08-06-2015, 04:44
Basiu, ale tak w zasadzie to nie odpowiedziałaś mi wprost na moje pytanie: jak uważasz, dlaczego dzieci boją się ciemności?
Na razie jednak ustosunkuję się do tego co przeczytałaś i opisałaś...
1. Naukowcy nie wiedzą na razie czym jest pamięć genetyczna, a już na pewno w jaki sposób jest przenoszona, więc doświadczenia o jakich piszesz nic mi nie udowadniają. Tak jak napisałam - nie wiem na jakich zasadach pamięć genetyczna jest przenoszona, jakie muszą zaistnieć warunki, by określone przeżycie się utrwaliło i zostało przeniesione na następne pokolenia. Nie wiem też, czy jest utrwalane w pamięci wszystkich potomków, czy też pojawia się wybiórczo - tak jak na przykład gen czarnej skóry, o którym sama wcześniej pisałaś. Być może pewne informacje są przenoszone na wszystkie następne pokolenia (jak strach przed ciemnością u dzieci), a niektóre pojedyncze doświadczenia są przenoszone wybiórczo na pojedynczych potomków (jak na przykład niewytłumaczalne lęki, które ktoś posiada).
2. Nie uważam pamięci genetycznej za jakieś zjawisko ezoteryczne - wprost przeciwnie, uważam, że kiedyś zagadka pamięci genetycznej i sposobu jej przekazywania zostanie w jakiś sposób naukowo udowodniona. To, że naukowcy nie wiedzą czegoś dzisiaj, nie oznacza, że nie będą czegoś wiedzieć jutro. Być może za jakiś czas dowiemy się, że jakaś cząstka, jakiś gen, jakaś komórka, lub jeszcze coś innego przenosi doświadczenia poprzednich pokoleń do mózgów następnych pokoleń. Nie ma więc co wyśmiewać teorii o pamięci genetycznej pisząc, że to jest to samo, co "teoria, że planety są umieszczone na sferach niebieskich obracających się wokół Ziemi" - bo kiedyś tak samo zwolennicy teorii, że Ziemia jest centrum, a cały Wszechświat kręci się koło niej wyśmiewali Galileusza i Kopernika... co w końcu okazało się błędem.
3. Czym innym jest doświadczenie, nauka, obserwacja i naśladowanie społecznych zachowań, a czym innym pamięć genetyczna. Piszę to odnośnie wspomnianych przez Ciebie dzieci, które nie wychowywały się wśród ludzi.
Na razie jednak ustosunkuję się do tego co przeczytałaś i opisałaś...
1. Naukowcy nie wiedzą na razie czym jest pamięć genetyczna, a już na pewno w jaki sposób jest przenoszona, więc doświadczenia o jakich piszesz nic mi nie udowadniają. Tak jak napisałam - nie wiem na jakich zasadach pamięć genetyczna jest przenoszona, jakie muszą zaistnieć warunki, by określone przeżycie się utrwaliło i zostało przeniesione na następne pokolenia. Nie wiem też, czy jest utrwalane w pamięci wszystkich potomków, czy też pojawia się wybiórczo - tak jak na przykład gen czarnej skóry, o którym sama wcześniej pisałaś. Być może pewne informacje są przenoszone na wszystkie następne pokolenia (jak strach przed ciemnością u dzieci), a niektóre pojedyncze doświadczenia są przenoszone wybiórczo na pojedynczych potomków (jak na przykład niewytłumaczalne lęki, które ktoś posiada).
2. Nie uważam pamięci genetycznej za jakieś zjawisko ezoteryczne - wprost przeciwnie, uważam, że kiedyś zagadka pamięci genetycznej i sposobu jej przekazywania zostanie w jakiś sposób naukowo udowodniona. To, że naukowcy nie wiedzą czegoś dzisiaj, nie oznacza, że nie będą czegoś wiedzieć jutro. Być może za jakiś czas dowiemy się, że jakaś cząstka, jakiś gen, jakaś komórka, lub jeszcze coś innego przenosi doświadczenia poprzednich pokoleń do mózgów następnych pokoleń. Nie ma więc co wyśmiewać teorii o pamięci genetycznej pisząc, że to jest to samo, co "teoria, że planety są umieszczone na sferach niebieskich obracających się wokół Ziemi" - bo kiedyś tak samo zwolennicy teorii, że Ziemia jest centrum, a cały Wszechświat kręci się koło niej wyśmiewali Galileusza i Kopernika... co w końcu okazało się błędem.
3. Czym innym jest doświadczenie, nauka, obserwacja i naśladowanie społecznych zachowań, a czym innym pamięć genetyczna. Piszę to odnośnie wspomnianych przez Ciebie dzieci, które nie wychowywały się wśród ludzi.