[Krystyna]

Krzemień Ożarowski
Krzemienie Kredowe (turońskie) okolic Ożarowa (Krzemień Ożarowski)
Prawdopodobnie małe rozmiary i bliskość dużych kopalń Krzemienia w Krzemionkach koło Ostrowca Świętokrzyskiego i w Świeciechowie spowodowały, że przez dłuższy czas kopalnia w Ożarowie była zapomniana przez archeologów.
Wstępną jej charakterystykę przedstawił w 1970 roku Zygmunt Krzak na podstawie badań wykonanych w 1960, 1967 i 1968 roku (Krzak, 1970).
Jak pisze sam autor, informację o kopalni uzyskał od Stefana Krukowskiego; o jej istnieniu nadmieniał również Kazimierz Salewicz w artykule z 1937 roku.
Kopalnia należy do grupy podobnych obiektów zlokalizowanych w osadach kredowych wieku turońskiego, które tworzą izolowane zgrupowania między dolnym biegiem Kamiennej a Wisłą.
W rejonie Ożarowa zajmują one powierzchnię kilku kilometrów kwadratowych. 
W osadach tych występują konkrecje lub warstwy Krzemienia.
Krzemień Szary Plamisty (Ożarowski), jest barwy szarej z odcieniem brunatnym, miejscami jasny z rozmytymi ciemnymi cętkami lub pasemkami.
Nie zawiera kory, lecz cienkie warstewki wapienia.
Średnica konkrecji waha się od 10 do 20 cm. 
Ich powierzchnia jest nierówna z drobnymi wyrostkami.
Inną eksploatowaną odmianą był Krzemień Ciemnoszary o dość jednolitej barwie z licznymi wewnętrznymi spękaniami.
Podobny Krzemień występuje w Karsach, na północ od Ożarowa.
Pod względem przydatności do produkcji narzędzi przewyższa Krzemień Szary Plamisty.
Krzemień Ożarowski nie był najlepszym materiałem do produkcji narzędzi, ustępował pod tym względem Krzemieniom Pasiastym, Czekoladowym i Świeciechowskim.
Jego wyroby mają niewielki i tylko lokalny zasięg (Krzak, 1970).
wiecej tutaj