08-06-2024, 23:40
Opale
09-06-2024, 21:52
Czy to prawda, że opale zawierają wodę i skamieniałości?
Cały splendor Natury zdaje się znajdować odzwierciedlenie w różnorodnym bogactwie drobnych Opali: ogień i błyskawice, wszystkie kolory tęczy i delikatny blask odległych mórz z ognistymi iskrami, które tańczą przez nie, gdy kamień się porusza.
Liczne legendy i opowieści otaczają ten kolorowy kamień szlachetny, którego początki sięgają czasów długo przed naszą pamięcią, czasów starożytnych snów australijskich aborygenów.
W ich legendach podaje się, że stwórca zstąpił na Ziemię na tęczy, aby nieść wszystkim ludziom przesłanie pokoju.
I w tym samym miejscu, gdzie jego stopa dotknęła ziemi, kamienie ożyły i zaczęły mienić się wszystkimi kolorami tęczy.
Tak narodziły się Opale
Dobry i kolorowy Opal zawiera zwykle od 4 do 5% wody, ale niektóre mogą zawierać nawet 30%.
Jeśli będzie ponad 20% tej uwięzionej wody, spowoduje to pękanie i/lub spękanie, tak jak wtedy, gdy woda opuszcza błoto.
Te cenne kamienie powstają z grudek krzemionki i w rzeczywistości składają się z dwutlenku krzemu i wody.
Woda zawarta w kamieniu nie może uciec, jeśli opal nie zostanie podgrzany do ekstremalnych temperatur.
Większość Opali ma ponad 60 milionów lat i zwykle można je znaleźć w miejscach, gdzie kiedyś płynęły gorące źródła.
Krzemionka zawarta w źródłach pokrywała ściany pęknięć, otworów wentylacyjnych i zagłębień w podłożu skalnym.
Kiedy gorące źródła wyschły, Krzemionka stwardniała i zmieniła się w Opal.
Opal ma niezwykłą zdolność załamywania światła i odbijania określonych długości fal światła.
Zdolność ta jest tak wyjątkowa, że w celu jej opisania ukuto termin „opalescencja” .
Każda maleńka kulka Krzemionki w Opalu załamuje pojedynczy czysty kolor widmowy, w zależności od rozmiaru i odstępu kuli.
Patrzenie na Opal może przypominać patrzenie na krople wody w tęczy.
Do pierwszej połowy XIX wieku Opale były stosunkowo rzadkie.
Ale potem ich kariera nagle rozkwitła i uczyniła je jednym z najpopularniejszych kamieni szlachetnych.
W epoce Art Deco Opale przeżyły swój rozkwit, a współcześni artyści zajmujący się kamieniami szlachetnymi preferowali je od wszystkich innych kamieni ze względu na ich stonowany urok, który z kolei doskonale nadawał się do łączenia z emalią, kolejnym bardzo popularnym wówczas materiałem.
Opale są uważane za bardzo magiczne.
Uważa się, że mają one moc uzdrawiania i są wykorzystywane do różnych rytuałów.
Mówi się, że noszenie Czarnego Opalu w pobliżu serca odstrasza zło i chroni podróżnych.
Arabowie wierzyli, że Opale mają ognisty kolor, ponieważ spadały z nieba w błyskach błyskawic.
Opale osadzano w koronie Świętego Cesarza Rzymskiego i w klejnotach koronnych Francji.
Mówi się, że Kleopatra nosiła Opal, aby przyciągnąć wzrok Marka Antoniusza.
Opal wydobywa się od wieków, przynajmniej od czasów rzymskich, kiedy wydobywano Opal z terenów znajdujących się obecnie na terenie Republiki Czeskiej.
Archeolodzy odkryli w afrykańskich jaskiniach Opalowe ozdoby sprzed 6000 lat.
Aztekowie korzystali z lokalnych źródeł meksykańskich, podobnie jak Hiszpanie, eksportując materiał z powrotem do Europy.
Chociaż Opale występują w Brazylii, Indonezji, Kanadzie, Etiopii, Austrii, Hondurasie, Meksyku, Nevadzie, Idaho, Oregonie i Mojave, 90% światowych Opali o jakości klejnotów pochodzi z południowej Australii, a WSZYSTKIE Czarne Opale pochodzą z Australii.
Historia australijskiego Opalu rozpoczęła się miliony lat temu, kiedy części Australii pokrywało rozległe morze śródlądowe, a wzdłuż jego linii brzegowej osadzały się kamienne osady.
Masy wody, cofając się, wypłukiwały wodę zawierającą Krzemionkę do powstałych wnęk i nisz w skałach osadowych, a także osadzały się tam szczątki roślin i zwierząt.
Oto kilka interesujących faktów i mitów dotyczących Australijskiego Opalu .
Zaginione morze Australii to jedyne miejsce na świecie, w którym znajdują się skamieniałości zwierząt w Opalu.
Niezwykle rzadko zdarza się, że warunki są odpowiednie do powstania skamieniałości; a jeszcze rzadziej tworzą się Opalizowane Skamieniałości. Zwykle Skamieniałości ulegają tylko twarde części organizmów żywych — na przykład strąki nasion, drewno, zęby, kości i muszle.
Dzieje się tak często po zakopaniu rośliny lub zwierzęcia (lub jego części) w piasku lub innym osadzie, który powoli zamienia się w kamień.
Niektórzy naukowcy uważają, że tworzenie się Opalizowanych Skamieniałości (i innych Opalów) trwało tysiące lat, w wysokich temperaturach i pod wielkim ciśnieniem; inni uważają, że Opal tworzy się szybko, w temperaturze około 20 stopni Celsjusza.
Opalizowane Skamieniałości powstały, gdy części zwierząt lub roślin zakopane w kamieniu zastąpiono Krzemionką w postaci Opalu.
Opalizowane kości, zęby, muszle i szyszki są rzadkimi i olśniewającymi pamiątkami czasów sprzed 110 milionów lat, kiedy dinozaury i inne dziwne gady rządziły lądem, wodami i niebem wokół wielkiego morza śródlądowego pokrywającego prawie jedną trzecią Australii.
W Opalu odkryto fragmenty skorupek jaj dinozaurów, a nawet odcisk skóry dinozaura.
I – bardzo rzadko – można znaleźć starożytny ślad śladów dinozaurów maszerujący niczym duch po piaskowcowym dachu Kopalni Opalu.
Zęby, kości i pazury dinozaurów należą do najbardziej ekscytujących Opalizowanych Skamieniałości.
Plezjozaury, pliozaury i ichtiozaury to pływające gady żyjące w australijskim morzu śródlądowym.
Byli opływowymi rybożercami – w starożytnym świecie gadów odpowiednik delfinów.
Ich Opalizowane kości i zęby można znaleźć na polach Opalowych, takich jak Coober Pedy, White Cliffs i Lightning Ridge.
Lightning Ridge w północnej Nowej Południowej Walii produkuje Opalizowane Skamieliny różnych dinozaurów, w tym małych, szybko poruszających się mięsożernych dinozaurów; duże, roślinożerne zauropody; oraz zwinne, długonogie hypsilofodonty, które obcinały rośliny ostrymi dziobami.
Skamieniałości dinozaurów są w Australii rzadkie, a pola Opalowe są nieocenionym źródłem informacji o tym, jak wyglądał świat, kiedy dinozaury rządziły tą krainą.
https://www.inspirationline.com/Brainteaser/opal.htm
Cały splendor Natury zdaje się znajdować odzwierciedlenie w różnorodnym bogactwie drobnych Opali: ogień i błyskawice, wszystkie kolory tęczy i delikatny blask odległych mórz z ognistymi iskrami, które tańczą przez nie, gdy kamień się porusza.
Liczne legendy i opowieści otaczają ten kolorowy kamień szlachetny, którego początki sięgają czasów długo przed naszą pamięcią, czasów starożytnych snów australijskich aborygenów.
W ich legendach podaje się, że stwórca zstąpił na Ziemię na tęczy, aby nieść wszystkim ludziom przesłanie pokoju.
I w tym samym miejscu, gdzie jego stopa dotknęła ziemi, kamienie ożyły i zaczęły mienić się wszystkimi kolorami tęczy.
Tak narodziły się Opale
Dobry i kolorowy Opal zawiera zwykle od 4 do 5% wody, ale niektóre mogą zawierać nawet 30%.
Jeśli będzie ponad 20% tej uwięzionej wody, spowoduje to pękanie i/lub spękanie, tak jak wtedy, gdy woda opuszcza błoto.
Te cenne kamienie powstają z grudek krzemionki i w rzeczywistości składają się z dwutlenku krzemu i wody.
Woda zawarta w kamieniu nie może uciec, jeśli opal nie zostanie podgrzany do ekstremalnych temperatur.
Większość Opali ma ponad 60 milionów lat i zwykle można je znaleźć w miejscach, gdzie kiedyś płynęły gorące źródła.
Krzemionka zawarta w źródłach pokrywała ściany pęknięć, otworów wentylacyjnych i zagłębień w podłożu skalnym.
Kiedy gorące źródła wyschły, Krzemionka stwardniała i zmieniła się w Opal.
Opal ma niezwykłą zdolność załamywania światła i odbijania określonych długości fal światła.
Zdolność ta jest tak wyjątkowa, że w celu jej opisania ukuto termin „opalescencja” .
Każda maleńka kulka Krzemionki w Opalu załamuje pojedynczy czysty kolor widmowy, w zależności od rozmiaru i odstępu kuli.
Patrzenie na Opal może przypominać patrzenie na krople wody w tęczy.
Do pierwszej połowy XIX wieku Opale były stosunkowo rzadkie.
Ale potem ich kariera nagle rozkwitła i uczyniła je jednym z najpopularniejszych kamieni szlachetnych.
W epoce Art Deco Opale przeżyły swój rozkwit, a współcześni artyści zajmujący się kamieniami szlachetnymi preferowali je od wszystkich innych kamieni ze względu na ich stonowany urok, który z kolei doskonale nadawał się do łączenia z emalią, kolejnym bardzo popularnym wówczas materiałem.
Opale są uważane za bardzo magiczne.
Uważa się, że mają one moc uzdrawiania i są wykorzystywane do różnych rytuałów.
Mówi się, że noszenie Czarnego Opalu w pobliżu serca odstrasza zło i chroni podróżnych.
Arabowie wierzyli, że Opale mają ognisty kolor, ponieważ spadały z nieba w błyskach błyskawic.
Opale osadzano w koronie Świętego Cesarza Rzymskiego i w klejnotach koronnych Francji.
Mówi się, że Kleopatra nosiła Opal, aby przyciągnąć wzrok Marka Antoniusza.
Opal wydobywa się od wieków, przynajmniej od czasów rzymskich, kiedy wydobywano Opal z terenów znajdujących się obecnie na terenie Republiki Czeskiej.
Archeolodzy odkryli w afrykańskich jaskiniach Opalowe ozdoby sprzed 6000 lat.
Aztekowie korzystali z lokalnych źródeł meksykańskich, podobnie jak Hiszpanie, eksportując materiał z powrotem do Europy.
Chociaż Opale występują w Brazylii, Indonezji, Kanadzie, Etiopii, Austrii, Hondurasie, Meksyku, Nevadzie, Idaho, Oregonie i Mojave, 90% światowych Opali o jakości klejnotów pochodzi z południowej Australii, a WSZYSTKIE Czarne Opale pochodzą z Australii.
Historia australijskiego Opalu rozpoczęła się miliony lat temu, kiedy części Australii pokrywało rozległe morze śródlądowe, a wzdłuż jego linii brzegowej osadzały się kamienne osady.
Masy wody, cofając się, wypłukiwały wodę zawierającą Krzemionkę do powstałych wnęk i nisz w skałach osadowych, a także osadzały się tam szczątki roślin i zwierząt.
Oto kilka interesujących faktów i mitów dotyczących Australijskiego Opalu .
Zaginione morze Australii to jedyne miejsce na świecie, w którym znajdują się skamieniałości zwierząt w Opalu.
Niezwykle rzadko zdarza się, że warunki są odpowiednie do powstania skamieniałości; a jeszcze rzadziej tworzą się Opalizowane Skamieniałości. Zwykle Skamieniałości ulegają tylko twarde części organizmów żywych — na przykład strąki nasion, drewno, zęby, kości i muszle.
Dzieje się tak często po zakopaniu rośliny lub zwierzęcia (lub jego części) w piasku lub innym osadzie, który powoli zamienia się w kamień.
Niektórzy naukowcy uważają, że tworzenie się Opalizowanych Skamieniałości (i innych Opalów) trwało tysiące lat, w wysokich temperaturach i pod wielkim ciśnieniem; inni uważają, że Opal tworzy się szybko, w temperaturze około 20 stopni Celsjusza.
Opalizowane Skamieniałości powstały, gdy części zwierząt lub roślin zakopane w kamieniu zastąpiono Krzemionką w postaci Opalu.
Opalizowane kości, zęby, muszle i szyszki są rzadkimi i olśniewającymi pamiątkami czasów sprzed 110 milionów lat, kiedy dinozaury i inne dziwne gady rządziły lądem, wodami i niebem wokół wielkiego morza śródlądowego pokrywającego prawie jedną trzecią Australii.
W Opalu odkryto fragmenty skorupek jaj dinozaurów, a nawet odcisk skóry dinozaura.
I – bardzo rzadko – można znaleźć starożytny ślad śladów dinozaurów maszerujący niczym duch po piaskowcowym dachu Kopalni Opalu.
Zęby, kości i pazury dinozaurów należą do najbardziej ekscytujących Opalizowanych Skamieniałości.
Plezjozaury, pliozaury i ichtiozaury to pływające gady żyjące w australijskim morzu śródlądowym.
Byli opływowymi rybożercami – w starożytnym świecie gadów odpowiednik delfinów.
Ich Opalizowane kości i zęby można znaleźć na polach Opalowych, takich jak Coober Pedy, White Cliffs i Lightning Ridge.
Lightning Ridge w północnej Nowej Południowej Walii produkuje Opalizowane Skamieliny różnych dinozaurów, w tym małych, szybko poruszających się mięsożernych dinozaurów; duże, roślinożerne zauropody; oraz zwinne, długonogie hypsilofodonty, które obcinały rośliny ostrymi dziobami.
Skamieniałości dinozaurów są w Australii rzadkie, a pola Opalowe są nieocenionym źródłem informacji o tym, jak wyglądał świat, kiedy dinozaury rządziły tą krainą.
https://www.inspirationline.com/Brainteaser/opal.htm
Wczoraj, 00:09
Historia Opalu
Fatalny Opal , Klątwa Hiszpańskiego Dworu (1898)
„Fatal Opal, klątwa hiszpańskiego dworu”
(pierwotnie ukazało się w Chicago Tribune , 9 października 1898)
Kilku przesądnych Hiszpanów wierzy, że długa seria nieszczęść, które spadły na Hiszpanię i obecną dynastię, następuje po przeklętym Opalowym pierścieniu, który zaniedbana piękność złośliwie obdarzyła biednego Alfonsa XII jakieś dwadzieścia cztery lata temu.
To jest historia:
„To Opal dużych rozmiarów i najwspanialszej kolorystyki, z iskrą żywego ognia w środku.
Jest oprawiony w filigranowe złoto i nie ma wokół niego żadnych innych klejnotów.
Pierścionek należał do słynnej piękności i poszukiwaczki przygód, hrabiny de Castiglione, która była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek znała Europa, a która była w chwale swego piękna i mocy za panowania Napoleona III .
Cesarz był jej podłym niewolnikiem i budził w Eugenii najgwałtowniejszą zazdrość
Ta olśniewająca kobieta była obecna na wszystkich wielkich uroczystościach w Tuileries i eksponowała swoje wspaniałe ramiona i biust w oszałamiającej ulgi dzięki niskim stanikom.
„U jej stóp stanął każdy dyplomata i mąż stanu we Francji, a wśród jej najzagorzalszych wielbicieli był Alfonso XII, wówczas wyrzutek i pretendent.
Urzekająca hrabina początkowo nie spędzała z nim zbyt wiele czasu, ale kiedy stwierdziła, że ma duże szanse na zostanie królem Hiszpanii, uśmiechnęła się do niego, a jego głowa całkowicie się odwróciła.
Kiedy wstąpił na tron, hrabina miała zgodnie z umową wstąpić później, a król obiecał jej wysokie stanowisko na dworze i wyłączną łaskę królewską.
W międzyczasie król szczerze i głęboko zakochał się w osobie z jego własnej królewskiej krwi, a jego małżeństwo odbyło się w atmosferze wielkiej przepychu i okoliczności, a o pięknej hrabinie w Paryżu zapomniano.
Nie opłaca się drażnić kobiety takiej jak piękność z Castiglione, a jej nienawiść była straszna” – mówi prawdomówny kronikarz.
„Kilka miesięcy po ślubie króla otrzymał on od hrabiny paczkę zawierającą piękny Opalowy pierścień o rzadkim kolorze.
Nazywano go prezentem ślubnym i pamiątką przyjaźni, jaką król żywił do hrabiny.
Król pokazał go swojej żonie, królowej Mercedes, która była oczarowana jego pięknem i błagała, aby go zatrzymać.
Alfonso chętnie jej go dał, a ona wsunęła go na palec.
Po kilku miesiącach zmarła.
Pierścień wypadł z jej martwej ręki, a król, który nie mógł znieść jego widoku, dał go swojej babci, królowej Krystynie, która zmarła kilka miesięcy później
Następnie pierścień został przekazany siostrze Alfonsa, infantce Marii del Pilar, która nosiła go zaledwie kilka dni przed śmiercią na tajemniczą chorobę Następnie król oddał fatalny klejnot swojej szwagierce, najmłodszej córce księcia i księżnej de Montpensier, i po trzech miesiącach młoda księżniczka zmarła
Po tej serii ofiar śmiertelnych król postanowił zatrzymać pierścień dla siebie i wsunął go na mały palec.
Od tego momentu jego zdrowie zaczęło podupadać i po dwudziestu czterech godzinach zmarł
Lekarze uznali jego przypadek za jeden z najdziwniejszych w historii.
Wydawało się, że cały jego system fizyczny się rozpadł, a każdy ważny narząd jego ciała nagle uległ najbardziej wyraźnemu starczemu rozkładowi. Lekarze nigdy nie potrafili tego wyjaśnić i sprawa została wyciszona
Królowa Krystyna, która nie jest w żaden sposób przesądna, objęła pierścień po śmierci męża, lecz pozostali członkowie rodziny, kierując się mrocznymi hiszpańskimi przesądami, błagali ją, aby go zniszczyła.
Nie zgodziła się na to, ale aby nie wyrządzić innych szkód, zawiesiła go na szyi patrona Madrytu, gdzie znajduje się dzisiaj.
Hiszpanie jednak nie są jeszcze usatysfakcjonowani, twierdząc, że fatalny pierścień wpływa na świętego do złych rzeczy.
Przypisują pierścieniowi wojnę ze Stanami Zjednoczonymi, a królową regentkę błagano o zniszczenie go lub wysłanie z kraju.
Jeśli królowa zostanie dobrze poinformowana, z pewnością wybierze jeden z sugerowanych sposobów, bo jaki kraj mógłby się spodziewać podboju, będąc przeklętym przez taki pierścień, rządzonym przez króla, który jest trzynastym z jego rodu?
Czy pierścień z Opalem był prawdziwy?
Czy królowa Maria Cristina naprawdę umieściła go na szyi ikony Matki Boskiej Almudena?
Być może nigdy się tego nie dowiemy.
Rzeźba została najwyraźniej zniszczona w latach 30. XX wieku podczas hiszpańskiej wojny domowej.
Która — okej, jeśli nawet statua „umarła”, może jednak coś jest w tej klątwie?!?
https://www.thecourtjeweller.com/2016/10...se-of.html
https://dzen.ru/a/ZE9xSq6I1C4gkuz_
https://www.gemselect.com/help/newslette...oct-17.php
Fatalny Opal , Klątwa Hiszpańskiego Dworu (1898)
„Fatal Opal, klątwa hiszpańskiego dworu”
(pierwotnie ukazało się w Chicago Tribune , 9 października 1898)
Kilku przesądnych Hiszpanów wierzy, że długa seria nieszczęść, które spadły na Hiszpanię i obecną dynastię, następuje po przeklętym Opalowym pierścieniu, który zaniedbana piękność złośliwie obdarzyła biednego Alfonsa XII jakieś dwadzieścia cztery lata temu.
To jest historia:
„To Opal dużych rozmiarów i najwspanialszej kolorystyki, z iskrą żywego ognia w środku.
Jest oprawiony w filigranowe złoto i nie ma wokół niego żadnych innych klejnotów.
Pierścionek należał do słynnej piękności i poszukiwaczki przygód, hrabiny de Castiglione, która była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek znała Europa, a która była w chwale swego piękna i mocy za panowania Napoleona III .
Cesarz był jej podłym niewolnikiem i budził w Eugenii najgwałtowniejszą zazdrość
Ta olśniewająca kobieta była obecna na wszystkich wielkich uroczystościach w Tuileries i eksponowała swoje wspaniałe ramiona i biust w oszałamiającej ulgi dzięki niskim stanikom.
„U jej stóp stanął każdy dyplomata i mąż stanu we Francji, a wśród jej najzagorzalszych wielbicieli był Alfonso XII, wówczas wyrzutek i pretendent.
Urzekająca hrabina początkowo nie spędzała z nim zbyt wiele czasu, ale kiedy stwierdziła, że ma duże szanse na zostanie królem Hiszpanii, uśmiechnęła się do niego, a jego głowa całkowicie się odwróciła.
Kiedy wstąpił na tron, hrabina miała zgodnie z umową wstąpić później, a król obiecał jej wysokie stanowisko na dworze i wyłączną łaskę królewską.
W międzyczasie król szczerze i głęboko zakochał się w osobie z jego własnej królewskiej krwi, a jego małżeństwo odbyło się w atmosferze wielkiej przepychu i okoliczności, a o pięknej hrabinie w Paryżu zapomniano.
Nie opłaca się drażnić kobiety takiej jak piękność z Castiglione, a jej nienawiść była straszna” – mówi prawdomówny kronikarz.
„Kilka miesięcy po ślubie króla otrzymał on od hrabiny paczkę zawierającą piękny Opalowy pierścień o rzadkim kolorze.
Nazywano go prezentem ślubnym i pamiątką przyjaźni, jaką król żywił do hrabiny.
Król pokazał go swojej żonie, królowej Mercedes, która była oczarowana jego pięknem i błagała, aby go zatrzymać.
Alfonso chętnie jej go dał, a ona wsunęła go na palec.
Po kilku miesiącach zmarła.
Pierścień wypadł z jej martwej ręki, a król, który nie mógł znieść jego widoku, dał go swojej babci, królowej Krystynie, która zmarła kilka miesięcy później
Następnie pierścień został przekazany siostrze Alfonsa, infantce Marii del Pilar, która nosiła go zaledwie kilka dni przed śmiercią na tajemniczą chorobę Następnie król oddał fatalny klejnot swojej szwagierce, najmłodszej córce księcia i księżnej de Montpensier, i po trzech miesiącach młoda księżniczka zmarła
Po tej serii ofiar śmiertelnych król postanowił zatrzymać pierścień dla siebie i wsunął go na mały palec.
Od tego momentu jego zdrowie zaczęło podupadać i po dwudziestu czterech godzinach zmarł
Lekarze uznali jego przypadek za jeden z najdziwniejszych w historii.
Wydawało się, że cały jego system fizyczny się rozpadł, a każdy ważny narząd jego ciała nagle uległ najbardziej wyraźnemu starczemu rozkładowi. Lekarze nigdy nie potrafili tego wyjaśnić i sprawa została wyciszona
Królowa Krystyna, która nie jest w żaden sposób przesądna, objęła pierścień po śmierci męża, lecz pozostali członkowie rodziny, kierując się mrocznymi hiszpańskimi przesądami, błagali ją, aby go zniszczyła.
Nie zgodziła się na to, ale aby nie wyrządzić innych szkód, zawiesiła go na szyi patrona Madrytu, gdzie znajduje się dzisiaj.
Hiszpanie jednak nie są jeszcze usatysfakcjonowani, twierdząc, że fatalny pierścień wpływa na świętego do złych rzeczy.
Przypisują pierścieniowi wojnę ze Stanami Zjednoczonymi, a królową regentkę błagano o zniszczenie go lub wysłanie z kraju.
Jeśli królowa zostanie dobrze poinformowana, z pewnością wybierze jeden z sugerowanych sposobów, bo jaki kraj mógłby się spodziewać podboju, będąc przeklętym przez taki pierścień, rządzonym przez króla, który jest trzynastym z jego rodu?
Czy pierścień z Opalem był prawdziwy?
Czy królowa Maria Cristina naprawdę umieściła go na szyi ikony Matki Boskiej Almudena?
Być może nigdy się tego nie dowiemy.
Rzeźba została najwyraźniej zniszczona w latach 30. XX wieku podczas hiszpańskiej wojny domowej.
Która — okej, jeśli nawet statua „umarła”, może jednak coś jest w tej klątwie?!?
https://www.thecourtjeweller.com/2016/10...se-of.html
https://dzen.ru/a/ZE9xSq6I1C4gkuz_
https://www.gemselect.com/help/newslette...oct-17.php
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości