[Krystyna]

   
Róża francuska (Rosa gallica L.) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych (Rosaceae Juss.).
Występuje w południowej, wschodniej i centralnej Europie oraz w Turcji i na Kaukazie
Kiedyś pospolity na terenie Polski, obecnie w środowisku naturalnym rzadki.
Występuje w południowej Polsce, głównie na Nizinie Śląskiej, w pasie wyżyn, w górach w piętrze pogórza
Uprawiany był w Europie już przed rokiem 1500

Zastosowanie
Roślina ozdobna – częsta w uprawie jako jedna z grup "róż parkowych" (jej odmiany i mieszańce). Strefy mrozoodporności 5-9
Jest odporna na choroby liści.
Znana była od czasów antycznych i uprawiana już przez Rzymian na terenie prawie całego Imperium.
W tekstach Pliniusza Starszego (23-79 n.e.), identyfikowana jest z opisaną przez niego Różą z Miletu.
Można ją też rozpoznać na freskach z Pompeii.
Rembertus Dodonaeus (ok. 1550) nazywa ją Rosa sativa.
Od Średniowiecza była szeroko używana ze względu na swe właściwości medyczne.
W 1596 w swym katalogu roślin angielski chemik i botanik John Gerard nazywa ją Rosa rubra, natomiast w "Hortus Eystettensis" niemieckiego botanika Basiliusa Beslera (1561-1629) występuje pod nazwą Rosa Milesia rubra flore pleno.
W 1753 Linneusz skatalogował ją pod nazwa Rosa gallica.
Roślina lecznicza. Ma podobne własności, jak róża dzika.
źródło