[Krystyna]

Kvanefjeld, płaskowyż Kuannersuit (Kvanefjeld), Ilimaussaq, Narsaq, Kitaa, Grenlandia, 16x16 mm, 
od lewego światła dziennego; LW-UV; Światło ultrafioletowe HF

Tugtupite został po raz pierwszy odkryty w 1957 roku w Tugtup agtakôrfia na Grenlandii, kilka kilometrów na wschód od miasta Narssaq, przez profesora Henninga Sørensena.
Nazwa Tugtupite pochodzi od miejscowości, w której po raz pierwszy znaleziono minerał.
Tugtupite jest również określany jako Tuktu, nazwa pochodząca od grenlandzkiego słowa Inuitów oznaczającego renifery (tuttu) i oznacza „krew renifera”.
Tugtupite to rzadki krzemian, blisko spokrewniony z Sodalitem.
Czerwona odmiana mineralnego Tugtupite jest używana jako kamień szlachetny od 1965 r.
Jest typowo masywna z natury, jednak małe pryzmatyczne kryształy, które są przezroczyste, zostały znalezione na ścianach ubytku w masywnym Tugtupite.

Tugtupite ma twardość Mohsa 6 ½ i szklisty połysk.
Tugtupite wykazuje szereg fascynujących właściwości optycznych, w tym tenebrescencję, fluorescencję i fosforescencję.
Tenebrescence to zdolność minerałów do zmiany lub ciemnienia koloru pod wpływem światła.
Tugtupite jest silnie tenebresyjny z kolorami zmieniającymi się od białego lub jasnoróżowego do jaskrawoczerwonego, a nawet fioletowo-czerwonego.
Kolor zmienia się szybko, w ciągu kilku minut, pod wpływem światła słonecznego lub krótkofalowego światła ultrafioletowego.
Brak światła dziennego podczas długiej arktycznej zimy powoduje, że Tugtupite w naturalny sposób traci kolor w ciągu tygodni lub miesięcy, powracając do białego lub bardzo jasnoróżowego.
Ta zmiana koloru jest odwracalna, ponieważ Tugtupite ponownie odzyska swój czerwony kolor po ponownym wystawieniu na działanie promieni słonecznych.
Tugtupite jest również silnie fluorescencyjny zarówno w świetle ultrafioletowym krótkofalowym (SWUV), jak i długofalowym (LWUV).
W świetle SWUV świeci od silnie pomarańczowego do pomarańczowo-czerwonego; podczas gdy w świetle LWUV świeci słabo łososiowo.
Czasami jest nazywany „Królem Fluorescencyjnych Minerałów”.
Tugtupite jest również fosforyzujący, a kolor blaknie z jasnego do ciemnozielonego po kilku minutach od zgaszenia źródła światła UV.
Nieprzezroczysty do półprzezroczystego Tugtupite historycznie wydobywany jest zwykle cięty na kaboszony lub koraliki.
Niedawno odkryty półprzezroczysty do przezroczystego Tugtupite szybko zyskał popularność jako niezwykle rzadki i niezwykły kamień o fasetowanej powierzchni ze względu na atrakcyjny malinowoczerwony kolor i intrygujące właściwości luminescencyjne.
Chociaż Tugtupite znaleziono w Rosji i Kanadzie, Tugtupite o jakości klejnotu można znaleźć tylko na Grenlandii.
Smithsonian nabył 3,20-karatowy okrągły klejnot o szlifie brylantowym, fasetowany przez pana Larsa Schou oraz dwa srebrne wisiorki „ulu” z kaboszonami Tugtupite (ulu to uniwersalny nóż tradycyjnie używany przez kobiety Inuit, Yupik i Aleut), zaprojektowany i stworzony przez Mike'a Møllera.
To pierwsze klejnoty Tugtupite nabyte do National Gem Collection.
źródło