[Krystyna]

   
Jasminum Officinale
Jasminum Officinale, znany jako Jaśmin Pospolity lub po prostu Jaśmin, to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny oliwnych Oleaceae.
Pochodzi z Kaukazu i części Azji, jest również powszechnie naturalizowany.
Znany jest również jako Jaśmin Letni, Jaśmin Poety, Jaśmin Biały, Jaśmin Prawdziwy i jest szczególnie ceniony przez ogrodników w całym świecie o klimacie umiarkowanym ze względu na intensywny zapach kwiatów latem
Jest to także narodowy kwiat Pakistanu

Jasminum Officinale to energiczne, wijące się pnącze liściaste o ostro zakończonych, pierzastych liściach i kępach gwiaździstych, czysto białych kwiatów latem, które są źródłem jego upojnego zapachu.
Liść ma od 5 do 9 listków.

Występuje na Kaukazie, w północnym Iranie, Afganistanie, Pakistanie, Himalajach, Tadżykistanie, Indiach, Nepalu i zachodnich Chinach ( Guizhou , Syczuan , Xizang (Tybet), Yunnan ).
Gatunek ten jest również szeroko uprawiany w wielu miejscach i podobno został naturalizowany w Hiszpanii, Francji, Włoszech, Portugalii, Rumunii, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Serbii, Algierii, Florydzie i Indiach Zachodnich

Jasminum Officinale jest tak starożytne w uprawie, że jego kraj pochodzenia, choć gdzieś w Azji Środkowej , nie jest pewny.
HL Li, The Garden Flowers of China zauważa, że w III wieku naszej ery jaśmin identyfikowany jako J. Officinale i J. Sambac był odnotowywany w tekstach chińskich wśród „obcych” roślin, a w IX wieku Teksty chińskie J. Officinale miały pochodzić z Bizancjum
Jego chińska nazwa, Yeh-hsi-ming, jest wersją nazwy perskiej i arabskiej.

Jego wejście do ogrodów europejskich nastąpiło najprawdopodobniej dzięki arabsko-normańskiej kulturze Sycylii, ale, jak powiedział historyk ogrodów John Harvey, „zaskakująco niewiele wiadomo, historycznie i archeologicznie, o życiu kulturalnym przednormańskiej Sycylii”.
W połowie XIV wieku florencki autor Boccaccio w swoim Dekameronie opisuje otoczony murem ogród , w którym „wszystkie boki alejek były jakby otoczone białymi, czerwonymi i jaśminowymi różami, do tego stopnia, że nie było tam żadnych częścią ogrodu, ale można tam spacerować nie tylko rano, ale w samo południe, we wdzięcznym cieniu.
Woda jaśminowa pojawia się także w historii Salabaetto w Dekameronie.
Jasminum Officinale , "of the household office" , w którym destylowano perfumy, zostało tak całkowicie naturalizowane, że Linneusz sądził, że pochodzi ze Szwajcarii.
Jako roślina ogrodowa w Londynie pojawia się w książce „Nazwy ziół” Williama Turnera , 1548.
Formy podwójne, podobnie jak i tutaj, były cenione w XVI i XVII wieku.
https://en.wikipedia.org/wiki/Jasminum_officinale