[Krystyna]

   
Needles Obsidian
Termin „Igły Obsydianu” odnosi się do naturalnie występującego fragmentu Obsydianu, który ma zasadniczo kształt pręcika.
Igły mogą być wszędzie tam, gdzie rozmiar ołówka prowadzi do rozmiaru trzech stóp o wymiarach cztery na cztery.
Gdy Obsydian stygnie powyżej progu krystalizacji, kurczy się i pęka.
Zwykle wzór rozbicia jest dość przypadkowy, tworząc kawałki o różnej wielkości i kształcie.
W każdym dużym Obsydianowym strumieniu może być kilka długich, cienkich kawałków tylko przez przypadek.
Jednak w kilku przepływach cała formacja ma ogólną tendencję do wytwarzania igieł.
Nikt nigdy tego nie widział, więc teorie co do pochodzenia igieł są tylko takie: teorie.
Jedną z nich, którą lubię, która została opracowana przez prawdziwego geologa z Uniwersytetu Humboldta jakieś dwadzieścia pięć lat temu, jest to, że igły uformowały się w już istniejącym Obsydianowym strumieniu, gdy był przecięty na pół linią uskoku.
Wynikający z tego ruch ziemi spowodował łuszczenie skały wzdłuż osi równoległej pod kątem 90 stopni, w wyniku czego powstały igły.
W każdym miejscu, w którym znalazłem więcej niż przypadkowe igły, wydaje się, że istnieje ogólna matryca z rozmiarami igieł od włoskowatych po trąbki dochodzące do trzydziestu cali; ale proszę, nie krępuj się wymyślić własnej teorii.
Być może pozostawili je kosmici lub są jakimś dziwnym komunistycznym spiskiem.
W każdym razie igły są drugim kluczem do wspaniałych i niesamowitych dźwięków, które wytwarzają nasze kuranty.
Kształty pozwalają na budowanie współczujących wibracji i wywoływanie emocji.
Igły z Obsydianu są stosunkowo rzadkie i mało znane.
Z biegiem lat znaleźliśmy kilka miejsc w Oregonie i Kalifornii, gdzie wolno nam je kopać, i lubimy prymitywne biwakowanie, wędrówki i kopanie przez sześć do ośmiu tygodni w roku.
Świetnie nadają się do dzwonków wiatrowych, brzmią niesamowicie...
Przez tysiące lat ostre jak brzytwa krawędzie oryginalnych pękniętych kawałków zostały wygładzone przez minerały wyciekające z deszczu i topniejącego śniegu.
Rdzenni Amerykanie używali tych „igieł” do skórzanych narzędzi roboczych, broni myśliwskiej, ozdobnych wzorów i narzędzi do cięcia.
Obsydian jest uważany za jeden z głównych kamieni ochronnych przez wiele plemion rdzennych Amerykanów.
źródło
źródło
źródło