Jałowiec - Wersja do druku
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Drzewa, krzewy, pnącza (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=66)
+--- Wątek: Jałowiec (/showthread.php?tid=2933)
+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Drzewa, krzewy, pnącza (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=66)
+--- Wątek: Jałowiec (/showthread.php?tid=2933)
Strony:
1
2
Jałowiec - Krystyna - 21-03-2013
Jałowiec (Juniperus) ang. Juniper
Rodzaj obejmujący różnej wielkości zimozielone krzewy iglaste, rzadziej niewielkie drzewa.
Charakteryzuje się ogromną różnorodnością form - znajdziemy tu zarówno niewielkie, płożące się po ziemi i tworzące rozległe "dywany" krzewinki, jak i najbardziej typowe w uprawie formy krzewiaste o rozmaitych pokrojach (kolumnowe, stożkowate, wazowate, kopułowate itp.), a nawet kilka wysokich drzew o regularnej budowie.
Igły Jałowców mogą być dwojakiej postaci: płaskich i kłujących szpilek wyrastających przeważnie w okółkach po 3 sztuki albo drobnych, nakrzyżległych łusek ściśle przylegających do pędu.
Zabarwienie igieł jest zróżnicowane.
Dominują oczywiście różne odcienie zieleni, ale istnieje wiele odmian o igłach niebieskich, a nawet żółtych.
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech Jałowców są mięsiste szyszkojagody, zbudowane z kilku nasion otoczonych przez zamkniętą, mięsistą osnówkę (są one tworzone w miejsce występujących u ogromnej większości drzew iglastych zdrewniałych szyszek).
Jako jedne z ulubionych roślin ogrodników, Jałowce doczekały się bardzo dużej liczby odmian ozdobnych, różniących się między sobą wielkością, pokrojem, barwą igieł i szyszkojagód itp.
Wraz z odmianami ozdobnymi innych krzewów i drzew iglastych (np. Żywotników i Cyprysików) tworzą one wspólnie grupę tzw. iglaków, które poza funkcjami typowo dekoracyjnymi są często używane do budowy zimozielonych żywopłotów.
Rodzaj j
Jałowiec obejmuje około 60 gatunków, z których do tej pory wyhodowano ponad 400 odmian.
Gatunki te i odmiany wykazują mocne tendencje do krzyżowania się i tworzą dużą liczbę trudnych do rozróżnienia mieszańców.
W Polsce w stanie naturalnym występuje Jałowiec Pospolity (J. Communis) oraz bardzo rzadki, rosnący tylko w Pieninach reliktowy Jałowiec Sabiński (J. Sabina).
Ten ostatni gatunek to pokładający się krzew o ściśle przylegających do pędu łuskowatych igłach i nieprzyjemnym zapachu wydzielanym z powodu obecności w jego tkankach substancji o nazwie sabinol.
Z innych gatunków na uwagę zasługuje m.in. Jałowiec Fenicki (J. Phoenicea) - krzew ze ściśle przylegającymi łuskami oraz brązowymi, skórzastymi szyszkojagodami.
Nietypowy pod względem formy wzrostu i osiąganych rozmiarów jest jeden z największych Jałowców - Jałowiec Wirginijski (J. Vrginiana).
Ma on postać dużego, osiągającego nawet 30m wysokości drzewa iglastego o kolumnowym pokroju.
Gatunek ten tworzy (nawet w obrębie tego samego osobnika) dwa typy igieł: szpilkowate i łuskowate.
Jeszcze większy od Wirginijskiego jest Jałowiec Pestkowaty (J. Drupacea).
Drzewo to może dorastać nawet do 40m wysokości i 1m średnicy pnia, a jego regularna korona jest typowa dla większości dużych drzew iglastych.
Dodatkową ciekawą cechą Jałowca Pestkowatego są jego osiągające 2cm średnicy szyszkojagody (największe w ramach rodzaju).
Z kolei żyjący w Kaliforni Jałowiec Zachodni (J. Occidentalis) może się pochwalić niezwykłą długowiecznością - niektóre jego osobniki liczą grubo ponad 2000 lat!
źródło
źródło
https://botany.cz/cs/juniperus-tibetica/
https://en.wikipedia.org/wiki/Juniper
Re: Jałowiec - Krystyna - 21-03-2013
Botanical specimen in the Morris Arboretum, 100 East Northwestern Avenue, Chestnut Hill, Philadelphia, Pennsylvania, USA.
Juniperus Virginiana
Gatunek drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).
Występuje naturalnie w Ameryce Północnej
W swej ojczyźnie jałowiec wirginijski osiąga wysokość 40 m i żyje do 300 lat.
Koronę ma zwykle smukłą, kolumnową lub ostrostożkową.
W Europie Środkowej rośnie wolno i osiąga kilkanaście m wysokości
Kwiaty żeńskie małe, zielone.
Kotki męskie żółte, kuliste - rosną pojedynczo na końcach gałązek.
Kwitnie w marcu i kwietniu.
Szyszkojagoda brązowawa z niebieskim nalotem, grubości do 6 mm.
Pachną charakterystycznie mydłem i farbą.
Zastosowanie
Jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach w całej Europie.
Dostarcza aromatycznego, wartościowego drewna zwanego - czerwonym drewnem cedrowym.
Jest ono trwałe, łatwe do obróbki, idealne dla produkcji ołówków, toteż drzewo bywa nazywane także cedrem ołówkowym.
Chętnie wykorzystywane przy produkcji pudełek na cygara
źrodło
Re: Jałowiec - Krystyna - 21-03-2013
Juniperus Horizontalis Moench
Gatunek roślin należący do rodziny cyprysowatych.
Pochodzi z północnej części Ameryki Północnej, gdzie występuje aż po Alaskę i Jukon.
Jest powszechnie uprawiany w wielu krajach, również w Polsce, jako roślina ozdobna.
Bardzo niski, płożący się po ziemi krzew.
Tworzy na ziemi gęsty dywan, osiągający średnicę (po wielu latach) kilku metrów
U typowej, dziko rosnącej formy jego wysokość nie przekracza 45 cm, niektóre ozdobne kultywary są jeszcze dużo niższe
Liście po 4 w okółku, łuskowate, rynienkowate, przylegające do pędów, po zmiażdżeniu wydzielające przyjemny zapach
Owocem jest zmięśniała szyszkojagoda.
Jest całkowicie mrozoodporny.
W Europie znany już od 1836 roku i nadal uważany za jeden z najlepszych gatunków okrywowych
źródło
https://botany.cz/cs/juniperus-horizontalis/
Re: Jałowiec - Krystyna - 21-03-2013
Juniperus Sabina
Gatunek krzewu iglastego należący do rodziny cyprysowatych.
Inne nazwy zwyczajowe: jałowiec sawina, jałowiec sawiński.
Jego ojczyzną są góry południowej Europy oraz Azji Mniejszej, Azji Środkowej i Kaukazu a także Afryka Północna.
Polsce roślina bardzo rzadka na naturalnych stanowiskach.
Obecnie (dane na 2008 r.) jego potwierdzone stanowiska znajdują się tylko w Pieninach Centralnych: na skałach Facimiecha, Głowa Cukru i Piecki.
Często natomiast uprawiany jest jako roślina ozdobna.
Płożący się nisko po ziemi, silnie rozgałęziony na boki krzew.
Pędy niemal okrągłe na przekroju, pokładające się i podnoszące.
Cała roślina jest bardzo silnie trująca.
Powoduje mdłości, pobudzenie, zaburzenia rytmu serca, duszności, skurcze macicy i paraliż układu nerwowego.
Już 6 kropli olejku z tego jałowca uważane jest za dawkę śmiertelną
Dawniej używany był jako roślina lecznicza, głównie do wykonywania maści rozgrzewających skórę oraz w celach poronnych, co niejednokrotnie spowodowało śmierć kobiety
Jagody Juniperus Sabina są silnie trujące. Unikaj ich
Czytaj więcej na http://www.styl.pl/zdrowie/news-magia-owocow-lesnych,nId,2234825#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=other
źrodło
Re: Jałowiec - Krystyna - 21-03-2013
Juniperus Chinensis
Gatunek zimozielonego krzewu lub drzewa należący do rodziny cyprysowatych (Cupressaceae)
Jest to duży, szybko rosnący, zimozielony krzew lub drzewo do 20 m wysokości
W Europie Środkowej uprawiane są głównie odmiany krzewiaste w parkach i ogrodach
Jest to też dobry materiał na bonsai w stylu Moyogi.
http://moysad.ru/catalog/catalog_id/18/catalog_id/102/
https://botany.cz/cs/juniperus-chinensis/
Re: Jałowiec - Krystyna - 21-03-2013
Juniperus Squamata
Gatunek Jałowca pochodzący z Himalajów i Chin
Rośnie na wysokości 1600-4,900 m
Jest iglastym wiecznie zielonym krzewem (rzadko małym drzewem ), które osiąga wysokość 2-10 m (rzadko 15 m), z łuszczą się krucho brązową korą i ma zwisającą się nieregularnie stożkową koronę.
źródło
Re: Jałowiec - Krystyna - 21-03-2013
Juniperus Cedrus
Gatunek Jałowca , pochodzący z zachodnich Wysp Kanaryjskich ( Teneryfa , La Palma , Gran Canaria , Gomera ) i Madera , gdzie występuje na wysokości 500-2400 m.
Jest blisko spokrewniony z Juniperus Oxycedrus (Prickly Juniper) regionu śródziemnomorskiego i Juniperus Brevifolia (Azores Juniper) z Azorów
Jest to duży krzew lub drzewo rosnące na wysokości 5-20 m (rzadziej 25 m)
https://botany.cz/cs/juniperus-cedrus/
Re: Jałowiec - Krystyna - 19-01-2015
Juniperus Scopulorum Skyrocket
Roślina występująca w zachodniej części Ameryki Północnej.
W Polsce gatunek jest wyjątkowo rzadko spotykany, ale w uprawie znany jest cały szereg odmian o ciekawym pokroju i wyjątkowym zabarwieniu łusek.
W naturze jest to drzewo o zmiennym pokroju, od form wielodniowych, krzaczastych do form stożkowatych.
W zależności od siedliska i warunków, osiąga na stanowiskach naturalnych nawet 10 m wysokości.
Pędy wałeczkowate.
Ulistnienie łuskowate, niebieskawozielone, z woskowatym nalotem.
Szyszkojagody o średnicy 6 mm, dojrzewają w drugim roku.
Krzewy nie mają specjalnych wymagań glebowych, dobrze znoszą słabsze gleby i suszę, ale najlepiej rosną na glebach zwięzłych, gliniastych i kamienistych.
Piękna jest jego forma "płaczaca"
źródło
Re: Jałowiec - Krystyna - 19-01-2015
Juniperus Conferta
Gatunek rośliny z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).
W naturze rośnie w zachodniej części wyspy Hokkaido, na wybrzeżach wysp Honsiu, Kiusiu oraz na Sachalinie[1].
Płoży się po ziemi.
Może osiągać 3 m średnicy, dorasta najwyżej do 40 cm wysokości.
Jest gęsty i rozłożysty.
Igły odmiany typowej szarozielone, o długości do 2,5 cm, ostro zakończone i wklęsłe.
Rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych, na umiarkowanie żyznej glebie, lekkiej i przepuszczalnej.
Nadaje się na rabaty i do ogródków skalnych, nad wodę i jako roślina okrywowa.
https://catalog.greenmaster.by/khvoynie/juniperus/conferta
RE: Jałowiec - Krystyna - 23-10-2017
Juniperus Communis
Gatunek zawsze zielonego krzewu lub drzewa należący do rodziny cyprysowatych.
Występuje na półkuli północnej od południowych krańców Arktyki po ok. 30°N w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
Zawsze zielony, powoli rosnący, prosty, od nasady rozgałęziony krzew o kolumnowej, niekiedy także płasko rozpostartej formie wzrostu; występuje również jako małe drzewo o wielu pniach z wąsko piramidalną (tylko rzadko spłaszczoną) koroną, osiąga wysokość 0,5–6 m (w uprawie – do 12 metrów). Młode pędy 3 m – kanciaste z wąskimi podłużnymi listewkami.
Szyszki
Po zapyleniu łuski kwiatów żeńskich zrastają się w jedną i mięsistą szyszkojagodę otaczającą 3 nasiona.
Niedojrzałe szyszkojagody są wielkości grochu, zielonkawe, bez soku, nieprzyjemne w smaku. Dojrzewają jesienią drugiego lub trzeciego roku, mają 6–9 mm średnicy, są czarnobrunatne, niebieskawo oszronione, na krótkich trzoneczkach.
Nasiona słabo 3-kanciaste, jasnobrunatne, z twardą łupiną.
Zastosowanie
Lecznicze właściwości Jałowca cenione były już w starożytności.
W tym celu wykorzystywano szyszkojagody, liście i samo drewno.
Medycyna naturalna zaleca stosowanie jałowca w takich chorobach, jak artretyzm, cukrzyca i nadczynność tarczycy.
Leki z Jałowca można przyrządzać na wiele sposobów: jako napary, wyciągi wodne i nalewki, syropy, wino i piwo jałowcowe czy nawet powidła.
Z owoców Jałowca robi się gin i jego pierwowzór – jenever, podobnie powstaje popularna w Czechach jalovcová, a na Słowacji - borovička.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ja%C5%82owiec_pospolity
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
źródlo
http://wildfoodshomegarden.com/Juniper.html
https://botany.cz/cs/juniperus-communis/
RE: Jałowiec - Krystyna - 24-10-2017
Juniperus Brevifolia
Jałowiec lub cedr Azorów to gatunek jałowca , endemiczny na Azorach (obecny w Corvo , Faial , Flores , Pico , Santa Maria , São Jorge , São Miguel i Terceira ), gdzie występuje na wysokościach 240-800 metrów, rzadko do 1500 metrów.
Jest blisko spokrewniony z Juniperus Oxycedrus (Spiny Juniper) regionu śródziemnomorskiego i Juniperus Cedrus (kanarek kanaryjski) na Wyspach Kanaryjskich.
Jest krzakiem lub małym drzewem, które rośnie do wysokości 6 metrów i średnicy tułowia do 50 cm. Las
Liście są wiecznie zielone, igłopodobne
źródło
źródło
RE: Jałowiec - Krystyna - 24-10-2017
Juniperus Occidentalis
Jest krzewem lub drzewem rodzimym zachodnim Stanom Zjednoczonym, rosnącym w górach na wysokości 800-3000 metrów (2.600-9.800 stóp) i rzadko do 100 metrów (330 stóp).
Istnieją dwie odmiany Juniperus occidentalis , traktowane jako podgatunkiprzez niektórych botanistów:
Juniperus occidentalis var. Juniperus occidentalis var. occidentalis Western Juniper . occidentalis Zachodnia Juniper
Juniperus occidentalis var. australis Sierra juniper . australis Sierra jałowiec
źródło
Bennett Juniper w Lasach Stanisława Kalifornii jest uważany za najstarszy i największy ma prawdopodobnie 3000 lat, o wysokości 26 mi średnicy 3,88 m.
źródło
RE: Jałowiec - Krystyna - 24-10-2017
Juniperus Oxycedrus
Gatunek rośliny z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).
Jest pospolity w basenie Morza Śródziemnego, na wschodzie spotykany po Kaukaz i północny Iran.
W rejonie Morza Śródziemnego jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem jałowca
W Polsce przemarza i nie może być uprawiany w gruncie
Bardzo trwałe drewno tego gatunku używane jest w rzeźbiarstwie i meblarstwie.
Stosowane jest także do wyrobu węgla drzewnego
Jest wonne i wraz z młodymi pędami służyło we francuskich Alpach Nadmorskich do destylacji olejku wykorzystywanego do celów medycznych; głównie w leczeniu chorób skóry
źródło
RE: Jałowiec - Krystyna - 24-10-2017
Owoce jałowca, podobne do borówek czernicy leśnej, są ciemnogranatowe i pokryte woskowym nalotem.
Owoc ten stosowany jest nie tylko w medycynie ludowej, ale powszechnie jako lek w różnych schorzeniach.
Używany w różnych postaciach, najczęściej jako składnik różnych mieszanek ziołowych lub też jako przyprawa kuchenna.
Szyszkojagody jałowca dojrzewają dwa lata.
W pierwszym roku są jeszcze zielone, trochę mniejsze od dojrzałych, w końcu jasnoniebieskie lub nieco fiołkowe, zaś w drugim roku dojrzewając zabarwiają się na granatowo.
Dojrzałe owoce zbiera się późną jesienią, najlepiej po pierwszych przymrozkach.
Suszymy je w temperaturze nie wyższej niż 40° C, aby nie utraciły aromatu, jednak bardzo starannie i dość długo, bo owoce niedosuszone łatwo pleśnieją.
Susz szyszkojagód jałowca przechowujemy w naczyniach z lekko nachyloną pokrywką, aby zwolna dosuszyły się.
Surowiec ma leśny zapach i słodki, gorzkawopalący smak.
Owoce zawierają spore ilości olejku lotnego, 30% cukru inwertowanego, garbniki, związki żywiczne, gorycze, cenne glikozydy flawonowe oraz inne aktywne substancje i związki organiczne.
Jagody tego krzewu działają przede wszystkim przeciwzapalnie, bakteriobójczo i moczopędnie, dlatego surowiec ten stosuje się leczniczo jako środek moczopędny przy zapaleniach dróg moczowych. Działając silnie moczopędnie . przyspiesza wydalanie z organizmu szkodliwych substancji przemiany materii, czyści krew odtruwając równocześnie cały organizm.
Owoce jałowca działają również żółciopędnie i pobudzająco na żołądek i wątrobę, dlatego stosuje się go przy różnych zaburzeniach trawiennych, przy niedomodze woreczka żółciowego i wątroby oraz do pobudzenia ruchu robaczkowego jelit.
Zielone gałązki jałowca stosuje się też czasem w postaci wywarów i dodatków do kąpieli przy różnych dolegliwościach reumatycznych.
Szyszkojagód używa się często w kuchni jako dodatku do różnych potraw, a zwłaszcza do kiszonej kapusty, do różnych mięs, a zwłaszcza do dziczyzny, do bigosów, cynaderek.
Wrzucamy tylko po kilka ziarenek do przygotowanych pokarmów poprawiając w ten sposób znakomicie ich zapach i smak.
Dla poprawy smaku, a zwłaszcza zmniejszenia niepożądanych zapachów ryb, pasztetów dodaje się do nich zmiażdżone ziarna jałowca.
Jagody jałowca sawina są silnie trujące. Unikaj ich
Czytaj więcej na http://www.styl.pl/zdrowie/news-magia-owocow-lesnych,nId,2234825#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=other
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Bermudiana
(Bermuda Cedar)
Występowanie:
Gatunek wąsko endemiczny, pochodzący z Bermudów
W połowie XIX wieku plantacje tych drzew założono również na atlantyckich wyspach Świętej Heleny i Wyspy Wniebowstąpienia.
Ekologia:
Rośnie w przybrzeżnych rejonach wyspy, na płytkich wapiennych glebach.
Kiedyś tworzył niemal czyste, naturalne zbiorowiska, jednak dziś pojawia się tylko na cmentarzach, w parkach i ogrodach prywatnych.
Opis:
Zimozielone drzewo osiągające wysokość 10–20(–50) m, o gęstej koronie i czerwonobrązowej lub szarawej korze.
Liście są naprzeciwległe lub wyrastają w okółkach po 3, łuskowate, mają 1,5–2,5(–4) mm długości i do 1,6 mm szerokości, są niebieskozielone.
Szyszki są kuliste, mają długość 4–6 mm i szerokość 5–8 mm, szyszki żeńskie są zielone, później niebieskofioletowe, szyszki męskie są żółtawe, później brązowe.
Zagrożenie i ochrona:
Jałowiec bermudzki jest gatunkiem krytycznie zagrożonym (IUCN 2011)
W latach 1946–1956 populacja tego jałowca drastycznie spadła, ponieważ nieodpowiedzialni i chciwi ogrodnicy przywieźli na Bermudy obce gatunki jałowca i zasadzili je tam, mimo że były atakowane przez szkodniki owadzie, takie jak Carulaspis Minima i Lepidosaphes Newsteadi
Na katastrofę nie trzeba było długo czekać; prawie 95% drzew tego lokalnego endemicznego Jałowca uległo bezpowrotnemu zniszczeniu.
W ostatnich dziesięcioleciach populacja tego drzewa odnawiała się bardzo powoli.
Zastosowanie:
Drewno tego Jałowca jest bardzo wysokiej jakości; do dziś pozyskuje się nawet drewno z martwych drzew.
Wcześniej stosowano go jako paliwo i w celach budowlanych, a także do budowy statków.
Oczywiście, żywych drzew już się dziś nie wycina.
https://botany.cz/cs/juniperus-bermudiana/
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Californica
Występowanie:
Niewielki obszar rozciąga się wzdłuż wybrzeża Pacyfiku w Stanach Zjednoczonych, w Kalifornii, południowej Nevadzie i przyległej części Arizony, sięgając aż do sąsiedniego Meksyku na Półwyspie Kalifornijskim.
Ekologia:
Siedlisko: suche skaliste zbocza i równiny, na wysokości od 750 do 1600 m n.p.m.
Opis:
Zwykle dwupienny krzew lub drzewo o wielu pniach, dorastające do wysokości 3–8(–10) m;
Kora jest popielatoszara, łuszcząca się cienkimi płatami;
Pędy są proste, okrągłe i gładkie. Liście łuskowate, naprzeciwległe, długości 1–5 mm, tylko częściowo zachodzące na siebie, jasnozielone, z eliptycznym lub jajowatym gruczołem na spodniej stronie, na brzegu drobno ząbkowane, na wierzchołku tępe lub zaostrzone;
Młode liście są igłowate i mają długość 5–10 mm.
Szyszki męskie mają długość 2–4 mm.
Jałowce (Galbulae) są kuliste, mają średnicę 9–10(–13) mm, są niebieskobrązowe, pokryte szronem.
Nasiona mają zwykle numer 1(–2).
Zastosowanie:
Jałowce tego gatunku były spożywane w przeszłości.
W ogrodnictwie ozdobnym ma duże znaczenie, ponieważ jest gatunkiem drzewa bardzo odpornym na suszę i gleby zasadowe; Łatwo ją formować i z powodzeniem można ją wykorzystywać do bonsai.
Uwaga:
Najbliżej spokrewnionym gatunkiem jest jałowiec Juniperus osteosperma , który rośnie dalej w głębi Ameryki Północnej.
https://botany.cz/cs/juniperus-californica/
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Communis subsp. Hemisphaerica
Rozszerzenie:
Główny zasięg tego podgatunku przypada na góry Morza Śródziemnego, rośnie na Półwyspie Iberyjskim, w Maroku i Algierii, na Sycylii i w południowych Włoszech, na Półwyspie Bałkańskim, dalej na Krymie, w Turcji, na Kaukazie i Zakaukaziu, a na wschodzie sięga aż po Iran.
Ponadto odnotowano pojedyncze przypadki w południowo-zachodniej Anglii, których pochodzenie jest niejasne.
Ekologia:
Typowym siedliskiem są rumowiska skalne i skaliste zbocza, szczególnie na podłożach bezwapiennych i na wysokości 1500–2300 m n.p.m., ale populacje angielskie rosną znacznie niżej.
Opis:
Dwupienny, niski, wiecznie zielony krzew, zwykle pnący się do ziemi, najczęściej dorastający do wysokości 30–50 cm.
Igły sztywne, zebrane w trzy okółki, na końcach gałązek spłaszczone i zagięte, później liniowe i odstające od gałązek, długości 1,5–1,7 cm i szerokości 1–1,5 mm, błyszczące, zielone, z płytkim rowkiem na spodniej stronie, kłujące i zaostrzone na wierzchołku.
Szyszki męskie mają długość 4–5 mm i barwę żółtawą.
Szyszki są kuliste, niebieskofioletowe, o średnicy 6–7(–10) mm.
Niejasności:
Przypomina środkowoeuropejski Jałowiec Górski i Nordycki ( Juniperus Communis subsp. Alpina ), różni się jednak dłuższymi igłami i większymi jałowcami.
https://botany.cz/cs/juniperus-hemisphaerica/
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Communis subsp. Nana
Występowanie:
Góry półkuli północnej.
W naszym kraju występuje bardzo rzadko, w górach Wysokich Sudetów.
Ekologia:
Rośnie w kępach kosodrzewiny, na łąkach i pastwiskach górskich, powyżej granicy lasu, na skraju torfowisk i w krasach, w naszym kraju na podłożach krzemianowych, w innych miejscach także na wapieniach, w naszym kraju do wysokości około 1400 m n.p.m. (Wysoki Jesionik), w Alpach do wysokości 3570 m n.p.m.
Opis:
Zimozielony krzew o płożącym pokroju, dorastający do 1 m wysokości.
Igły zebrane w okółki 3-krotne, długości 4–8 mm i szerokości do 2 mm, zagięte, na końcach nagle zwężone, ciemnozielone, przylegające do gałązki, zebrane w gęste okółki co 3(–5) mm, przewód żywiczny nie zanurzony w tkance podskórnej, położony tuż pod wiązką przewodzącą.
Zagrożenie i ochrona:
Pod względem zagrożenia jałowiec pospolity zaliczany jest do taksonów silnie zagrożonych naszej flory (C2b) , a ustawa chroni go również w kategorii silnie zagrożonych (§2) .
https://botany.cz/cs/juniperus-alpina/
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Drupacea
Występowanie:
Stosunkowo niewielki obszar obejmuje Grecję, gdzie rośnie w południowej części Peloponezu (jedyna większa populacja w Górach Parnon), w Azji jest nieco liczniejszy, występując w południowej Turcji, zachodniej Syrii i Libanie.
Ekologia:
Towarzyszy skalistym, krzaczastym lub zalesionym zboczom wapiennych gór, na wysokościach od 1000 do 1600 m n.p.m.
Opis:
Drzewo dwupienne o szerokiej koronie, dorastające do wysokości 10–25 m, średnica pnia może wynosić 1–2 m.
Liście są igłowate, wyrastają w okółkach po trzy, są lancetowate, mają 1–2,5 cm długości i 3–4 mm szerokości, zaostrzone na wierzchołku, z 2 szerokimi, białymi paskami szparkowymi na górnej stronie.
Szyszki męskie zebrane są w pęczki po 5–20, mają długość 3–4 mm, są żółte.
Szyszki żeńskie składają się z 6–9 zgrubiałych łusek, które łączą się ze sobą, tworząc strukturę przypominającą pestkowca (galbulus).
Na 3 najwyżej położonych łuskach znajduje się po jednym jajku.
Dojrzały galbulus jest jajowaty lub prawie kulisty, ma średnicę 2–2,5 cm (największy wśród Jałowców), a wierzchołki pierwotnych łusek tworzą wyraźniejsze guzki, brązowe do czarnych, oszronione;
Nasiona są 3 i łączą się ze sobą, tworząc dużą, twardą, przypominającą kamień formację.
Uwaga:
Wśród jałowców gatunek ten ma bardzo osobliwie ułożone jałowce, przypominające pestkowce;
Dlatego też niektórzy autorzy wydzielili go do osobnego rodzaju Arceuthos .
Jednakże jest on najwyraźniej blisko spokrewniony z gatunkiem Juniperus Oxycedrus .
https://botany.cz/cs/juniperus-drupacea/
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Excelsa
Występowanie:
Rośnie w południowo-wschodniej Europie i przyległej części Azji.
Rośnie najdalej na zachód na Bałkanach, w Albanii, Macedonii, południowej Bułgarii i północnej Grecji, a także izolowanie na Krymie i Cyprze.
W Azji zasięg występowania tego gatunku rozciąga się od Turcji, Syrii i Libanu, przez Kaukaz po Zakaukazie.
Ekologia:
Rośnie w otwartych lasach i zaroślach na skalistych zboczach gór, często na wapieniu, szczególnie na obszarach, gdzie roczne opady przekraczają 500 mm, ale toleruje letnie upały i suszę.
W niektórych pasmach górskich (np. w Turcji) stanowi górną granicę lasu.
Unika śródziemnomorskiej makii.
Obiekty te położone są na wysokościach od (100–)500 do 2300(-3800) m.
Opis:
Najczęściej jest to drzewo, rzadziej rozłożysty krzew, dorastający do wysokości 25–30 m;
Korona dobrze rozwiniętych okazów jest zazwyczaj szerokostożkowata, gałęzie starszych okazów są często zwisające, a w pobliżu górnej granicy lasu drzewo ma tendencję do dość nieregularnego, krzaczastego wzrostu;
Młoda kora jest gładka, później staje się papierowa, czerwonobrązowa, a u starych drzew ma podłużne bruzdy.
Młode liście są zebrane w trzyczęściowe okółki, igłowate, długości 0,8–1 cm, dojrzałe są łuskowate, przylegające, baldaszkowate, ale często z wyraźnym czubkiem, lancetowate do lancetowatych, długości 0,6–1,1(–3,5) mm i szerokości 0,4–0,8 mm, aparaty szparkowe są zwykle w 2 niewyraźnych rzędach.
Szyszki męskie są pojedyncze, najczęściej na końcach gałązek, mają 3–4 mm długości, są zielonkawe, złożone z 8–10 łusek.
Szyszki żeńskie są samotne, w kształcie doliny, siedzące, mają około 1 cm średnicy po osiągnięciu dojrzałości, ciemnobrązowofioletowe do prawie czarnych, często oszronione, zbudowane z 4(–6) łusek.
W strąku znajduje się (2–)3–6(–8) nasion, są odwrotnie jajowate, kanciaste, długości 4–6 mm, żółtobrązowe.
Zagrożenie i ochrona:
Jest to gatunek chroniony w Serbii i Rosji .
Uwaga:
Do niedawna w obrębie gatunku rozróżniano dwa podgatunki:
Najnowsza literatura uznaje te taksony na poziomie gatunku i klasyfikuje typ wschodni jako Juniperus Polycarpos .
Na Zakaukaziu obydwa taksony krzyżują się.
https://botany.cz/cs/juniperus-excelsa/
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Foetidissima
Występowanie:
Zasięg występowania rozciąga się od południowo-wschodniej Europy do południowo-zachodniej Azji, od południowej Albanii, północnej Grecji (na południe po Peloponez). Odizolowane populacje występują na wybrzeżu Morza Czarnego, w okolicach Noworosyjska i na Krymie.
Rośnie również na Cyprze i w Libanie, w azjatyckiej części Turcji (rzadko lub nieobecnie we wnętrzu kraju), w Syrii, na południowo-wschodnim Kaukazie i na wybrzeżu Morza Kaspijskiego w Azerbejdżanie.
Według niektórych źródeł rozciąga się na północny Iran i południowo-zachodni Turkmenistan.
Ekologia:
Zwykle rośnie w towarzystwie Jałowca Wyniosłego .
Występuje na różnych wysokościach – niemal na poziomie morza w okolicach Noworosyjska, w Anatolii do 2000 m n.p.m., na Kaukazie na wysokości 1600 m n.p.m., na Cyprze ograniczony jest do gór Troodos na wysokości od 1500 do 1950 m n.p.m.
Dolna granica zasięgu występowania może być naruszona przez wypas.
Uprawia się ją na suchych, skalistych zboczach i płytkiej, żwirowej glebie; roczne opady różnią się w zależności od lokalizacji i wynoszą od 400 do 1000 mm. Prawdopodobnie jest nieco bardziej odporny na suszę i upały niż J. Excelsa .
Opis:
Średniej wielkości drzewo, krzew (także płożący) osiągający maksymalną wysokość 6–15(–20) m, zwykle z ciągłym, nierozgałęzionym pniem.
Młode drzewa mają koronę piramidalną, starsze drzewa mają korony nieregularne i szerokie.
Kora młodych drzew jest gładka, później włóknista, łuszcząca się pasmami.
Gałązki są wyraźnie czworokątne, mają grubość 1,2–2 mm, początkowo zielone, później czerwonobrązowe i szorstkie ze względu na skierowane do tyłu łuskowate liście. Młode liście są igłowate, mają 5–8 mm długości, 1,5–2 mm szerokości i są zaostrzone.
Liście dorosłych roślin są skrzyżowane, łuskowate, romboidalne, mają 2–3(–5) mm długości, są zielone do żółtozielonych i po roztarciu wydzielają intensywny zapach. Szyszki męskie są jajowato-kuliste, długości 2–3,5 mm, na końcach gałęzi znajdują się płaskie pręciki (8–12), kwitną wczesną wiosną. Szyszki żeńskie są siedzące lub na krótkiej szypułce, kuliste, o średnicy 2–3 mm, początkowo niebieskozielone.
Dojrzałe, pogrubione szyszki są kuliste, mają średnicę 7–13 mm, są ciemnoniebieskie do czarnych i pokryte szronem.
Łuski owocujące są 4–6, krzyżują się, są różnej wielkości, całkowicie zrośnięte.
Szyszki zawierają 1–2, rzadziej 3, jajowato-kuliste lub półkuliste, jasnobrązowe nasiona, które dojrzewają w ciągu 18 miesięcy.
Zamieszanie:
Różni się od gatunku Juniperus Excelsa grubszymi, kwadratowymi gałązkami o średnicy 1,2–2 mm ( J. excelsa 0,7–1,3 mm) i bardziej zielonymi (nie szarozielonymi) liśćmi. Zgniecione liście mają silny zapach.
Jałowce są prawie czarne.
https://botany.cz/cs/juniperus-foetidissima/
RE: Jałowiec - Krystyna - 25-03-2025
Juniperus Macrocarpa
Występowanie:
Zasięg występowania rozciąga się na całe Morze Śródziemne. W południowej Europie rośnie od Hiszpanii po Grecję, docierając do wybrzeży azjatyckiej części Turcji, a w północnej Afryce występuje od Maroka po Libię.
Występuje również na większości wysp Morza Śródziemnego i Morza Egejskiego.
Ekologia:
Najczęściej rośnie w piaszczystych siedliskach wzdłuż wybrzeża, często razem z jałowcem Juniperus Phoenicea .
Dobrze znosi słoną mgiełkę.
Opis:
Krzew lub małe drzewo dwupienne, zwykle dorastające do wysokości 1–5 m, niekiedy jako drzewo może osiągać do 14 m.
Igły ułożone są w 3-krotnych okółkach, są lancetowate, mają 1,2–2 cm długości i 2–3 mm szerokości, ostro zakończone, po wewnętrznej stronie z 2 białymi paskami, w których zanurzone są aparaty szparkowe.
Szyszki męskie mają długość 2–3 mm, są żółte i opadają wkrótce po dojrzeniu pyłku.
U roślin żeńskich tworzy się galas (galbulus), który składa się z 6 zrośniętych łusek, jest kulisty, o średnicy 1,2–1,8 cm, zielony, gdy jest młody, później brązowo-pomarańczowy, z szarym, woskowym nalotem.
Pojedyncze nasiono tworzy się w kątach każdej łuski.
Niejasności:
Do niedawna takson ten był uważany głównie za podgatunek Juniperus Oxycedrus ;
Odrębną ocenę gatunku poparto analizą DNA.
Różni się od wyżej wymienionych gatunków większymi, oszronionymi liśćmi.
https://botany.cz/cs/juniperus-macrocarpa/