[Krystyna]

   
Magiczny kamień Eskimosów
Labradorite to kamień posiadający niezwykłe odcienie – od brązu, poprzez błękity, szary, zielony aż po zadymioną czerń.
Swoją niepospolitą kolorystykę zawdzięcza temu, że jest mieszanką dwóch innych minerałów – albitu (glinokrzemian sodu) i anortytu ( glinokrzemianu wapnia).
Nazwa kamienia pochodzi od miejsca jego wydobycia – kanadyjskiego półwyspu Labrador w Nowej Finlandii.
Labradorite wydobywany jest również w USA, Meksyku, Australii, Finlandii, na Madagaskarze i także w Polsce.

Legenda eskimoska mówi, że Labradorite to Zorza Polarna, która została uwięziona w skałach.
Uwolnił ją młody wojownik, rzucając w ścianę skalną ostrą włócznią, jednak trochę światła Zorzy pozostało w skałach, dzięki czemu Labradorite ma tak osobliwy połysk.
W rzeczywistości w naturze występuje on z licznymi inkluzjami m.in. z Cyrkonu, Magnetytu, Ilmenitu, Rutylu i Hematytu, które powodują jego osobliwe zabarwienia.
Właśnie te mineralne „domieszki” skutkują występowaniem zjawiska pleochroizmu w kamieniu tzn. w zależności od kąta padania światła przybiera on inną barwę, która może być dodatkowo wydobyta i podkreślona odpowiednim jubilerskim szlifem.
Labradorite jest dość twardy. 
Ma 6-6.5 na skali twardości Mohsa, co czyni go jednym z bardziej lubianych wśród jubilerów kamieni ozdobnych.
Ludzie wierzący w magiczną moc kamieni, przypisują mu właściwości dodawania odwagi osobie która go nosi, pozbywanie jej nieśmiałości i rozwijania w niej umiejętności twórczego myślenia oraz dodawania wiary w możliwość realizacji marzeń.
źródło
źródło