wyrażaną żałobę po śmierci Mauzolosa.
Piła ona codziennie napój wymieszany z jego prochami więdnąc z tęsknoty za nim.
Trwało to aż do jej śmierci.
Artemizja II - żona (lub siostra) władcy karyjskiego Mauzolosa, który panował
w I połowie IV wieku p.n.e.
Po jego śmierci w 352 roku p.n.e. Artemizja wzniosła halikarnaskie Mauzoleum
(Muzejon), uznawane za jeden z 7 cudów świata..
Mauzoleum w Halikarnasie (obecnie Bodrum w południowo-zachodniej Turcji) – jeden z siedmiu antycznych cudów świata.
Był to grobowiec Mauzolosa, perskiego satrapy Karii wzniesiony ok. 350 p.n.e..
Budynek został zaprojektowany na polecenie królowej-wdowy – Artemizji, przez architektów Satyrosa i Pyteosa, ozdobiony przez rzeźbiarzy Skopasa,
Leocharesa, Timoteosa i Bryaksisa z Karii
źródło
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/66/Mausoleum_of_Halicarnassus.jpg
źródlo
RE: Bylica - Krystyna - 08-12-2022
Artemisia Aethiopica
Żyje w przybrzeżnych zaroślach zasadochłonnych (tymianek), mniej lub bardziej nitryfikowanych, w suchych miejscach. Endemit dla południowo-wschodniej części półwyspu: Alicante, Albacete, Murcia i Almería.
W Almerii znajduje się w San Juan de Los Terreros.
Można ją uznać za rzadką roślinę, w Almerii widzieliśmy ją rzadko w rejonie Pulpí. Jest oceniany jako „bliski zagrożenia”.
https://www.almerinatura.com/joyas/artemisia-aethiopica.html
RE: Bylica - Krystyna - 08-12-2022
Artemisia Alba
Artemisia Alba, zwana Białą Bylicą , Białym Piołunem , Białą Artemizją lub Kamforą Południową , to gatunek Artemisia pochodzący z Hiszpanii , Francji , Belgii , Włoch , Sycylii , Czechosłowacji , Węgier , Rumunii i na Bałkanach
Jego obecnie nierozpoznany podtakson Artemisia alba 'Canescens' zdobył nagrodę Royal Horticultural Society 's Award of Garden Merit .
Artemisia Alba Turra
Po raz pierwszy opublikowano w Giorn. Włochy Sci. Nat. 1: 144 (1764)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym zasięgiem występowania tego gatunku jest Europa.
Jest rośliną wieloletnią i rośnie głównie w umiarkowanym biomie.
Bylica ta ma aksamitne, białawe liście, pokrojone w cienkie paski.
Jej kwiaty są żółte lub czerwonawe.
Roślina wydziela przyjemny zapach kamfory.
Spotykana-Albania, Algieria, Belgia, Bułgaria, Czechosłowacja, Francja, Grecja, Węgry, Włochy, Maroko, Rumunia, Sycylia, Hiszpania, Jugosławia
Wymarły w: Austria
Akceptowane Infraspecyfikacje
Obejmuje 5 zaakceptowanych specyfikacji infrastruktury
Artemisia Alba subsp. Alba
Artemisia Alba subsp. Chitachensis
Artemisia Alba subsp. Glabrescens (Willk.) Valdés Berm.
Artemisia Alba subsp. Kabylica (Chabert) Greuter
Artemisia Alba subsp. Nevadensis (Willk.) Blanca & C. Morales
https://en.wikipedia.org/wiki/Artemisia_alba
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:60464254-2
https://www.florandalucia.es/index.php/artemisia-alba-subsp-nevadensis
RE: Bylica - Krystyna - 08-12-2022
Artemisia Annua
Artemisia Annua, zwana również jako Sweet Wormwood, Sweet Annie, Sweet Sagewort, Annual Mugwort or nnual Wormwood jest powszechnym rodzajem Piołunu pochodzącym z umiarkowanej Azji , ale naturalizowanym w wielu krajach, w tym w rozproszonych częściach Ameryki Północne
Duża zielona Bylica o nagich i drobno przyciętych liściach.
Uważaj, owłosienie można zaobserwować na dorosłych roślinach, wiele Bylic jest bardzo owłosionych w młodości. Kwiatostan jest bardzo wijący się i piramidalny.
Związek roślinny używany w tradycyjnej medycynie chińskiej, m.in. do obniżania gorączki, może znaleźć nieoczekiwanie zastosowanie w prewencji raka sutka - wskazują najnowsze wyniki amerykańskich badań.
Artykuł na ten temat zamieszcza pismo "Cancer Letters".
Chodzi tu o artemizynę uzyskiwaną z rośliny o nazwie Bylica Roczna (Artemisia Annua), którą Chińczycy wykorzystują od czasów starożytnych, m.in. do spędzania gorączki.
źródło
Naukowcy z Uniwersytetu w Nebrasce opracowali skuteczne lekarstwo na malarię..
Lek jest syntetycznym odpowiednikiem artemizyny – substancji będącej wyciągiem z rośliny Artemisia Annua
Jest ona od 1,5 tys. lat wykorzystywana przez Chińczyków m.in. do obniżania gorączki.
Jednocześnie artemizyna jest bardzo aktywnym lekiem przeciwmalarycznym (dorównuje chininie).
Bylica roczna
Artemisia Annua, tak jak poprzednie opisywane gatunki, również służy do leczenia różnych dolegliwości.
Bylica roczna pomaga na gorączkę i grzybicę.
Jest używana do przemywania skóry – oczyszcza, odżywia i przyspiesza proces leczenia.
Pomaga w wyeliminowaniu pasożytów u zwierząt hodowlanych, a także jest stosowana w przypadku koinfekcji boreliozy.
Warto wspomnieć również, że bylica roczna ma właściwości przeciwmalaryczne.
Jak ją stosować? Jedną łyżeczkę liści należy zalać szklanką wody. Należy pamiętać jednak, że nie może być ona wrząca. Zostawiamy na godzinę, a następnie odcedzamy.
https://wylecz.to/ziola/bylica-roczna-wlasciwosci-przeciwwskazania-jak-stosowac/
źródło
również na tej stronie dużo ciekawostek o tej roślinie
https://www.florealpes.com/fiche_artemisiaannua.php
RE: Bylica - Krystyna - 08-12-2022
Artemisia Arborescens
Występowanie: Gatunek śródziemnomorski, rośnie w Afryce Północnej od Maroka po Libię, w części europejskiej od Portugalii i Hiszpanii przez Włochy, Chorwację, Czarnogórę po Grecję, w Turcji, Syrii, Libanie, Izraelu i Jordanii, a także na większości dużych wysp w Morze Śródziemne.
Jednak na Korsyce i Balearach pierwotna rekultywacja nie jest możliwa, współczesną rekultywację odnotowano również na obszarach przybrzeżnych Francji i Cypru.
Ekologia: Rośnie na skałach, zwłaszcza tufie i wapieniu, także na starych murach; wznosi się na wysokość 1000 m.
Jest używany do aromatyzowania herbaty miętowej w Maroku, zwłaszcza zimą.
Bylica o białawych liściach pociętych na wąskie segmenty (+ węższe niż u A. Absinthium ) i kwiatostanach złożonych z półkulistych główek kwiatowych o średnicy około 5 mm.
Roślina bardzo obecna w regionie Bonifacio.
https://en.wikipedia.org/wiki/Artemisia_arborescens
https://botany.cz/cs/artemisia-arborescens/
https://www.florealpes.com/fiche_artemisiaarborea.php
RE: Bylica - Krystyna - 08-12-2022
Artemisia Arctica
RE: Bylica - Krystyna - 09-12-2022
Artemisia Alaskana
Północnoamerykański gatunek roślin z rodziny słoneczników .Występuje w Kolumbii Brytyjskiej , Jukonie , Terytoriach Północno-Zachodnich i na Alasce .
Niektórzy autorzy uznali go za podgatunek, podobnie jak rosyjski gatunek Artemisia Kruhsiana
Roślina jest ważnym składnikiem niektórych francuskich kuchni, których kucharze używają jako przyprawy.
Roślina ma również zastosowanie medyczne.
Może być stosowany jako lek na kaszel , obniża gorączkę, leczy kolkę i ból głowy, jest świetny przeciwko pasożytom jelitowym i malarii .
Krzew wydziela silny zapach i ma gorzki smak
Roślina jest stosowana w różnych kosmetykach , takich jak lewatywy , napary , balsamy i okłady .
Jest również stosowany w browarach i może być stosowany jako olej do odstraszania pcheł i ćmy z ubrań.
Ponadto może być stosowany jako środek przeciwrobaczy , przeciwgorączkowy i żołądkowy .
Roślina wymaga pełnego słońca i półcienia oraz suchej gleby.
https://en.wikipedia.org/wiki/Artemisia_alaskana
https://www.alaskawildflowers.us/Kingdom/Plantae/Magnoliophyta/Magnoliopsida/Asteraceae/Artemisia_alaskana/index.html
https://www.alaskawildflowers.us/Kingdom/Plantae/Magnoliophyta/Magnoliopsida/Asteraceae/index.html
RE: Bylica - Krystyna - 09-12-2022
Artemisia Australis
Artemisia Australis została opisana i nazwa ważnie opublikowana przez Christiana Friedricha Lessinga w 1831 roku.
Półkrzewy preferują stanowiska słoneczne na glebach suchych do umiarkowanie wilgotnych
https://en.hortipedia.com/Artemisia_australis
https://species.wikimedia.org/wiki/Artemisia_australis
http://www.starrenvironmental.com/images/search/?q=Artemisia+australis
RE: Bylica - Krystyna - 09-12-2022
Artemisia Austriaca
Artemisia austriaca to gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych
Jego rodzimy zasięg obejmuje Europę, Zachodnią Syberię i Iran
RE: Bylica - Krystyna - 10-12-2022
Artemisia Atrata
Ta Bylica jest rzadka.
Jest miłośnikiem wietrznych grzbietów górskich i suchych muraw wysokościowych.
Można ją rozpoznać po żółtawych kwiatostanach z brązowymi łuskami.
Nie wydziela żadnego zapachu.
https://www.florealpes.com/fiche_artemisiaatrata.php
RE: Bylica - Krystyna - 10-12-2022
Artemisia Barrelieri
Są to rośliny dorastające do 20-50 cm wysokości, od szarej do biało-pajęczynówkowej, silnie pachnące.
Pędy wyprostowane, rozgałęzione, z rozgałęzionymi gałęziami.
Liście 2-15 mm, zwykle blisko siebie, podzielone; płaty 0,2-0,4 mm, liniowe do eliptycznych, cylindryczne, rozwarte; dolne łopatkowate, podwójnie pierzaste, z długim ogonkiem; pończochy na ogół pierzaste, siedzące lub z krótkim ogonkiem; najwyższy ogólnie cały, siedzący.
Wiechy piramidalne, gęste.
Głowy siedzące, wyprostowane lub wyprostowane-patent.
Owoc 2-2,5 x 1,5-2 mm, dzwonkowaty, atenuowany.
Przylistki mimowolne nagie lub owłosione, zwykle gruczołowe, żółtawe; najbardziej zewnętrzna jajowata; wewnętrzne dłuższe od zewnętrznych, podłużne, z szerokim i straszliwym brzegiem.
Naczynie wypukłe, zwykle gruczołowe.
Tarczowe i homogamiczne rozdziały z 4-7 nitkowatymi i hermafrodytycznymi kwiatami.
Gruczołowate, czerwonawe, nitkowate kwiaty o ukośnej rurkowatej podstawie.
Niełupki 1-1,2 x 0,5-0,6 mm, białawe. Kwitnie i owocuje od listopada. 1
Dystrybucja i siedlisko
Występuje w glebach kredowych , wapiennych lub gliniastych , na głębokości od 400 do 700 metrów .
Rzadki gatunek pojawia się w Cordoba subbética w Grazalema
Endemit we wschodniej Hiszpanii .
Taksonomia
Artemisia Barrelieri została opisana przez Willibalda SJG von Bessera i opublikowana w Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou 9: 87. 1836.
https://es.wikipedia.org/wiki/Artemisia_barrelieri
https://www.florandalucia.es/index.php/artemisia-barrelieri
https://www.florandalucia.es/index.php/artemisia-barrelieri
RE: Bylica - Krystyna - 10-12-2022
Artemisia Biennis
Artemisia Biennis to gatunek Szałwii znany pod wspólną nazwą Dwuletni Piołun .
Jest to pospolity i szeroko rozpowszechniony chwast, tak dobrze zadomowiony w wielu miejscach, że trudno jest ustalić region jego pochodzenia.
Jedno ze źródeł ( Flora of North America ) utrzymuje, że gatunek ten najprawdopodobniej pochodzi z północno-zachodniej Ameryki Północnej i naturalizował się w Europie, Nowej Zelandii oraz wschodniej i południowej Ameryce Północnej.
Jest to jednoroczna lub dwuletnia roślina zielna wytwarzająca pojedynczą wyprostowaną zieloną do czerwonawej łodygę o maksymalnej wysokości do 2 metrów (6 stóp 7 cali).
Na ogół jest bezwłosy i bezzapachowy.
Plisowane liście mają do 13 centymetrów (5,1 cala) długości i są podzielone na cienkie, lancetowate segmenty z długimi zębami.
Kwiatostan to gęsty pręt skupisk główek kwiatowych przeplatanych liśćmi . Owocem jest maleńka niełupka o szerokości mniejszej niż milimetr.
Jest to gatunek inwazyjny i szkodliwy chwast w wielu miejscach.
Jest chwastem kilku upraw rolnych, zwłaszcza soi , innych rodzajów suchej fasoli jadalnej i słoneczników
https://en.wikipedia.org/wiki/Artemisia_biennis
http://www.freenatureimages.eu/plants/Flora%20A-B/Artemisia%20biennis%2C%20Biennial%20Wormwood/index.html
RE: Bylica - Krystyna - 10-12-2022
Artemisia Borealis
Artemisia Borealis to arktyczny i alpejski gatunek rośliny z rodziny słoneczników , powszechnie znany jako Northern Wormwood, Boreal Sage, Boreal Wormwood or Boreal Sagewort.
Pochodzi z dużych szerokości geograficznych i dużych wzniesień w Eurazji i Ameryce Północnej.
W Ameryce Północnej można go znaleźć na Alasce, Grenlandii, w kanadyjskiej Arktyce , Górach Skalistych , Kaskadach i Sierra Nevada , aż po Arizonę i Nowy Meksyk .
W Eurazji jest szeroko rozpowszechniony w całej europejskiej i azjatyckiej Rosji, a także rośnie w Skandynawii i górach Europy Środkowej ( Karpaty , Alpy itp.)
https://en.wikipedia.org/wiki/Artemisia_borealis
https://botany.cz/cs/artemisia-borealis/
RE: Bylica - Krystyna - 11-12-2022
Artemisia Caerulescens
Artemisia Caerulescens, niebieskawa Artemida, to śródziemnomorska roślina zielna z rodziny astrowatych
Siedliska
Śródziemnomorskie sansouires .
Podgatunek Gallica występuje również na nadmorskich trawnikach i skałach północnej i zachodniej części Morza Śródziemnego.
Artemisia Cerulea to gatunek śródziemnomorskiej Europy, który we Włoszech rośnie wzdłuż wybrzeża Adriatyku (od Triestu do Apulii) i wybrzeża Morza Tyrreńskiego (od Livorno do Lacjum) oraz na wyspie Elba, w przybrzeżnych środowiskach solankowych.
Był używany w medycynie, gdzie był kiedyś znany jako skuteczny środek przeciwpasożytniczy, przeciw chorobom żołądka i wątroby oraz jako środek pobudzający apetyt.
Nadal jest używany do aromatyzowania likierów, takich jak grappa.
Podobnie jak inne pokrewne gatunki zawiera toksyczny tujon, którego sprzedaż absyntu była do niedawna zakazana we Francji.
Nazwa rodzajowa była już używana przez starożytnych Greków, ale ma niepewną etymologię: może odnosić się do bogini Artemidy (Diana) lub do królowej Artemizji, żony Mausolusa, króla Karii; konkretny wywodzi się od łacińskiego „caeruleus” (cerulean, niebieski) i odnosi się do koloru liści.
Forma biologiczna: chamaefit suffruticose.
Okres kwitnienia: wrzesień-październik.
Nazwa włoska: Amarella (Toskania), Ambrosia marine (Sycylia), Artemisia cerulea (Toskania), Artemisia cerulea (Włochy), Artemisia palmata (Toskania), Artemisia palustre (Toskania), Artemisia rubella (Toskania), Absynt delikatny (Toskania), Coastal Absinthe (Włochy), Marine Absinthe (Toskania), Assinziu di scogghi (Sycylia), Erba S.Maria (Piemont), Santonego (Veneto, Istria), Santonic (Friuli), Santonica (Toskania), Sinsiolo marin (Veneto, Wenecja) ).
http://dryades.units.it/saline/index.php?procedure=taxon_page&id=5710&num=24811
wykaz odmian i podgatunków
RE: Bylica - Krystyna - 11-12-2022
Artemisia Caerulescens subsp. Densiflora
Artemisia Saerulescens subsp. Densiflora Viv. jest rzadkim gatunkiem endemicznym z Korsyki i Sardynii.
Występowanie:
Endemit centralnej części Morza Śródziemnego , bardzo rzadko występuje na Korsyce w pobliżu St. Florent na północy i Bonifacia na południu wyspy oraz w archipelagu La Maddalena u wybrzeży północno-wschodniej Sardynii.
Inne podgatunki występują w basenie Morza Śródziemnego od Portugalii po Albanię, w zachodniej części Morza Śródziemnego jest to głównie Artemisia Caerulescens subsp. Gallica.
Ekologia:
Siedliskiem są skały lub piaszczyste osady w bezpośrednim sąsiedztwie morza.
Opis:
Wieloletni, obficie rozgałęziony krzew o szarym filcu, dorastający do 10-30 cm wysokości;
Gałązki są zdrewniałe, zakończone trwałą rozetą liści, która wydłuża się podczas kwitnienia.
Liście są naprzemienne, 2-krotnie pierzaste, długości 3–5 cm, segmenty ostatniego rzędu do lancetowatych, szerokości 3–4 mm, u góry zaokrąglone; górne liście łodyg są po prostu pierzaste.
Ubrania tworzą prostą listwę, są jajowate; przylistki są jajowate, długości 2,4–2,6 mm, w środku srebrzysto owłosione; kwiaty są rurkowate, biseksualne, żółtawe.
Owoce to małe niełupki.
Uwaga:
Należy do grupy Szałwii, które mają wszystkie kwiaty w tym samym typie kwiatostanu.
W Europie reprezentowane są w nim rośliny rosnące na wybrzeżach morskich (np. Artemisia Maritima w północno-zachodniej Europie), na śródlądowych słonych bagnach ( Artemisia Santonicum ) czy w kontynentalnych dolinach alpejskich ( Artemisia Vallesiaca ).
https://botany.cz/cs/artemisia-densiflora/
RE: Bylica - Krystyna - 11-12-2022
Artemisia Caerulescens subsp. Gallica
Występowanie:
Występuje w zachodniej części Morza Śródziemnego. Obszar rozciąga się od północnego Maroka przez Hiszpanię po Francję, rośnie również na Balearach.
Występowanie we Włoszech nie jest jednoznacznie potwierdzone.
Inne wewnątrzgatunkowe taksony Artemisia Caerulescens występują od Portugalii po Albanię, w tym Korsykę i Sardynię.
Ekologia:
Towarzyszy skałom wapiennym wzdłuż wybrzeża morskiego, bardzo toleruje silne zasolenie i dobrze znosi mgłę solną.
Opis:
Biały filcowy półkrzew o zdrewniałych krótkich gałązkach, dorasta do 10-60 cm wysokości; sterylne gałązki zwykle kończą się skupiskami liści w kształcie rozety.
Liście na sterylnych pędach są 1–2-krotnie pierzaste, o długości 3–5 cm; segmenty końcowe o długości 3–5 mm i szerokości 0,6–0,7 mm, nieco lancetowate i zaokrąglone na wierzchołku; górne liście łodyg mogą być proste; wrzeciono liściowe nie obumiera i nie kłuje.
Kwiatostany tworzą kwiatostan przypominający winogrona, są proste; przylistki są jajowate, długości 2,4–2,6 mm, na zewnątrz gęsto owłosione; kwiaty są biseksualne; korona nitkowata, długości 2–2,5 mm.
Owoce to małe niełupki.
Uwaga:
Należy do skomplikowanej taksonomicznie Artemisia Maritima agg.; poszczególni przedstawiciele występują w zasolonych siedliskach nadmorskich (np. Artemisia Maritima i Artemisia Densiflora ) lub śródlądowych (np. Artemisia Santonicum ), ale niektóre gatunki związane są także z siedliskami skalistymi i stepowymi w klimatycznie kontynentalnym wnętrzu (w Europie Środkowej np. Artemisia Vallesiaca )
https://botany.cz/cs/artemisia-caerulescens-gallica/
RE: Bylica - Krystyna - 11-12-2022
Artemisia Campestris
Artemisia Campestris to pospolity i szeroko rozpowszechniony gatunek roślin z rodziny słoneczników, Asteraceae . Pochodzi z rozległego regionu Eurazji i Ameryki Północnej
Nazwy zwyczajowe obejmują Piołun Polny, Piołun Plażowy, Piołun Północny, Piołun Breckland, Piołun Borealny, Piołun Kanadyjski, Bylica polna
Artemisia Campestris to rozgałęziona, aromatyczna roślina o wysokości do 150 cm (5 stóp).
Rośnie na otwartych stanowiskach na suchych glebach piaszczystych, na stepach , skalistych zboczach i nieużytkach.
Występowanie:
Europa, Azja, Ameryka Północna - powierzchnia bylicy jest znaczna, wyróżnia się kilka jej podgatunków.
W naszym kraju najbardziej rozpowszechniony jest podgatunek nominowany, którego zasięg rozciąga się od Danii, Francji, Hiszpanii i Algierii przez Europę Wschodnią i zachodnią Syberię po zachodnie Chiny.
W Czechach występuje w dużych ilościach, zwłaszcza w cieplejszych obszarach.
Ekologia:
Rośnie na nasłonecznionych i suchych zboczach wzgórz, skałach, mieliznach, węgorzach, poboczach dróg, przeżuwaczach, od terenów nizinnych po pagórkowate.
Opis:
Bylina zielna do półkrzewu o mocnym i zdrewniałym kłączu, o wysokości 30–80 cm.
Pędy wznoszące się do prostych, rozgałęzione mniej więcej do połowy, często brązowo-czerwone nabrzmiałe, liście pierzaste, trójwymiarowo ułożone segmenty są liniowe, szaro-filcowe, później owłosione.
Wiechy składają się z małych, jajowatych skupisk, które kwitną na końcach łodyg.
Owocem jest żołądź.
https://botany.cz/cs/artemisia-campestris/
https://en.wikipedia.org/wiki/Artemisia_campestris
https://plantsgallery.blogspot.com/2009/12/artemisia-campestris-bylica-polna.html
RE: Bylica - Krystyna - 13-12-2022
Artemisia Cana subsp. Bolanderi
Synonimy: Artemisia Bolanderi , Artemisia Tridentata ssp. Bolanderi , Artemisia Tridentata var. Bolanderi , Seriphidium Canum ssp. Bolanderi
Szałwia Srebrzysta, znana również jako szałwia Pospolita, jest rozgałęzionym, zaokrąglonym krzewem o wysokości 50-120 cm.
Rośliny rozprzestrzeniają się pod ziemią i mogą szybko odrosnąć po pożarze.
Występowanie:
Rośnie w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych w Kalifornii, Nevadzie i Oregonie.
Inne podgatunki Artemisia Cana występują na całym Zachodzie Ameryki i rozciągają się na Kanadę.
Ekologia:
Towarzyszy żwirowym aluwiom, brzegom rzek i suchym łąkom górskim na wysokości 1600-3300 m.
Opis:
Przyjemnie aromatyczny krzew liściasty wys. 50-90 cm; pędy rozgałęzione od podstawy, proste lub wznoszące się, szaro-filcowe lub jasnobrązowe, owłosione.
Liście rosną w wiązkach bocznych, są naprzemienne, liniowe do wąsko lancetowatych, o długości 1,5–4 cm i szerokości 0,2–0,6 cm, szarobiałe, zwykle proste, czasem nieregularnie klapowane.
Łodygi tworzą liściastą wiechę o długości 10–20 cm; ewolucja jest wąsko lub szeroko dzwonkowata, 3–4 mm długa i 4–5 mm szeroka, przylistki lancetowate, gęsto owłosione; kwiaty są biseksualne, w liczbie 8–16, ich korona jest lejkowata, żółto-biała.
Niełupki mają długość 1–1,5 mm.
https://botany.cz/cs/artemisia-bolanderi/
http://science.halleyhosting.com/nature/basin/sun/shrub/artemisia/cana.htm
RE: Bylica - Krystyna - 13-12-2022
Artemisia Caucasica-Piołun Kaukaski
Artemisia caucasica Willd, Artemisia Grossheimii Krasn.ex Pojark, Asteraceae=Compositae)
Piołun Kaukaski (Asteraceae)
Kaukaz Północny, Terytorium Stawropola, Piatigorsk, Gorąca Góra. Trawertynowe zbocza.
Bylina o wysokości 8-20 cm. Cała roślina jest srebrzystobiała z grubymi, jedwabistymi, przylegającymi włoskami.
Pędy owocujące są nieliczne, proste, lekko ulistnione.
Liście jałowych pędów i dolnej łodygi petiolate, do 2 cm długości, podwójnie pierzaste lub trójlistkowo wypreparowane. Kosze są zbierane w prosty pędzel, na krótkich nóżkach, prawie kulistych, do 4,5 mm średnicy.
Liście ewolucji są gęste i długowłose, szeroko błoniaste wzdłuż krawędzi.
Kwiaty brzegowe są słupkowe, w tym 5-8, ich korona jest wąsko-rurkowa. Kwiaty centralne liczne (do 20), obupłciowe, korona stożkowata, gęsto owłosiona na wierzchołku. Niełupki podłużne, jajowate, do 1,2 mm długości, ciemnobrązowe.
Ukazuje się w Europie nad Morzem Czarnym, na Ciscaucasia, Dagestanie, na Zakaukaziu. Rośnie na pozostałościach stepowych wzgórz w niskich górach, głównie na wapieniach i dolomitach.
http://molbiol.ru/pictures/203509.html
https://www.plantarium.ru/page/view/item/3842.html
https://www.knowyourweeds.com/en/weeds/Artemisia_alpina
RE: Bylica - Krystyna - 16-12-2022
Artemisia Chamaemelifolia
Ziele do 40 cm wysokości, nieco zdrewniałe u podstawy, nagie.
Alternatywne liście, 2-3 pinnatisect, siedzące lub półsiedzące.
Kwiaty w rozdziałach 2,5-3 mm, krótko szypułkowe, zakrzywione, zebrane w racemiczny układ.
Przylistki ewolucji nagie lub nagie, zewnętrzne liniowe, wewnętrzne podłużne.
Kwiaty aktynomorficzne, pięciokątne, rurkowate, żółte, gruczołowe.
Owoc niełupka, bez pappusu.
Kwitnienie: od lipca do sierpnia.
Siedlisko i dystrybucja
Żyje w skałach i kamienistych miejscach.
Występuje w całych Pirenejach, na południowy zachód od Alp, a także na Kaukazie.
Półwysep Iberyjski: Pireneje Wschodnie i Sierra Nevada. W Almerii występuje w El Chullo iw La Presilla del Chaz.
https://www.almerinatura.com/joyas/artemisia-chamaemelifolia.html
https://www.florandalucia.es/index.php/artemisia-chamaemelifolia
https://en.wikipedia.org/wiki/
https://dryades.units.it/floritaly/index.php?procedure=taxon_page&tipo=all&id=5716
RE: Bylica - Krystyna - 16-12-2022
Artemisia Crithmifolia
Artemisia Campestris subsp. Maritima Arcangeli
Opis :
Roślina zielna, błyszcząca, rozgałęziona od podstawy, łodyga wzniesiona lub wznosząca się, niearomatyczne.
Liście naprzemienne, pierzaste, soczyste, segmenty mukronianowe, dolne petiolate, łodygi siedzące, nitkowate, całe.
Gęsty kwiatostan wiechowy, rozgałęziony, z tarczowatą, szypułkową główką.
kwiaty nitkowate, żeńskie.
Kwiaty środkowe nitkowate, hermafrodytyczne, białawe lub żółtawe.
Owoc niełupki.
Występowanie :
Pochodzi z Europy Zachodniej, wybrzeży Atlantyku.
dla nadmorskich łach
Artemisia Crithmifolia L. to gatunek należący do rodziny Compositae .
W różnych publikacjach, takich jak praca referencyjna „Flora Ibérica”, jest uważana za podgatunek i pojawia się jako Artemisia Campestris subsp. Maritima (DC.) Arcang., jeden z jego synonimów.
Rozciąga się wzdłuż zachodnich wybrzeży Europy, od Holandii i Wielkiej Brytanii po pd. Półwyspu Iberyjskiego.
Właśnie w tym ostatnim, gdzie jest znany w języku hiszpańskim jako «Ajenjo marino», znajdujemy większość jego populacji na jego zachodnich i południowo-zachodnich wybrzeżach: w Galicji, Portugalii i Andaluzji (prowincje Huelva i Cádiz), punktualnie na wybrzeżu Kantabrii i oficjalnie wymarły w Kraju Basków.
Galicji, tak zwane „Abrótano marino” w języku galicyjskim, zamieszkuje całe jej wybrzeże, występując bardzo sporadycznie w prowincji Lugo i bardziej licznie na wybrzeżu Atlantyku, w prowincjach A Coruña i Pontevedra.
Jest to mały krzew o wysokości 30-80 cm, na ogół bardzo rozgałęziony, nagi lub prawie taki, nieco aromatyczny ze względu na obecność oleożywicy w niektórych jego częściach, wydzielanej przez gruczołowe trichomy i składającej się z wielu substancji, takich jak terpenoidy, tłuszcze kwasy lub pochodne, między innymi kumaryny.
Jego łodygi są wyprostowane lub wznoszące się, czasem wygięte (tworzące się jak fale), rozgałęzione już od dolnej jednej trzeciej, bardziej zdrewniałe w kierunku podstawy, najcieńsze i nowe przyrosty kruche, prążkowane, nagie, czerwonawo-brązowe, czasem lepkie młode pędy i kwiatostany, ponieważ zawierają wspomnianą już oleożywicę.
Liście dolne i środkowe 1-3 x 1-1,5 cm, fascykulowane, 1-2 razy pierzastodzielne, z oblancetowatymi segmentami ostatniego rzędu 3-8 x 1-2 mm i mukronianowymi, kanalikowatymi, bardzo kropkowanymi, soczystymi, nagimi lub - czasami młode są owłosione, koloru intensywnie zielonego, czasami nieco sino, z ogonkami 6-8 mm.
Górne liście osadzone lub prawie tak, pierzaste lub - często - całe te, które tworzą część kwiatostanu.
Kwitnienie występuje stosunkowo późno, od końca lipca do listopada.
Owocem jest owalny niełupek o długości około 1,5 mm, prążkowany, nagi, szarawy, nieco ukośnie ścięty na wierzchołku, z widoczną blizną stylarną w pobliżu tego wierzchołka.
Rośnie na mieliznach i przybrzeżnych systemach wydmowych, jako pionier na wydmach pierwotnych, ale występuje również na wydmach wtórnych, a nawet szarych lub trzeciorzędowych.
Ledwo przenika w głąb lądu, więc jego zasięg wysokościowy jest bardzo mały, od poziomu morza do 20 m nad poziomem morza.
https://floradegalicia.wordpress.com/2021/11/02/artemisia-crithmifolia/