03-05-2021, 22:35
Obsidian znany również jako Izofir, jest to szkliwo wulkaniczne, amorficzne, bogate w krzemionkę ma barwę; czarną, szarą, brązową, zieloną, twardość od 5 do 5,5 w skali Mohsa, gęstość od 2,35 do 2,60 g/cm3, jest przeświecający do nieprzezroczystego oraz pozbawiony łupliwości i fluorescencji.
Jego łacińska nazwa to „lapis obsidianus”.
Określenie to użyte zostało pierwszy raz przez Teofrasta z Eresos (greckiego uczonego, filozofa i przyjaciel Arystotelesa, w badaniach koncentrował się na filozofii przyrody) w 320 r p.n.e., jego zdaniem rodowód tego miana bierze się od; imienia Obsiusza (Rzymianina), odkrywcy tej skały lub plemienia Obsius, żyjącego kiedyś na obszarze współczesnej Etiopii.
Obsydian dający bardzo ostre i twarde krawędzie odłupków, znany jest już od prehistorycznych czasów, kiedy to wykorzystywano go m.in. do wyrobu amuletów i naszyjników.
W Mezopotamii wyrabiano z niego narzędzia, broń, rzeźby i ozdoby.
Aztekowie a także Majowie, bardzo go cenili i stosowali do produkcji rytualnych noży, grotów strzał oraz zwierciadeł.
Obecnie jest to kamień poszukiwany przez kolekcjonerów.
Używany także jako dekoracyjny, ozdobny i w jubilerstwie.
Popularny surowiec rzeźbiarski.
Występuje w wielu odmianach w których inkluzje błyszczących kryształów nadają mu migotliwość złotą – Złoty Obsidian, albo srebrną – Srebrny Obsidian
Okazy z szarobiałymi kulistymi wrostkami krystobalitu noszą handlową nazwę, Obsydianu Śnieżnego
Znane są także jego odmiany takie jak;
*Onyksowy, o podobnych jak w onyksie, naprzemiennie występują przeplatających się kolorach ciemnych i jaśniejszych,
*Falisty, z wyraźnie obserwowanymi pofałdowanymi wstęgami i smugami (pozyskiwany głównie w Meksyku),
*Tęczowy (iryzujący), posiada efekty wizualne zbliżone wyglądem do plam po benzynie lub na bańkach mydlanych,
*Kwitnący, nad wyraz zbliżony do Śnieżnego (wydobywany w Nevadzie),
*Połyskliwy, o metalicznym odblasku spowodowanym pęcherzykami powietrza.
Złoża obsydianu spotykane są na obszarze Ekwadoru, Meksyku, USA, Indonezji, Japonii, Islandii i Włoch. W Polsce spotykany na Górnym Śląsku.
Pomylić go można np. z Gagatem, Hematytem, Piroluzytem czy Wolframitem.
Ma ponoć, działać na poprawę krążenia, przeciwdziałać, bólom i skurczom, wzmacniać skórę, włosy i paznokcie, a także kręgosłup.
Dopomaga w szoku, traumie, uczuciu strachu.
Pomaga także dotrzeć do własnego wnętrza oraz wspomaga nieuświadomione talenty i zdolność postrzegania świata.
źródło
Jego łacińska nazwa to „lapis obsidianus”.
Określenie to użyte zostało pierwszy raz przez Teofrasta z Eresos (greckiego uczonego, filozofa i przyjaciel Arystotelesa, w badaniach koncentrował się na filozofii przyrody) w 320 r p.n.e., jego zdaniem rodowód tego miana bierze się od; imienia Obsiusza (Rzymianina), odkrywcy tej skały lub plemienia Obsius, żyjącego kiedyś na obszarze współczesnej Etiopii.
Obsydian dający bardzo ostre i twarde krawędzie odłupków, znany jest już od prehistorycznych czasów, kiedy to wykorzystywano go m.in. do wyrobu amuletów i naszyjników.
W Mezopotamii wyrabiano z niego narzędzia, broń, rzeźby i ozdoby.
Aztekowie a także Majowie, bardzo go cenili i stosowali do produkcji rytualnych noży, grotów strzał oraz zwierciadeł.
Obecnie jest to kamień poszukiwany przez kolekcjonerów.
Używany także jako dekoracyjny, ozdobny i w jubilerstwie.
Popularny surowiec rzeźbiarski.
Występuje w wielu odmianach w których inkluzje błyszczących kryształów nadają mu migotliwość złotą – Złoty Obsidian, albo srebrną – Srebrny Obsidian
Okazy z szarobiałymi kulistymi wrostkami krystobalitu noszą handlową nazwę, Obsydianu Śnieżnego
Znane są także jego odmiany takie jak;
*Onyksowy, o podobnych jak w onyksie, naprzemiennie występują przeplatających się kolorach ciemnych i jaśniejszych,
*Falisty, z wyraźnie obserwowanymi pofałdowanymi wstęgami i smugami (pozyskiwany głównie w Meksyku),
*Tęczowy (iryzujący), posiada efekty wizualne zbliżone wyglądem do plam po benzynie lub na bańkach mydlanych,
*Kwitnący, nad wyraz zbliżony do Śnieżnego (wydobywany w Nevadzie),
*Połyskliwy, o metalicznym odblasku spowodowanym pęcherzykami powietrza.
Złoża obsydianu spotykane są na obszarze Ekwadoru, Meksyku, USA, Indonezji, Japonii, Islandii i Włoch. W Polsce spotykany na Górnym Śląsku.
Pomylić go można np. z Gagatem, Hematytem, Piroluzytem czy Wolframitem.
Ma ponoć, działać na poprawę krążenia, przeciwdziałać, bólom i skurczom, wzmacniać skórę, włosy i paznokcie, a także kręgosłup.
Dopomaga w szoku, traumie, uczuciu strachu.
Pomaga także dotrzeć do własnego wnętrza oraz wspomaga nieuświadomione talenty i zdolność postrzegania świata.
źródło