[Krystyna]

146-karatowy Peridot
Ten 146,1 karatowy peridot znajduje się w zbiorach Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. 
Jest to prawdopodobnie jeden z największych oszlifowanych Peridotów. 
Szlif poduszkowy wydobywa z kamienia cały blask i intensywność zielonej barwy, charakterystycznej dla tych kamieni.
źródło

Perydot zawsze był kojarzony ze światłem.
W rzeczywistości Egipcjanie nazywali to „klejnotem słońca”.
Niektórzy wierzyli, że chronił swojego właściciela przed „nocną grozą”, zwłaszcza gdy był oprawiony w złoto.
Inni zawiesili klejnoty na włosach osła i zawiązali je wokół lewych ramion, aby odpędzić złe duchy.

Słowo Perydot pochodzi od arabskiego „faridat”, co oznacza „klejnot”.
Większość Perydotów uformowała się głęboko w ziemi i została wydana na powierzchnię przez wulkany.
Niektóre przybyli również na ziemię w meteorytach, ale ten pozaziemski Perydot jest niezwykle rzadki i prawdopodobnie nie można go zobaczyć w detalicznym sklepie jubilerskim.

Wczesne zapisy wskazują, że starożytni Egipcjanie wydobyli piękny zielony klejnot na wyspie na Morzu Czerwonym zwanej Topazios, znanej obecnie jako Wyspa Świętego Jana lub Zabargad.
Legenda głosi, że wyspa była nawiedzona przez węże, przez co wydobywanie było nieprzyjemne, dopóki przedsiębiorczy faraon nie wrzucił ich do morza.
Od najdawniejszych czasów ludzie mylili ten kamień - obecnie znany jako Perydot - z innymi klejnotami.
Był to jeden z wielu oznaczonych jako „topaz”.

Niektórzy historycy uważają, że słynna kolekcja szmaragdów Kleopatry mogła w rzeczywistości być Perydotem.
W średniowieczu ludzie nadal mylili Perydot ze Szmaragdem.
Przez wieki ludzie wierzyli w bajeczne 200-ct. klejnoty zdobiące sanktuarium Trzech Króli w niemieckiej katedrze w Kolonii , żebyły szmaragdami.
W rzeczywistości są to Perydoty.
źródło