[Krystyna]

   
   
   
   
Przywrotnik pospolity (Alchemilla vulgaris L.)
Gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Jest to tzw. gatunek zbiorowy (zbiorowy
Występuje na terenie Europy.
Nazwy ludowe: nawrotnik (Podlasie), gwiazdosz (Sandomierskie), gojnik (Krakowskie), gęsi ślad lub gęsie łapki (Kieleckie), lwia łapa (Pomorze).
Przywrotnik jest byliną osiągającą wysokość 10-30 cm, kwitnącą od maja do października.
Wytwarza krótkie kłącze i rozetę okrągławonerkowatych liści, często po deszczu lub rosie pokrytych kropelkami wody - to efekt działania występujących na ich ząbkach szparek wodnych (hydatod)
Łodyga w dolnej części jest gęsto owłosiona, w górnej części gęsto rozgałęziona, często płożąca się.
W okresie kwitnienia roślina wytwarza krótkie, wzniesione łodygi zakończone wiechowatymi kwiatostanami.
Kwiaty są drobne, żóltozielone, z podwójnym kielichem, natomiast nie posiadają korony kwiatowej.
Są zebrane w dość gęste pęczki.
Owocem przywrotnika jest stożkowaty orzeszek.
Nasiona przywrotnika powstają bez procesu płciowego (apomiksja).

Nazwa przywrotnik pospolity odnosi się do gatunku zbiorowego - licznych spokrewnionych z sobą gatunków, część z nich jest rzadka, inne przystosowały się do specyficznych warunków bytowania (np. górskich łąk).
Przywrotnik występuje dość powszechnie, najczęściej na łąkach, w wilgotnych lasach o trawiastym poszyciu, przy leśnych ścieżkach, na nasypach i przydrożach.
Wymaga gleb pulchnych, głębokich, trochę podmokłych, dobrze znosi gleby gliniaste, a źle wapień.

Surowcem leczniczym jest kwitnące ziele przywrotnika, wraz z przyziemnymi liśćmi.
Należy je zbierać w początkowym okresie kwitnienia i suszyć w warunkach naturalnych, w miejscu przewiewnym i ocienionym, w temperaturze nie przekraczającej 40 stopni.
Zawiera przede wszystkim garbniki, substancje goryczowe, fenolokwasy, węglowodany i związki mineralne.
Garbniki zawarte w zielu działają ściągająco i przeciwzapalnie, hamują też drobne krwawienia i dobrze wpływają na skórę i błony śluzowe.
Poza tym przywrotnik stymuluje tworzenie soków żołądkowych, działa rozkurczowo i poprawia przemianę materii.

Przywrotnik jest uważany za roślinę żeńską, poświęconą Wenus (w chrześcijaństwie - Marii) i związaną z żywiołami Wody i Ziemi.
Jest używany do wzmacniania zaklęć związanych z urodą, płodnością, wszelkich działań kobiecych i w regulacji cyklu miesięcznego.
Krople wody zbierane rano z liści przywrotnika były używane przez alchemików - uważano, że są niezbędne do formuły transmutacyjnej.
Mówi się też, że ich picie zwiększa wrażliwość na świat duchowy, przynosi szczęście i prowadzi do pozytywnych zmian w życiu.
W wierzeniach skandynawskich przywrotnik jest związany z boginiami Frigg i Hel, symbolizuje runę Berkano.
źródło
źródło
źródło