03-05-2020, 18:16
Poznaj dobroczynną siłę Bursztynu!
Pierwsze informacje o dobroczynnych właściwościach Bursztynu Bałtyckiego można znaleźć w opisach Pliniusza Starszego i Hipokratesa (460-377 p.n.e.)
Kalistatos pisze o noszonych na szyi krótkich naszyjnikach przynoszących ulgę przy niektórych silnych dolegliwościach gardła, szyi, głowy.
Medycy starożytni zalecali spożywać go z winem, gdy ktoś chorował na żółtaczkę lub miał kłopoty z pęcherzem.
Matki wieszały na szyjach dzieci bryłki nieobrobionego Bursztynu, aby chronić je przed chorobami.
Leczono Bursztynem dżumę i epilepsję.
Mnich dominikański Albert Wielki /2. połowa XIII w./, uznał Bursztyn jako jeden z leków o najwyższej skuteczności.
Jego właściwości szczególnie doceniano podczas pomorów dziesiątkujących całe połacie Europy.
Dymem z palonego Bursztynu okadzano chorych i domy rażone zarazą, jak i zapobiegawczo miejsca, do których zatrute powietrze jeszcze nie dotarło.
Matthäus Praetorius w 1680 r. napisał "W czasie zarazy nie stwierdzono, by zmarł któryś z Bursztyniarzy w Gdańsku, Kłajpedzie, Królewcu czy Libawie".
Jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku uznawano Bursztyn za znakomity lek na reumatyzm, spazmy, gorączki, słabości kobiet itp.
Specjaliści zalecali:
"Tynktura Bursztynowa otrzymana z Bursztynu i wyskoku spirytusowego działa przeciwspazmatycznie; szczególne także skutki wywiera na skórę i dlatego w cierpieniach tego organu, jako też w cierpieniach hysterycznych jest używana: doza 8--15 kropli.”
Olej Bursztynowy działa na system nerwowy, przyspiesza krążenie krwi i uśmierza spazmy, nie tylko skóry ale i płuc: używa się także w cierpieniach hysterycznych, przeciw soliterom, czasem w wielkiej chorobie (epilepsja) i podług Ruscha w kałonotości szyi (tetemus).
Niektórzy polecali go w owrzodzeniach płuc i nerek.
Istniała jeszcze jedna lecznicza Bursztynowa substancja, wydzielająca silny zapach piżma -- Tinctura moschi artificielis.
Był to roztwór spirytusowy kwasu azotowego i olejku Bursztynowego.*
Również medycyna ludowa znajdowała dla Bursztynu Bałtyckiego zastosowanie.
Nalewką spirytusową na Bursztynie leczono choroby płuc.
W regionach największych nagromadzeń Bursztynu, na Kaszubach i na Litwie, codzienne zażywanie kilku kropli nalewki w szklance wody jest traktowane jako niezawodny sposób profilaktyki przed wszystkimi chorobami.
Tarty na miazgę Bursztyn zażywano jako tabakę od kataru.
W tradycji regionu Kurpi płaskie krążki lub obrączki Bursztynowe dawano do gryzienia ząbkującym, kapryszącym niemowlętom.
Palono wreszcie okruchy Bursztynu i okadzano nim izbę, celem dezynfekcji.
Noszony stale na szyi bursztyn miał zapobiegać bólom głowy, a dzieci chronił od konwulsji.
Wierzono też, że Bursztyn przynosi szczęście swym właścicielom.
Razem z kulkami jałowca bywa palony jako kadzidło w kościołach.
W połowie XVI wieku dokonano pierwszej suchej destylacji Bursztynu, co znacznie rozszerzyło możliwości jego farmaceutycznego wykorzystania.
Powstałe w wyniku destylacji: kwas, olej i kalafonię stosuje się do dziś.