04-06-2020, 00:47
Cynober jest ważną rudą rtęci.
Minerał ma piękny jasny czerwony lub brązowo czerwony kolor, przypominający kolor krwi.
Uważa się, że nazwa pochodzi od greckiego „kinnobaris”, co oznacza smoczą krew.
Ale Herodot ma dowody na to, że Grecy wzięli czerwoną farbę z Morza Azowskiego, gdzie wydobycie przeprowadzono nawet wcześniej
A starożytni Scytowie nazywali tę farbę - „kinnabis”.
Z tego wszystkiego możemy założyć, że słowo „cynober” jest pochodzenia scytyjskiego.
Minerał ma również inne nazwy: ruda mieszanki, ruda rtęci, sferyczna, koralowa.
Poszczególne kryształy są rzadko spotykane.
Najczęściej minerał występuje w postaci granulowanych agregatów.
Chociaż minerał jest wystarczająco łatwy do stopienia, ogrzewa się go tylko do 200 ° C, ale ten kamień można rozpuścić tylko za pomocą mieszaniny kwasu solnego i kwasu azotowego o znanej nazwie „aqua regia”.
Pochodzenie
Cynober jest najczęstszym minerałem rtęci.
Powstaje w hydrotermalnych złóżach powierzchniowych wraz z kwarcem, kalcytem, barytem, antymonitem, pirytem, galeną, markazytem, rzadziej z rodzimą rtęcią i rodzimym złotem.
Cynober jest często osadzany w żyłach wśród silnie przekształconych jaspisowych skał związanych z niedawną aktywnością wulkaniczną i gorącymi źródłami alkalicznymi.
Znane złoża znajdują się w Słowenii (Idria), Hiszpanii (Almaden), USA (Kalifornia, Oregon, Nevada) i Meksyku.
Wśród innych krajów wydobywających minerały możemy wymienić także Austrię, Kirgistan, Chiny, Włochy, Ukrainę.
W Rosji wydobywane są w Transbaikalii, Ałtaju i Czukotce.
Największa na świecie złoża rtęci, Almaden, znajduje się w Hiszpanii, która do niedawna stanowiła około 80% światowej produkcji rtęci.
Wydobywana jest również na Ukrainie (złoża Nikitowskiego), Czarnogórze (Avala), Słowenii (Idria), USA (Nowy Almaden), wiele znaczących złóż jest badanych i rozwijanych w Chinach.
Spośród wielu złóż w Azji Środkowej największym jest Chaidarkan w Kirgistanie.
Również Chauvai (Kirgistan), Adrasman i Dzhizhikrut (Tadżykistan).
W Rosji duży depozyt jest znany w Czukotce.
Cynober wydobywano w Cesarstwie Rzymskim w celu produkcji rtęci i czerwonego naturalnego pigmentu.
Niektóre rzymskie kopalnie są obecnie rozwijane.
Pliniusz Starszy wspomina w swoich pismach, że Starożytny Rzym kupował do 4,5 tony rtęci rocznie w Hiszpanii.
Jedno z najstarszych złóż rtęci na Ukrainie - Nikitowskoje znajduje się w Donbasie (obwód doniecki, miasto Gorłowka), zostało opracowane od czasów starożytnych; tutaj, na różnych głębokościach (do 20 m.), odkryto starożytne wydobycie, w którym można było znaleźć narzędzia - kamienne młoty.
Jeszcze bardziej starożytną kopalnią jest Khaidarkan („Wielka Kopalnia”) na północy Doliny Ferghana, w której zachowały się także liczne ślady starożytnych dzieł: duże wyrobiska, metalowe kliny, lampy, gliniaste retorty do wypalania cynobru, duże hałdy utworzonego w tym czasie żużla.
Wykopaliska archeologiczne pokazują, że w dolinie Ferghana rtęć była wydobywana przez wiele stuleci i tylko w XIII-XIV wieku, po tym, jak Czyngis-chan i jego następcy zniszczyli tutaj ośrodki rzemieślnicze, a ludność przeszła na nomadyczny tryb życia, wydobycie rudy w Ferghanie zostało zatrzymane .
Ale w połowie XX wieku. aktywnie wznowił działalność na polu Khaidarkan (Kirgistan).
W czasach starożytnych wydobywano cynobr nie tylko jako źródło rtęci, ale także jako niezbędny i drogi pigment mineralny.
W Azji Środkowej odkryto również inne złoża rtęci.
Na przykład inskrypcje w pałacu starożytnych perskich królów Achemenidów (VI-IV w.p.n.e.) w Susie wskazują, że Cynobr, który w tym czasie był używany głównie jako pigment mineralny, dostarczono tutaj z gór Zeravshan znajdujących się na terytorium współczesne republiki Tadżykistanu i Uzbekistanu (md Adrasman?).
Najwyraźniej wydobywano tu Cynobr w połowie pierwszego tysiąclecia pne.
Od czasów starożytnych cynobr był używany jako czerwona farba, a także jako źródło rtęci.
Jako niezbędna jasna szkarłatna farba artystyczna, Cynobr był szeroko stosowany już w starożytnym Egipcie.
Próbki kryształów z kolekcji fasetowanych mają maksymalną masę nie większą niż 3 karaty.
Jeden z takich kamieni pochodzenia meksykańskiego o masie 2,68 karata znajduje się w Muzeum Calgary w Kanadzie.
Skały z cynobrem, na przykład tak zwana macica cynobrowa, są przetwarzane w kaboszonie lub wykorzystywane jako kamienie ozdobne i dekoracyjne.
W biżuterii często stosuje się imitację cynobru.
W III tysiącleciu pne w Chinach stosowano związki rtęci w leczeniu trądu.
W arabskich średniowiecznych traktatach medycznych cynobr jest wymieniany jako niezawodne leczenie chorób skóry.
Na początku ubiegłego wieku kiła była leczona maściami rtęciowymi.
Rtęć jest znana jako trucizna.
Było to znane nawet w czasach Awicenny.
Zużycie związków z tego metalu w najbardziej mikroskopijnych dawkach prowadzi do poważnego zatrucia.
Wszystkie lecznicze właściwości cynobru są przeznaczone do użytku zewnętrznego.
Astrologowie mają kamienną maskotkę. Byk.
Uważa się, że ten kamień uczy ludzi żyć, a nie tylko przetrwać.
Источник: https://catalogmineralov.ru/mineral/cinnabar.html
Minerał ma piękny jasny czerwony lub brązowo czerwony kolor, przypominający kolor krwi.
Uważa się, że nazwa pochodzi od greckiego „kinnobaris”, co oznacza smoczą krew.
Ale Herodot ma dowody na to, że Grecy wzięli czerwoną farbę z Morza Azowskiego, gdzie wydobycie przeprowadzono nawet wcześniej
A starożytni Scytowie nazywali tę farbę - „kinnabis”.
Z tego wszystkiego możemy założyć, że słowo „cynober” jest pochodzenia scytyjskiego.
Minerał ma również inne nazwy: ruda mieszanki, ruda rtęci, sferyczna, koralowa.
Poszczególne kryształy są rzadko spotykane.
Najczęściej minerał występuje w postaci granulowanych agregatów.
Chociaż minerał jest wystarczająco łatwy do stopienia, ogrzewa się go tylko do 200 ° C, ale ten kamień można rozpuścić tylko za pomocą mieszaniny kwasu solnego i kwasu azotowego o znanej nazwie „aqua regia”.
Pochodzenie
Cynober jest najczęstszym minerałem rtęci.
Powstaje w hydrotermalnych złóżach powierzchniowych wraz z kwarcem, kalcytem, barytem, antymonitem, pirytem, galeną, markazytem, rzadziej z rodzimą rtęcią i rodzimym złotem.
Cynober jest często osadzany w żyłach wśród silnie przekształconych jaspisowych skał związanych z niedawną aktywnością wulkaniczną i gorącymi źródłami alkalicznymi.
Znane złoża znajdują się w Słowenii (Idria), Hiszpanii (Almaden), USA (Kalifornia, Oregon, Nevada) i Meksyku.
Wśród innych krajów wydobywających minerały możemy wymienić także Austrię, Kirgistan, Chiny, Włochy, Ukrainę.
W Rosji wydobywane są w Transbaikalii, Ałtaju i Czukotce.
Największa na świecie złoża rtęci, Almaden, znajduje się w Hiszpanii, która do niedawna stanowiła około 80% światowej produkcji rtęci.
Wydobywana jest również na Ukrainie (złoża Nikitowskiego), Czarnogórze (Avala), Słowenii (Idria), USA (Nowy Almaden), wiele znaczących złóż jest badanych i rozwijanych w Chinach.
Spośród wielu złóż w Azji Środkowej największym jest Chaidarkan w Kirgistanie.
Również Chauvai (Kirgistan), Adrasman i Dzhizhikrut (Tadżykistan).
W Rosji duży depozyt jest znany w Czukotce.
Cynober wydobywano w Cesarstwie Rzymskim w celu produkcji rtęci i czerwonego naturalnego pigmentu.
Niektóre rzymskie kopalnie są obecnie rozwijane.
Pliniusz Starszy wspomina w swoich pismach, że Starożytny Rzym kupował do 4,5 tony rtęci rocznie w Hiszpanii.
Jedno z najstarszych złóż rtęci na Ukrainie - Nikitowskoje znajduje się w Donbasie (obwód doniecki, miasto Gorłowka), zostało opracowane od czasów starożytnych; tutaj, na różnych głębokościach (do 20 m.), odkryto starożytne wydobycie, w którym można było znaleźć narzędzia - kamienne młoty.
Jeszcze bardziej starożytną kopalnią jest Khaidarkan („Wielka Kopalnia”) na północy Doliny Ferghana, w której zachowały się także liczne ślady starożytnych dzieł: duże wyrobiska, metalowe kliny, lampy, gliniaste retorty do wypalania cynobru, duże hałdy utworzonego w tym czasie żużla.
Wykopaliska archeologiczne pokazują, że w dolinie Ferghana rtęć była wydobywana przez wiele stuleci i tylko w XIII-XIV wieku, po tym, jak Czyngis-chan i jego następcy zniszczyli tutaj ośrodki rzemieślnicze, a ludność przeszła na nomadyczny tryb życia, wydobycie rudy w Ferghanie zostało zatrzymane .
Ale w połowie XX wieku. aktywnie wznowił działalność na polu Khaidarkan (Kirgistan).
W czasach starożytnych wydobywano cynobr nie tylko jako źródło rtęci, ale także jako niezbędny i drogi pigment mineralny.
W Azji Środkowej odkryto również inne złoża rtęci.
Na przykład inskrypcje w pałacu starożytnych perskich królów Achemenidów (VI-IV w.p.n.e.) w Susie wskazują, że Cynobr, który w tym czasie był używany głównie jako pigment mineralny, dostarczono tutaj z gór Zeravshan znajdujących się na terytorium współczesne republiki Tadżykistanu i Uzbekistanu (md Adrasman?).
Najwyraźniej wydobywano tu Cynobr w połowie pierwszego tysiąclecia pne.
Od czasów starożytnych cynobr był używany jako czerwona farba, a także jako źródło rtęci.
Jako niezbędna jasna szkarłatna farba artystyczna, Cynobr był szeroko stosowany już w starożytnym Egipcie.
Próbki kryształów z kolekcji fasetowanych mają maksymalną masę nie większą niż 3 karaty.
Jeden z takich kamieni pochodzenia meksykańskiego o masie 2,68 karata znajduje się w Muzeum Calgary w Kanadzie.
Skały z cynobrem, na przykład tak zwana macica cynobrowa, są przetwarzane w kaboszonie lub wykorzystywane jako kamienie ozdobne i dekoracyjne.
W biżuterii często stosuje się imitację cynobru.
W III tysiącleciu pne w Chinach stosowano związki rtęci w leczeniu trądu.
W arabskich średniowiecznych traktatach medycznych cynobr jest wymieniany jako niezawodne leczenie chorób skóry.
Na początku ubiegłego wieku kiła była leczona maściami rtęciowymi.
Rtęć jest znana jako trucizna.
Było to znane nawet w czasach Awicenny.
Zużycie związków z tego metalu w najbardziej mikroskopijnych dawkach prowadzi do poważnego zatrucia.
Wszystkie lecznicze właściwości cynobru są przeznaczone do użytku zewnętrznego.
Astrologowie mają kamienną maskotkę. Byk.
Uważa się, że ten kamień uczy ludzi żyć, a nie tylko przetrwać.
Источник: https://catalogmineralov.ru/mineral/cinnabar.html