25-01-2022, 20:01
W jaskini w Kenii Louis Leakey, słynny antropolog, odkrył najwcześniejsze znane artefakty z Opalem.
Pochodząc z około 4000 lat p.n.e., najprawdopodobniej pochodzili z Etiopii.
Historycznie rzecz biorąc, odkrycia i wydobycie opali przebiegały podobnie jak w przypadku produkcji Diamentów, Szmaragdów, Rubinów i Szafirów.
Gdy wcześni ludzie znajdowali różne kamienie szlachetne, powoli nauczyli się obrabiać je w dekoracyjne kształty.
W miarę rozwoju społeczności klejnoty stały się symbolami bogactwa.
W Starym Świecie Węgry wydobywały Opal dla Europy i Bliskiego Wschodu, podczas gdy Meksyk, Peru i Honduras dostarczały kamień szlachetny swoim rodzimym imperiom.
Konkwistadorzy sprowadzili do Hiszpanii Opal z Nowego Świata, kiedy powrócili z kamieniami na początku XVI wieku.
Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu, stanowiąc ponad dziewięćdziesiąt procent światowej produkcji.
Opal o różnych właściwościach występuje w ponad dwudziestu innych krajach, w tym w Zambii, Etiopii, Gwatemali, Polsce, Peru, Kanadzie, Nowej Zelandii, Indonezji, USA, Brazylii i Meksyku.
Współczesna nazwa klejnotowego Opalu wywodzi się ze starożytnych źródeł:
sanskrycka Upala – co oznacza „szlachetny kamień”; Opalu łaciński ; i greckim Opallios , które oba oznaczają „zobaczyć zmianę koloru”.
Wczesne rasy przypisywały Opalowi magiczne właściwości i tradycyjnie mówiono, że Opal pomaga swemu nosicielowi dostrzec nieograniczone możliwości.
Uważano, że wyjaśnia się, wzmacniając i odzwierciedlając uczucia, ukryte emocje i pragnienia.
Uważano również, że zmniejsza zahamowania i promuje spontaniczność.
Wcześni Grecy wierzyli, że Opal nadawał właścicielowi moc przewidywania i proroctwa, podczas gdy w arabskim folklorze mówi się, że kamień spadł z nieba w błyskach pioruna.
Dla Rzymian uważano to za znak nadziei i czystości.
Starożytni Rzymianie stanowili pierwszy prawdziwy rynek zbytu na Opal.
Dzięki bogatemu, potężnemu imperium bogaci obywatele uzyskiwali dochód rozporządzalny i zamiłowali do klejnotów. Opal, którego kolory zmieniały się z każdym przesunięciem światła, był rzadszy niż perły i diamenty i przeznaczony do bycia materiałem z mitów i snów.
Mark Antoniusz kochał Opal.
Mówi się, że tak bardzo pragnął Opalu należącego do rzymskiego senatora Noniusza, że Marek Antoniusz wygnał go po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdała, który miał podobno wartość 2 000 000 sestercji. (80 000 USD) Mówi się, że Mark Antoniusz pożądał Opala dla swojej kochanki, Kleopatry.
Legenda głosi, że jeden rzymski cesarz zaoferował wymianę jednej trzeciej swojego ogromnego królestwa na jeden Opal.
Pisząc przed śmiercią w 79 roku ne, rzymski Pliniusz pisał o Opalu jako:
„ Posiadający świetlisty ogień Karbunku (Rubin lub Granat) , wspaniały fiolet Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te błyszczące razem kolory zmieszały się ze sobą. niesamowity sposób.”
Pliniusz uważał, że Opale pochodziły z Indii, ale klejnoty tak poszukiwane przez Rzym prawdopodobnie pochodziły z kopalni odkrywkowych na Węgrzech, położonych w pobliżu Cervenicy lub Cernowitz (obecnie Czechosłowacja).
Został oszukany przez dilerów, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję wykorzystać atrakcyjność „orientalnego” importu. Opale węgierskie mają mlecznobiałe tło, zwykle z małym kolorowym wyświetlaczem z ogniem szpilki.
W średniowieczu w kopalniach na Węgrzech pracowało ponad trzystu mężczyzn.
Kopalnie w Europie Wschodniej były jedynym źródłem Opalu europejskiego, dopóki Hiszpanie nie powrócili z Nowego Świata z Opalem azteckim.
W średniowieczu Opal był znany jako „kamień oczny” ze względu na przekonanie, że jest niezbędny dla dobrego wzroku.
Wiadomo, że blond kobiety nosiły naszyjniki z Opalu, aby chronić włosy przed utratą koloru.
Niektóre kultury uważały, że wpływ Opalu na wzrok może sprawić, że osoba nosząca będzie niewidzialna.
Opale były osadzone w klejnotach koronnych Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały Czerwony pal zawierający jaskrawoczerwone błyski, zwany „Płonącą Troi”.
Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Opal zaczął tracić na popularności w Europie.
Niesłusznie napiętnowano go jako przynoszący „pech” i kojarzono z zarazą, głodem i upadkiem monarchów.
Królowa Wiktoria zrobiła jednak wiele, aby odwrócić bezpodstawną złą prasę.
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką Opali, utrzymywała piękną kolekcję osobistą i nosiła Opale przez całe swoje panowanie.
Księżniczka Mary, księżna Gloucester, podarowała pierścionek z Opalem swojej siostrzenicy królowej Wiktorii w 1849 roku.
Ten pierścionek z opalem był wcześniej własnością królowej Charlotte od około 1810 roku.
Przyjaciołom Królowej Wiktorii i jej pięciu córkom wręczono piękne Opale.
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Królewski Dwór Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii.
W ostatnich latach długiego panowania królowej Wiktorii odkryto i eksploatowano różne australijskie pola Opalowe.
źródło
Odkrycie w Australii
Pierwszego odkrycia Opali Pospolitych w Australii dokonał w 1849 r. w pobliżu Angaston (SA) niemiecki geolog Johannes Menge.
Zarówno pola Queensland Boulder Opal, jak i Lightning Ridge przyciągały górników w latach 80-tych XIX wieku. Produkcja szlachetnego Opalu rozpoczęła się w White Cliffs (NSW) w 1890 roku, w Opalton (Qld) w 1896 roku oraz w Lightning Ridge (NSW) w 1905 roku.
Przed 1900 r. surowy Opal został wysłany z White Cliffs, wiodącego pola Opalowego Nowej Południowej Walii, do Niemiec w celu cięcia i polerowania.
Stopniowo na polach zaczęli pojawiać się profesjonalni krojacze.
Zmontowali stare maszyny do szycia z pedałami lub rowery, projektując innowacyjne narzędzia do cięcia/polerowania. W 1907 roku na Starym Mieście, na Polach Opalowych Wallangulla (później znanych jako Lightning Ridge Opal Fields), pierwszym zarejestrowanym kutrem był Charles Deane.
Kiedy w 1908 r. wybuchła inicjatywa 3-Mile, w Nettleton na 3-Mile Flat pracowały kutry.
Lorenz nauczył się ciąć w Niemczech.
Używał poziomych kółek z ręczną korbą i był ekspertem.
Wyrabiał dublety, biżuterię, był jednym z pierwszych, którzy kupili Opal za karat.
Wielu górników tnie swój własny Opal, często bardzo z grubsza.
Studium wielu pisanych relacji z tamtych czasów sugeruje, że większość tych wczesnych australijskich odkryć była przypadkowa – końskie kopyto wykopało opalizujący kamień, żona jeźdźca granicznego odkryła ładny kamyk w korycie potoku, potrącono stado owiec przez piorun podczas ulewy i spływ burzowy odkryto opal w „Lightning Ridge”.
Wiele lokalizacji w Queensland również znalazło się na swoim miejscu w latach kryzysu, kiedy mężczyźni bez pracy byli gotowi zaryzykować swoje szczęście.
Kiedy w latach 90. XIX wieku na światowym rynku pojawiły się Australijskie Opale, Węgierskie kopalnie szerzyły przekonanie, że nie są one autentyczne, prawdopodobnie dlatego, że wcześniej nie widziano klejnotów o tak wspaniałym ogniu.
Do 1932 roku kopalnie w Europie Wschodniej nie były w stanie konkurować z wysokiej jakości kamieniem produkowanym w Australii i zaprzestały produkcji, co pozwoliło Australii przyjąć płaszcz czołowego producenta Opalu na świecie, stając się sławnym dzięki kolorowemu i rzadkiemu czarnemu i kryształowemu kamieniowi Lightning Ridge .
W Australii Południowej za Angastonem podążył Coober Pedy około 1912 roku, Andamooka około 1930 roku, a następnie Mintabie.
Podczas kryzysu lat trzydziestych przemysł podupadał, aż do momentu, gdy nowe odkrycia w 1946 r. pobudziły górnictwo i od tego czasu nastąpił spektakularny wzrost produkcji.
Obecnie ponad 50% światowej produkcji pochodzi z Australii Południowej.
źródło
Historia opalu w Queensland
Historia opalu w Queensland to historia złamanego serca, frustracji, determinacji, a czasem sukcesu z niewiarygodnymi szansami.
Bogate w mity i legendy Queensland jest miejscem narodzin australijskiego przemysłu Opalowego.
Opal został po raz pierwszy odkryty w Queensland w Listowel Downs, na południe od Blackall w 1869 roku.
Pierwsza zarejestrowana kopalnia powstała w 1871 roku na południe od dzisiejszego miasta Quilpie.
Jednymi z pierwszych górników byli Berkelman i Lambert, którzy pracowali na złożu Barcoo w latach 1872-1873 i których opal wzbudził duże zainteresowanie na Queensland Annexe na Międzynarodowej Wystawie Klejnotów w Londynie w 1873 roku.
Pola Opalowe Yowah
Do 1875 roku pojawiło się wiele wspaniałych znalezisk, a zainteresowanie zaczęło rosnąć, ale dopiero w 1888 roku Tullie Wollaston, młody geodeta, który stał się przedsiębiorcą z Adelajdy, podjął zdecydowany wysiłek, aby wprowadzić klejnot na rynek.
W ten sposób na zawsze zapisał się w annałach historii.
To dzięki jego czystej determinacji w przekonywaniu handlarzy klejnotami na całym świecie do zaakceptowania klejnotów, mamy teraz rentowny przemysł.
Żłobiarze Opalu w ubiegłym stuleciu byli głównie kombajnami i pracownikami stacji, którzy mieli niewielką lub żadną wiedzę geologiczną.
George Cragg, młody hodowca, odkrył północne pola Opalu w Warronbool Downs, 100 kilometrów na południe od Winton, gdzie pole Opalton istnieje do dziś.
Dwie wojny światowe i susze spowolniły rozwój Boulder Opal w pełni wykorzystując jego potencjał na arenie światowej.
Chociaż wydobycie na niewielką skalę było kontynuowane, było stosunkowo uśpione.
Dopiero w 1967 roku Des Burton, farmaceuta z Quilpie, zaangażował się w Boulder Opal, nieświadomie dzięki swoim wysiłkom, pomógł ożywić przemysł.
W latach siedemdziesiątych wprowadził nowoczesne techniki wydobycia Opalu, które zrewolucjonizowały przemysł wydobywczy Opalu.
Boulder Opal i ludzie, którzy wydobywają i zajmują się Opalem, dostarczyli branży bogatą i barwną historię, która stała się częścią dziedzictwa Australii.
Opal został odkryty w Queensland od południowych granic zachodniego Queensland do tak daleko na północ jak Kynuna, prawdopodobnie byłoby to największe znane pole Opalu, z ośrodkami wydobycia Opalu w Winton i Quilpie.
Dziś górnictwo Opalu z Queensland nadal istnieje, zaopatrując rynki świata w ten najbardziej wykwintny produkt, Queensland Boulder Opal.
Oś czasu-Historia wydobycia Opalu w Nowej Południowej Walii
1877-Rozpoczęto wydobycie cennego Opalu w skałach magmowych w Rocky Bridge Creek, dopływie rzeki Abercrombie w środkowo-zachodniej części kraju.
1881-Opal został odkryty w Milparinka, niedaleko Tibooburra na Dalekim Zachodzie.
1884-Opal został odkryty w skałach osadowych w White Cliffs na Dalekim Zachodzie.
1889-W White Cliffs odkryto cenny opal.
1880 lub 1891-Opal zostaje odkryty w skale osadowej w Lightning Ridge (Wallangulla) i innych miejscach w okolicy, ale jego wartość handlowa nie jest uznawana.
1890-w White Cliffs rozpoczęto wydobycie cennego Opalu (kontynuowane do 1915 roku, a następnie podupadające).
1896-Opal został odkryty w Purnanga i Grenville-Bunker Field.
Zjawiska te występują w pobliżu Białych Klifów i w ten sposób rozszerzają rozmiar tego Opalowonośnego obszaru.
1897-Opal został odkryty w skale magmowej w Tooraweenah, niedaleko Coonabarabran.
1901-Opal został odkryty w skale magmowej w Tintenbar na Dalekim Północnym Wybrzeżu.
1901-1905-Rozpoczęcie wydobycia opalu w Lightning Ridge.
Pierwszy szyb został wykopany około 1901 lub 1902 roku przez Jacka Murraya, jeźdźca granicznego, który mieszkał na pobliskiej posesji. Jakiś czas później, prawdopodobnie kilka miesięcy, przybył górnik z Bathurst o nazwisku Charlie Nettleton i rozpoczął głębienie szybu.
To on w 1903 roku sprzedał pierwszą paczkę klejnotów z pola za 30 dolarów, a nie pięćdziesiątą część ceny, którą można było uzyskać pięć lat później.
1908-Rozpoczęto wydobycie Opalu na Grawin-Sheepyard Field w rejonie Lightning Ridge, zwiększając znaczenie pól Opalowych w dystrykcie.
1919-W Tintenbar rozpoczęto wydobycie opalu, które trwało do 1922 roku.
1920-odkryto obszar opalowy Newfield.
1985-Przełomowa praca Służby Geologicznej Nowej Południowej Walii doprowadziła do lepszej, bardziej naukowo kontrolowanej eksploracji opali.
1989-w dzielnicy Lightning Ridge odkryto obszar opalu Coocoran.
1998-1999-Szacowana wartość produkcji opalu w stanie wynosi około 44 milionów dolarów.
Nowa Południowa Walia (i Australia) jest wiodącym światowym producentem Opali.
https://www.opalsdownunder.com.au/learn/...y-of-opal/
Pochodząc z około 4000 lat p.n.e., najprawdopodobniej pochodzili z Etiopii.
Historycznie rzecz biorąc, odkrycia i wydobycie opali przebiegały podobnie jak w przypadku produkcji Diamentów, Szmaragdów, Rubinów i Szafirów.
Gdy wcześni ludzie znajdowali różne kamienie szlachetne, powoli nauczyli się obrabiać je w dekoracyjne kształty.
W miarę rozwoju społeczności klejnoty stały się symbolami bogactwa.
W Starym Świecie Węgry wydobywały Opal dla Europy i Bliskiego Wschodu, podczas gdy Meksyk, Peru i Honduras dostarczały kamień szlachetny swoim rodzimym imperiom.
Konkwistadorzy sprowadzili do Hiszpanii Opal z Nowego Świata, kiedy powrócili z kamieniami na początku XVI wieku.
Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu, stanowiąc ponad dziewięćdziesiąt procent światowej produkcji.
Opal o różnych właściwościach występuje w ponad dwudziestu innych krajach, w tym w Zambii, Etiopii, Gwatemali, Polsce, Peru, Kanadzie, Nowej Zelandii, Indonezji, USA, Brazylii i Meksyku.
Współczesna nazwa klejnotowego Opalu wywodzi się ze starożytnych źródeł:
sanskrycka Upala – co oznacza „szlachetny kamień”; Opalu łaciński ; i greckim Opallios , które oba oznaczają „zobaczyć zmianę koloru”.
Wczesne rasy przypisywały Opalowi magiczne właściwości i tradycyjnie mówiono, że Opal pomaga swemu nosicielowi dostrzec nieograniczone możliwości.
Uważano, że wyjaśnia się, wzmacniając i odzwierciedlając uczucia, ukryte emocje i pragnienia.
Uważano również, że zmniejsza zahamowania i promuje spontaniczność.
Wcześni Grecy wierzyli, że Opal nadawał właścicielowi moc przewidywania i proroctwa, podczas gdy w arabskim folklorze mówi się, że kamień spadł z nieba w błyskach pioruna.
Dla Rzymian uważano to za znak nadziei i czystości.
Starożytni Rzymianie stanowili pierwszy prawdziwy rynek zbytu na Opal.
Dzięki bogatemu, potężnemu imperium bogaci obywatele uzyskiwali dochód rozporządzalny i zamiłowali do klejnotów. Opal, którego kolory zmieniały się z każdym przesunięciem światła, był rzadszy niż perły i diamenty i przeznaczony do bycia materiałem z mitów i snów.
Mark Antoniusz kochał Opal.
Mówi się, że tak bardzo pragnął Opalu należącego do rzymskiego senatora Noniusza, że Marek Antoniusz wygnał go po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdała, który miał podobno wartość 2 000 000 sestercji. (80 000 USD) Mówi się, że Mark Antoniusz pożądał Opala dla swojej kochanki, Kleopatry.
Legenda głosi, że jeden rzymski cesarz zaoferował wymianę jednej trzeciej swojego ogromnego królestwa na jeden Opal.
Pisząc przed śmiercią w 79 roku ne, rzymski Pliniusz pisał o Opalu jako:
„ Posiadający świetlisty ogień Karbunku (Rubin lub Granat) , wspaniały fiolet Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te błyszczące razem kolory zmieszały się ze sobą. niesamowity sposób.”
Pliniusz uważał, że Opale pochodziły z Indii, ale klejnoty tak poszukiwane przez Rzym prawdopodobnie pochodziły z kopalni odkrywkowych na Węgrzech, położonych w pobliżu Cervenicy lub Cernowitz (obecnie Czechosłowacja).
Został oszukany przez dilerów, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję wykorzystać atrakcyjność „orientalnego” importu. Opale węgierskie mają mlecznobiałe tło, zwykle z małym kolorowym wyświetlaczem z ogniem szpilki.
W średniowieczu w kopalniach na Węgrzech pracowało ponad trzystu mężczyzn.
Kopalnie w Europie Wschodniej były jedynym źródłem Opalu europejskiego, dopóki Hiszpanie nie powrócili z Nowego Świata z Opalem azteckim.
W średniowieczu Opal był znany jako „kamień oczny” ze względu na przekonanie, że jest niezbędny dla dobrego wzroku.
Wiadomo, że blond kobiety nosiły naszyjniki z Opalu, aby chronić włosy przed utratą koloru.
Niektóre kultury uważały, że wpływ Opalu na wzrok może sprawić, że osoba nosząca będzie niewidzialna.
Opale były osadzone w klejnotach koronnych Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały Czerwony pal zawierający jaskrawoczerwone błyski, zwany „Płonącą Troi”.
Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Opal zaczął tracić na popularności w Europie.
Niesłusznie napiętnowano go jako przynoszący „pech” i kojarzono z zarazą, głodem i upadkiem monarchów.
Królowa Wiktoria zrobiła jednak wiele, aby odwrócić bezpodstawną złą prasę.
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką Opali, utrzymywała piękną kolekcję osobistą i nosiła Opale przez całe swoje panowanie.
Księżniczka Mary, księżna Gloucester, podarowała pierścionek z Opalem swojej siostrzenicy królowej Wiktorii w 1849 roku.
Ten pierścionek z opalem był wcześniej własnością królowej Charlotte od około 1810 roku.
Przyjaciołom Królowej Wiktorii i jej pięciu córkom wręczono piękne Opale.
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Królewski Dwór Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii.
W ostatnich latach długiego panowania królowej Wiktorii odkryto i eksploatowano różne australijskie pola Opalowe.
źródło
Odkrycie w Australii
Pierwszego odkrycia Opali Pospolitych w Australii dokonał w 1849 r. w pobliżu Angaston (SA) niemiecki geolog Johannes Menge.
Zarówno pola Queensland Boulder Opal, jak i Lightning Ridge przyciągały górników w latach 80-tych XIX wieku. Produkcja szlachetnego Opalu rozpoczęła się w White Cliffs (NSW) w 1890 roku, w Opalton (Qld) w 1896 roku oraz w Lightning Ridge (NSW) w 1905 roku.
Przed 1900 r. surowy Opal został wysłany z White Cliffs, wiodącego pola Opalowego Nowej Południowej Walii, do Niemiec w celu cięcia i polerowania.
Stopniowo na polach zaczęli pojawiać się profesjonalni krojacze.
Zmontowali stare maszyny do szycia z pedałami lub rowery, projektując innowacyjne narzędzia do cięcia/polerowania. W 1907 roku na Starym Mieście, na Polach Opalowych Wallangulla (później znanych jako Lightning Ridge Opal Fields), pierwszym zarejestrowanym kutrem był Charles Deane.
Kiedy w 1908 r. wybuchła inicjatywa 3-Mile, w Nettleton na 3-Mile Flat pracowały kutry.
Lorenz nauczył się ciąć w Niemczech.
Używał poziomych kółek z ręczną korbą i był ekspertem.
Wyrabiał dublety, biżuterię, był jednym z pierwszych, którzy kupili Opal za karat.
Wielu górników tnie swój własny Opal, często bardzo z grubsza.
Studium wielu pisanych relacji z tamtych czasów sugeruje, że większość tych wczesnych australijskich odkryć była przypadkowa – końskie kopyto wykopało opalizujący kamień, żona jeźdźca granicznego odkryła ładny kamyk w korycie potoku, potrącono stado owiec przez piorun podczas ulewy i spływ burzowy odkryto opal w „Lightning Ridge”.
Wiele lokalizacji w Queensland również znalazło się na swoim miejscu w latach kryzysu, kiedy mężczyźni bez pracy byli gotowi zaryzykować swoje szczęście.
Kiedy w latach 90. XIX wieku na światowym rynku pojawiły się Australijskie Opale, Węgierskie kopalnie szerzyły przekonanie, że nie są one autentyczne, prawdopodobnie dlatego, że wcześniej nie widziano klejnotów o tak wspaniałym ogniu.
Do 1932 roku kopalnie w Europie Wschodniej nie były w stanie konkurować z wysokiej jakości kamieniem produkowanym w Australii i zaprzestały produkcji, co pozwoliło Australii przyjąć płaszcz czołowego producenta Opalu na świecie, stając się sławnym dzięki kolorowemu i rzadkiemu czarnemu i kryształowemu kamieniowi Lightning Ridge .
W Australii Południowej za Angastonem podążył Coober Pedy około 1912 roku, Andamooka około 1930 roku, a następnie Mintabie.
Podczas kryzysu lat trzydziestych przemysł podupadał, aż do momentu, gdy nowe odkrycia w 1946 r. pobudziły górnictwo i od tego czasu nastąpił spektakularny wzrost produkcji.
Obecnie ponad 50% światowej produkcji pochodzi z Australii Południowej.
źródło
Historia opalu w Queensland
Historia opalu w Queensland to historia złamanego serca, frustracji, determinacji, a czasem sukcesu z niewiarygodnymi szansami.
Bogate w mity i legendy Queensland jest miejscem narodzin australijskiego przemysłu Opalowego.
Opal został po raz pierwszy odkryty w Queensland w Listowel Downs, na południe od Blackall w 1869 roku.
Pierwsza zarejestrowana kopalnia powstała w 1871 roku na południe od dzisiejszego miasta Quilpie.
Jednymi z pierwszych górników byli Berkelman i Lambert, którzy pracowali na złożu Barcoo w latach 1872-1873 i których opal wzbudził duże zainteresowanie na Queensland Annexe na Międzynarodowej Wystawie Klejnotów w Londynie w 1873 roku.
Pola Opalowe Yowah
Do 1875 roku pojawiło się wiele wspaniałych znalezisk, a zainteresowanie zaczęło rosnąć, ale dopiero w 1888 roku Tullie Wollaston, młody geodeta, który stał się przedsiębiorcą z Adelajdy, podjął zdecydowany wysiłek, aby wprowadzić klejnot na rynek.
W ten sposób na zawsze zapisał się w annałach historii.
To dzięki jego czystej determinacji w przekonywaniu handlarzy klejnotami na całym świecie do zaakceptowania klejnotów, mamy teraz rentowny przemysł.
Żłobiarze Opalu w ubiegłym stuleciu byli głównie kombajnami i pracownikami stacji, którzy mieli niewielką lub żadną wiedzę geologiczną.
George Cragg, młody hodowca, odkrył północne pola Opalu w Warronbool Downs, 100 kilometrów na południe od Winton, gdzie pole Opalton istnieje do dziś.
Dwie wojny światowe i susze spowolniły rozwój Boulder Opal w pełni wykorzystując jego potencjał na arenie światowej.
Chociaż wydobycie na niewielką skalę było kontynuowane, było stosunkowo uśpione.
Dopiero w 1967 roku Des Burton, farmaceuta z Quilpie, zaangażował się w Boulder Opal, nieświadomie dzięki swoim wysiłkom, pomógł ożywić przemysł.
W latach siedemdziesiątych wprowadził nowoczesne techniki wydobycia Opalu, które zrewolucjonizowały przemysł wydobywczy Opalu.
Boulder Opal i ludzie, którzy wydobywają i zajmują się Opalem, dostarczyli branży bogatą i barwną historię, która stała się częścią dziedzictwa Australii.
Opal został odkryty w Queensland od południowych granic zachodniego Queensland do tak daleko na północ jak Kynuna, prawdopodobnie byłoby to największe znane pole Opalu, z ośrodkami wydobycia Opalu w Winton i Quilpie.
Dziś górnictwo Opalu z Queensland nadal istnieje, zaopatrując rynki świata w ten najbardziej wykwintny produkt, Queensland Boulder Opal.
Oś czasu-Historia wydobycia Opalu w Nowej Południowej Walii
1877-Rozpoczęto wydobycie cennego Opalu w skałach magmowych w Rocky Bridge Creek, dopływie rzeki Abercrombie w środkowo-zachodniej części kraju.
1881-Opal został odkryty w Milparinka, niedaleko Tibooburra na Dalekim Zachodzie.
1884-Opal został odkryty w skałach osadowych w White Cliffs na Dalekim Zachodzie.
1889-W White Cliffs odkryto cenny opal.
1880 lub 1891-Opal zostaje odkryty w skale osadowej w Lightning Ridge (Wallangulla) i innych miejscach w okolicy, ale jego wartość handlowa nie jest uznawana.
1890-w White Cliffs rozpoczęto wydobycie cennego Opalu (kontynuowane do 1915 roku, a następnie podupadające).
1896-Opal został odkryty w Purnanga i Grenville-Bunker Field.
Zjawiska te występują w pobliżu Białych Klifów i w ten sposób rozszerzają rozmiar tego Opalowonośnego obszaru.
1897-Opal został odkryty w skale magmowej w Tooraweenah, niedaleko Coonabarabran.
1901-Opal został odkryty w skale magmowej w Tintenbar na Dalekim Północnym Wybrzeżu.
1901-1905-Rozpoczęcie wydobycia opalu w Lightning Ridge.
Pierwszy szyb został wykopany około 1901 lub 1902 roku przez Jacka Murraya, jeźdźca granicznego, który mieszkał na pobliskiej posesji. Jakiś czas później, prawdopodobnie kilka miesięcy, przybył górnik z Bathurst o nazwisku Charlie Nettleton i rozpoczął głębienie szybu.
To on w 1903 roku sprzedał pierwszą paczkę klejnotów z pola za 30 dolarów, a nie pięćdziesiątą część ceny, którą można było uzyskać pięć lat później.
1908-Rozpoczęto wydobycie Opalu na Grawin-Sheepyard Field w rejonie Lightning Ridge, zwiększając znaczenie pól Opalowych w dystrykcie.
1919-W Tintenbar rozpoczęto wydobycie opalu, które trwało do 1922 roku.
1920-odkryto obszar opalowy Newfield.
1985-Przełomowa praca Służby Geologicznej Nowej Południowej Walii doprowadziła do lepszej, bardziej naukowo kontrolowanej eksploracji opali.
1989-w dzielnicy Lightning Ridge odkryto obszar opalu Coocoran.
1998-1999-Szacowana wartość produkcji opalu w stanie wynosi około 44 milionów dolarów.
Nowa Południowa Walia (i Australia) jest wiodącym światowym producentem Opali.
https://www.opalsdownunder.com.au/learn/...y-of-opal/