[Krystyna]

       
       
       
Aurora Borealis to jeden z najbardziej spektakularnych pokazów świetlnych na Ziemi. 
Widoczna głównie w regionach o dużych szerokościach geograficznych wokół kręgów Antarktyki i Arktyki, maluje niebo eteryczną plamą światła od fioletu do zieleni i błękitu. 
Labradorite jest moim ulubionym kamieniem szlachetnym ze względu na unikalny i magiczny pokaz opalizujących kolorów i błysków światła, które urzekająco przypominają zorzę polarną.
Niektórzy starożytni Eskimosi wierzyli, że Labradorite jest zamarzniętym ogniem zorzy polarnej i rozumiem dlaczego. 
Legenda mówi, że wojownik Eskimosów znalazł jaskinię z Aurora Borealis osadzoną w skałach, na linii brzegowej Labradoru w Kanadzie. 
Próbował uwolnić Aurora Borealis swoją włócznią, ale nie był w stanie usunąć jej wszystkiego, pozostawiając część światła uwięzioną w skałach na zawsze. 
Rdzenni mieszkańcy wykorzystywali kamień szlachetny do celów leczniczych, ponieważ wierzyli, że zwiększy ich energię, a także zmniejszy stres i niepokój.
W mitologii nordyckiej był kojarzony z „Bifrost Bridge”, płonącym tęczowym mostem, który łączył „Midgard” (Ziemię) z „Asgardem” (królestwem bogów) – bramą między Ziemią a niebem. 
W tradycyjnych hinduskich systemach wierzeń Labradorite jest powiązany z czakrą gardła (vishuddha), znaną jako ośrodek oczyszczania. 
Ta czakra jest związana ze słyszeniem, mową, wyrażaniem siebie i kreatywnością. 
Kiedy ta czakra jest otwarta, wszelkie negatywne doświadczenia zamienią się w pozytywne i zostaną zastąpione mądrością i nauką. 
Mówi się, że medytacja otwierająca tę czakrę wywołuje różne zdolności psychiczne, które pomagają w komunikacji między światem fizycznym i metafizycznym oraz pomagają użytkownikowi przypomnieć sobie sny z poprzednich wcieleń.

Chociaż legenda mówi, że starożytni Eskimosi odkryli Labradorite, dopiero w 1770 r. został on oficjalnie odkryty przez morawskich misjonarzy na wyspie Pawła w Labradorze, którzy konsekwentnie nazwali go Labradorite 
To Morawianie jako pierwsi dostrzegli potencjał w kamieniu i wysłali go do sekretarza Misji Morawskiej w Londynie, gdzie wkrótce stał się popularny w Anglii i Francji.
Znaleziono go również w innych miejscach, w tym w Rosji, Australii i Meksyku, a najbardziej imponujące egzemplarze pochodzą z Madagaskaru i Finlandii. 
Złoża w Finlandii dostarczyły okazy o wyjątkowym labradorescencji, a dokładniej kamieniołomy Ylamaa w Lappeenranta, które dały nam jedne z najbardziej kolorowych i niezrównanych klejnotów Labradorite
https://www.gemporia.com/en-us/gemology-...-borealis/