[Krystyna]

   
Gleditsia triacanthos 'Sunburst'
Glediczja trójcierniowa 'Sunburst' (iglicznia trójcierniowa 'Sunburst')
Rodzina: Fabaceae - bobowate (Leguminosae - strączkowe, Papilionaceae - motylkowate)
Grupa: LIŚCIASTE
Opis:
Duże drzewo dorastające do wysokości 10-20 m.
Korona nieregularna, luźna, w starszym wieku rozszerzona i nieco spłaszczona, z pniem ugałęzionym niemal od ziemi.
Kora ciemna.
Ciernie nie występują.
Liście dwojakiego rodzaju: pierzaste złożone z 10-15 par listków długości 2-3 cm oraz podwójnie pierzaste, długości 15-20 cm, z 8-14 rozgałęzieniami.
W drugim przypadku listki mniejsze, długości 1-2 cm.
Późno rozwijają się na wiosnę.
Młode liście intensywnie żółte, później jasnozielone.
Korona drzewa na zewnątrz z żółtymi akcentami pojawiającymi się dzięki cały czas rozwijającym się nowym liściom.
Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty zielonkawe, drobne, zebrane w niewielkie grona długości 5-8 cm.
Kwiaty przyjemnie pachnące.
Kwitnie w pierwszej połowie czerwca.
Kwiaty miododajne.
Owocem są strąki, ale bardzo rzadko się zawiązują.
Odmiana jest mutacją zauważoną na G. triacanthos f. inermis.
Powstała w 1953 roku w USA, opisał ją D.B. Cole.
Odporna na mróz (strefa 5b).
Mało wymagająca, co do gleby.
Najlepiej jednak rośnie na glebach średnio żyznych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o odczynie obojętnym i zasadowym.
Toleruje także gleby suche i piaszczyste, ale wtedy nieco wolniej rośnie.
Stanowisko słoneczne.
Dobrze znosi suszę, zasolenie i warunki miejskie.
Polecana do nasadzeń parkowych jako drzewo krajobrazowe, zieleni osiedlowej i nasadzeń przyulicznych.
Najlepiej prezentuje się posadzona pojedynczo, ale można sadzić w formie szpalerów wzdłuż ulic i dróg.
W starszym wieku ma dość kruche gałęzie.
Bardzo ciekawy gatunek z żółtymi liśćmi.
źrodło