[Krystyna]

   
Pinus Sylvestris-Sosna Zwyczajna, Pospolita
Gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny Sosnowatych (Pinaceae).
Sosna zwyczajna jest drzewem narodowym Szkocji.
Występuje powszechnie na terenach Europy Północnej i Środkowej (również górskich) oraz Syberii Wschodniej.

Sosna Zwyczajna dostosowując się do warunków środowiska wykształciła na terenie Polski szereg cennych ekotypów:
*Sosna Augustowska-występuje głównie w Puszczy Augustowskiej.
*Sosna Matczańska-Strzelecki Park Krajobrazowy, charakterystyczna dachówkowata kora.
*Sosna Mazurska (Piska)-Pojezierze Mazurskie, Puszcza Piska. Drewno wysokiej jakości, duża żywotność drzew.
*Sosna Reliktowa-Popradzki Park Krajobrazowy, ekotyp wykształcony w klimacie górskim, główny cel ochrony rezerwatu "Pusta Wielka".
Drzewa są dorodne, osiągają wysokość 30 m, średnica pnia dochodzi do 84 cm.
Występuje tylko na południu Polski.
Jedna z sosen reliktowych rośnie na Sokolicy.
*Sosna Rychtalska-Lasy Rychtalskie (pasmo Wzgórz Ostrzeszowskich, południowa część Krainy Wielkopolskiej i częściowo Kraina Śląska).
W 1938 r. Sosny te Międzynarodowa Unia Leśnych Organizacji Badawczych (IUFRO) poddała badaniom, w celu ustalenia ich pochodzenia.
W nadleśnictwie Syców wydzielono mateczny obszar nasienny, nazwany obrębem Rychtal.
Na tym obszarze nie prowadzi się wyrębu, jedynie zbiera nasiona.
Drzewa o szczególnie dobrych parametrach (zdrowe, żywotne, okazałe, o znanym pochodzeniu) wpisuje się do specjalnego rejestru.
*Sosna Masztowa (Supraska) – występuje w Puszczy Knyszyńskiej, populację stanowią najpiękniejsze i najbardziej okazałe egzemplarze sosny zwyczajnej w Polsce.
W okolicy miejscowości Supraśl znajduje się drzewostan nasienny.
Eksportowana do zachodniej Europy już w XVI wieku z przeznaczeniem na maszty okrętowe, stąd jej nazwa-Sosna Masztowa.

Roślina lecznicza
Jako roślina lecznicza Sosna zwyczajna wykorzystywana była od dawna.
Doceniano dobroczynny wpływ tych drzew na organizm, zalecając spacery po nagrzanych słońcem,pachnących żywicą lasach Sosnowych.

Surowiec zielarski:
młode pędy Sosny (Gemmae Pini), igliwie, żywica, drewno.
Z pędów i igliwia otrzymuje się Olejek Sosnowy (Oleum Pini silvestris), pozyskiwany przez destylację surowca z parą wodną.
Z żywicy Sosnowej (Balsamum Pini silvestris) destylowanej z parą wodną otrzymuje się  terpentynę (Oleum Terebinthinae), można ją także pozyskać z odpadów drewna Sosnowego.
Pozostałością tego procesu jest kalafonia (Colophonium).
Podczas suchej destylacji drewna otrzymuje się tzw. dziegieć Sosnowy (Pix liquida Pini).     
Działanie:
Pączki Sosny działają przeciwbakteryjnie i wykrztuśnie, w niewielkim stopniu moczopędnie. 
Stosowane w lekkich nieżytach górnych dróg oddechowych.
W połączeniu z innymi ziołami używane przy nieżytach żołądka, jelit i dróg moczowych.     
Olejek Sosnowy działa bakteriobójczo, wykrztuśnie, przeciwskurczowo.
Stosowany do inhalacji lub jako aerozol w infekcjach gardła, krtani, oskrzeli.
Terpentyna działa zewnętrznie antyseptycznie, podobnie jak dziegieć, stosowany niegdyś przy chorobach skórnych.
Zbiór i suszenie:
Pędy zbiera się od kwietnia do maja, kiedy pokryte są jeszcze łuskami i żywicą.
Zebrane pędy suszy się w przewiewnym i cienistym pomieszczeniu, rozłożone pojedynczą warstwą.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Sosna_zwyczajna