Szparag-Asparagus - Wersja do druku

Szparag-Asparagus - Wersja do druku

+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=64)
+--- Wątek: Szparag-Asparagus (/showthread.php?tid=3466)

Szparag-Asparagus - Krystyna - 08-07-2013

Asparagus-Szparag
Rodzaj bylin należących do rodziny szparagowatych.
Gatunkiem typowym jest Asparagus Officinalis

Gatunki flory Polski
Asparagus Officinalis
Asparagus Acutifolius
Asparagus Tenuifolius

Pozostałe gatunki
Asparagus Asparagoides
Asparagus Densiflorus
Asparagus Falcatus
Asparagus Myriocladus
Asparagus Scandens
Asparagus Setaceus
źródło

Re: Szparag - Krystyna - 08-07-2013

Asparagus Acutifolius
Nazwa zwyczajowa Dzikie Szparagi , to wiecznie zielone wieloletnia roślina należąca do rodzaju szparagów.
Łacińska nazwa Acutifolius tego gatunku, oznaczająca "cierniste liście", wywodzi się z charakterystycznego kształtu liści, co jest dość powszechną cechą typowych roślin Morza Śródziemnego.
źródło
źródło

Re: Szparag - Krystyna - 08-07-2013

Asparagus Tenuifolius
Europa Południowa.
Przede wszystkim w regionie karpackim i naddunajskim.
Azja Zachodnia.
źródło

Re: Szparag - Krystyna - 08-07-2013

Asparagus Setaceus
Synonim (Asparagus Plumosus Baker)
Gatunek rośliny z rodziny szparagowatych (Asparagaceae).
Pochodzi z Afryki Południowej (Kenia, Republika Południowej Afryki, Zambia), jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.
Potocznie nazywany bywa "paprotką"
źródło

Re: Szparag - Krystyna - 08-07-2013

Asparagus Scandens
Spotykany w Australii, gdzie jest zagrożeniem dla krzewów i małych drzew, uniemożliwia regenerację roślinności..
Traktowany jak inwazyjny chwast...
źródło

RE: Szparag - Krystyna - 19-01-2018

Asparagus Horridus
Szarawy krzew (jasnozielony) uzbrojony w duże, sztywne ciernie.
Można go znaleźć w suchych garrigues (śródziemnomorskich lasach) oraz na polach i ścieżkach.
źródło
źródło

RE: Szparag - Krystyna - 19-01-2018

Asparagus Albus
Białe Szparagi, to gatunek rośliny należący do rodzaju Asparagus , rodzina Asparagaceae .
To dzikie śródziemnomorskie Szparagi
Jest to krzew gęsty i puszysty o wymiarach od 50 cm do 1,10 m, którego łodygi i rozgałęzienia, kanciaste i giętkie, pokryte są cierniami.
Kwiaty są białe, pachnące fioletowymi pylnikami.
źródło
źródło

RE: Szparag - Krystyna - 19-01-2018

Asparagus Officinalis
Gatunek byliny z rodziny szparagowatych.
Występuje naturalnie w obszarze śródziemnomorskim i na terenach przyległych.
Jest jedynym jadalnym przedstawicielem rodzaju Szparag (Asparagus) i jako roślina uprawna rozpowszechniony został na całym świecie, z największym obecnie ośrodkiem produkcji w Chinach.

Jest warzywem cenionym ze względu na walory smakowe i lekkostrawność, przy czym jadalne są młode pędy zwane zwyczajowo Szparagami lub wypustkami Szparagów.
W ofercie handlowej obecne są białe i zielone wypustki, które mimo różnic są pędami tego samego gatunku.
Różna barwa wypustek wynika z różnego sposobu uprawy – zielone wypustki wyrastają nad powierzchnię gruntu, a białe rosną przysypane ziemią.

Szparag Lekarski stosowany jest także jako roślina ozdobna i lecznicza, choć w Polsce od wielu lat nie jest jednak umieszczany w oficjalnym wykazie roślin leczniczych.
Według medycyny ludowej oraz wzmianek w literaturze pięknej bywają uważane za afrodyzjak.
Współczesne badania potwierdziły jego działanie moczopędne, ułatwiające defekację, hipotensyjne (tj. obniżające nadciśnienie tętnicze – dzięki poprawie stosunku jonów potasu do sodu), a także dużą zawartość witamin, soli mineralnych i przeciwutleniaczy.

W Polsce dziko rośnie w południowej części kraju, na północy prawdopodobnie tylko zdziczały z dawnych upraw
Stanowiska dzikie trudno odróżnić od zdziczałych ze względu na łatwość rozsiewania się z nasion.
Obecnie rozpowszechniony niemal w całym kraju, szczególnie częsty na niżu na zachód od linii Wrocław-Płock-Gdańsk.
Rzadko rośnie w górach i niektórych obszarach Polski północno-wschodniej i wschodniej
Zasięg obejmuje środkową i południową Europę (na północ po Danię i południową Szwecję), północną Afrykę i zachodnią oraz środkową Azję (po Mongolię i chiński region autonomiczny Sinciang na wschodzie).
Zdziczały w rejonie upraw na różnych obszarach o klimacie umiarkowanym, w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, w Australii i Nowej Zelandii, w południowej części Ameryki Południowej, na wyspach Galapagos oraz w północnej Europie, w tym na wyspach brytyjskich
źródło
źródło

RE: Szparag - Krystyna - 19-01-2018

Szparagi
Ze świeżych młodych Szparagów można przyrządzać zarówno eleganckie dania, jak i naturalne preparaty, które pomogą złagodzić wiele dolegliwości.
Dla celów leczniczych wykorzystuje się również niejadalne części podziemne (korzenie i kłącza) oraz nasiona i owoce.

Przed tysiącami lat w basenie Morza Śródziemnego dziko rosnące Szparagi wykorzystywano początkowo do celów leczniczych.
Gdy stały się modnym przysmakiem, zaczęto masowo je uprawiać, by zaspokoić stale rosnący popyt wśród wyższych sfer.
Z czasem rozpowszechniły się na całą Europę i Azję, a także trafiły za sprawą pierwszych osadników za ocean.

Nie przestając być iście królewskim przysmakiem, Szparagi często wykorzystywano w medycynie ludowej, a także oficjalnej.
Są bogatym źródłem wapnia, potasu, magnezu i cynku.
Dostarczają witamin, przede wszystkim z grupy B, w tym szczególnie kwasu foliowego, a także prowitaminy A, witamin C, E.
Są przy tym niskokaloryczne i bogate w błonnik.
Z tej obfitości bierze się niezwykła wszechstronność zastosowań leczniczych.

Sok z całych młodych roślin Szparagów (zarówno części nadziemnych, jak i podziemnych) stosuje się przy niedomaganiach nerek, pęcherza moczowego, w kamicy nerkowej, a także przy nieżytach przewodu pokarmowego, owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy, stanach przedrakowych żołądka, chorobliwym wychudzeniu i w początkowych stadiach cukrzycy.
Jest on także pomocny przy przewlekłych nieżytach oskrzeli, którym towarzyszy suchy kaszel.
Okłady nasączone tym sokiem pomagają w niektórych chorobach skóry, jak egzema, łuszczyca, róża, trądzik, odleżyny, owrzodzenia (szczególnie żylakowe podudzi) i przy trudno gojących się ranach.

Korzenie i kłącza
W wielu krajach wykorzystuje się w celach leczniczych także korzenie i kłącza Szparagów.
W Rosji odwarami z nich leczy się kołatanie serca i likwiduje obrzęki, powstałe w wyniku niewłaściwej pracy serca i nerek.
Naszym wschodnim sąsiadom pomagają też przy reumatyzmie i padaczce.

Ponadto badania wykazały, że preparaty ze Szparagów obniżają ciśnienie, wzmacniają nerwy i układ odpornościowy, chronią wzrok, pomagają w odchudzaniu, a także (zwłaszcza zielone) mogą być stosowane pomocniczo w walce z chorobami nowotworowymi.

Chcąc w pełni wykorzystać walory szparagów, trzeba pamiętać, że jest to warzywo wyjątkowo nietrwałe.
Dlatego podczas zakupu trzeba wybierać wyłącznie świeże sztuki średniej grubości.
Muszą mieć one wilgotne końcówki i jasne zamknięte główki.
Świeże okazy potarte o siebie wydają charakterystyczny skrzypiący odgłos, a ich powierzchnia musi być gładka i połyskliwa.
W zasadzie szparagi powinny być wykorzystane w dniu zakupu.
Gdy przyjdzie je przechować dzień lub dwa, należy trzymać je w lodówce zawinięte w mokrą ściereczkę, aby nie wyschły i nie drewniały.
Trzeba też unikać odgrzewania tego warzywa ze względu na dużą zawartość azotanów (350 mg na 500 g) i nie popijać go czerwonym winem, które niszczy zawartą w nim witaminę B1.

Uwaga! Nie należy stosować napojów i preparatów ze Szparagami w ostrych stanach zapalnych miedniczek nerkowych i nerek.

Eliksir wzmagający pożądanie
Od wieków Szparagi uznawane były za afrodyzjak.
W starożytności lekarze zalecali gotowanie ich w wodzie lub winie, a uzyskany wywar traktowali jako eliksir wzmagający pożądanie.
Sam rzymski cesarz August nie ukrywał, że właśnie dlatego jada szparagi.
Wielką sławą cieszyło się to warzywo w Indiach, gdzie sokiem ze szparagów z dodatkiem topionego masła, mleka, cukru i pieprzu leczono zaburzenia seksualne i niepłodność.
Muzułmanie do dziś gotują Szparagi wyłącznie w mleku i taki napój uważają za środek wspaniale podnoszący męską potencję.
Również w czasach nowożytnych korzystano z afrodyzjakalnych właściwości Szparagów, czerpiąc ze starych przepisów i wymyślając nowe.

Dlaczego białe są droższe?
Ich zbiór, wyłącznie ręczny, jest żmudny i wymaga wprawy oraz systematyczności.
W okresie zbiorów, od marca do czerwca, białe Szparagi trzeba zbierać codziennie, bo jeśli się je wykopie (dojrzewają pod ziemią) i pozostawi, wypustki błyskawicznie zaczynają zielenieć i rozgałęziać się.
Do zbierania używa się specjalnej wklęsłej motyki, zachowując wielką ostrożność, by nie skaleczyć pędu.
Praca posuwa się powoli, średnio w ciągu godziny na obszarze około 4 km kwadratowych można zebrać zaledwie do 2 kg warzywa.
Zielone szparagi, uważane za mniej smaczne, nie są tak wymagające.
Nie trzeba ich wykopywać spod ziemi, a zbiera się je, gdy jedna trzecia wypustki jest już zielona.
M.S.
T.L.-M.
źródło

RE: Szparag - Krystyna - 19-01-2018

Sezon na szparagi
Szparagi mają nie tylko doskonały smak, ale też wyróżniają się wszechstronnymi właściwościami leczniczymi.
Ich młode pędy oprócz białka, cukrów i śladowych ilości tłuszczów zawierają wiele cennych składników mineralnych – wapń, żelazo, sód, potas, a także witaminę C i prowitaminę A (beta-karoten).

W Stanach Zjednoczonych bardziej ceni się lekko zazielenione wypustki Szparagów.
Są one wprawdzie mniej smaczne, ale zawierają znacznie więcej witaminy C i prowitaminy A.
Znajduje się w nich również specyficzna substancja aspargina, która działa na organizm oczyszczająco, żółciopędnie i moczopędnie oraz krwiotwórczo, przeciwzapalnie i przeciwbólowo.

Sok z pędów, a także całych młodych roślin Szparagów stosuje się przy niedomaganiach nerek, pęcherza moczowego, w kamicy nerkowej, a także przy nieżytach przewodu pokarmowego, owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy, stanach przedrakowych żołądka, chorobliwym wychudzeniu i w początkowych stadiach cukrzycy.

Jest on także pomocny przy przewlekłych nieżytach oskrzeli, którym zwykle towarzyszy suchy, męczący kaszel.
W niektórych chorobach skóry, takich jak egzema, łuszczyca, róża, trądzik, odleżyny, owrzodzenia (szczególnie owrzodzenie żylakowe podudzi) i przy trudno gojących się ranach można stosować okłady nasączone tym sokiem.

W lecznictwie wielu krajów używa się również korzeni i kłączy Szparagów.
W Rosji odwar z nich służy jako środek uspokajający kołatanie serca i likwidujący obrzęki powstałe w wyniku niewłaściwej pracy serca i nerek.
Stosuje się go tam również w leczeniu reumatyzmu, a nawet padaczki.

W tradycyjnej medycynie chińskiej od wieków odwar z korzeni, kłączy i pędów Szparagów był lekiem przeciwdepresyjnym.
Stosowano go także w leczeniu cukrzycy, podagry, impotencji, a zewnętrznie na trudno gojące się egzemy i liszaje skóry.

W Bułgarii wytwarza się z całych roślin Szparagów (zarówno części nadziemnych, jak i podziemnych) gotowe preparaty obniżające pobudliwość centralnego układu nerwowego i rozszerzające naczynia krwionośne, stosowane w leczeniu nerwic, zwłaszcza nerwicy serca.
We Francji, Meksyku, Portugalii i Wenezueli korzenie i kłącza Szparagów są od wielu lat znanym surowcem leczniczym, od dawna uwzględnianym w lekospisach.

Ze względu na bardzo małą kaloryczność Szparagów osobom otyłym dietetycy zalecają jadanie ich po ugotowaniu bez żadnych dodatków.
Zawarty w nich błonnik nie jest trawiony, ale wypełniając przewód pokarmowy, działa hamująco na apetyt.

Od starożytności uważa się je też za skuteczny afrodyzjak dla obu płci oraz środek odmładzający.
T.M.-L.
źródło

RE: Szparag - Krystyna - 16-04-2022

Asparagus Densiflorus
Szparag Sprengera (Kunth) Jessop)
Gatunek rośliny z rodziny szparagowatch.
Pochodzi z południowej Afryki, jednak jest szeroko rozpowszechniony jako roślina ozdobna, w niektórych rejonach o ciepłym klimacie dziczeje (np. w Chinach)
Roślina wieloletnia o pędach drewniejących w dolnej części stąd zaliczana do półkrzewów.
Pędy rozgałęziają się, osiągają do 1 m długości i wspinają się po podporach.
Z węzłów wyrastają pęczki 1–5 kladodiów – spłaszczonych pędów o długości 1–3 cm i szerokości 1,5–2,5 mm
źródło
źródło

RE: Szparag - Krystyna - 16-04-2022

Asparagus Cochinchinensis
Szparagi Cochinchinensis powszechnie znane jako Szparagi Chińskie to gatunek z rodzaju Asparagus, który obejmuje od 217 do 242 gatunków i należy do rodziny Asparagaceae (rodzina Szparagów).
Żaden podgatunek nie jest wymieniony w Katalogu Życia.
Roślina pochodzi z południowej części Hebei, Shanxi, Shaanxi, Gansu i innych prowincji we wschodniej, środkowej i południowej części południowo-zachodnich Chin.
Szparagi Chińskie występują również w Korei, Japonii, Laosie i Wietnamie.
Niewiele popularnych nazw zwyczajowych tych roślin to Szparagi Chińskie, Szparagi Koszenińskie, Szparagi Błyszczące i Szparagi Dzikie .
Roślina ta jest często zbierana na wolności do użytku w medycynie tradycyjnej, a korzenie są czasami wykorzystywane lokalnie jako żywność.
Roślina bywa uprawiana jako roślina ozdobna.

Korzeń Cochinchinensis Asparagus
jest używany jako tradycyjny lek w tych krajach od tysięcy lat i jest uważany za lek leczniczy ze względu na działanie przeciwzapalne, moczopędne, antyseptyczne, przeciwkaszlowe, przeciwbakteryjne, na nerwy, sialogoue, przeciwgorączkowe i działanie żołądkowe, chociaż brak jest naukowych dowodów na to działanie. Co więcej, jest powszechnie stosowany w połączeniu z innymi ziołami w leczeniu płuc, śledziony, układu odpornościowego i starzenia.

Opis rośliny
Szparagi Chińskie to wiecznie zielone lub liściaste byliny lub półkrzewy, czasem pnąca roślina zielna, która zwykle dorasta do około 2,5 m wysokości.
Roślina rośnie na słabo zalesionych zboczach, poboczach dróg i nieużytkach blisko poziomu morza.
Występuje również w pobliżu wybrzeży w całej Japonii.
Roślina dobrze rośnie w pełnym słońcu na głębokiej, dobrze przepuszczalnej, żyznej, gliniastej glebie, ale częściowo toleruje cień i suszę i może rosnąć na glebach suchych, piaszczystych.
Korzeń bulwiasty ma kształt wrzeciona i jest rozszerzony w środku lub przy końcu.
Powiększona część ma 3-5 cm długości i 1-2 cm grubości.
Pędy są gładkie, często zakrzywione lub skręcone, do 1-2 m długości, gałęzie skośne lub wąsko uskrzydlone.
źródło

RE: Herbata Ziołowa - Krystyna - 16-04-2022

Herbata Ziołowa-Szparag Chiński, Korzeń (Cochinchinensis Asparagus)
tutaj więcej informacji

RE: Szparag-Asparagus - Krystyna - 03-03-2023

Asparagus Aethiopicus
Asparagus Aethiopicus, szparagi Sprengera, to roślina pochodząca z prowincji Cape i północnych prowincji Republiki Południowej Afryki
Często używany jako roślina ozdobna, w wielu miejscach uważany jest za chwast inwazyjny.
Paproć szparagowa, trawa szparagowa i paproć szparagowa to nazwy zwyczajowe; jednak nie jest spokrewniony z prawdziwymi paprociami.
Asparagus Aethiopicus został pomylony z Asparagus Densiflorus, obecnie uważanym za odrębny gatunek, więc informacje o Asparagus Aethiopicus będzie często spotykany pod nazwą Asparagus Densiflorus .

Gatunek został pierwotnie opisany przez Carla Linneusza w 1767 roku.
Atrybucja „ Szparagi Sprengera ” odnosi się do Carla Ludwiga Sprengera , który spopularyzował je w Europie jako roślinę ozdobną .

Asparagus Aethiopicus to rozgałęziona, wieloletnia roślina zielna o twardych zielonych łodygach powietrznych, które są słabo pokryte kolcami.
Owalne liście są w rzeczywistości podobnymi do liści kladodami , które mają 0,8–2 cm długości i 0,1–0,2 cm szerokości i wyrastają z łodygi w grupach po cztery lub więcej.
Pojawiające się wiosną małe białe lub różowawo-białe kwiaty mają długość 0,3-0,5 cm i wyrastają w gronach na łodydze.
Latem po kwiatach pojawiają się małe okrągłe jagody o średnicy 0,5 cm, na których znajdują się czarne nasiona o średnicy 3 mm.
Jagody początkowo zielone, dojrzewają i zimą przebarwiają się na czerwono.
System korzeniowy to mata włóknistych korzeni z bulwiastymi bulwami magazynującymi wodę, wywodzącymi się z stwardniałej „korony” u podstawy liści, korona ta wraz z fragmentami pozostawionymi w ziemi może odrosnąć.

Asparagus Aethiopicus pochodzi z południowych regionów Afryki Południowej, głównie z Prowincji Przylądkowej Zachodniej, Przylądkowej Wschodniej i Prowincji Północnych .

Jego naturalnym środowiskiem są skaliste zbocza łupków i przybrzeżne zarośla, na stosunkowo suchych obszarach.
W Stanach Zjednoczonych został uznany za chwast na Hawajach i na Florydzie.
Został również uznany za chwast w Nowej Zelandii i zadomowił się wokół głównych obszarów miejskich w Australii, w tym Sydney, Wollongong, Central Coast, Southeastern Queensland i Adelaide, a także Lord Howe Wyspa i wyspa Norfolk.
Nasiona są rozsiewane przez owocożerne ptaki i niewłaściwą utylizację odpadów ogrodowych.
Currawong srokaty jest winowajcą w Sydney. Można go zwalczać za pomocą różnych herbicydów w zależności od sytuacji, lub ręcznego usunięcia zdrewniałej korony znajdującej się na styku liści z korzeniami, bulwy nienadające się do rozmnażania, magazynujące wodę, można bezpiecznie pozostawić w ziemi do rozkładu.
https://en.wikipedia.org/wiki/Asparagus_aethiopicus
https://botany.cz/cs/asparagus-aethiopicus/
https://bananalicious.pl/pl/p/Asparagus-Aethiopicus/678

RE: Szparag-Asparagus - Krystyna - 03-03-2023

Asparagus Capensis
Asparagus Capensis , zwany także katdoring (od afrikaans dla „koci cierń”) to gęsty, kolczasty krzew z rodzaju Asparagus , który pochodzi z Republiki Południowej Afryki i Namibii .
Ten gatunek szparagów dorasta jako ciernisty krzew do wysokości 1 metra.
Pędy są wyprostowane, często zygzakowate, a łodygi i gałęzie zakończone są kolcami.
Każda gałąź ma wokół siebie wiele zwojów rozłożystych pędów, dzięki czemu ma kształt pędzla do butelek, a każdy pęd jest ciasno upakowany drobnymi listkami.
Szaro-zielone liście są małe (3-5 mm), aksamitne, w kształcie igieł i często pojawiają się w zestawach po pięć.
Kolce w węzłach rozgałęzień zwykle pojawiają się w zestawach po trzy - dłuższy kolce środkowe (maks. 30 mm) i dwa kolce boczne.
Drobne, białe, silnie pachnące kwiaty są siedzące (bez szypułek) i pojawiają się od jesieni do wiosny. [1]

Gatunki pokrewne
Gatunek ten należy do grupy blisko spokrewnionych południowoafrykańskich gatunków szparagów, które są małymi, wyprostowanymi krzewami ze zgrupowanymi kolcami (zmodyfikowane końcówki gałęzi) i złożonymi kępkami liści.
gatunki z tej grupy obejmują szeroko rozpowszechnione Asparagus Suaveolens i Asparagus Burchellii, przybrzeżne Asparagus Mariae z Agulhas, Asparagus Flavicaulis i Asparagus Spinescens

Jego naturalnym zasięgiem są kamieniste zbocza całego Przylądka, od Namibii na południe do Kapsztadu i na wschód do Przylądka Wschodniego
Jednak jest to szczególnie powszechne w zachodnich regionach z opadami zimowymi.
Preferuje gleby piaszczyste i chociaż występuje w głębi lądu, najczęściej występuje w pobliżu wybrzeża.
Podobnie jak wiele innych gatunków szparagów, młode pędy tej rośliny są jadalne i są spożywane przez miejscową ludność.
https://en.wikipedia.org/wiki/Asparagus_capensis
https://botany.cz/cs/asparagus-capensis/

RE: Szparag-Asparagus - Krystyna - 03-03-2023

Asparagus Oligoclonos
Gatunek jednoliściennych roślin z rodzaju Asparagus ( Asparagus ) z rodziny Asparagus ( Asparagaceae ).
Po raz pierwszy został opisany przez rosyjskiego botanika Karola Iwanowicza Maksimowicza w 1859 roku
Występuje w wielu prowincjach Chin , Japonii , Półwyspu Koreańskiego , Mongolii i Rosji ( Syberia , Daleki Wschód )

Hemikryptofit
Roślina zielna dwupienna.
Kłącze jest często cienkie, o grubości 2-3 mm.
Łodyga jest wzniesiona, wys. 40-80 cm.
Kwiaty są obupłciowe.
Kwitnie od kwietnia do maja, owocuje od lipca do września.
Owocem jest jagoda o średnicy 0,8-1 cm czerwona
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B0%D1%80%D0%B6%D0%B0_%D0%BC%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D1%82%D0%B2%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%8F
https://www.asienda.ru/plants/sparzha-malovetvistaya/

RE: Szparag-Asparagus - Krystyna - 04-03-2023

Asparagus Simulans
Asparagus Simulans to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny Asparagaceae .
z Madagaskaru .
Asparagus simulans został opisany przez angielskiego botanika Johna Gilberta Bakera w 1875 roku
https://en.wikipedia.org/wiki/Asparagus_simulans
Występowanie:
Endemit wschodniego Madagaskaru , występuje głównie we wschodniej części centralnego płaskowyżu wyspy, ale także na równinie przybrzeżnej.
Obecnie na Madagaskarze znanych jest około 11 gatunków szparagów, z czego 7 jest tu endemicznych, jest bardzo prawdopodobne, że wszystkie lokalne gatunki nie zostały jeszcze opisane naukowo.
Na całym świecie, 211 gatunków jest obecnie akceptowanych w tym rodzaju.
Ekologia:
Rośnie w wiecznie zielonych lasach tropikalnych, często wokół cieków wodnych, także na skrajach lasów i polanach, wznosi się na wysokość około 1600 m.
Opis:
Słabo rozgałęziony krzew z podziemnym kłączem i gałęziami o długości 40-100 cm, 4-5-boczny, czasem podporowy lub pnący.
Liście są zredukowane do błoniastych łusek o długości zaledwie 1,8–2 mm, spiczaste, filokladia rosną pojedynczo, w parach lub 3, kształt i wielkość są dość zmienne, przeważnie sierpowate, płaskie, o długości 6–32 mm i 2–5 mm szerokości, szpiczasty, błyszczący, z jedną żyłką. Kwiaty pojawiają się pojedynczo lub w pęczkach po kilka, są małe, na szypułce długości 3-7 mm, 6-krotne, płatki około 4 mm długości, białawe, pręciki krótsze od płatków.
Owoce są nieregularnie kulistymi jagodami, osiągającymi średnicę 7–10 mm, a po osiągnięciu dojrzałości są białe.
https://botany.cz/cs/asparagus-simulans/

RE: Szparag-Asparagus - Krystyna - 04-03-2023

Asparagus Squarrosus
Asparagus Squarrosus to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny Asparagaceae .
Gatunek endemiczny dla Wysp Zielonego Przylądka
Gatunek został nazwany przez Johanna Antona Schmidta w 1853 roku.
Jego lokalna nazwa to Espargo .
Roślina jest używana w medycynie tradycyjnej.
Dystrybucja i ekologia
Asparagus Squarrosus występuje na prawie wszystkich wyspach Zielonego Przylądka.
Występuje w suchych i skrajnie suchych strefach.
https://en.wikipedia.org/wiki/Asparagus_squarrosus

Występowanie:
Endemiczny dla Wysp Zielonego Przylądka, został znaleziony na wszystkich wyspach archipelagu.
Ekologia:
Towarzyszy relatywnie suchym miejscom w buszu sawannowym, zwłaszcza na obrzeżach skalniaków
i kamiennych tarasów.
Opis:
Dwupienna, krzaczasta lub pnąca roślina o zdrewniałych pędach.
Liście są drobne, łuszczące się, brązowawe, sucho-zielone; funkcję liści przejmują igiełkowate phyllocladia, czyli skrócone gałązki o długości około 1 cm.
Kwiaty są stosunkowo małe, potrójne, jednopłciowe; w kwiatach męskich jest 6 pręcików, w żeńskich ginekomastia składająca się z 3 słupków, z górnym nasieniem.
Owocem jest czerwona kulista jagoda.
https://botany.cz/cs/asparagus-squarrosus/

RE: Szparag-Asparagus - Krystyna - 04-03-2023

Asparagus Schoberioides lub Kizikakushi
Wiecznie zielona bylina pochodząca z Japonii, należąca do rodziny asparagaceae.
Znany jako Wasei-Szparag, łodyga jest jadalna.
Pochodzenie nazwy jest dobre na szczycie gałęzi łodygi iw zależności od skóry bażanta, zalesiona działka pozostawia wiele do życzenia.　

Nazwa ogólna: Asparagus Schoberioides ,
Nazwa naukowa: Asparagus Schoberioides ,
Pochodzenie: Japonia, Korea, Chiny Siedlisko: Hokkaido-Kyushu Japonia, środowisko: dzikie gatunki w górach ,
Rodzaj życia: Zimozielona roślina wieloletnia: 50-100 cm Łodyga: cylindryczna z grzbietem oraz gałąź i liść: łuskowate liście u góry (zdegenerowane do płatków) gałąź klapowata (smukłe, połamane gałęzie gałęzie): coś, co wygląda jak łuskowate liście długość: 0,1 cm
Długość liścia: 1 - 2 cm
forma liściastych gałęzi: liniowe samce i samice różnią się , kwiatostan racemose kwiatostan kwiaty okrywające szeroko dzwonkowaty kwiat: kwiaty bladożółtozielone długość okrywki: 0,2 do 0,3 cm długość kwiatostanu: 0,1 do 0,2 cm
rodzaje owoców: owoce płynne
kształt owoców: kulisty kolor owoców: czerwony dojrzałe
zastosowanie: jadalne sezon łodygi: od maja do czerwca.
https://www.flower-db.com/en/flowers/asparagus-schoberioides