[Krystyna]

   
Legenda o Bezoarach 
Stara legenda peruwiańskich Indian głosi, że żyjące w Andach lamy wiedzione instynktem sterowanym przez bóstwa zjadają niektóre trujące zioła, co uodparnia je na inne trujące rośliny i zatrutą wodę.
Według innej, równie pięknej legendy, Bezoary są skamieniałymi łzami jeleni, które chcąc się odmłodzić zjadają węże, po czym wchodzą do wody i stoją w niej dopóki jad nie wypłynie z łzami, które spadając do wody zamieniają się w kamienie zdobnicze
Bezoary są kruchymi, lśniącymi kamieniami o różnej wielkości i barwie żółtej, szarej, niebieskawej, białawej lub zielonkawej, 
Kamienie te powstają z niestrawionych cząstek pokarmu oraz sierści zwierząt ( lam, mułów, antylop, gazeli, kóz ), która zjadana jest z pożywieniem podczas linienia. 
 
W IV wieku p.n.e. Arystoteles pisał, że kamień ten usuwa truciznę z organizmu. 
Persowie głęboko wierzyli, że Bezoar ma właściwości nie tylko lecznicze, ale też magiczne. 
Nadali mu nazwę Bad-zahr co znaczy “wyganiający truciznę”. 
Bezoar, na którym umieszczony był wizerunek szacha służył im za talizman, który chronił wojownika przed zatrutą  bronią wroga. 
Chińczycy i Hindusi z kolei twierdzili że Bezoar przywraca młodość i urodę. 
Obecnie kamień ten stosowany jest w azjatyckiej medycynie naturalnej jako lek na dolegliwości żołądkowe.
źródło
źródło