31-10-2011, 20:06
Nawłoć (Solidago L.)
Rodzaj roślin z rodziny astrowatych, do którego należy około 100 gatunków
Większość z nich występuje w Ameryce Północnej, kilka tylko gatunków pochodzi z Europy, Azji i Ameryki Południowej
Niektóre gatunki (m.in. nawłoć kanadyjska) przywiezione z Ameryki do Europy zadomawiają się i zagrażają rodzimej roślinności.
Gatunkiem typowym jest Solidago virgaurea L..
Gatunki flory Polski
nawłoć alpejska (Solidago alpestris Waldst. & Kit.)
nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis L.) – antropofit zadomowiony
nawłoć pospolita (Solidago virgaurea L.)
nawłoć późna (n. olbrzymia) (Solidago gigantea Aiton) – antropofit zadomowiony
nawłoć wąskolistna (Solidago graminifolia (L.) Elliott) – antropofit zadomowiony
Zastosowanie
Nawłocie są cennym źródłem nektaru i pyłku dla pszczół.
Podczas pełni kwitnienia można zauważyć jak silnie wabią do siebie owady.
Właściwości te zauważyli pszczelarze, którzy postanowili wykorzystać te rośliny jako pożytek dla pszczół, a zarazem przyczynili się do rozpropagowania tych roślin, wprowadzając je na tereny własnych pasiek.
Badania wskazują że największą wydajność cukrową z 1ha uprawy wykazały Solidago hybrida (370kg) i Solidago canadensis(380kg), natomiast najbardziej pyłkodajnym taksonem jest Solidago hybryda która może dostarczyć 150 kg pyłku z ha.
Nawłoć jest stosowana w medycynie od XVI w.
Znano już jej moczopędne właściwości, zapobiegające powstawaniu kamieni nerkowych.
W Stanach Zjednoczonych używana jest w leczeniu ostrego lub chronicznego zapalenia górnych dróg oddechowych, nawracających przeziębień.
Działanie nawłoci jest również moczopędne, przeciw zapalne, rozkurczowe i antyseptyczne, stosowane pomocniczo w leczeniu artretyzmu i choroby gośćcowej.
Zauważono że posiada działanie wiatropędne, oraz pozytywne efekty w innych drobnych schorzeniach i chorobach układu pokarmowego.
Główne znaczenie w medycynie mają gatunki: S. virgaurea, S. canadensis, S. gigantea, S.graminifolia.
Znanym i cenionym gatunkiem w medycynie ludowej jest Solidago virgaurea, choć ma znaczenie główne w ziołolecznictwie europejskim.
S.canadesis i S.gigantea wykazują również efekt obniżenia obwodowego ciśnienia krwi.
Substancjami czynnymi zawartymi w tych gatunkach są: flawonoidy (kwercentyna, rutyna, astragalina), garbniki pirokatechinowe, pseudogarbniki (kwas kawowy i chlorogenowy), olejek eteryczny, saponina obojętna, żywice i śluzy.
W homeopatii stosowana jest także S.compositum jako roztwór do iniekcji w chorobach nerek i dróg moczowych.
Badaniami nad przemysłowym zastosowaniem rodzaju Solidago, w produkcji gumy zajmował się Tomasz Edison.
Badacz odkrył metodę nawożenia i uprawy, uzyskując wysoką zawartość gumy pozyskiwanej z tej rośliny.
Rośliny uprawiane według jego metody osiągały „12 stóp wysokości i zawierały ok. 12 procent surowca”.
Guma wyprodukowana przez Edisona z nawłoci charakteryzowała się wysoką sprężystością, odpornością i zachowywała swe właściwości w procesie produkcji.
Odkrycie nigdy nie doczekało się realizacji w przemysłowym wymiarze produkcji.
Uprawiana jako roślina ozdobna.
źródło