Dolomite - minerał z gromady Węglanów.
Skała osadowa, węglanowa, zbudowana głównie z minerału o tej samej nazwie.
Nazwany w 1791 roku przez Nicolasa Théodore de Saussure na cześć francuskiego mineraloga i geologa, Déodat (Dieudonné) Guy Silvain Tancrède Gratet de Dolomieu [24 czerwca 1750, Dolomieu, niedaleko Tour-du-Pin, Isère, Francja - 26 listopada 1801 , Château-Neuf, Sâone-et-Loire, Francja].
De Dolomieu napisał wiele książek na temat obserwacji geologii, zwłaszcza o Alpach i Pirenejach
Oprócz książek teoretycznych o wewnętrznej strukturze Ziemi odkrył okaz tego, co ostatecznie nazwano Dolomite podczas jego udziału w wyprawie Napoleona Bonaparte do Egiptu w 1798 roku.
Barwa – biała, szara, żółtawa, bezbarwny
Tworzy kryształy izometryczne (romboedry siodełkowato wygięte do góry), czasami tabliczkowe lub słupkowe.
Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, naskorupień, żyłek i szczotek krystalicznych.
Tworzy pseudomorfozy po innych minerałach.
Jest kruchy, przezroczysty, wykazuje luminescencję: pomarańczową, zieloną, żółtą, brązową, białą, kremową.
Zawiera domieszki: Manganu, Kobaltu, Ołowiu, Cynku.
Opornie rozpuszcza się w zimnym kwasie solnym; po sproszkowaniu i podgrzaniu silnie reaguje („burzenie”).
Główny składnik skały osadowej o tej samej nazwie.
Miejsca występowania
Austria, Niemcy, Włochy, Słowenia, Szwajcaria, Rumunia, Jugosławia, Kanada, USA, Meksyk,
W Polsce – występuje w Tatrach (Dolina Białego, Dolina Chochołowska), w Górach Świętokrzyskich, na Dolnym Śląsku.
Duże wystąpienia są na Wyżynie Krakowsko – Wieluńskiej oraz na Dolnym Śląsku - w Sudetach (Masyw Śnieżnika, Krowiarki).
Zastosowanie
W czystej postaci jest wykorzystywany jako ruda magnezu (13,3% Mg – do lekkich stopów),
Materiał budowlany (do wytwarzania specjalnego cementu),
Materiał dekoracyjny,
Surowiec dla przemysłu ceramicznego,
Ma zastosowanie w metalurgii,
Do produkcji materiałów ogniotrwałych,
Do produkcji nawozów mineralnych (nawóz wapniowo-magnezowy do odkwaszania gleb),
Interesuje kolekcjonerów.
źródło
źródło
źródło
galeria
