[Krystyna]

Datolite  jest bardzo rzadko spotykany w sklepach jubilerskich; najczęściej kamienie cięte i biżuteria z nimi są deponowane przez kolekcjonerów.
Kryształy nadające się do obróbki biżuterii są tak rzadko spotykane.

Nazwę kamienia nadał duńsko-norweski mineralog Jens Esmark - od greckiego słowa „deteomai”, które można przetłumaczyć jako „dzielić” (tak nazywa się Datolite, ponieważ skupiska kryształów dość łatwo się rozpadają).
Ponadto Datolite ma niską twardość, kolory są przezroczyste, bladozielone, niebieskawo zielone, bladożółte, czerwonawo-brązowe, fioletowe i oliwkowozielone są mniej powszechne.
Jednak zabarwienie Datolite zwykle nie jest jasne i to kolejna wada tego klejnotu.

Datolite znajdują się w Rosji, Azji Środkowej, krajach europejskich, USA, Kanadzie, Meksyku, RPA, ale wśród nich jest bardzo mało kryształów dobrej jakości, które są używane do obróbki biżuterii, a nawet te często są małe. 
Datolite jest również używany jako niedrogi kamień ozdobny. 
Ale głównie Datolite jest surowcem do produkcji Boru.

Jednak datolite jest ceniony przez zbieraczy minerałów ze względu na niezwykłe i piękne krystaliczne przerosty, czasami podobne do kiści winogron lub kryształków cukru (dlatego datolit jest czasami nazywany kamieniem winogronowym i kamieniem cukrowym).

Również Datolit jest znany pod nazwami Botriolite (od greckiego słowa „botris”, co oznacza „kiść winogron”), gumbolgit, esmarkit (w imieniu mineraloga, który jako pierwszy opisał ten rzadki klejnot).

Niektóre kamienie Datolite można pomylić z Kwarcem, Danburite lub kalcytem .

Magiczne właściwości 
Uważa się, że Datolite pomaga swojemu właścicielowi osiągnąć harmonię z otaczającym go światem i innymi ludźmi oraz rozwija jego pozytywne cechy. Ponadto ten rzadki klejnot może być dobrym amuletem, szczególnie dla osób uprawiających hazard lub skłonnych do jakichkolwiek przygód - uchroni Cię przed nieszczęściem i zwabi szczęście.

Właściwości lecznicze Datolite
Istnieje wersja, w której Datolite pomaga usprawnić pracę narządów wewnętrznych, zwłaszcza nerek i dróg moczowych.
źródło