Bursztyn Dominikański
#5

Bursztyn to skamieniała żywica drzewna używana do wyrobu biżuterii, dekoracji, medycyny i perfum.
Okazy z inkluzjami owadów i roślin mają duże znaczenie naukowe i są wysoko cenione przez kolekcjonerów.
Bursztyn ma zwykle barwę od żółtej do brązowej, a niektóre okazy mają barwę od czerwonej do brązowawo-czerwonej lub czerwonawo-brązowej.
Bursztyn niebieski jest rzadko spotykany, występuje głównie na Dominikanie, z pewną produkcją z Indonezji i Meksyku.
Odmiana ta pochodzi z żywicy wymarłego gatunku drzewa Hymenaea protera (Iturralde-Vinent i MacPhee, 1996; Poinar i Poinar, 1999) .
Według Iturralde-Vinent i MacPhee (1996) większość Bursztynu dominikańskiego występuje w dwóch strefach: na północ od Santiago de los Caballeros („obszar północny”) i na północny wschód od Santo Domingo („obszar wschodni”).

Chociaż istnieją żywicity w różnym wieku, dostępne dane biostratygraficzne i paleogeograficzne wskazują, że główne złoża Bursztynu na Dominikanie (w tym te słynące z inkluzji biologicznych) powstały w jednym basenie sedymentacyjnym w okresie od późnego wczesnego miocenu do wczesnego środkowego miocenu (15-15 20 milionów lat temu).
Istnieje niewiele dowodów na rozległą przeróbkę lub ponowne osadzanie Bursztynów.
Przed badaniami Iturralde-Vinent i MacPhee (1996) uważano, że Bursztyn z obszaru północnego powstał w okresie od wczesnego eocenu do wczesnego miocenu (Baroni-Urbani i Saunders, 1982; Lambert i in., 1985; Poinar i Cannatella , 1987; Grimaldi, 1996), podczas gdy opublikowane szacunki dotyczące obszaru wschodniego obejmowały okres od kredy do holocenu(Burleigh i Whalley, 1983; Poinar i Cannatella, 1987; Grimaldi, 1996) .

Niebieski bursztyn
Bursztyn niebieski to Bursztyn wykazujący rzadkie zabarwienie.
Najczęściej występuje w kopalniach Bursztynu w pasmach górskich wokół Santiago na Dominikanie, ale także we wschodnich częściach Dominikany.
Chociaż mało znany ze względu na swoją rzadkość, istnieje od czasu odkrycia Bursztynu Dominikańskiego.

Przyczyny przebarwień
Kiedy naturalne światło pada na białą powierzchnię z niebieskim Bursztynem, przechodzi przez nią i załamuje się na białej powierzchni.
Rezultatem jest lekko niebieski odcień niebieskiego Bursztynu.
Kiedy to samo naturalne światło pada na Bursztyn na czarnej powierzchni, światło nie jest załamywane przez czarną powierzchnię, ale przez sam Bursztyn.
Węglowodory w niebieskim Bursztynie obniżają częstotliwość promieniowania ultrafioletowego Słońca, co powoduje poświatę niebieskiego Bursztynu.

Efekt ten jest możliwy tylko w przypadku niektórych okazów z kategorii Bursztynu Dominikańskiego, niektórych Bursztynów Meksykańskich z Chiapas i niektórych Bursztynów z Indonezji.
Żaden inny Bursztyn (taki jak Bursztyn Bałtycki) nie wykaże tego zjawiska, ponieważ jego oryginalna żywica nie pochodzi z drzewa Hymenaea Protera.

Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, wytwarzane w procesie pirolitycznym inicjowanym przez napromieniowanie, odprężają się do stanu podstawowego, pochłaniają wysokoenergetyczne fotony ultrafioletowe i ponownie emitują je jako fotony widzialne o niższej energii, zgodnie z krzywą absorbancji konkretnego fluoroforu.

Ostatnio doniesiono o pomiarach absorpcji optycznej, fluorescencji i fluorescencji czasowo-rozdzielczej w Bursztynach Dominikańskich.
Badania te pokazują, że odmiana „niebieska” wykazuje intensywną emisję fluorescencji w zakresie długości fal widzialnych, między 430 a 530 nm, z cechami widmowymi typowymi dla węglowodorów aromatycznych.
Wręcz przeciwnie, Dominikańskie odmiany Bursztynu „Czerwony” i „Żółty” mają znacznie słabszą i pozbawioną cech emisję, choć nadal wykazują pewną fluorescencję.
Proces w niebieskim Bursztynie jest zaskakująco podobny do luminoforu.

Chociaż istnieje kilka teorii na temat pochodzenia Bursztynu Błękitnego Dominikańskiego, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zawdzięcza on swoje istnienie składnikom takim jak antracen w wyniku „niecałkowitego spalania” w wyniku pożarów lasów wśród wymarłych gatunków drzew Hymenaea Protera ok. 40 milionów lat temu.


Vittorio Bellani i Enrico Giulotto z Uniwersytetu w Pawii we Włoszech zbadali kilka okazów Bursztynu za pomocą absorpcji optycznej, spektroskopii fluorescencyjnej i pomiarów fluorescencji rozdzielczej w czasie.
Wynikowa analiza spektralna wykazała, że ​​widma węglowodorów mają bardzo podobny kształt do widm rozcieńczonych roztworów antracenu, perylenu i tetracenu i sugerują, że fluorescencyjny węglowodór odpowiedzialny za niebieski kolor to najprawdopodobniej perylen.

Wygląd
W sztucznym świetle Bursztyn wygląda jak zwykły Bursztyn, ale w świetle słonecznym ma intensywną fluorescencyjną niebieską poświatę.
Trzymany pod słońce będzie wyglądał jak zwykły bursztyn, a w świetle ultrafioletowym będzie świecił jasnym mleczno-niebieskim kolorem.
Efekt ten można porównać do oceanu, który, choć przezroczysty, może wyglądać od jasnoniebieskiego przez ciemnoniebieski do czarnego, w zależności od głębokości, masy, zasolenia itp.

Bursztyn Niebieski wydziela bardzo przyjemny zapach (cząsteczki aromatyczne), który różni się od zwykłego Bursztynu podczas szlifowania i polerowania.
Read more : https://www.geologypage.com/2016/05/blue...z7zkEwXqfW

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz


Wiadomości w tym wątku



Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości