30-09-2018, 00:22
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Len włochaty (Linum hirsutum L.)
Lnowate (Linaceae)
Okres kwitnienia: VI-VIII
Występowanie:
Głownie południowa część Europy oraz Azja Mniejsza.
W Polsce przebiega północna granica zasięgu. W kraju występuje wyłącznie na terenie Niecki Nidziańskiej, głównie w centralnej i zachodniej części oraz na terenie rezerwatów i obszarów chronionych (m.in. Sterczów-Ścianka, Dąbie, Przęślin, Skowronoo, Opalonki i Kalina-Lisiniec).
Środowisko:
Gatunek preferuje tereny ciepłe, otwarte i silnie nasłonecznione.
Rośnie na glebie piaszczystej lub pylastej, suchej, umiarkowanie ubogiej (mezotroficznej), o odczynie obojętnym do zasadowego m.in. na wapiennych stokach i gipsowych wzgórzach, często na skrajach pól i nieużytków.
Występuje głównie na murawach kserotermicznych o charakterze kontynentalnym i na innych terenach stepowych.
Charakterystyczny dla zwartych stepów łąkowych (All. Cirsio-Brachypodion pinnati) oraz zespołów omanu wąskolistnego (Ass. Inuletum ensifoliae).
Opis ogólny:
Roślina objęta ścisną ochroną gatunkową.
Wg polskiej Czerwonej listy roślin i grzybów Polski zaklasyfikowana jako rzadka ®, w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin umieszczona jako roślina narażona na wyginięcie (VU).
Głównymi zagrożeniami dla lnu włochatego jest znaczne ograniczenie siedlisk, które skupiają się na kilkunastu stanowiskach w Niecce Nidziańskiej.
Gatunek ostał się głównie na terenach rezerwatów, które stanowią swoiste ostoje pośród hektarów pól i innych obszarów użytkowanych przez człowieka.
Podobnie jak siedliska na których żyje (murawy kserotermiczne) wymaga czynnej ochrony, która obejmuje koszenia lub ekstensywny wypas owiec oraz wycinkę młodych drzewek i krzewów.
Roślina dwuletnia.
W pierwszym roku wypuszcza jedynie części wegetatywne (liście, łodygi, korzenie).
W drugim natomiast wytwarza kwiaty i zawiązuje nasiona
źródło
Len włochaty (Linum hirsutum L.)
Lnowate (Linaceae)
Okres kwitnienia: VI-VIII
Występowanie:
Głownie południowa część Europy oraz Azja Mniejsza.
W Polsce przebiega północna granica zasięgu. W kraju występuje wyłącznie na terenie Niecki Nidziańskiej, głównie w centralnej i zachodniej części oraz na terenie rezerwatów i obszarów chronionych (m.in. Sterczów-Ścianka, Dąbie, Przęślin, Skowronoo, Opalonki i Kalina-Lisiniec).
Środowisko:
Gatunek preferuje tereny ciepłe, otwarte i silnie nasłonecznione.
Rośnie na glebie piaszczystej lub pylastej, suchej, umiarkowanie ubogiej (mezotroficznej), o odczynie obojętnym do zasadowego m.in. na wapiennych stokach i gipsowych wzgórzach, często na skrajach pól i nieużytków.
Występuje głównie na murawach kserotermicznych o charakterze kontynentalnym i na innych terenach stepowych.
Charakterystyczny dla zwartych stepów łąkowych (All. Cirsio-Brachypodion pinnati) oraz zespołów omanu wąskolistnego (Ass. Inuletum ensifoliae).
Opis ogólny:
Roślina objęta ścisną ochroną gatunkową.
Wg polskiej Czerwonej listy roślin i grzybów Polski zaklasyfikowana jako rzadka ®, w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin umieszczona jako roślina narażona na wyginięcie (VU).
Głównymi zagrożeniami dla lnu włochatego jest znaczne ograniczenie siedlisk, które skupiają się na kilkunastu stanowiskach w Niecce Nidziańskiej.
Gatunek ostał się głównie na terenach rezerwatów, które stanowią swoiste ostoje pośród hektarów pól i innych obszarów użytkowanych przez człowieka.
Podobnie jak siedliska na których żyje (murawy kserotermiczne) wymaga czynnej ochrony, która obejmuje koszenia lub ekstensywny wypas owiec oraz wycinkę młodych drzewek i krzewów.
Roślina dwuletnia.
W pierwszym roku wypuszcza jedynie części wegetatywne (liście, łodygi, korzenie).
W drugim natomiast wytwarza kwiaty i zawiązuje nasiona
źródło