06-03-2017, 22:43
ALOES Aloe arborescens Mill.
Ta wieloletnia roślina mieszkaniowa jest wiecznie zielonym sukulentem z rodziny liliowatych.Ten rodzaj obejmuje 180 gatunków występujących na wszystkich kontynentach.W Europie znany od 1700 r. W mieszkaniach kwitnie bardzo rzadko.Nie znosi przymrozków. Surowcem leczniczym jest sok ze świeżych liści.Liście trzyletnie służą do otrzymywania wodnych wyciągów zawierających tzw. stymulatory biogenne. Przed wykorzystaniem aloesu do celów leczniczych należy go nie podlewać w lecie przez dwa tygodnie, a w zimie co najmniej przez miesiąc.
WSKAZANIA LECZNICZE
Na użytek wewnętrzny Niedomogi miesiączkowania, zapalenia kory mózgu, oskrzelowa dychawica, podostry i przewlekły nieżyt jelita grubego, stany zapalne i zwyrodnienia rogówki i siatkówki, uporczywe bóle głowy, nerwobóle, wyczerpanie nerwowe, zanik nerwu wzrokowego,zmętnienie rogówki, stany zapalne przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa, zanikowy nieżyt błony śluzowej żołądka, owrzodzenie odbytnicy i okrężnicy, zaparcia.
Na użytek zewnętrzny
Blizny, odmrożenia, uszkodzenia naskórka, owrzodzenia podudzia, nieżyt nosa, zapalenie zatok bocznych nosa (wkraplanie i przemywanie), owrzodzenie, pęknięcia skóry, wysypki alergiczne i ropne, źle gojące się rany oraz oparzenia termiczne i promieniami rentgenowskimi, ukłucia owadów, zapalenie śluzówki jamy ustnej, afty, paradentoza, zapalenie sromu (okłady) i pochwy (tamponowanie).
Wodne wyciągi lub miazga ze świeżych liści aloesu wykazują właściwości biostymulujące : wzmacniają mechanizmy obronne organizmu i uaktywniają enzymyustrojowe, zwłaszcza te, które zawierają mikroelementy. Poprawia się sprawność biologiczna chorych tkanek i przemiana materii w całym ustroju oraz polepsza się
jego równowaga (homeostaza). Biologiczne stymulatory są szybko wchłanianie z krwią i docierają do różnych narządów. Nie uaktywniają się w kwaśnym środowisku żołądka. Nie są niszczone przez enzymy tkankowe i dlatego wyciągi z liści aloesu można podawać pozajelitowo-doustnie lub zewnętrznie na skórę i błony śluzowe.Wyciągi lub miazgę ze świeżych liści aloesu stosuje się w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, w chorobie wrzodowej, w zanikowym nieżycie błony śluzowej żołądka, przy owrzodzeniu okrężnicy i odbytnicy. W postaci zastrzyków biostyminy podaje się rekonwalescentom po zabiegach
chirurgicznych i po długotrwałych chorobach, osobom w podeszłym wieku z ubytkiem sił i przy zwiększonej podatności na choroby infekcyjne oraz przy wyczerpaniu nerwowym.
Lecznicze właściwości wysuszonego soku z aloesu, zwanego aloną są znane od tysiącleci. Syrop z aloesu z żelazem (Askofer) jest środkiem krwiotwórczym.
Przeciwwskazania: Krwotok macicy,menstruacja, dolegliwości maciczne, różne krwotoki, powiększona prostata, zapalenie pęcherza moczowego, dyzenteria, zapalenie okrężnicy, zapalenie trzewi, niepełny skurcz serca, wiek dziecięcy, ostre lub podostre zapalenie wyrostka robaczkowego i kłębuszków nerkowych, (zaawansowana ciąża od 7 miesiąca), okres miesiączkowania, bezpośrednio po operacji przewodu pokarmowego, żylaki odbytu, ciężka niedomoga serca i naczyń krwionośnych, nadciśnienie, krwotoki.
Działania uboczne: Większe dawki preparatu aloesu mogą być niebezpieczne dla kobiet ciężarnych (groźba poronienia lub przedwczesnego porodu) oraz w przypadku przekrwienia okrężnicy i narządów miednicy mniejszej. Przy dużych dawkach występuje ogólne osłabienie, spowolnienie pulsu, obniżenie temperatury ciała (hipotermia), przy 8g proszku śmierć. Antagonistami aloesu są narkotyki i kwasy.
Niezgodność wywołują garbniki, żelazo, jod,mentol, tymol, fenol, toteż nie powinno się tych środków używać jednocześnie z aloesem.
SPOSÓB UŻYCIA
Proszek z suchych liści. Jednorazowo 0,1-0,2g w opłatku wieczorem z 1/2 szklanki płynu jako środek przeczyszczający (purgans), 20-30 mg jednorazowo 2-3 razy dziennie przed posiłkami jako stomachicum (na żołądek) pobudzające łaknienie.
Wyciąg z aloesu w dawce 1/2-1 łyżeczki na 1/2 szklanki wody wieczorem jako purgans; 5-10 kropli na żołądek. Preparaty: Alax (Herbapol), biostymina (Herbapol, ampułki a 2 ml).W dychawicy oskrzelowej po 1-1,5 ml dziennie w ciągu 10-15 dni,następnie ta sama dawka co drugi dzień. Ogółem 25-35 wstrzyknięć.
Sok ze świeżych liści aloesu. Doustnie po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie 30 minut przed jedzeniem jako środek żołądkowy i przeciwgorączkowy (antiphlogisticum).
Zewnętrznie w postaci przymoczek, okładów w różnych dermatozach, jako maść w oparzeniach termicznych i promieniami rentgena.
Napar z suchych liści. Łyżeczka na szklankę wrzątku dziennie jest dobrym środkiem żołądkowym, wątrobowym i trawiennym.
Sproszkowany liść działa podobnie jak piołun. Szczyptę na końcu noża w 100 cm 3 wrzątku zaparzyć, odstawić do naciągnięcia i przecedzić. Stosuje się do przemywania przy schorzeniach rogówki oka i ropnych stanach zapalnych spojówki 2-3 takie porcje dzienne należy również wypić.
Nalewka spirytusowa na świeżym liściu. Dobry środek gojący przeciw ropniom i ropiejącym ranom.Niekiedy wystarczy napar na sproszkowanym liściu w formie okładu.
Nalewkę spirytusową na równi z winem z aloesu i sproszkowanym aloesem należy przechowywać w opakowaniach ciemnych, szczelnych i z dala od światła, nawet elektrycznego.
Źródło Jadwiga Górnicka "Apteka natury"
Ta wieloletnia roślina mieszkaniowa jest wiecznie zielonym sukulentem z rodziny liliowatych.Ten rodzaj obejmuje 180 gatunków występujących na wszystkich kontynentach.W Europie znany od 1700 r. W mieszkaniach kwitnie bardzo rzadko.Nie znosi przymrozków. Surowcem leczniczym jest sok ze świeżych liści.Liście trzyletnie służą do otrzymywania wodnych wyciągów zawierających tzw. stymulatory biogenne. Przed wykorzystaniem aloesu do celów leczniczych należy go nie podlewać w lecie przez dwa tygodnie, a w zimie co najmniej przez miesiąc.
WSKAZANIA LECZNICZE
Na użytek wewnętrzny Niedomogi miesiączkowania, zapalenia kory mózgu, oskrzelowa dychawica, podostry i przewlekły nieżyt jelita grubego, stany zapalne i zwyrodnienia rogówki i siatkówki, uporczywe bóle głowy, nerwobóle, wyczerpanie nerwowe, zanik nerwu wzrokowego,zmętnienie rogówki, stany zapalne przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa, zanikowy nieżyt błony śluzowej żołądka, owrzodzenie odbytnicy i okrężnicy, zaparcia.
Na użytek zewnętrzny
Blizny, odmrożenia, uszkodzenia naskórka, owrzodzenia podudzia, nieżyt nosa, zapalenie zatok bocznych nosa (wkraplanie i przemywanie), owrzodzenie, pęknięcia skóry, wysypki alergiczne i ropne, źle gojące się rany oraz oparzenia termiczne i promieniami rentgenowskimi, ukłucia owadów, zapalenie śluzówki jamy ustnej, afty, paradentoza, zapalenie sromu (okłady) i pochwy (tamponowanie).
Wodne wyciągi lub miazga ze świeżych liści aloesu wykazują właściwości biostymulujące : wzmacniają mechanizmy obronne organizmu i uaktywniają enzymyustrojowe, zwłaszcza te, które zawierają mikroelementy. Poprawia się sprawność biologiczna chorych tkanek i przemiana materii w całym ustroju oraz polepsza się
jego równowaga (homeostaza). Biologiczne stymulatory są szybko wchłanianie z krwią i docierają do różnych narządów. Nie uaktywniają się w kwaśnym środowisku żołądka. Nie są niszczone przez enzymy tkankowe i dlatego wyciągi z liści aloesu można podawać pozajelitowo-doustnie lub zewnętrznie na skórę i błony śluzowe.Wyciągi lub miazgę ze świeżych liści aloesu stosuje się w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, w chorobie wrzodowej, w zanikowym nieżycie błony śluzowej żołądka, przy owrzodzeniu okrężnicy i odbytnicy. W postaci zastrzyków biostyminy podaje się rekonwalescentom po zabiegach
chirurgicznych i po długotrwałych chorobach, osobom w podeszłym wieku z ubytkiem sił i przy zwiększonej podatności na choroby infekcyjne oraz przy wyczerpaniu nerwowym.
Lecznicze właściwości wysuszonego soku z aloesu, zwanego aloną są znane od tysiącleci. Syrop z aloesu z żelazem (Askofer) jest środkiem krwiotwórczym.
Przeciwwskazania: Krwotok macicy,menstruacja, dolegliwości maciczne, różne krwotoki, powiększona prostata, zapalenie pęcherza moczowego, dyzenteria, zapalenie okrężnicy, zapalenie trzewi, niepełny skurcz serca, wiek dziecięcy, ostre lub podostre zapalenie wyrostka robaczkowego i kłębuszków nerkowych, (zaawansowana ciąża od 7 miesiąca), okres miesiączkowania, bezpośrednio po operacji przewodu pokarmowego, żylaki odbytu, ciężka niedomoga serca i naczyń krwionośnych, nadciśnienie, krwotoki.
Działania uboczne: Większe dawki preparatu aloesu mogą być niebezpieczne dla kobiet ciężarnych (groźba poronienia lub przedwczesnego porodu) oraz w przypadku przekrwienia okrężnicy i narządów miednicy mniejszej. Przy dużych dawkach występuje ogólne osłabienie, spowolnienie pulsu, obniżenie temperatury ciała (hipotermia), przy 8g proszku śmierć. Antagonistami aloesu są narkotyki i kwasy.
Niezgodność wywołują garbniki, żelazo, jod,mentol, tymol, fenol, toteż nie powinno się tych środków używać jednocześnie z aloesem.
SPOSÓB UŻYCIA
Proszek z suchych liści. Jednorazowo 0,1-0,2g w opłatku wieczorem z 1/2 szklanki płynu jako środek przeczyszczający (purgans), 20-30 mg jednorazowo 2-3 razy dziennie przed posiłkami jako stomachicum (na żołądek) pobudzające łaknienie.
Wyciąg z aloesu w dawce 1/2-1 łyżeczki na 1/2 szklanki wody wieczorem jako purgans; 5-10 kropli na żołądek. Preparaty: Alax (Herbapol), biostymina (Herbapol, ampułki a 2 ml).W dychawicy oskrzelowej po 1-1,5 ml dziennie w ciągu 10-15 dni,następnie ta sama dawka co drugi dzień. Ogółem 25-35 wstrzyknięć.
Sok ze świeżych liści aloesu. Doustnie po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie 30 minut przed jedzeniem jako środek żołądkowy i przeciwgorączkowy (antiphlogisticum).
Zewnętrznie w postaci przymoczek, okładów w różnych dermatozach, jako maść w oparzeniach termicznych i promieniami rentgena.
Napar z suchych liści. Łyżeczka na szklankę wrzątku dziennie jest dobrym środkiem żołądkowym, wątrobowym i trawiennym.
Sproszkowany liść działa podobnie jak piołun. Szczyptę na końcu noża w 100 cm 3 wrzątku zaparzyć, odstawić do naciągnięcia i przecedzić. Stosuje się do przemywania przy schorzeniach rogówki oka i ropnych stanach zapalnych spojówki 2-3 takie porcje dzienne należy również wypić.
Nalewka spirytusowa na świeżym liściu. Dobry środek gojący przeciw ropniom i ropiejącym ranom.Niekiedy wystarczy napar na sproszkowanym liściu w formie okładu.
Nalewkę spirytusową na równi z winem z aloesu i sproszkowanym aloesem należy przechowywać w opakowaniach ciemnych, szczelnych i z dala od światła, nawet elektrycznego.
Źródło Jadwiga Górnicka "Apteka natury"