18-10-2016, 18:11
Korund − minerał będący tlenkiem Glinu Al2O3.
Nazwa minerału wywodzi się z sanskrytu (kurivinda znaczy „rubin”).
Do szlachetnych odmian należą:
Rubin (odmiana o barwie czerwonej)
Szafir (odmiana o barwie niebieskiej lub innej).
Inne:
Szafir oraz Rubin Gwiaździsty
Leukoszafir (biały i bezbarwny)
Szafir Arbuzowy (dwubarwny)
Ametyst Orientalny (fioletowy)
Padparadża (żółty lub pomarańczowy).
Wszystkie barwne Korundy – poza czerwonym, szarym i brunatnym – traktowane są jako odmiany Szafiru.
W innych odmianach występuje asteryzm, zjawisko spowodowane obecnością drobnych wrostków:
w Rubinach są to drobne, igiełkowate kryształki Rutylu;
w Szafirach puste kanaliki, ułożone prawidłowo i przecinające się pod kątem 120 stopni (Rubiny i Szafiry Gwiaździste).
Bardzo rozpowszechnione są inkluzje cieczy, szczególnie w Korundach Cejlońskich.
Korund zawiera czasami niewielkie domieszki Chromu, Tytanu lub Żelaza.
Przezroczyste odmiany krystaliczne są wyjątkowo czyste pod względem składu chemicznego.
Znaczne ilości domieszek zawierają zbite odmiany drobnokrystaliczne.
Barwa Korundu zależy od domieszek chemicznych
Bardzo małe domieszki Chromu zabarwiają korund na czerwono, Tytanu na niebiesko, Żelaza na żółto i brunatno (aż do barwy czarnej).
Występowanie
Bywa spotykany w wielu skałach magmowych i metamorficznych oraz okruchowych. Jest minerałem pospolitym.
Miejsca występowania to głównie: Stany Zjednoczone (Karolina Północna), Madagaskar, Kanada, Ural, Birma (okolice Mogok, Mandalaj, Mjitkiny) i Tajlandia (okolice Bangkoku).
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie
Bardzo cenny kamień, używany od dawna do zdobienia pierścieni, brosz, wisiorków i innych ozdób.
Jego wysoka twardość powoduje, że jest stosowany jako materiał ścierny oraz jako kamień łożyskowy w zegarkach.
Przezroczyste odmiany korundu są cennymi kamieniami szlachetnymi, od dawna używanymi do celów zdobniczych.
Drobnokrystaliczne, zbite, ziarniste odmiany Korundu są stosowane do celów przemysłowych jako materiał ścierny (szmergiel) i polerski.
źródło
źródło
Nazwa minerału wywodzi się z sanskrytu (kurivinda znaczy „rubin”).
Do szlachetnych odmian należą:
Rubin (odmiana o barwie czerwonej)
Szafir (odmiana o barwie niebieskiej lub innej).
Inne:
Szafir oraz Rubin Gwiaździsty
Leukoszafir (biały i bezbarwny)
Szafir Arbuzowy (dwubarwny)
Ametyst Orientalny (fioletowy)
Padparadża (żółty lub pomarańczowy).
Wszystkie barwne Korundy – poza czerwonym, szarym i brunatnym – traktowane są jako odmiany Szafiru.
W innych odmianach występuje asteryzm, zjawisko spowodowane obecnością drobnych wrostków:
w Rubinach są to drobne, igiełkowate kryształki Rutylu;
w Szafirach puste kanaliki, ułożone prawidłowo i przecinające się pod kątem 120 stopni (Rubiny i Szafiry Gwiaździste).
Bardzo rozpowszechnione są inkluzje cieczy, szczególnie w Korundach Cejlońskich.
Korund zawiera czasami niewielkie domieszki Chromu, Tytanu lub Żelaza.
Przezroczyste odmiany krystaliczne są wyjątkowo czyste pod względem składu chemicznego.
Znaczne ilości domieszek zawierają zbite odmiany drobnokrystaliczne.
Barwa Korundu zależy od domieszek chemicznych
Bardzo małe domieszki Chromu zabarwiają korund na czerwono, Tytanu na niebiesko, Żelaza na żółto i brunatno (aż do barwy czarnej).
Występowanie
Bywa spotykany w wielu skałach magmowych i metamorficznych oraz okruchowych. Jest minerałem pospolitym.
Miejsca występowania to głównie: Stany Zjednoczone (Karolina Północna), Madagaskar, Kanada, Ural, Birma (okolice Mogok, Mandalaj, Mjitkiny) i Tajlandia (okolice Bangkoku).
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie
Bardzo cenny kamień, używany od dawna do zdobienia pierścieni, brosz, wisiorków i innych ozdób.
Jego wysoka twardość powoduje, że jest stosowany jako materiał ścierny oraz jako kamień łożyskowy w zegarkach.
Przezroczyste odmiany korundu są cennymi kamieniami szlachetnymi, od dawna używanymi do celów zdobniczych.
Drobnokrystaliczne, zbite, ziarniste odmiany Korundu są stosowane do celów przemysłowych jako materiał ścierny (szmergiel) i polerski.
źródło
źródło