21-09-2018, 22:23
[ATTACHMENT NOT FOUND]
http://i256.photobucket.com/albums/hh170...Ta0064.jpg
Lnica wonna (Linaria odora (M. Bieb) Fisch.)
Gatunek roślin należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae).
Roślina żyjąca na piaszczystym podłożu.
Lnica wonna rośnie na szarych i białych wydmach, m.in. w Słowińskim Parku Narodowym.
Jest pokryta woskiem, kwitnie w lipcu i sierpniu
Roślina niezbyt pospolita, występuje na piaszczystych brzegach morza.
Spotkać ją można na wydmach Morza Bałtyckiego, na Pomorzu, począwszy od Jarosławca przy Darłowie, idąc na wschód do Gdańska i dalej do ujścia Wisły i Mierzei Wiślanej. Występuje również na Półwyspie Helskim.
Zaobserwować ją można na stromym zboczu nie ustalonej jeszcze wydmy białej, na wydmie szarej lub na wędrującej wydmie ruchomej.
Lnica jest rośliną nagą, silnie pokrytą woskiem.
Jest to roślina jednoroczna posiadająca cienki, wrzecionowaty korzeń.
Łodyga jest wzniesiona lub podnosząca się, pojedyncza, ale częściej rozgałęziona, zazwyczaj o długości od 15 do 45 cm.
Liście lnicy są niezbyt długie - do 55 mm i szerokie maksymalnie do 15 mm.
Kształt jest zazwyczaj linearny, rzadziej lancetowaty, spiczasty.
Są pokryte włoskami.
Kwiaty niezbyt duże skupione są w luźnych gronach i bardzo ładne.
Na uwagę zasługuje nie tylko ich uroda, ale również subtelny zapach.
Ponieważ mają jasnożółte zabarwienie, brakuje im kontrastu w stosunku do zwykle żółtego odcienia piasku.
Dlatego nie mogąc zwabić owadów kolorem, oddziałują na ich zmysł węchu.
Nasiona są płaskie, otoczone skrzydełkami w kształcie nerki z drobnosiateczkowaną błoną.
Lnica potrzebuje bardzo dużo światła i nie znosi konkurencji innych roślin.
Preferuje gleby suche, ubogie, o odczynie zasadowym.
Lnica znajduje się na liście roślin dziko żyjących objętych ścisłą ochroną gatunkową na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną ( Dz.U. nr 168 poz. 1764).
Jest gatunkiem zaliczonym w "Polskiej czerwonej księdze roślin" do grupy roślin narażonych na wyginięcie.
http://i256.photobucket.com/albums/hh170...Ta0064.jpg
Lnica wonna (Linaria odora (M. Bieb) Fisch.)
Gatunek roślin należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae).
Roślina żyjąca na piaszczystym podłożu.
Lnica wonna rośnie na szarych i białych wydmach, m.in. w Słowińskim Parku Narodowym.
Jest pokryta woskiem, kwitnie w lipcu i sierpniu
Roślina niezbyt pospolita, występuje na piaszczystych brzegach morza.
Spotkać ją można na wydmach Morza Bałtyckiego, na Pomorzu, począwszy od Jarosławca przy Darłowie, idąc na wschód do Gdańska i dalej do ujścia Wisły i Mierzei Wiślanej. Występuje również na Półwyspie Helskim.
Zaobserwować ją można na stromym zboczu nie ustalonej jeszcze wydmy białej, na wydmie szarej lub na wędrującej wydmie ruchomej.
Lnica jest rośliną nagą, silnie pokrytą woskiem.
Jest to roślina jednoroczna posiadająca cienki, wrzecionowaty korzeń.
Łodyga jest wzniesiona lub podnosząca się, pojedyncza, ale częściej rozgałęziona, zazwyczaj o długości od 15 do 45 cm.
Liście lnicy są niezbyt długie - do 55 mm i szerokie maksymalnie do 15 mm.
Kształt jest zazwyczaj linearny, rzadziej lancetowaty, spiczasty.
Są pokryte włoskami.
Kwiaty niezbyt duże skupione są w luźnych gronach i bardzo ładne.
Na uwagę zasługuje nie tylko ich uroda, ale również subtelny zapach.
Ponieważ mają jasnożółte zabarwienie, brakuje im kontrastu w stosunku do zwykle żółtego odcienia piasku.
Dlatego nie mogąc zwabić owadów kolorem, oddziałują na ich zmysł węchu.
Nasiona są płaskie, otoczone skrzydełkami w kształcie nerki z drobnosiateczkowaną błoną.
Lnica potrzebuje bardzo dużo światła i nie znosi konkurencji innych roślin.
Preferuje gleby suche, ubogie, o odczynie zasadowym.
Lnica znajduje się na liście roślin dziko żyjących objętych ścisłą ochroną gatunkową na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną ( Dz.U. nr 168 poz. 1764).
Jest gatunkiem zaliczonym w "Polskiej czerwonej księdze roślin" do grupy roślin narażonych na wyginięcie.