[Krystyna]

Kamień Księżycowy
Adularia: urodzona w szwajcarskich górach
Kamień Księżycowy to minerał należący do rzadkiej grupy Skaleni Potasowych.
Nazwę tę otrzymał za lśniącą grę (irysowanie) z niebieskimi odcieniami, która występuje dzięki cienkowarstwowej strukturze kamienia i przypomina blask księżyca.

W słowniku mineralogicznym D kamień księżycowy ma wiele nazw i synonimów.
Przezroczysty skalenie o jasnoniebieskim kolorze nazywa się „Ortoklazą”, „Adularią”, „Sanidyną”, „Oligoklazą”, „Albitem”.
W Indiach występują okazy w postaci „Kociego Oka”, dlatego ma on synonimy nazw: „Perłowy Szpik”, „Opal Cejloński”, „Hekatolit”, „Opal Wodny”, „Aglauryt”.

Półprzezroczysty Oligoklaz Albitowy jest znany jako Plagioklaz.
Ma perłowy połysk, z charakterystycznymi odcieniami w odcieniach żółci, liliowo-białej i zielonkawej.
Ma synonimy: „Peristeryt” i „Belomoryt”.

Struktura równoległych włókien wykonana jest z Gipsu, ma jedwabisty połysk i jest nazywana „Selenitem”.
Opalizujące odmiany minerału mają jeden ogólny termin i dodatkowe definicje.
Tak więc wschodni Kamień Księżycowy nazywany jest „Korundem”, a minerał o niebieskim odcieniu nazywany jest „Chalcedonem”.
Różowe okazy nazywano „Skapolitami”.
Istnieje również kanadyjski Kamień Księżycowy, Madagaskar, czarny.

Zielony minerał, który ma jedwabisty połysk spowodowany wzrostem albitów.

Warto zauważyć, że w różnych źródłach i literaturze za Kamień Księżycowy przyjmuje się jasne kamienie o jedwabistym odcieniu.
Jednak bardziej celowe jest nazywanie półprzezroczystych (przezroczystych) Skaleni Kamienia Księżycowego z bladoniebieskimi przelewami: „Oligoklazami”, „Adulariami”, „Sanidyny”, „Albitami”, „Ortoklazami”.

W Alpach Szwajcarskich znajdują się góry Adula, dzięki którym pojawiła się nazwa minerału Adularia (Glinokrzemian, Skalenie Potasowe).
Posiada bezbarwną przezroczystą Ortoklazę z niebieskimi, białymi refleksami i odcieniami.
Kryształy mają często kształt klina. Kamień ma szklisty połysk i twardość 6-6,5.
Uważany jest za bardzo trwały minerał, a bez specjalnego narzędzia jedną ręką nie da się go rozwarstwić.
Występuje w postaci małych kryształów, bardzo rzadko można znaleźć duże kawałki.
To on jest klasycznym kamieniem księżycowym.
Jego charakterystyczną cechę spośród wszystkich innych minerałów z tej grupy można uznać za wewnętrzny blask.
Jeśli kamień jest obracany w świetle dziennym, jego promienie wydają się odbijać od wewnętrznej warstwy kryształu.

Wiadomo, że najlepsze przykłady Adularii znaleziono w Alpach Szwajcarskich, w pobliżu Saint Gotthard.
Jego synonimy: „Lodowy Dźwigar”, „Rybie Oko”, „Kamień Księżycowy”, „Adularia”, „Aglauryt”.

Ten klejnot jest wydobywany w Indiach, Sri Lance, Birmie.

Adularia znajduje się w bazaltowych jamach, w żyłach, na styku magmowych skał felsycznych z wapieniem.
Najciekawsze kamienie wydobywane są z placerów.

„Albus” po łacinie oznacza „biały”, jak nazywa się kryształ z grupy skaleni - Albit.
Jubilerzy używają minerałów o półprzezroczystej i przezroczystej opalescencji, jasnoszarej lub białej.
Ma szklisty połysk i doskonały dekolt w dwóch kierunkach.
Często zdarzają się okazy zmieszane z różnymi proporcjami Plagioklazmu Wapnia (Anortytu).

Belomoryt jest często mylony z Adularią.
Występuje u wybrzeży Morza Białego, stąd nazwa.
Posiada perłowy połysk i żółto-zielono-niebieską opalizację. „Jandarakand” - tak nazywa się Kamień Księżycowy w Indiach, co oznacza - światło księżyca.

Złoża Adularii odkryto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wirginia, w jakości nie gorszej od wydobywanej na Sri Lance.

Ciekawe złoża Kamienia Księżycowego znaleziono w Rosji, na Syberii i na Uralu.
Wydobycie odbywa się również w regionie Bajkału i na Czukotce.
Zasadniczo minerał ten występuje w złożach Złota, w których kryształy Adularii łączą się z Kwarcem.
Niezwykle rzadko zdarza się, aby w kamieniu przeplatać się złotem, takie okazy również się spotyka.

Ulubiony kamień Francuza Rene Lalique
Starożytni Rzymianie wierzyli, że Kamień Księżycowy może zmieniać swój kolor w zależności od faz księżyca.
Uważali, że jego kryształy powstają w świetle księżyca i najpiękniej staje się podczas pełni księżyca.

Nasi przodkowie wierzyli, że Adularia została położona w każdym kamieniu, ale tylko nieliczne potrafili zamienić się w klejnoty.
Takie kryształy musiały leżeć w pewnych miejscach, a nawet ponad sto lat.
I oczywiście po to, aby padało na niego światło księżyca, a tym samym pochłaniał energię Księżyca, zaczynając świecić.
Tak więc kamień został oszlifowany i wygładzony jak kamyk.

Mieć koraliki, kolczyki, pierścionki, bransoletki z tego tajemniczego klejnotu zawsze zachwycało.
Moonstone jest uważany za popularny kamień szlachetny.
W różnych muzeach na całym świecie można znaleźć wyjątkowe produkty z epoki secesji, stworzone przez Rene Lalique (francuskiego mistrza) ponad sto lat temu.
Dzięki Adularii jego biżuteria nabrała pewnej tajemniczości i wyrafinowanego piękna.
Był to jubiler najwyższej klasy.
Na przykład broszki w kształcie ważek i motyli zdawały się ożywać, gdy ich magiczne skrzydła ze wstawkami z kamienia księżycowego zaczęły trzepotać.

Zwykle ten klejnot jest osadzony w srebrze, jest to najbardziej idealna kombinacja lub w metalach o zimnych odcieniach.
Są polerowane o szlifie kaboszonowym lub sferoidalnym. Przy takim przetwarzaniu obserwuje się grę światła zamkniętą w „sercu” kryształu.
Kształt Adularii jest często podawany w postaci kropli o różnych rozmiarach.

Czasami są noszone na skórzanych paskach, jako amulety (talizmany).
Wykonuje się z niego różne produkty: tiary, naszyjniki, broszki, kolczyki i duże pierścionki.
Zwykle są masywne i ciężkie ze względu na to, że kamienie są duże i nie ma sensu ich zmniejszać, ponieważ piękno przelewów może zostać utracone.

Te minerały, z niebieskimi, księżycowymi odcieniami, mają niesamowitą trójwymiarową głębię kolorów, którą można dostrzec, gdy się obraca.
Kolekcjonerzy z całego świata marzą o posiadaniu w swoich kolekcjach tak rzadkich kryształów, dlatego są one wysoko cenione.

Adularia tęczowe indyjskie są zwykle tańsze niż klasyczne niebieskie.
Aby kamień księżycowy można było wybrać według koloru i odpowiedniej ceny.
Dzieciom nie zaleca się noszenia biżuterii z Adularią.
Ponieważ może emitować wystarczająco jasny blask (w wyniku reakcji chemicznych, studni lub magii), a dziecko może być przestraszone.

Moonstone to miłosny eliksir lub talizman, z którym warto porozmawiać
W starożytności nasi odlegli przodkowie, patrząc na rozgwieżdżone niebo i tajemniczy księżyc, marzyli o znalezieniu na Ziemi magicznych fragmentów tajemniczej gwiazdy nocnej.

Naukowcy twierdzą, że Księżyc jest tylko satelitą Ziemi, który unosi się w próżni Kosmosu i nie ma w tym żadnej tajemnicy.
Jednak to on wpływa na tajemnicze wydarzenia ludzi, ich zachowania, a także rośliny i zwierzęta.
Wraz z fazami księżyca nastrój zmienia się nagle.
Najbardziej niewytłumaczalna jest reakcja na nią ziemskich minerałów.
Dla naukowców to wciąż tajemnicze zjawisko.

W starożytnych Indiach szczególną uwagę poświęcono kamieniom szlachetnym.
Dlatego też zauważono magiczne właściwości Adularii (kamienia księżycowego).
Napisano o nim wiele legend i uznano je za święty kryształ, który przynosił szczęście jego właścicielowi.

Nazywali to „księżycową pianą” i wierzyli, że są to łzy bogini księżyca, która zamarzła na Ziemi.
Mędrcy zauważyli, że powierzchnia kamienia zaczyna świecić jaśniej, jakby wypełniona tajemniczym światłem, a podczas nowiu księżyca staje się zimna.
A na rosnącym księżycu Adularia ma jasną plamę, która rośnie aż do pełni księżyca.

Chaldejscy czarownicy używali tego minerału do wróżenia.
Mały kawałek kamienia umieszczali pod językiem, aby zobaczyć przyszłość.
Współcześni okultyści sugerują umieszczenie kryształu pod poduszką, abyś mógł zobaczyć prorocze sny.

Adularia zawsze niosła energię talizmanu miłości.
Wierzono, że jeśli nosisz broszkę z tym minerałem w okolicy serca, możesz przyciągnąć wielką miłość i w odpowiedzi obudzić głębokie uczucia.
To wspaniała terapia na samotność.
Również dzięki kamieniu można zauważyć reakcję na oziębione uczucia, zaczyna zmieniać swoje nasycenie i blaknąć.

Adularia pełni księżyca jest wypełniona niesamowitą mocą, która wokół siebie zaczyna wysyłać fale pokoju, miłości, czułości i pokoju.
Wzmacnia się także intuicja człowieka, szczególnie w pierwszych dniach księżyca.
Wskazane jest, aby w tym okresie pozostawić kamień na oknie w nocy, aby promienie księżyca przywróciły energię minerału, który przekazuje właścicielowi.

Adularia jest w stanie uspokoić ludzi o niestabilnej, burzliwej i sprzecznej naturze, a także uchronić ich przed niepotrzebnymi emisjami i zakłóceniami energii.
Aby to zrobić, powinieneś nosić biżuterię (pierścionki, bransoletki) na lewej ręce.
A na prawą rękę zaleca się nosić osobom kreatywnym: artystom, muzykom, iteratorom, projektantom.
Kamień księżycowy pomoże odkryć wszystkie utalentowane aspekty danej osoby.
Może inspirować i rozbudzać wyobraźnię.

Ten klejnot zaskakująco reaguje na swojego właściciela.
Słucha i odpowiada na myśli i prośby osoby, która go nosi.
Dlatego możesz z nim rozmawiać zarówno na głos, jak i psychicznie, opiekować się nim, zwracać na niego uwagę.
Kamień Księżycowy pomoże takim ludziom rozwinąć takie wewnętrzne cechy charakteru, jak wyrafinowanie, kreatywność i piękno.
Dla ludzi niegrzecznych i niewrażliwych nie przyniesie to nic dobrego.

W Wielkiej Brytanii panowało takie przekonanie, że ten tajemniczy kryształ może nadać swojemu właścicielowi zdolności oratorskie i dlatego był noszony przez posłów i prawników przed ważnymi wystąpieniami publicznymi.

Energia Adularii jest w stanie zwalczyć obrzęki
W Tybecie w medycynie ludowej Kamień Księżycowy był używany do leczenia chorób psychicznych, napadów nerwowych i epilepsji.
Stosowano go również przy wyczerpaniu nerwowym, chorobach nerek, pęcherza, dróg żółciowych i wątroby.
Uważano, że pomaga radzić sobie z chorobami zakaźnymi, bezsennością, astmą, obrzękami i obrzękami.
Jako środek leczniczy był stosowany w stanach zapalnych tkanki kostnej i złamaniach, chorobach krwi.

Ten minerał ma bardzo silny wpływ na organizm ludzki.
Jego działanie jest szczególnie wzmocnione w kontakcie z nagą skórą.
Adularia pomaga radzić sobie z niekontrolowanymi wybuchami agresji i złości, jest w stanie leczyć lunatykę.
Energia kamienia księżycowego związana jest z żywiołem wody, dzięki czemu może usuwać spuchnięte kamienie z organizmu, skutecznie wypłukiwać toksyny.
Minerał oczyszcza krew, pomaga w chorobach serca.
W ajuwedzie minerał ten odpowiada za czakrę serca i ma pozytywny wpływ na klatkę piersiową, układ krążenia, ramiona i kręgosłup.

Kamień szczęścia dla Raka i Ryb
Patronem minerału Adularia jest Księżyc.
A osoby urodzone pod żywiołem wody będą najbardziej odpowiednie do biżuterii z tym kamieniem, zwłaszcza Raki i Ryby, trochę mniej Skorpiony.
Lepiej jest, aby Koziorożce go nie nosiły, ponieważ kamień księżycowy rozluźni je i zmiękczy.
W przypadku wszystkich znaków ognia jest przeciwwskazane, a zwłaszcza dla Barana.
Dla osób urodzonych pod znakiem Panny może zaszczepić złe myśli i je rozproszyć.
Eksperci Adularia zalecają czasem robienie przerw.
Wskazane jest noszenie go przez okresy.
W poniedziałki jego siła jest najbardziej widoczna.
Lub, na przykład, załóż go na księżyc w nowiu i zdejmij podczas pełni.
https://www.russia-deluxe.ru/lunnyj-kamen