[Krystyna]

Kamień Księżycowy to rzadkie piękno i niezwykle rzadki minerał w przyrodzie. 
Pomimo swojego zimnego i oderwanego piękna, ten cenny minerał ma fantastyczną urodę. 
Wśród różnych narodów uważany jest za kamień zakochanych. 
Tradycyjnie przy pomocy kamienia księżycowego odprawiano rytuały przyciągania miłości. 
Samotni ludzie nosili broszki z kamieniami księżycowymi na piersi w okolicy serca, aby nie tylko przyciągnąć ukochaną osobę, ale także obudzić w sobie to wysokie uczucie. 
Wierzono, że kamień uwalnia właściciela od samotności.

W wielu krajach Kamień Księżycowy uważany jest za święty, ponieważ wielokrotnie odnotowywano niezwykły efekt mistyczny – minerał ten bardzo silnie reaguje na fazy księżyca. 
W nowiu kamień wydaje się być wypełniony światłem księżyca, jego powierzchnia staje się zimniejsza, kolor staje się zauważalnie jaśniejszy. 
Wraz ze zmniejszaniem się tarczy księżycowej na niebie, jasność kamienia znacznie się zmniejsza.
W ten sposób można wizualnie zaobserwować niewidzialne połączenie Kamienia Księżycowego z satelitą Ziemi. 
Natura tak niesamowitego zjawiska nigdy nie została wyjaśniona.

W wielu krajach Kamień Księżycowy od dawna uważany jest za przewidujący lub po prostu święty.
Na przykład w Indiach wierzono, że kamień przynosi szczęście, w Mezopotamii Chaldejczycy żyjący w I tysiącleciu p.n.e. doceniali w nim rzekomo magiczne właściwości, zwłaszcza w pełni księżyca, w średniowieczu w Europie kamień nazywano kamieniem kochanków i oczekiwano, że przyniesie szczęście rodzinie
źródło