30-11-2011, 00:41
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Komosa Strzałkowata (Chenopodium bonus-henricus)
[ang: goosefoot (all-good), fr: ansérine Bon-Henri, niem: guter Heinrich]
Komosa strzałkowata (zwana też gęsią stopą lub mączyńcem) jest rośliną wieloletnią wysokości 20-60 cm, nieco lepką, z mączystym nalotem.
Łodyga wzniesiona, prosta.
Liście ma charakterystyczne: duże, trójkątnie-oszczepowate, zaostrzone, całobrzegie, faliste,długoogonkowe; liście szczytowe podługowato-lancetowate, krótkoogonkowe.
Kłębiki kwiatostanowe zebrane w krótkie kłosy, a następnie w gęste kłosokształtne kwiatostany.
Kwiaty środkowe w kłębiku 5-dzielne a brzeżne 3-4-dzielne.
Kwitnie od maja do sierpnia. Owocem jest drobny orzech spłaszczony z boków.
Występuje często na przydrożach, rowach, śmietniskach i przychaciach.
Zastosowanie kulinarne - jak komosa biała ale jedzono również obrane młode pędy, jak szparagi, odkopywane razem z częścią znajdującą się tuż pod ziemią.
Ziele stosowano jako środek antyseptyczny, korzeń - zewnętrznie w chronicznych wypryskach, wywar z liści - w grzybicy skóry owłosionej.
źródło
Od czasów prehistorycznych aż do XVIII wieku wiele gatunków komos było zbieranych i uprawianych jako rośliny jadalne.
Zjadano młode liście i nasiona, z których można robić mąki i kaszę. Komosa strzałkowata nie ma takich własności trujących, jak komosa biała, która również była zjadana (po przegotowaniu i odcedzeniu).
Jeszcze w czasach współczesnych - w czasie I i II wojny światowej, czy na przednówku ludność ratowała się od głodu i szkorbutu zjadając ziele i nasiona komosy.
Ziele wykorzystywano w lecznictwie ludowym jako środek antyseptyczny, a korzeń do leczenia grzybicy skóry.
Komosa Strzałkowata (Chenopodium bonus-henricus)
[ang: goosefoot (all-good), fr: ansérine Bon-Henri, niem: guter Heinrich]
Komosa strzałkowata (zwana też gęsią stopą lub mączyńcem) jest rośliną wieloletnią wysokości 20-60 cm, nieco lepką, z mączystym nalotem.
Łodyga wzniesiona, prosta.
Liście ma charakterystyczne: duże, trójkątnie-oszczepowate, zaostrzone, całobrzegie, faliste,długoogonkowe; liście szczytowe podługowato-lancetowate, krótkoogonkowe.
Kłębiki kwiatostanowe zebrane w krótkie kłosy, a następnie w gęste kłosokształtne kwiatostany.
Kwiaty środkowe w kłębiku 5-dzielne a brzeżne 3-4-dzielne.
Kwitnie od maja do sierpnia. Owocem jest drobny orzech spłaszczony z boków.
Występuje często na przydrożach, rowach, śmietniskach i przychaciach.
Zastosowanie kulinarne - jak komosa biała ale jedzono również obrane młode pędy, jak szparagi, odkopywane razem z częścią znajdującą się tuż pod ziemią.
Ziele stosowano jako środek antyseptyczny, korzeń - zewnętrznie w chronicznych wypryskach, wywar z liści - w grzybicy skóry owłosionej.
źródło
Od czasów prehistorycznych aż do XVIII wieku wiele gatunków komos było zbieranych i uprawianych jako rośliny jadalne.
Zjadano młode liście i nasiona, z których można robić mąki i kaszę. Komosa strzałkowata nie ma takich własności trujących, jak komosa biała, która również była zjadana (po przegotowaniu i odcedzeniu).
Jeszcze w czasach współczesnych - w czasie I i II wojny światowej, czy na przednówku ludność ratowała się od głodu i szkorbutu zjadając ziele i nasiona komosy.
Ziele wykorzystywano w lecznictwie ludowym jako środek antyseptyczny, a korzeń do leczenia grzybicy skóry.