[Krystyna]

           
Aesculus Hippocastanum-Kasztanowiec Zwyczajny
ang. Common Horse-chestnut  inne nazwy: Kasztanowiec Biały
Cechy charakterystyczne:  
Korona rozłożysta, bardzo cieniąca.  
Młode gałęzie gęste i bardzo grube, pionowo zwisające w dół, jednak ze sterczącymi w górę końcami.  
Pąki bardzo duże, brązowe, lepkie.  
Wielkie, dłoniasto złożone liście, 5-7-listkowe, naprzeciwległe, na bardzo długich ogonkach.  
Duże, stojące, stożkowate, białe kwiatostany przypominające świece (zakwitają w okresie matur).  
K a s z t a n y   -   ogromne, bardzo błyszczące, czerwonobrunatne nasiona(z owalnym, szarym znacznikiem)okryte kulistymi, kolczastymi torebkami koloru zielonego.  

Ciekawostki:  
Kasztanowiec zwyczajny posiada największe pąki spośród wszystkich europejskich drzew.  
Poza rekordowymi pąkami, także wiele innych parametrów kasztanowca robi wrażenie.    
Drzewo to ma wyjątkowo duże liście z bardzo długimi ogonkami, niezwykle grube młode pędy, duże (do tego stojące) kwiatostany i wreszcie ogromne nasiona.  
Zarówno nazwa łac. hippocastanum, jak i angielska horse-chesnut nawiązują do stosowanego
w Imperium Osmańskim sposobu leczenia kasztanami astmy oskrzelowej i kaszlu u koni.  
Kwiat kasztanowca jest jednym z symboli Kijowa.

Zastosowanie
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: kwiaty, kora i owoce (tzw. kasztany).
W kwiatach występują flawonoidy (rutyna, astragalina, kwercytyna, izokwercytyna), kumaryny, garbniki, fenolokwasy.
Kora zawiera flawonoidy, związki kumarynowe, garbniki i saponiny trójterpentynowe (eskulina).
Natomiast w nasionach znajdują się związki kumarynowe, escyna, fenolokwasy, flawonoidy, garbniki, skrobia, cukry.
Działanie:
Roślina działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, rozkurczająco, przeciwkrwotocznie, uszczelnia naczynia krwionośne.

Zastosowanie lecznicze:
Wewnętrznie wyciągi wodne i alkoholowe są stosowane przy hemoroidach i żylakach, zaburzeniach krążenia krwi, zapaleniu żył, miażdżycy, stanach zapalnych wątroby, przy odmrożeniach, obrzękach i puchlinie wodnej, krwiakach, skurczach, zapaleniu ścięgien, dolegliwościach okresu przekwitania.
Świeżymi wyciągami z niedojrzałych owoców leczy się zakrzepy i zastoje żylne, nadmierną przepuszczalność naczyń, są także stosowany w stanach zapalnych i nieżytowych żołądka i jelit.
Zewnętrznie przetwory z Kasztanowca podaje się w postaci okładów w leczeniu oparzeń, odmrożeń, ubytków naskórka, zapalenia naczyń włosowatych skóry.

Roślina kosmetyczna.
Wyciągi z Kasztanów są używane do produkcji kremów, maseczek kosmetycznych, szamponów i odzywek do włosów, płynów do kąpieli.
Dodatek wyciągu z Kasztanów do kosmetyków zabezpiecza je przed działaniem promieni słonecznych.

Roślina ozdobna:
Często stosowany w nasadzeniach parkowych, alejach, na obrzeżach dróg.
Rozmnaża się go łatwo przez wysiew nasion.
Uprawę w Europie rozpoczęto w Austrii w 1576 dokąd kasztanowiec zwyczajny został sprowadzony do ogrodów cesarza Maksymiliana II ze Stambułu.
W Polsce pojawił się pod koniec XVI wieku, sprowadzony z Austrii.
Do XIX wieku nie znano jego pochodzenia, rozpowszechniona była opinia, że ta roślina wywodzi się z Indii.
Owoce kasztanowca wykorzystywane są do dekoracji.
Drewno jest elastyczne, dość twarde i mało łupliwe.
Wytwarza się z niego beczki na wino, wykorzystywane jest w tokarstwie i do produkcji mebli
Kora wykorzystywana jest w garbarstwie i do barwienia wełny.
Z nasion zawierających dużo skrobi wytwarza się klej, były też dawniej wykorzystywane jako pasza.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasztanowiec_zwyczajny
galeria zdjęć