Rumian - Wersja do druku

Rumian - Wersja do druku

+- Forum Ezoteryczne Dobry Tarot (https://dobrytarot.pl)
+-- Dział: Dary Ziemi (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=299)
+--- Dział: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne (https://dobrytarot.pl/forumdisplay.php?fid=64)
+--- Wątek: Rumian (/showthread.php?tid=794)

Rumian - Krystyna - 20-07-2011

Rumian (Anthemis L.)
Rodzaj roślin z rodziny astrowatych.
Liczący ok. 100 gatunków występujących w cieplejszych rejonach Europy, w strefie śródziemnomorskiej i Małej Azji.
Gatunkiem typowym jest Anthemis maritima L.

Gatunki flory Polski
rumian austriacki (Anthemis austriaca Jacq.) – efemerofit
rumian dwubarwny (Anthemis mixta L.) – efemerofit
rumian polny (Anthemis arvensis L.)
rumian psi (Anthemis cotula L.)
rumian ruski (Anthemis ruthenica M. Bieb.)
rumian rzymski, r. szlachetny (Anthemis nobilis L.) – gatunek uprawny
rumian żółty, r. barwierski (Anthemis tinctoria L.)
Anthemis altissima L. – efemerofit

Inne gatunki (wybór)
Anthemis haussknechtii Boiss. & Reut.
Anthemis macedonica Boiss. & Orph.
Anthemis marschalliana Willd.
Anthemis saguramica Sosn.
Anthemis sanci-johannis Stoj. et al.
Anthemis schischkiniana Fed.
Anthemis triumfetti (L.) DC.
Anthemis zyghia Woronow
źródło

Re: Rumian - Krystyna - 20-07-2011

Rumian rzymski, r, szlachetny (Anthemis nobilis L.)
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Nazwę łacińską Anthemis nobilis podaje Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski
Według nowszych ujęć taksonomicznych prawidłowa nazwa tego gatunku to Chamaemelum nobile (L.) All. Fl.
gatunek ten należy więc do innego rodzaju – Chamaemelum i nazwa Anthemis nobile jest obecnie tylko synonimem.

Pochodzi z obszarów:
Azory, Algieria, Maroko,Portugalia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Anglia, ale rozprzestrzenił się również na innych terenach poza tymi obszarami swojego rodzimego występowania
Jest zwykle uprawiany, także w Polsce, często dziczejący

Porastajacy italskie pola rumianek zwany był ...nobiles..., czyli szlachetny, niezwykły...I nie bez powodu
Liście, których zapach przypomina świeże jabłka przez wiele stuleci był lekarstwem na wiele chorób.
Rumianek rzymski, zwany dziś także rumiankiem szlachetnym (Chamaemelum nobile), był niegdyś dedykowany przez Egipcjan za swoje wyjątkowe właściwości lecznicze stwórcy świata i panu ładu we wszechświecie, czyli bóstwu solarnemu Re.
Podobnie czyniły ludy nordyckie, które magiczne zioło ofiarowywały bogu słońca Baldurowi.
Starożytny manuskrypt anglosaski Lanunga wymienia rumianek jako jeden z dziewięciu świętych ziół.
A w roku 1638 William Lawson pisze w poradniku ogrodniczym o świętym ziole w ujęciu nieodbiegającym od jego dotychczasowego statusu:
Duże chodniki, szerokie i długie jak aleje świątyni w Tessali, zrobione ze żwiru i piasku, mają siedzenia i brzegi wypełnione rumiankiem, wszystko to cieszy umysł i uzdrawia ciało.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Rumianek rzymski jest byliną z rodziny złożonych.
Liście ma nieco podobne rumianku pospolitego - dwu- lub trzykrotnie pierzastodzielne.
Koszyczki kwiatowe mają średnicę ok. 2 cm i tworzą się na końcach pędów.
W stanie dzikim rumianek porasta tereny południowo-zachodniej Europy, zwłaszcza Alpy nadmorskie.
W uprawie spotykany jest w całej Europie.
Koszyczki kwiatowe rumianku rzymskiego zawierają olejek eteryczny, glikozydy flawonowe, cukier i sole mineralne.
W przeciwieństwie do rumianku pospolitego zawiera mniejszą ilość azulenu.
Rumianek rzymski charakteryzuje się:
- działaniem wiatropędnym,
- rozkurczowym,
- przeciwzapalnym,
- poprawia pracę jelit,
- znosi wzdęcia brzucha,
- zwiększa wydzielanie kwasy żołądkowego,
- działa przeciwbólowo,
- może być stosowany do okładów przy poparzeniach, swądzie i wypryskach,
- kąpiel z wyciągiem rumianku działa relaksująco i uspokajająco.

JAK STOSOWAĆ
Zastosowanie lecznicze
Wspomagająco podczas kuracji zaburzeń układu pokarmowego i wykwitów skórnych działa napar z kwiatów rumianku.
Zaparzony w nieco większej ilości (8-10 koszyczków kwiatowych na ok. 1 l wrzątku) jest doskonały do parówek twarzy i jako płyn do moczenia rąk (działa wygładzająco).
Gotowany przez 20 minut jest idealny do kąpieli oraz do przemywania osłabionych włosów (zwłaszcza jasnych).

Zastosowanie kulinarne
Pokruszone kwiaty rumianku można stosować jako przyprawa do mięs, zwłaszcza do drobiu i ryb.
Naparem z rumianku można podlewać pieczoną wołowinę lub skrapiać sałatki warzywne.
Świeże, biało-żółte kwiaty efektownie wyglądają jako ozdoba deserów, tortów i bab drożdżowych.
A zatopione w kostkach lodu, podane do drinków lub zimnych napojów z herbaty wyglądają niezwykle efektownie.
Zbiór
Zakwita w czerwcu i kwitnie do późnej jesieni.
Przez cały ten okres można zbierać jego koszyczki kwiatowe (ale tylko, gdy są całkowicie rozwinięte!),
ręcznie urywając szypułkę zaraz pod kwiatostanem.
Ponieważ są bardzo wrażliwe na zagniecenia, trzeba je natychmiast rozłożyć na cienkim papierze i suszyć na słońcu (w temperaturze nieprzekraczającej 40 st. C).
Przechowywanie
Ususzone kwiatostany najlepiej przechowywać w szczelnych słoikach lub metalowych puszkach.
źródło
https://atlas.roslin.pl/plant/6683

Re: Rumian - Krystyna - 20-07-2011

Rumian polny (Anthemis arvensis L.)
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Rodzimy obszar jego zasięgu obejmuje niemal całą Europę, Afrykę Północną (Algieria, Tunezja), wyspy Kanaryjskie, Azję Zachodnią, Kaukaz i Arabię Saudyjską.
Rozprzestrzenił się jako gatunek zawleczony lub uciekinier z upraw również na Azorach, w Austalii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej.
W Polsce jest pospolitym na całym obszarze archeofitem.
Morfologia
Łodyga wzniesiona, rozgałęziająca się od samej nasady; naga lub rzadko przylegająco owłosiona.
Zwykle o wysokości 15-50 cm.
Liście podwójnie pierzastodzielne o równowąskich, oddalonych od siebie odcinkach, 1-3-ząbkowych i delikatnie owłosionych.
Kwiaty zebrane w drobne koszyczki o średnicy 20-35 mm rosnące na długich szypułkach.
Listki okrywy koszyczków z błoniastym obrzeżeniem.
Wąskolancetowate plewinki zwężające się w ość – zagięte, jednonerwowe i występujące na całym dnie koszyczka.
Dno koszyczka jest silnie wypukłe, a podczas dojrzewania owoców staje się stożkowe lub walcowate.
Brzeżne kwiaty języczkowe (słupkowe) są białe, wewnętrzne – rurkowate (obupłciowe) są żółte.
Kwitnienie od maja do października.
Owoce
Tępokanciaste, żółtawoszare, podłużnie żeberkowane niełupki bez guzków, osiągające 2-2,5 mm długości i 1,5 mm szerokości.

Roślina jednoroczna (zarówno ozima, jak i jara).
Siedlisko: miejsca ruderalne, przydroża.
W uprawach rolnych jest chwastem, licznie występuje na ścierniskach, preferuje uprawy ozimego żyta.
Preferuje gleby lekkie, kwaśne i bogate w azot, jest rośliną wskaźnikową gleb ubogich w wapń.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Centauretalia cyanii
Tworzy mieszańce z rumianem psim i rumianem żółtym.
Ciekawostki
Dawniej wykorzystywany był w medycynie ludowej jako roślina lecznicza.
Pozbawiony jest charakterystycznego zapachu rumianku.
Ma właściwości insektycydu (ogranicza ilość owadów w uprawach rolnych).
źródło
https://atlas.roslin.pl/plant/8310

Re: Rumian - Krystyna - 20-07-2011

Rumian barwierski (Anthemis tinctoria L.)
Rumian żółty Cota tinctoria
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Występuje w stanie dzikim w Europie, zachodniej Azji
Zawleczony i zadomowiony w Ameryce Północnej
W Polsce często spotykany na północy kraju, rzadziej na południu.
Bylina, hemikryptofit.
Siedlisko: suche zbocza, przydroża, także w zbiorowiskach ruderalnych, na torowiskach i nasypach kolejowych.
Roślina ozdobna – chętnie sadzona na rabatach, nadaje się do ogródków skalnych.
Formę typową uprawia się rzadko, częściej uprawiane są odmiany ozdobne, np. 'E. C. Buxton' o delikatnie żółtych kwiatach.
W dawnych czasach z rumianu żółtego otrzymywano żółty barwnik i stąd pochodzi jego nazwa.
źródło
https://atlas.roslin.pl/plant/6772

Re: Rumian - Krystyna - 20-07-2011

Rumian ruski (Anthemis ruthenica M. Bieb.)
Rośnie na glebach lekkich; często na trawnikach, gdzie trawa nie chce rosnąć, gdyż w odróżnieniu od traw ma system korzeniowy palowy sięgający głęboko.
źródło

Re: Rumian - Krystyna - 20-07-2011

Rumian psi (Anthemis cotula L.)
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Rodzimy obszar występowania to cała niemal Europa (bez Finlandii,Irlandii, Islandii), Azja Zachodnia, Kaukaz, Zakaukazie, Dagestan, Arabia Saudyjska, Afryka Północna, Madera i wyspy Kanaryjskie.
Obecnie jednak jest to gatunek o kosmopolitycznym zasięgu, rozprzestrzenił się bowiem jako uciekinier z upraw lub gatunek zawleczony również na Azorach, w niektórych rejonach Afryki, w Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej.
W Polsce występuje na całym terenie, po niższe położenia górskie, częsty jest w południowo-zachodniej części kraju.

Roślina zielna o nieprzyjemnym zapachu, rzadko owłosiona.
Kwiaty zebrane w koszyczki o średnicy 12-26 mm.
Kwiaty języczkowate białe, odginają się w dół po przekwitnieniu.
Wąskolancetowate plewinki tylko w środkowej części koszyczka.

Roślina jednoroczna.
Kwitnie od czerwca do września.
Siedlisko: miejsca ruderalne, przydroża.
Liście wydzielają dość silny zapach, przez wielu uważany za nieprzyjemny.
Roślina jest lekko trująca.

Zastosowanie
Jest uprawiany jako roślina ozdobna
Dawniej wykorzystywany jako roślina lecznicza, obecnie zapomniany.
Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na przepuszczalnej glebie.
Można uprawiać z nasion.
Łatwo rozmnaża się przez podział jesienią lub wiosną, można też przez sadzonki pobierane latem.
Zakwita późnym latem.
Po przekwitnieniu roślinę usuwa się.
źródło

Re: Rumian - Krystyna - 05-06-2013

Rumian dwubarwny (Anthemis mixta L.)
źródło

RE: Rumian - Krystyna - 07-02-2018

Anthemis maritima L.