[Krystyna]

   
   
   
Judaszowiec kanadyjski - Cercis canadensis
Drzewo lub wysoki krzew dorastający w Polsce do wysokości 8m, zrzucający liście na zimę.
Występuje na południu Europy, w Ameryce Północnej i w zachodniej Azji.
Uprawiany ze względu na liście i motylkowate różowe kwiaty, które ukazują się przed rozwojem liści bezpośrednio na grubych gałęziach i pniu, co wygląda bardzo efektownie

Judaszowiec kanadyjski zakwita na przełomie kwietnia i maja, przed rozwojem liści.
Motylkowate kwiaty są drobne (około 1,5 cm), ale bardzo dekoracyjne, intensywnie różowe, zebrane w pęczki po kilka, wyrastają charakterystycznie z pączków śpiących kory, na pędach zeszłorocznych, ale także na starszych gałęziach i bezpośrednio na pniu.
Zjawisko to występuje rzadko i nosi nazwę kauliflorii.
Liczba kwiatów jest oszałamiająca i często całe drzewo – od podstawy pnia, aż do najwyższych pędów – pokryte jest masą różowych kwiatów.
Kwitnienie trwa (w zależności od pogody) do trzech tygodni. Kwiaty judaszowca są miododajne, stanowią jeden z najwcześniejszych pożytków dla pszczół, ale ze względu na specyficzną budowę kwiatów (głęboko osadzone nektarniki), nektar jest osiągalny tylko dla owadów o długich języczkach.
Judaszowiec kanadyjski jest rośliną owadopylną.
Po zapyleniu kwiatów i zapłodnieniu zawiązuje owoce – strąki, 5–10 cm długości, z kilkoma, płaskimi, eliptycznymi, średnicy około 6 mm nasionami wewnątrz, które dojrzewają od sierpnia do października.
Strąki są początkowo zielone, w miarę dojrzewania brązowieją i zasychają na pędach, mogą tam pozostawać do wiosny (w wietrzną pogodę wydają charakterystyczny szelest).
Nasiona po dojrzeniu są brązowe i mają bardzo twarde okrywy, mimo to są chętnie zjadane przez ptaki.
Niekiedy (przy braku odpowiednich owadów zapylających lub niekorzystnej pogodzie) rośliny nie zawiązują owoców i nasion.
Zdarzają się też osobniki o kwiatach sterylnych, które w ogóle nie zawiązują nasion.
Judaszowiec kanadyjski można sadzić jako soliter lub w niewielkich grupach, także w szpalerach w ogrodach, parkach oraz zieleni publicznej i osiedlowej, w osłoniętych od zimnych wiatrów, zacisznych miejscach, na ciepłych stanowiskach.
źródło